ตอนที่ 66. ของขวัญนี้ สร้างปัญหาให้ท่านแม่ทัพแล้ว/3"พวกเจ้าคิดว่าข้ามากรักหลายใจ คิดปันใจให้หญิงอื่น จนแต่งเรื่องมาโกหกพวกเจ้าเช่นนั้นหรือ"ทั้งสี่คนพร้อมใจกันส่ายหน้า หลี่ซวนเป็นคนแรกที่เอ่ยว่า"ข้าเชื่อท่านแม่ทัพ"คนที่เหลือมองหน้ากัน แล้วจำต้องเอ่ยว่า"พวกข้าก็เชื่อท่านแม่ทัพ"หยางหยุนซีที่ตามมาด้วยได้แต่แอบคิดว่า คนชิงเป่ยกลุ่มนี้ เชื่อฟังท่านแม่ทัพยิ่งนัก เมื่อเดินทางมาถึงเมืองหลวง หยางหยุนซีก็แยกทางกลับบ้านของตน เสิ่นมู่ฉือมาส่งหลิวชิวเยว่และแม่นางเสี่ยวฮวาที่โรงเตี๊ยมฟาไฉ "ข้าต้องกลับไปทำหน้าที่ต่อ หากเสร็จงานข้าจะแวะมาหาเจ้า ดูแลตัวเองให้ดี ข้าไปก่อนนะ"เสิ่นมู่ฉือจากไปอย่างอาลัยอาวรณ์ หากไม่ติดหน้าที่ติดตามรัชทายาท เขาคงย้ายตัวเองมานอนค้างที่โรงเตี๊ยมกับนาง///กว่าเห็ดเซียนจะบานให้เก็บได้ ต้องรอนานถึงหนึ่งเดือน ระหว่างนี้เสิ่นมู่ฉือก็ทำหน้าที่ของเขา คอยอารักขารัชทายาทและคณะทูตจากชิงเป่ย หลิวชิวเยว่กับศิษย์พี่หมี พักอยู่ที่โรงเตี๊ยมฟาไฉโดยเช่าห้องเหมาทั้งเดือน เวลาว่างก็พากันขึ้นเขาติดตามจี๋ชีเหิงไปเก็บเห็ด แม่หนูได้พาพี่สาวหลิวไปดูแหล่งกำเนิดเห็ดเซียน ซึ่งอยู่ภายในถ้ำบนหุ
ตอนที่ 67. กันไว้ดีกว่าแก้ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อสาย/1หลิวชิวเยว่นำเห็ดเซียนฝากพี่หมีนำไปมอบให้ท่านอาจารย์ ตัวนางกลับไปที่จวนแม่ทัพ ก่อนหน้านางไปๆ มาๆ ระหว่างจวนแม่ทัพ และถ้ำของท่านอาจารย์ เมื่อนางหมักสุราเทพธิดาสำเร็จทำให้ดื่มไปแล้วน้ำหนักตัวลดลง รูปร่างเปลี่ยนแปลงกลายเป็นสาวงาม นางไม่อาจบอกความลับเรื่องสุราวิเศษกับใครได้พี่หมีจึงแนะนำให้ศิษย์น้อง แต่งเรื่องโกหกแสดงละครเล็กน้อย โดยใช้ผลึกจันทราปลอมแปลงตัวให้กลับมาอยู่ในรูปโฉมเดิม จากนั้นก็แสร้งบอกแม่นมฉีกับหลิงเอ๋อว่า นางจะเก็บตัวอยู่ในห้อง ถือศีลละเว้นเนื้อสัตว์และสวดมนต์ เพื่อขอพรให้ท่านแม่ทัพเดินทางอย่างปลอดภัย ห้ามคนมารบกวน จากนั้นก็ไปมาระหว่างแคว้นต้าเฟิ่งกับจวนแม่ทัพเมื่อเสิ่นมู่ฉือได้เวลากลับ หลิวชิวเยว่จึงมารอ สามีที่จวนแม่ทัพ ปล่อยให้เขาเดินทางกลับพร้อมขบวนคณะทูต นางเปลี่ยนแปลงตัวเองเช่นนี้ ย่อมทำให้ผู้คนแปลกใจ จึงต้องวางแผนสร้างเรื่องโกหก ว่านางดื่มกินน้อยและคิดถึงสามี ส่งผลให้รูปร่างเปลี่ยนแปลงไป จึงจะไม่เป็นที่สงสัยผ่านไปราวหนึ่งเดือนนางก็ออกจากห้อง ไปให้แม่นมฉีกับหลิงเอ๋อเห็น รูปร่างที่เปลี่ยนไป ทำให้คนทั้งสองตื่นตะลึง แ
