LOGINShare
บทที่ 9 ความสนใจ 2/2
Last Updated:
2025-01-08 00:46:00Related chapters
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 10 พบหน้านางเอกในนิยาย 1/2
บทที่ 10พบหน้านางเอกในนิยาย กู้เฟยหนี่ว์ได้มาเยือนจวนตระกูลอวี้ตามคำเชิญของอวี้หลัน นางทั้งประหลาดใจและคาดหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าเพราะเหตุใดอวี้หลันถึงได้ส่งคำเชิญมาหานาง ทั้งที่ทั้งสองแทบจะไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักกันมาก่อนเลย ตัวเชื่อมเดียวที่กู้เฟยหนี่ว์คิดออกคืออวี้หลันอาจจะมาช่วยพูดให้นางถอยห่างจากองค์รัชทายาทก็เป็นได้ เพราะอวี้ซูเยว่คือคนที่ฮองเฮาทรงอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้มากที่สุด แต่ตอนนี้นางกลับเป็นคนขวางทางรักของอวี้ซูเยว่"เชิญคุณหนูกู้ที่ศาลาเจ้าค่ะ ตอนนี้คุณหนูใหญ่กำลังเร่งทำขนมอยู่ในครัวเจ้าค่ะ อีกสักครู่คงออกมาพบคุณหนูกู้เจ้าค่ะ"รั่วซีนำทางกู้เฟยหนี่ว์ไปยังศาลา ใบหน้าของนางพลันยิ้มขำกับท่วงท่าการทำขนมของเจ้านายสาว อาหารที่คุณหนูใหญ่ทำนั้นมันช่างแปลกประหลาด และไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน"คุณหนูใหญ่อวี้ทำขนมหรือ ไม่เห็นต้องลำบากเลย"กู้เฟยหนี่ว์รู้สึกประหลาดใจขึ้นไปอีก ไม่ใช่ว่านางจะใส่ยาพิษลงไปในขนมให้นางทานหรอกนะ
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 10 พบหน้านางเอกในนิยาย 2/2
ผลัก!อวี้หลันผลักร่างของอวี้ซูเยว่ให้คุกเข่าลงกับพื้น ดวงหน้าของนางแสดงออกถึงความไม่พอใจ แววตาคู่สวยเย็นเยียบราวกับบ่อน้ำที่มองไม่เห็นก้น"ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ขอโทษคุณหนูกู้ที่เจ้าแสดงกิริยาอย่างคนไม่มีผู้ใดอบรมสั่งสอนซะ ถ้ายังดื้อดึงไม่เลิก อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!!""ฮึก ขะ ขอโทษ"อวี้ซูเยว่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเป็นครั้งแรก นางไม่เคยเห็นอวี้หลันน่ากลัวเช่นนี้มาก่อนเลย โดยไม่ทันคิดนางก็เผลอเอ่ยคำขอโทษออกไป"ขอโทษดี ๆ""ขะ ข้าขอโทษเจ้าค่ะคุณหนูกู้""ช่างเถอะหลันเอ๋อร์ ข้าไม่เป็นไร"กู้เฟยหนี่ว์ค่อนข้างจะตกใจเล็กน้อยกับความสัมพันธ์ของสองพี่น้อง และนางก็รู้ได้ทันทีว่าทั้งสองหาใช่พี่น้องที่รักใคร่กลมเกลียวกันไม่"พาคุณหนูรองกลับเรือน แล้วรายงานเรื่องนี้ให้ท่านพ่อทราบด้วย"อวี้หลันหันมาสั่งรั่วซีน้ำเสียงราบเรียบ"เจ้าค่ะคุณหนูใหญ่"รั่วซีรีบเข้ามาประคองอวี้ซูเยว่ให้กลับไปที่เรือน โดยมีสาวใช้อีกหนึ่งคนเข้ามาช่วยด้วย คราแรกอวี้ซูเยว่พยายามจะขัดขืน แต่เพราะมิอาจสู้แรง
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 11 สัญญาด้วยชีวิต 1/2
บทที่ 11สัญญาด้วยชีวิต งานมงคลสมรสระหว่างเจิ้งจื่อห้าวกับอวี้หลันจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ขบวนเกี้ยวเจ้าสาวของเจ้าบ่าวที่แห่แหนมารับด้วยตนเองยิ่งใหญ่ตระการตามาก เกี้ยวเจ้าสาวแปดคนหามใช้ทหารราชองครักษ์ของฝ่าบาทมาแบกหามโดยเฉพาะ ตัวเกี้ยวเองก็ทำจากไม้เนื้อหอมราคาแพง ประดับด้วยทองคำและอัญมณีอย่างมากมายจนดวงตาแทบพร่ามัว ผ้ามงคลสีแดงที่ใช้ประดับเกี้ยวก็มาจากผ้าไหมเนื้อดีแห่งแดนหนาว ยิ่งด้านหลังขบวนได้มีเหล่านางกำนัล และขันทีคอยช่วยกันโปรยเงินตำลึงเงิน ราวกับหว่านให้กับผู้ที่มาร่วมงานตลอดทางเหล่าผู้คนที่มาร่วมชมงานแต่งงานถึงกับอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน ขนมมงคลที่ใช้แจกเหล่าเด็กน้อยก็ได้พ่อครัวหลวงมาทำให้อย่างพิถีพิถัน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนถูกจัดเตรียมมาเป็นอย่างดี และยิ่งใหญ่เสียยิ่งกว่างานแต่งงานขององค์ชายสี่กับคุณหนูใหญ่ตระกูลซุนเสียอีกแต่ที่ทำให้ผู้คนพากันตกตะลึงจนแทบจะลืมหายใจคือขบวนสินสอด และสินเดิมของเจ้าสาว งานนี้อวี้เฉินฟู่ทุ่มทุนให้กับบุตรสาวคนนี้มากมายนัก และที่น่าประหลาดใจคือท่านต
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 11 สัญญาด้วยชีวิต 2/2
ทันทีที่เจิ้งชุนฟงเห็นบุตรชายอุ้มเจ้าสาวเข้ามา พระองค์ก็สรวลขึ้นด้วยความชอบใจ"ฮ่ะฮ่า เจ้าสามคงจะร้อนใจแย่แล้ว ฮองเฮาคิดเช่นเดียวกับเจิ้นหรือไม่""หม่อมฉันก็คิดเช่นนั้นเพคะฝ่าบาท หากรู้เช่นนี้หม่อมฉันคงจะรีบจัดงานแต่งงานให้กับลูกสามนานแล้วเพคะ"'ฮองเฮาโจวซูหลิ่ง' ทรงผินพระพักตร์มาแย้มสรวลกับฮ่องเต้ พระนางเองก็อยากจะให้เจ้งจื่อห้าวรีบแต่งงานเสียที อวี้หลันผู้นี้ก็ถือว่าพอใช้ได้ แม้ว่าใจจริงพระนางต้องการให้เขาแต่งกับคุณหนูตระกูลรองซุนมากกว่า"เวลานี้ก็ถือว่าเหมาะสมแล้วล่ะ ฮ่ะฮ่า"เจิ้งชุนฟงยังคงสรวลออกมาไม่ขาดสายเมื่อเจ้าบ่าวและเจ้าสาวมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของทั้งสองพระองค์ แม่สื่อผู้เป็นผู้ทำพิธีก็ได้ก้าวขึ้นมาด้านหน้า นางเอ่ยนำทั้งสองให้ทำตามพิธีอย่างเคร่งครัดต่อไป... พิธีช่วงเช้าได้เสร็จสิ้นลงด้วยดี ลำดับถัดไปแม่สื่อก็ได้นำตัวเจ้าสาวให้ไปรอเจ้าบ่าวที่ห้องหอ ส่วนเจ้าบ่าวก็มีหน้าที่ที่ต้องรับแขกต่อไปภายในห้องหอนั้น อวี้หลันที่รู้สึกปวดเมื่อยต้นคอจนแทบจะทนไม่ไหว จึงได้เรียกรั่วซีที่อยู่ในห้อง
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 12 จุมพิตครั้งแรก 1/2