ตอนที่68 . กันไว้ดีกว่าแก้ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อสาย/2พวกนางถูกเลือกมาให้ติดตามแม่ทัพแห่งชิงเป่ย แรกนั้นรู้สึกยินดี คิดวาดหวังว่าเขาจะรับพวกนางเป็นอนุปรนนิบัติเขาในจวน แม้ท่านแม่ทัพมีฮูหยินแล้ว แต่ยิ่งมีฐานะสูงส่งก็ย่อมต้องมีสาวงามข้างกายมาปรนนิบัติมากกว่าหนึ่งคน เมื่อได้ยินว่าเขาไม่ต้องการพวกนาง อีกทั้งยังยกให้ฮูหยินไปจัดการตามชอบ ก็รู้สึกผิดหวังและหวาดกลัว จึงพากันคุกเข่าขอความเมตตา"แม่นมฉี เจ้าส่งพวกนางไปที่หอสุราชิงเหอ บอกหลงจู๊ให้จัดที่พักให้พวกนางด้วย หลิงเอ๋อเจ้าตามไปช่วยแม่นมฉีจัดการ"หลิวชิวเยว่ไม่คิดนำสาวงามมาไว้ในจวน แม้เชื่อมั่นว่าสามีรักนาง แต่นางไม่วางใจเกรงหญิงงามจะคิดปีนเตียงท่านแม่ทัพ สตรีเหล่านี้เปรียบเหมือนปลาย่างหอมๆ แมวตัวผู้มีหรือจะอดใจไหว แม้ไม่คิดกิน ก็อาจจะแอบเลียสักหน่อย กันไว้ดีกว่าแก้ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อสาย..."ท่านพี่ เราไปพักผ่อนด้านในกันเถอะ"หลิวชิวเยว่จัดการของขวัญเสร็จ ก็เตรียมจัดการสามีของตนต่อ"ฮูหยินค่อยๆ เดิน"แม่ทัพเสิ่นรีบโอบเอว พาฮูหยินเดินเข้าไปในจวนอย่างโล่งใจ โดยไม่รู้เลยสักนิดว่า กำลังเดินเข้าไปรับการลงทัณฑ์จากนาง จนเมื่อเข้าไปในห้อง ก็ถูกภรรย
ตอนที่ 69. เผ่าเยว่เซียน เกี่ยวข้องอะไรกับข้า/1ศิลาต่างภพได้นำเสิ่นมู่ฉือกับหลิวชิวเยว่ มาปรากฏตัวบนเนินเขา ที่แห่งนี้เป็นสุสานประจำตระกูลเสิ่น คนในตระกูลเสิ่นถูกฝังไว้ที่นี่ รวมถึงท่านปู่และท่านพ่อของเสิ่นมู่ฉือ "ที่นี่คือ สุสานประจำตระกูลของข้า"เสิ่นมู่ฉือคลายมือจากเอวของภรรยา ส่งศิลาต่างภพคืนนาง "เรามาคารวะท่านปู่ท่านย่า กับท่านพ่อท่านแม่ข้ากันเถอะ"เสิ่นมู่ฉือเดินนำหลิวชิวเยว่มานั่งคุกเข่าที่หน้าสุสานของครอบครัวเขา ด้านซ้ายคือสุสานของท่านปู่ท่านย่า เขาพานางคารวะท่านทั้งสองก่อน จากนั้นจึงพานางมาเคารพท่านพ่อท่านแม่ที่สุสานด้านขวา "ท่านพ่อท่านแม่ นี่คือภรรยาของข้า นางชื่อหลิวชิวเยว่ นางก็เป็นเหมือนท่านแม่ที่รักท่านพ่อ โดยไม่รังเกียจว่าข้าจะเป็นหมี ข้าโชคดีที่ได้แต่งนางเป็นภรรยา นางดีต่อข้ามาก ทำให้ข้ามีความสุข ครั้งหน้าข้าจะพาหลานๆ มาคารวะพวกท่านแน่นอน"เสิ่นมู่ฉือปัดกวาดทำความสะอาดใบไม้ไป ก็พูดคุยกับบิดามารดาในสุสานไปด้วย หลิวชิวเยว่ช่วยเขาทำงานแล้วก็ลอบยิ้ม สามีของนางมีมุมที่น่ารักเช่นนี้ด้วยหรือ ปกติเขามักจะเคร่งขรึม ไม่ค่อยพูดจา หากนางไม่ชวนคุยเขาแทบจะไม่เริ่มต้นพูดสิ่งใดก่อ