บทที่ 12จุมพิตครั้งแรก อวี้หลันยืนยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ คราแรกนางก็คิดว่าเขาคือเสือผู้หญิงแห่งยุคนี้เสียอีก ที่ไหนได้...ก็แค่ชายหนุ่มที่ไม่ประสีประสา แค่เห็นเรือนร่างที่นางตั้งใจให้เห็นวับ ๆ แวม ๆ เขาก็แทบจะทำสิ่งใดไม่ถูกเสียแล้วใบหน้าที่แดงก่ำราวกับจะคั้นออกมาเป็นน้ำได้ และสายตาที่มองมาด้วยความตกตะลึง นั่นยิ่งทำให้อวี้หลันมั่นใจเต็มสิบส่วนองค์ชายสามผู้นี้ไม่เคยหลับนอนกับสตรี!!อะไรที่ทำให้มั่นใจน่ะหรือ เพราะถ้าหากข่าวลือนั้นคือเรื่องจริงว่าเขามีอนุกว่ายี่สิบนาง เมื่อเขาได้เห็นเรือนร่างนี้แล้ว เขาจะต้องเกิดอาการอยากจะถาโถมเข้ามาจู่โจมนางทันที เสือที่เห็นเหยื่ออยู่ตรงหน้าจะยอมปล่อยให้หลุดรอดไปได้อย่างไรเล่าแต่นี่เขากลับยืนมองนิ่งอย่างคนทำอะไรไม่ถูก ทั้งสายตาที่หลบเลี่ยงนั่นด้วย เช่นนี้แล้วอนุที่อยู่ในเรือนหลังของเขาจะต้องเป็นสตรีที่เขาคอยดูแลไม่ผิดแน่ อาจจะให้ที่พำนักและคอยคุ้มครองอย่างลับ ๆ ก็เป็นได้ เหมือนในซีรีส์จีนที่นางเคยดูมาก่อน ค
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 12 จุมพิตครั้งแรก 2/2
อวี้หลันที่แช่น้ำไปทั้งตัวลุกพรวดขึ้นมา เป็นผลให้ผ้าคลุมที่บางอยู่แล้วแทบจะไม่ปกปิดร่างกายของนางเลย เจิ้งจื่อห้าวที่หันมาเห็นเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึงเลือดบุรุษพลันร้อนรุ่มขึ้นมาทันที กึ่งกลางกายที่เพิ่งสงบไปพลันตั้งตระหง่านขึ้นมาอีกครั้ง"จะ เจ้ารีบนั่งลงไปเดี๋ยวนี้เลย"เจิ้งจื่อห้าวเอ่ยสั่งเสียงสั่น เขารีบหันหลังกลับไปมองทางอื่นทันที"องค์ชายสามเพคะ ได้โปรด...ช่วยหม่อมฉันด้วยเถิดเพคะ"น้ำเสียงแว่วหวานเอ่ยขอร้องอย่างน่าสงสาร แต่เจิ้งจื่อห้าวไม่ได้สงสารนางเลยสักนิด เขาสงสารตัวเองมากกว่าที่ต้องมาเจอสถานการณ์เช่นนี้"ไม่ได้ ในข้อตกลงของเราไม่ได้มีเรื่องนี้นะอวี้หลัน เจ้าสงบสติอารมณ์เสียก่อนเถิด""เช่นนั้นก็เพิ่มเข้าไปสิเพคะ"จบประโยคเสียงของน้ำที่กระเพื่อมทำให้เจิ้งจื่อห้าวหันกลับไปมอง เขาได้แต่นึกเสียใจที่ทำเช่นนั้น เพราะความหวังดีของตัวเองแท้ ๆ เชียวร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำถาโถมเข้ามายังร่างกายของบุรุษอันแสนอบอุ่น อวี้หลันที่มีสติอันน้อยนิด และเพราะต้องการจะกลั่นแกล้งเจิ้งจื่อห้าวเป
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 13 ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง 1/2
บทที่ 13ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง "อื้อ...อ่า เจ็บนะเพคะ"อวี้หลันร้องครางเสียงสั่น เมื่อถูกเจิ้งจื่อห้าวดูดดึงที่ยอดอกของนาง ไรฟันของเขามันขบกัดที่ผิวเนื้ออ่อนนุ่ม จนอวี้หลันรู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วเนินอกขาวผ่อง ความเสียวกระสันพวยพุ่งเข้ามาไม่ขาดสาย ปลุกเร้าให้นางรู้สึกทรมาน อยากจะให้เขาสัมผัสร่างกายของนางมากกว่านี้เจิ้งจื่อห้าวผละใบหน้าออกมาเล็กน้อย เขายกยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อได้ยินเสียงร้องครางของอวี้หลัน นั่นหมายความว่าถึงแม้เขาจะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่เพราะอ่านตำราวสันต์มามาก เมื่อได้ลงสนามจริงเขาก็สามารถทำให้หญิงสาวในอ้อมกอดสุขสมไปกับบทรักของเขาได้"อ๊ะ! หนาวเพคะ"เพราะอวี้หลันแช่ตัวอยู่ในถังอาบน้ำนาน เมื่อเวลาผ่านไปร่างกายของนางก็เริ่มหนาวสั่นขึ้นมา ด้วยร่างกายนี้ไม่สามารถแช่ในน้ำเย็นนานได้ คงสืบผลมาจากเรื่องเมื่อคราวก่อนนั้น ทำให้ตั้งแต่นั้นมาร่างกายของนางจะไวต่ออากาศเย็นมากเป็นพิเศษ"อ่า ไปที่เตียงเถิด"
Last Updated : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 13 ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง 2/2
"ต้องการหรือเพคะ?"อวี้หลันหยุดชะงักตรงหลุมสะดือของเขา นางเงยใบหน้าขึ้นมาถามเขา พลางชี้นิ้วไปทางแท่งหยกที่กำลังตั้งเด่มาทางใบหน้าของนาง รอยยิ้มหวานปรากฏที่มุมปากเล็กด้วยความเจ้าเล่ห์"อ่า...ใช่""เช่นนั้นก็ตอบคำถามของหม่อมฉันมาก่อนสิเพคะ""คำถามอะไร"อารมณ์ที่กำลังพวยพุ่งพลันหยุดชะงัก เจิ้งจื่อห้าวยันกายขึ้นมามองหน้าคนช่างยั่ว เขาทั้งรู้สึกฉุนและหัวเสียนางจงใจกลั่นแกล้งเขา ให้เขาทรมานเพราะไฟราคานี้!"อนุขององค์ชาย พวกนางเป็นใครเพคะ""แค่สตรีที่ข้าสงสารแล้วรับเลี้ยงไว้""หอเดือนดับใช่ขององค์ชายไหมเพคะ"เจิ้งจื่อห้าวหรี่ตามองพระชายาของตนนิ่ง ความสงสัยและความหวาดระแวงก่อตัวขึ้นมาในใจของชายหนุ่ม"...""ถ้ามันตอบยากไป เช่นนั้นก็ไม่เป็นอะไรหรอกเพคะ"อวี้หลันไม่คิดจะไล่ต้อนเจิ้งจื่อห้าว นางแค่หยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วเดินกรีดกรายไปหยิบผ้าคลุมขึ้นมาคลุมกาย แล้วเดินกลับมาล้มตัวลงนอนด้านข้างของเขา ทำราวกับเรื่องเมื่อครู่นี้พวกเขาไม่ได้กำลังจะใช้ค่ำคืนอันร้อนแรงด้วยกัน
Last Updated : 2025-01-08
Latest chapter
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 15 บุรุษผู้นี้คือสามีของข้า 2/2
"ส่วนเรื่องหอเดือนดับ คราวหลังพาพี่ไปด้วยได้หรือไม่ พี่อยากจะไปศึกษาอะไรเพิ่มเสียหน่อย"น้ำเสียงที่แผ่วเบาอยู่แล้วยิ่งเบาลงไปอีก แต่กระนั้นเจิ้งจื่อห้าวที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็คอยเงี่ยหูฟังตลอดว่าทั้งสองคุยอะไรกัน แม้ว่าตรงหน้าเขากำลังพูดคุยกับเจิ้งลู่เหอเกี่ยวกับการสร้างถนนก็ตาม"ศึกษาอะไรหรือเพคะ?""ท่วงท่าการร่วมรักของหญิงคณิกาอย่างไรเล่า"พรวด!!"แค่ก ๆ"เจิ้งจื่อห้าวที่กำลังดื่มน้ำชาพลันสำลักน้ำชาออกมาทันที"เป็นอะไรเจ้าสาม เหตุใดถึงได้สำลักน้ำชาได้เล่า""เสด็จพี่อย่าได้ทรงกังวลเลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว"ขณะตอบเจิ้งไห่ถัง สายตาของเขาก็ได้สบประสานกับสายตาของอวี้หลันเข้าพอดี นางยกยิ้มมุมปากพลางแสร้งเลียริมฝีปากของตนช้า ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น เจิ้งจื่อห้าวที่เห็นเช่นนั้น แทบอยากจะอุ้มพระชายาของตนกลับไปลงโทษที่วังเจียวจินเสียเดี๋ยวนี้เลยนางรู้ว่าเขาแอบฟังอยู่สินะ!"เสด็จพี่สามนี่ไม่ไหวเลยนะเจ้าคะ แค่ดื่มน้ำชาก็สำลักขึ้นมาเสียได้ ดีที่ข้าไม่ได้นั่งอยู่ใกล้ ๆ หากน้ำชา
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 15 บุรุษผู้นี้คือสามีของข้า 1/2
บทที่ 15บุรุษผู้นี้คือสามีของข้า ในวันที่สามหลังจากวันแต่งงาน เจิ้งจื่อห้าวได้พาอวี้หลันมายกน้ำชาที่ท้องพระโรง โดยด้านในมีฮองเฮา องค์รัชทายาท องค์ชายสี่ และองค์หญิงห้ามารออยู่ก่อนแล้ว การแต่งงานเข้าราชวงศ์ของอวี้หลันได้รับความสนใจจากเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงทุกคน โดยเฉพาะองค์หญิงห้าซึ่งเป็นพระขนิษฐาร่วมอุดรขององค์ชายสาม"พี่สามมาแล้วเพคะเสด็จพ่อ เอ๋...ทำไมท่าทางการเดินของพี่สะใภ้ถึงได้แปลกพิกลจังเลยล่ะเพคะ"องค์หญิงห้าผู้พระนามว่า 'เจิ้งไป๋ฮวา' หันไปเอ่ยถามเจิ้งชุนฟงด้วยความสงสัย คำถามของนางได้ยินไปทั่วทุกคน พวกเขาทำได้แค่กลั้นเสียงหัวเราะแล้วหันหน้าไปทางอื่นเสีย ส่วนเจิ้งชุนฟงได้แต่นึกขันกับความไร้เดียงสาของพระธิดาองค์โปรดเพราะนางเพิ่งจะอายุแค่ 15 หนาวจึงยังไม่ประสีประสาเรื่องระหว่างชายหญิงนัก เห็นทีพระองค์จะต้องให้หมัวมามาอาวุโสมาสั่งสอนนางในเรื่องนี้เสียแล้ว"พี่สะใภ้ของเจ้าคงจะเจ็บขา เจ้าอย่าได้ใส่ใจเลยรีบไปนั่งที่เถิด""เพคะ"เจิ้งไป๋ฮวาแย้มยิ้มอย่างอ่อนหวาน รอยยิ้มของนางเกลื่อนไปทั่วใบหน้าอันงดงามห
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 14 สำลักความสุข 2/2
เจิ้งจื่อห้าวตื่นขึ้นมาหลังจากที่เขาหลับไปเพียงหนึ่งชั่วยาม เพราะเสียงดังด้านนอกของหลีกงกงทำให้เขาไม่อาจจะฝืนข่มตาหลับลงได้ ยิ่งมองหญิงสาวในอ้อมแขนที่นอนหลับตาพริ้ม แต่คิ้วเรียวกลับขมวดมุ่นเพราะรำคาญใจ เขาจึงต้องรีบลุกจากเตียงนอนไปจัดการประเดี๋ยวนี้"ข้าจะไปดูหลีกงกงเสียหน่อย เจ้านอนต่อเถิด"ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาจุมพิตที่หน้าผากมน แล้วไล้ริมฝีปากลงมาที่จมูกโด่งเล็ก ก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างแผ่วเบาราวกับปีกผีเสื้ออวี้หลันอมยิ้มเล็กน้อยแล้วจึงพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะผล็อยหลับไปอีกครั้ง ราตรีที่ผ่านมาเจิ้งจื่อห้าวสูบพลังชีวิตของนางไปจนหมด แค่จะลืมตาขึ้นมานางยังไม่มีแรงเลย พิธียกน้ำชาของวันนี้คงจะต้องเลื่อนเสียแล้ว ประตูห้องหอถูกผลักออกอย่างเบามือ ตามด้วยร่างกายสูงใหญ่ที่มีผ้าคลุมตัวปกปิดร่างกายเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ ทำให้ปรากฏร่องรอยฝากรักสีเข้มทั่วลำคอหนาลามไปจนถึงหน้าอกแกร่งอย่างชัดเจน เหล่านางกำนัลและรั่วซีพากันก้มหน้าลงต่ำด้วยความเขินอายส่วนหลีกงกงได้แต่มองบนกับการกระทำของผู้เป็นนาย เขาเลี้ยงดูองคืชายสามมาตั้งแต่แบเบาะจะด
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 14 สำลักความสุข 1/2
บทที่ 14สำลักความสุข เจิ้งจื่อห้าวรู้สึกร่างกายของเขามันเบาโหวงราวกับขนนก เพียงแค่การปลดปล่อยแค่ครั้งแรกเขาก็รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก หากว่าได้ปลดปล่อยอีกสักหลาย ๆ ครั้ง ร่างกายของเขาคงจะมีกำลังวังชาเป็นแน่ เลือดลมที่เคยติดขัดเพราะไม่เคยถึงจุดสุดยอดได้ถูกขจัดไปจนสิ้นเพราะอวี้หลันเพียงคนเดียว"ท่านี้หม่อมฉันขอเรียกว่าขย่มมังกรนะเพคะ""อ่า..."เจิ้งจื่อห้าวสบสายตาเข้ากับดวงตากลมโตที่มองมาของอวี้หลันด้วยความระทึกใจ แค่ชื่อท่าก็ทำเอากึ่งกลางกายของเขากลับมาแข็งขืนขึ้นอีกครั้งอวี้หลันจัดท่าทางของตนเอง ในตอนนี้ร่างกายของนางเองก็พร้อมจะลงสนามจริงแล้ว หยาดน้ำหวานสีใสได้เริ่มไหลปริ่มออกมาจากร่องรักของนางราวกับเขื่อนแตก สะโพกกลมกลึงค่อย ๆ บดลงมาที่ท่อนเอ็นอันร้อนผ่าวของเจิ้งจื่อห้าว เพียงแค่ปลายหัวหยักเข้าไปจ่ออยู่หน้าปากถ้ำ ร่างกายของนางพลันสะดุ้งเฮือกด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบ"อึก..."สีหน้าของอวี้หลันที่แสดงออก
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 13 ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง 2/2
"ต้องการหรือเพคะ?"อวี้หลันหยุดชะงักตรงหลุมสะดือของเขา นางเงยใบหน้าขึ้นมาถามเขา พลางชี้นิ้วไปทางแท่งหยกที่กำลังตั้งเด่มาทางใบหน้าของนาง รอยยิ้มหวานปรากฏที่มุมปากเล็กด้วยความเจ้าเล่ห์"อ่า...ใช่""เช่นนั้นก็ตอบคำถามของหม่อมฉันมาก่อนสิเพคะ""คำถามอะไร"อารมณ์ที่กำลังพวยพุ่งพลันหยุดชะงัก เจิ้งจื่อห้าวยันกายขึ้นมามองหน้าคนช่างยั่ว เขาทั้งรู้สึกฉุนและหัวเสียนางจงใจกลั่นแกล้งเขา ให้เขาทรมานเพราะไฟราคานี้!"อนุขององค์ชาย พวกนางเป็นใครเพคะ""แค่สตรีที่ข้าสงสารแล้วรับเลี้ยงไว้""หอเดือนดับใช่ขององค์ชายไหมเพคะ"เจิ้งจื่อห้าวหรี่ตามองพระชายาของตนนิ่ง ความสงสัยและความหวาดระแวงก่อตัวขึ้นมาในใจของชายหนุ่ม"...""ถ้ามันตอบยากไป เช่นนั้นก็ไม่เป็นอะไรหรอกเพคะ"อวี้หลันไม่คิดจะไล่ต้อนเจิ้งจื่อห้าว นางแค่หยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วเดินกรีดกรายไปหยิบผ้าคลุมขึ้นมาคลุมกาย แล้วเดินกลับมาล้มตัวลงนอนด้านข้างของเขา ทำราวกับเรื่องเมื่อครู่นี้พวกเขาไม่ได้กำลังจะใช้ค่ำคืนอันร้อนแรงด้วยกัน
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 13 ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง 1/2
บทที่ 13ค่ำคืนวสันต์อันร้อนแรง "อื้อ...อ่า เจ็บนะเพคะ"อวี้หลันร้องครางเสียงสั่น เมื่อถูกเจิ้งจื่อห้าวดูดดึงที่ยอดอกของนาง ไรฟันของเขามันขบกัดที่ผิวเนื้ออ่อนนุ่ม จนอวี้หลันรู้สึกเจ็บแปลบไปทั่วเนินอกขาวผ่อง ความเสียวกระสันพวยพุ่งเข้ามาไม่ขาดสาย ปลุกเร้าให้นางรู้สึกทรมาน อยากจะให้เขาสัมผัสร่างกายของนางมากกว่านี้เจิ้งจื่อห้าวผละใบหน้าออกมาเล็กน้อย เขายกยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อได้ยินเสียงร้องครางของอวี้หลัน นั่นหมายความว่าถึงแม้เขาจะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่เพราะอ่านตำราวสันต์มามาก เมื่อได้ลงสนามจริงเขาก็สามารถทำให้หญิงสาวในอ้อมกอดสุขสมไปกับบทรักของเขาได้"อ๊ะ! หนาวเพคะ"เพราะอวี้หลันแช่ตัวอยู่ในถังอาบน้ำนาน เมื่อเวลาผ่านไปร่างกายของนางก็เริ่มหนาวสั่นขึ้นมา ด้วยร่างกายนี้ไม่สามารถแช่ในน้ำเย็นนานได้ คงสืบผลมาจากเรื่องเมื่อคราวก่อนนั้น ทำให้ตั้งแต่นั้นมาร่างกายของนางจะไวต่ออากาศเย็นมากเป็นพิเศษ"อ่า ไปที่เตียงเถิด"
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 12 จุมพิตครั้งแรก 2/2
อวี้หลันที่แช่น้ำไปทั้งตัวลุกพรวดขึ้นมา เป็นผลให้ผ้าคลุมที่บางอยู่แล้วแทบจะไม่ปกปิดร่างกายของนางเลย เจิ้งจื่อห้าวที่หันมาเห็นเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึงเลือดบุรุษพลันร้อนรุ่มขึ้นมาทันที กึ่งกลางกายที่เพิ่งสงบไปพลันตั้งตระหง่านขึ้นมาอีกครั้ง"จะ เจ้ารีบนั่งลงไปเดี๋ยวนี้เลย"เจิ้งจื่อห้าวเอ่ยสั่งเสียงสั่น เขารีบหันหลังกลับไปมองทางอื่นทันที"องค์ชายสามเพคะ ได้โปรด...ช่วยหม่อมฉันด้วยเถิดเพคะ"น้ำเสียงแว่วหวานเอ่ยขอร้องอย่างน่าสงสาร แต่เจิ้งจื่อห้าวไม่ได้สงสารนางเลยสักนิด เขาสงสารตัวเองมากกว่าที่ต้องมาเจอสถานการณ์เช่นนี้"ไม่ได้ ในข้อตกลงของเราไม่ได้มีเรื่องนี้นะอวี้หลัน เจ้าสงบสติอารมณ์เสียก่อนเถิด""เช่นนั้นก็เพิ่มเข้าไปสิเพคะ"จบประโยคเสียงของน้ำที่กระเพื่อมทำให้เจิ้งจื่อห้าวหันกลับไปมอง เขาได้แต่นึกเสียใจที่ทำเช่นนั้น เพราะความหวังดีของตัวเองแท้ ๆ เชียวร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำถาโถมเข้ามายังร่างกายของบุรุษอันแสนอบอุ่น อวี้หลันที่มีสติอันน้อยนิด และเพราะต้องการจะกลั่นแกล้งเจิ้งจื่อห้าวเป
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 12 จุมพิตครั้งแรก 1/2
บทที่ 12จุมพิตครั้งแรก อวี้หลันยืนยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ คราแรกนางก็คิดว่าเขาคือเสือผู้หญิงแห่งยุคนี้เสียอีก ที่ไหนได้...ก็แค่ชายหนุ่มที่ไม่ประสีประสา แค่เห็นเรือนร่างที่นางตั้งใจให้เห็นวับ ๆ แวม ๆ เขาก็แทบจะทำสิ่งใดไม่ถูกเสียแล้วใบหน้าที่แดงก่ำราวกับจะคั้นออกมาเป็นน้ำได้ และสายตาที่มองมาด้วยความตกตะลึง นั่นยิ่งทำให้อวี้หลันมั่นใจเต็มสิบส่วนองค์ชายสามผู้นี้ไม่เคยหลับนอนกับสตรี!!อะไรที่ทำให้มั่นใจน่ะหรือ เพราะถ้าหากข่าวลือนั้นคือเรื่องจริงว่าเขามีอนุกว่ายี่สิบนาง เมื่อเขาได้เห็นเรือนร่างนี้แล้ว เขาจะต้องเกิดอาการอยากจะถาโถมเข้ามาจู่โจมนางทันที เสือที่เห็นเหยื่ออยู่ตรงหน้าจะยอมปล่อยให้หลุดรอดไปได้อย่างไรเล่าแต่นี่เขากลับยืนมองนิ่งอย่างคนทำอะไรไม่ถูก ทั้งสายตาที่หลบเลี่ยงนั่นด้วย เช่นนี้แล้วอนุที่อยู่ในเรือนหลังของเขาจะต้องเป็นสตรีที่เขาคอยดูแลไม่ผิดแน่ อาจจะให้ที่พำนักและคอยคุ้มครองอย่างลับ ๆ ก็เป็นได้ เหมือนในซีรีส์จีนที่นางเคยดูมาก่อน ค
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 11 สัญญาด้วยชีวิต 2/2
ทันทีที่เจิ้งชุนฟงเห็นบุตรชายอุ้มเจ้าสาวเข้ามา พระองค์ก็สรวลขึ้นด้วยความชอบใจ"ฮ่ะฮ่า เจ้าสามคงจะร้อนใจแย่แล้ว ฮองเฮาคิดเช่นเดียวกับเจิ้นหรือไม่""หม่อมฉันก็คิดเช่นนั้นเพคะฝ่าบาท หากรู้เช่นนี้หม่อมฉันคงจะรีบจัดงานแต่งงานให้กับลูกสามนานแล้วเพคะ"'ฮองเฮาโจวซูหลิ่ง' ทรงผินพระพักตร์มาแย้มสรวลกับฮ่องเต้ พระนางเองก็อยากจะให้เจ้งจื่อห้าวรีบแต่งงานเสียที อวี้หลันผู้นี้ก็ถือว่าพอใช้ได้ แม้ว่าใจจริงพระนางต้องการให้เขาแต่งกับคุณหนูตระกูลรองซุนมากกว่า"เวลานี้ก็ถือว่าเหมาะสมแล้วล่ะ ฮ่ะฮ่า"เจิ้งชุนฟงยังคงสรวลออกมาไม่ขาดสายเมื่อเจ้าบ่าวและเจ้าสาวมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของทั้งสองพระองค์ แม่สื่อผู้เป็นผู้ทำพิธีก็ได้ก้าวขึ้นมาด้านหน้า นางเอ่ยนำทั้งสองให้ทำตามพิธีอย่างเคร่งครัดต่อไป... พิธีช่วงเช้าได้เสร็จสิ้นลงด้วยดี ลำดับถัดไปแม่สื่อก็ได้นำตัวเจ้าสาวให้ไปรอเจ้าบ่าวที่ห้องหอ ส่วนเจ้าบ่าวก็มีหน้าที่ที่ต้องรับแขกต่อไปภายในห้องหอนั้น อวี้หลันที่รู้สึกปวดเมื่อยต้นคอจนแทบจะทนไม่ไหว จึงได้เรียกรั่วซีที่อยู่ในห้อง