ตอนที่ 70 . เผ่าเยว่เซียน เกี่ยวข้องอะไรกับข้า/2"ข้าขออภัย ข้ากับท่านพี่เราดื่มสุราวสันต์รัญจวนไป สามวันนี้จึงมิได้ออกมาพบใคร"เหตุผลของหลิวชิวเยว่ ทำเอาคนฟังคันมือยิบๆ อยากจะฟาดหลังคนหน้าหนาสองคนนี้ให้หลังหัก มัวเมาตัญหาแบบนี้น่าทุบนัก"ท่านหมี เพราะข้าทำผิดต่อฮูหยิน นางจึงลงโทษข้า ท่านหมีโปรดให้อภัยพวกเราด้วย"เสิ่นมู่ฉือรับผิดแทนภรรยา แต่อีกฝ่ายเหมือนอารมณ์ขึ้นแล้วลงยาก กำหมัดทุบหลังเขาระบายอารมณ์ไปทีหนึ่ง จนท่านแม่ทัพร่วงไปกองกับพื้น นั่นแหละนางถึงหายโมโห"พวกเจ้าตามข้ามา"ศิษย์พี่หมีในร่างแม่นางเสี่ยวฮวา เดินนำพวกเขาไปยังห้องหนึ่ง ภายในห้องด้านหนึ่งวางก้อนผลึกสีดำก้อนใหญ่สูงเท่าคนไว้ นี่คือศิลาต่างภพขนาดใหญ่ เทียบกับศิลาต่างภพที่หลิวชิวเยว่มี เหมือนก้อนหินกับภูเขา"นี่คือมหาศิลาต่างภพ ท่านอาจารย์แบ่งส่วนหนึ่งเป็นชิ้นเล็กๆ มอบให้ข้ากับเจ้า นี่คือก้อนศิลาต้นกำเนิด มันมีพลังมากกว่าศิลาต่างภพที่เรามีหลายเท่า ข้าจะพาเจ้าไปหาท่านอาจารย์ ผ่านศิลานี้"ศิษย์พี่หมีเอามือข้างหนึ่งไปวางทาบบนก้อนศิลา พยักหน้าให้หลิวชิวเยว่และเสิ่นมู่ฉือทำตาม ทั้งสองเดินมาแตะศิลา จากนั้นศิษย์พี่หมีก็เอ่ยว่า"
ตอนที่ 71. เมื่อมาถึงที่นี่ ก็ไม่ยินยอมกลับไปมือเปล่า/1ประตูทางเข้าเผ่าเยว่เซียน เป็นปากถ้ำแห่งหนึ่ง บานประตูเป็นศิลาหนักสลักลวดลายตัวอักษรแปลกประหลาด ปิดไว้แน่นราวกับหินผา ยากจะใช้สิ่งใดทำลายได้ ด้านหน้ามีรูปปั้นหงส์ตัวใหญ่ ฝีมือการปั้นยอดเยี่ยมยิ่งแลดูคล้ายกับมีชีวิต ปากของรูปปั้นหงส์คาบอัญมณีสีแดงไว้ หลิวเฝิ่นพาทุกคนมายังหน้าประตูทางเข้า แล้วอธิบายวิธีการเปิดประตูว่า"ประตูทางเข้าดินแดงของเผ่าเยว่เซียน ถูกปิดผนึกไว้ด้วยวงเวทย์ ของราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียน วิธีการเปิดประตู จึงต้องใช้เลือดของผู้ที่ เป็นคนของเผ่าเยว่เซียนเท่านั้น"เขาหันไปมองหน้าหลิวชิวเยว่ แล้วพยักหน้าให้นาง "เสี่ยวเยว่ จงหยดเลือดของเจ้า บนผลึกสีชาดนั่น"หลิวชิวเยว่เดินไปใกล้รูปปั้นหงส์ มีความรู้สึกบางอย่างพุ่งเข้ามาในร่างของนาง หัวใจเต้นแรงขึ้น คลื่นความร้อนบางอย่างแผ่ออกมา ให้ความรู้สึกเหมือนถูกไฟลวกในตอนแรก ก่อนจะอบอุ่นในเวลาต่อมา นางถึงกับยืนตัวแข็งทื่อ"รีรออะไรอยู่ หรือว่าเจ้ากลัวเลือด"ศิษย์พี่หมีเดินมาใกล้ๆ มองดูรูปปั้นอย่างสนใจ "ข้า... ข้าไม่ได้กลัวเลือด แต่ข้ารู้สึกแปลกๆ"หลิวชิวเยว่ยกมือขึ้นวางทาบหน้าอกด
ตอนที่ 72. เมื่อมาถึงที่นี่ ก็ไม่ยินยอมกลับไปมือเปล่า/2"นี่ไม่ใช่แค่อึดใจ มันแค่ชั่วเวลางูแลบลิ้นต่างหาก บ้าจริงถ้าเราวิ่งช้า ก็เข้ามาไม่ทันพอดี"ศิษย์พี่หมีบ่นเสียงขรม ยกมือขึ้นปาดเหงื่อ ก่อนจะเบิกตากว้าง เมื่อพบว่านิ้วเรียวสวยของแม่นางเสี่ยวฮวา เปลี่ยนเป็นอุ้งเท้าหมีไปแล้ว พักหลังตั้งแต่มีคนรัก นางแทบไม่เปลี่ยนร่างกลับเป็นหมี เคยชินกับร่างมนุษย์ของแม่นางเสี่ยวฮวา ท่านอาจารย์ยังเอ่ยอย่างระอาว่า"ความรัก ทำให้เสี่ยวเฮยเปลี่ยนไป มิใช่ว่าเจ้าชอบเป็นหมีหรือ เหตุใดตอนนี้ถึงอยู่ในร่างมนุษย์ตลอดวันตลอดคืน"เผ่าเฮยสวงก็คล้ายกับเผ่าจินสวง สามารถกลายร่างเป็นทั้งมนุษย์และหมี แตกต่างเพียงเผ่าจินสวงจะกลายร่างยามโดนแสงจันทร์ แต่เผ่าเฮยสวงนั้น กลายร่างตามใจนึก อยากจะเป็นหมีหรือเป็นคน ก็สามารถเลือกได้ "ท่านอาจารย์ ท่านก็กลายร่างเป็นหมีเช่นกัน"เสี่ยวเฮยหันไปมองอาจารย์ของตน พบว่าหลิวเฝิ่นกลายเป็นหมีแพนด้ายักษ์ไปแล้ว เสื้อผ้าของเขาถูกร่างอ้วนของหมีดันจนปริขาด "ท่านแม่ทัพก็กลายเป็นหมีด้วย"หลิวเฝิ่นหันไปมองเสิ่นมู่ฉือ ตอนนี้แม่ทัพหนุ่มอยู่ในร่างหมีแพนด้าไม่ต่างกับตน แต่คนที่แปลกตาที่สุดกลับเป็นหลิวช
ตอนที่ 73.เมื่อมาถึงที่นี่ ก็ไม่ยินยอมกลับไปมือเปล่า/3"เช่นนั้น เราควรใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ สอบถามชาวบ้านดีหรือไม่"เสิ่นมู่ฉือรับชามาจิบ พลางเสนอความคิดนี้ หากหลิวชิงเยว่ได้รับความเคารพในฐานะคนของเผ่าเยว่เซียน การเดินทางคงไม่ยากลำบากแล้ว "เช่นนั้น เดี๋ยวข้าต้องเขียนบทละครสักหน่อย พวกท่านร่วมเล่นกับข้าด้วยนะ"หลิวชิวเยว่นึกอยากแสดงละครสักหน ครั้งนี้นางต้องแสดงให้แนบเนียนกว่าครั้งก่อน จะไม่ยอมให้ผู้อื่นจับพิรุธได้อีกแล้วเมื่อนางกวางยกอาหารเข้ามา หลิวชิวเยว่จึงชวนนางพูดคุย โดยปล่อยให้อีกสามคนกินอาหารอยู่ด้านใน ตัวนางดึงแขนนางกวางมาคุยเป็นส่วนตัวในห้องนอน"ท่านป้า ข้าขอบคุณท่านมาก ที่ให้ที่พักและอาหารกับพวกเรา""นายหญิงไม่ต้องเกรงใจ ข้ายินดีรับใช้เจ้าค่ะ""ข้ากับท่านป้าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เหตุใดท่านป้าถึงเรียกข้าว่านายหญิง"คำถามนี้ทำให้นางกวางเฒ่า ก้มหน้าลงจนคางชิดอก เอ่ยเสียงแผ่วว่า"นายหญิงเป็นผู้มีฐานะสูง ข้าเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา ยอมต้องรับใช้""ท่านป้ารู้ได้อย่างไรว่าข้ามีฐานะสูง ข้าไม่ได้บอกสิ่งใดกับท่านเลย""ก็ ปีกสีทองของท่านบ่งบอกฐานะตัวเอง ผู้ที่มีปีกสีทองเป็นทายาทของท่
ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ
ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ
ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล
ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม
ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที
ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง
ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2"เชิญทุกท่านดื่มอวยพรให้ผู้นำเผ่าเยว่เซียนของพวกเรา"หญิงรับใช้ยกถาดใส่จอกสุราแจกจ่ายให้หัวหน้าเผ่าทั้งห้า เมื่อพวกเขารับจอกสุรามาถือไว้ ก็เอ่ยอวยพรขึ้นพร้อมกัน"พวกเราขออวยพรให้ท่านผู้นำ จงเป็นผู้นำของพวกเราตราบนานเท่านาน"ทุกคนเอ่ยจบก็ยกสุราขึ้นดื่ม เมื่อสุราไหลผ่านเข้าไปในคอทันใดนั้นเอง!คนทั้งห้าก็ทรุดลงกับพื้น นอนสิ้นเรี่ยวแรงทันที "นี่เจ้าให้พวกข้าดื่มอะไร"หูซินซินหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางเป็นสตรีเพียงคนเดียวในกลุ่มผู้นำเผ่าทั้งห้า อีกสี่คนมีสภาพไม่ต่างกัน ผู้นำเผ่าอาชานอนแผ่หรากับพื้น ผู้นำเผ่ากระทิงพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็หงายท้องล้มลงไปจนหัวแตกเลือดอาบ ผู้นำเผ่าอินทรีย์และเผ่าวานรขยับตัวไม่ได้นอนหายใจรวยรินบนพื้น "หึ พวกเจ้าถูกพิษสกัดลมปราณของข้าแล้ว พิษชนิดนี้จะทำให้พวกเจ้าสิ้นเรี่ยวแรง หากไม่ได้ยาถอนพิษก็จะอ่อนแรงจนค่อยๆ ตายไปภายในเจ็ดวัน"ราชครูฉางตี้แสยะยิ้ม มองผู้นำทั้งห้าเผ่าอย่างคนเหนือกว่า แผนการของหม่าจิ้นครั้งนี้ ทำให้เขาไม่ต้องเปลืองแรงเกลี้ยกล่อมพวกผู้นำทั้งห้า เขารังเกียจพวกชั้นต่ำเหล่านี้มาตลอด ผู้นำเผ่าเยว่เซียนก
ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1จวนราชครูเผ่าเยว่เซียน...ฉางตี้ราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียนเมื่อรู้ว่า ผู้นำเผ่าเยว่เซียนได้หายตัวไปพร้อมกับแม่นมฉินและหมอหลวง ก็สั่งการให้ทหารค้นหาคนทั้งสามทั่วเมืองหลวง "พวกเราส่งคนไปค้นหาจนทั่วแล้วขอรับ แต่ไม่พบตัว ตอนนี้กำลังระดมพลค้นหาไปยังเมืองต่างๆ ทั้งห้าเมือง"นายกองหม่าจิ้นเผ่าอาชา ได้รับคำสั่งจากราชครูให้นำกำลังค้นหาผู้นำเผ่าอย่างลับๆ แต่เขาไม่พบเจอนางจึงต้องขยายการค้นหาเป็นวงกว้างขึ้น"แม่นมฉินกับหมอหลวงเป็นแค่ตาแก่ยายแก่ ใช้ความสามารถอันใดพาผู้นำเผ่าหลบหนีไปได้ ต้องมีคนอื่นให้ความช่วยเหลืออยู่แน่"ราชครูฉางตี้รู้สึกโมโหนัก ที่ตนเองดูแคลนตาแก่ยายแก่ทั้งสอง ว่าไม่มีปัญญาทำสิ่งใดได้ ตอนนี้รู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว "ท่านราชครูอย่าวิตกไปขอรับ ผู้นำเผ่าถูกพิษบุปผานิทรา มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ ต่อให้หลบหนีไปได้ ครบหนึ่งเดือนพิษกำเริบก็ต้องตายอยู่ดี"หม่าจิ้นเคยเห็นคนถูกพิษบุปผานิทรา หากไม่ได้กินยาถอนพิษภายในหนึ่งเดือน ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ผู้นำเผ่าถูกยาพิษชนิดนี้เล่นงานมีหรือจะรอดชีวิตไปได้ง่ายๆ"ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่ไว้วางใจ วันพรุ่งนี้ผู้
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา