ตอนที่ 33. ครั้งนี้ ข้าได้กำไรแล้ว!/1เสิ่นมู่ฉือกับหลิวชิวเยว่ใช้เวลาในการอาบน้ำและเรียนรู้กระบวนท่า มัจฉาแหวกวารีอยู่ครู่ใหญ่ ก็พากันแต่งตัวออกมาคารวะท่านอาจารย์"คารวะท่านอาจารย์ คารวะศิษพี่""คารวะท่านผู้อาวุโส คารวะท่านหมี"เสิ่นมู่ฉือกับหลิวชิวเยว่ทำความเคารพหลิวเฝิ่นและศิษย์พี่หมี ทั้งสองกำลังนั่งจิบชากัน บนโต๊ะนั้นมีอาหารหลายจานวางไว้ "พวกเจ้าคงหิวแล้ว มากินข้าวกันเถอะ"หลิวเฝิ่นพยักหน้ารับ พลางเอ่ยชวนทั้งสองกินข้าว "ขอบคุณท่านอาจารย์/ท่านผู้อาวุโส"ทั้งสองไม่ได้กินข้าวมาสามวัน ย่อมรู้สึกหิวโหย ขยับตะเกียบกันอย่างว่องไว จนอาหารเกลี้ยงโต๊ะในพริบตา "พวกเจ้ากินราวกับผีหิวโหย โชคดีที่ข้ากินเกี๊ยวไปแล้ว ไม่เช่นนั้นข้าคงอดตาย"ศิษย์พี่หมีอดบ่นไม่ได้ มองศิษย์น้องด้วยสายตาเอ็นดู นางตัวอวบอ้วนเช่นนี้กระเพาะย่อมต้องการอาหารมาก แต่อีกคนนี่สิเห็นแล้วขัดลูกตา ศิษย์พี่หมีสะบัดหน้าไม่อยากมองให้เสียสายตาด้วยยังจำฝังใจว่าถูกคนผู้นี้ทำร้าย หากไม่หนังหนาคงถึงตายไปแล้ว "อิ่มกันหรือไม่ หากไม่อิ่มในครัวยังมีเกี๊ยวไส้หน่อไม้ ไปยกมากินสิ"หลิวเฝิ่นมองจานเปล่าแล้วเอ่ยขึ้น อาหารที่ทำไว้เกลี้ยงจนแทบ
ตอนที่ 34. ครั้งนี้ ข้าได้กำไรแล้ว!/2เขาแต่งนางเข้าจวนมา คิดจะให้ต่างคนต่างอยู่ แต่ก็ฝืนลิขิตฟ้าไม่ได้ เมื่อตอนนี้เขากับนางร่วมเตียงเคียงคู่เป็นสามีภรรยากันแล้ว "หลายปีมานี้ ข้าหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้มาตลอด จนค้นพบว่า มีสิ่งหนึ่งช่วยยับยั้งมิให้กลายร่างได้ นั่นคือการแช่น้ำพุเยว่จิน และอยู่ภายใต้แสงของผลึกจันทรา"หลิวเฝิ่นล้วงแขนเสื้อหยิบผลึกจันทรา ที่ถูกทำให้เป็นจี้ห้อยคอ ส่งให้เสิ่นมู่ฉือ"นี่คือผลึกจันทรา แขวนมันไว้กับตัวจะควบคุมไม่ให้ท่านกลายร่าง อีกทั้งยังสามารถต้านพิษ และรักษาบาดแผลให้หายได้"ผลึกจันทราเป็นของวิเศษที่สามารถช่วยยับยั้งการกลายร่าง และยังช่วยต้านพิษและรักษาบาดแผล เสิ่นมู่ฉือประจักษ์ในความวิเศษของมันมาแล้ว"เสี่ยวเยว่ ข้าได้มอบผลึกจันทราให้เจ้าชิ้นหนึ่ง ผลึกจันทราของเจ้าพิเศษกว่าของท่านแม่ทัพ เพราะข้าได้นำมันฝังไว้ในศิลาต่างภพ คุณสมบัติของมันคือ สามารถเคลื่อนย้ายเจ้าให้ไปยังสถานที่ต่างๆ ที่เจ้าเคยไปมาแล้ว"หลิวเฝิ่นบอกความพิเศษของอัญมณีวิเศษ ที่เขามอบให้ลูกศิษย์สาว หลิวชิวเยว่ได้ยินแล้วตาเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น รีบหยิบจี้ผลึกจันทราของตนมาดู"ท่านอาจารย์ ข้าจะใช้มัน
ตอนที่35. มิใช่แค่หลงใหล นี่มันคลั่งรักชัด ๆ !/1เสิ่นมู่ฉือพาตัวเองมาถึงหน้าผา พบกุนซือจ้าวกำลังสั่งการให้ชาวบ้านช่วยกันมัดเชือกกับก้อนหิน จางหมิ่นกับหลี่ซวนมัดตัวเองไว้กับเชือก ยืนริมขอบหน้าผา เตรียมตัวไต่หน้าผาลงไป ในกลุ่มคนเหล่านั้นยังมีหมอจินซีถิงและบ่าวชายในจวนของแม่ทัพด้วยฟึบ !แม่ทัพเสิ่นกระโดดลงไปบนพื้น ทำให้คนอื่นหันมามอง ก่อนที่หมอจินซีถิงจะร้องขึ้นมาว่า"ท่านแม่ทัพ พวกเราท่านแม่ทัพอยู่นี่แล้ว!"กุนซือจ้าว หลี่ซวน จางหมิ่น รวมถึงคนอื่นๆ ต่างพากันมารุมล้อมเจ้านายของตนอย่างดีใจ "ท่านแม่ทัพ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง"กุนซือจ้าวเอ่ยถาม ขณะที่หมอจินกำลังสำรวจค้นหาอาการบาดเจ็บของเจ้านาย องครักษ์ทั้งสองมองแม่ทัพด้วยแววตายินดี พวกเขาโบกมือให้บ่าวคนอื่นขยับถอยออกมา "ข้าสบายดี หลายวันนี้ลำบากพวกเจ้าแล้ว"เสิ่นมู่ฉือตบไหล่กุนซือจ้าว หันไปพยักหน้าให้ทุกคนคลายกังวล"ท่านแม่ทัพท่านหายไปที่ใดมา แล้วฮูหยินเล่า นางปลอดภัยหรือไม่"หมอจินเอ่ยถาม หลังจากใช้สายตาสำรวจร่างของแม่ทัพเสิ่นคร่าวๆ แล้วไม่พบอาการบาดเจ็บ ทีเพียงท่าทางอ่อนเพลียเท่านั้น"ฮูหยินปลอดภัยดี ข้าให้นางรออยู่ทางนั้น พวกเรากลับที่ห
ตอนที่ 36.มิใช่แค่หลงใหล นี่มันคลั่งรักชัด ๆ !/2เช้าวันต่อมาเสิ่นมู่ฉือกับหลิวเยว่ก็เดินทางกลับจวน พวกเขามาถึงในตอนเย็น แม่นมฉีเข้ามากอดและร้องไห้ด้วยความดีใจ "สวรรค์เมตตา ให้คุณหนูของข้าปลอดภัยกลับมาแล้ว ฮือ""แม่นม ท่านสวดมนตร์วันละสี่หน สวรรค์ย่อมฟังคำขอร้องของท่าน ดูสิคุณหนูของพวกเรา นอกจากไม่เป็นอะไรแล้ว ข้าว่ายังงามกว่าเดิมด้วย ผิวพรรณผุดผ่อง เปล่งปลั่งเช่นนี้"หลิงเอ๋อแม้ไม่ได้ร้องไห้โฮ แต่ก็ตาแดงเรื่อ นางมองสำรวจร่างเจ้าเนื้อของหลิวชิวเยว่ด้วยความห่วงใย แล้วก็รู้สึกว่าคุณหนูของตนดูงดงามกว่าเดิม และเหมือนจะผอมลงบ้างแล้ว"คุณหนูของข้างดงามอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนจะซูบผอมลง หลายวันมานี้คงไม่ได้กินอะไร ข้าจะทำของกินบำรุงหลายๆ อย่างให้นะเจ้าคะ"แม่นมฉีรีบเข้าครัว หลิงเอ๋อพาหลิวชิวเยว่เข้าห้อง จัดการเตรียมน้ำอุ่นให้อาบ เมื่ออาบน้ำเสร็จอาหารก็พร้อมแล้ว ยังไม่ทันได้ลงมือขยับตะเกียบ เสิ่นมู่ฉือก็เข้ามา"ท่านพี่ มากินข้าวกับข้าวสิ แม่นมฉีทำอาหารบำรุงไว้หลายอย่าง"หลิวชิวเยว่เห็นสามีก็เรียกกินข้าว เสิ่นมู่ฉืออาบน้ำผลัดเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว หนวดเคราถูกโกนจนใบหน้าเกลาสะอาดตา แลดูหล่อเหลาชวนมอง
ตอนที่ 37. มีวาสนาดี เพราะสามี/1ครอบครัวสกุลหลิว ต้อนรับการมาเยือนของลูกสาวและลูกเขยอย่างอบอุ่น"เยว่เอ๋อ เจ้าปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว ต่อไปนี้ รักษาตัวเองให้ดี"หลิวกวานโอบกอดหลิวชิวเยว่ พร้อมกับน้ำตาไหลออกมา ตอนที่ได้ข่าวว่าลูกสาวหายตัวไป เขาก็แทบจะขาดใจด้วยความเป็นห่วง หลิวชิวเยว่เป็นลูกสาวของเขากับภรรยาที่จากไป นางเป็นดั่งดวงใจของบ้าน แม้จะออกเรือนไปแล้ว แต่คนเป็นพ่อยังนึกห่วงใยอยู่เสมอ" ข้ารู้แล้วเจ้าค่ะท่านพ่อ โชคดีที่ท่านพี่คอยอยู่เคียงข้าง ข้าถึงได้กลับมาหาท่านพ่อได้"หลิวชิวเยว่ได้โอกาส ชื่นชมสามีให้บิดาฟัง"ขอบคุณท่านแม่ทัพ"หลิวกวานหันไปขอบคุณบุตรเขย ด้วยท่าทางเกร็งใจ เสิ่นมู่ฉือเห็นดังนั้นจึงเอ่ยว่า"เสี่ยวเยว่เป็นภรรยาของข้า ข้าย่อมต้องดูแลนางเป็นอย่างดี ท่านพ่อตาโปรดวางใจ""เยว่เอ๋อมีวาสนานัก ที่ได้แต่งงานกับท่านแม่ทัพ ตระกูลหลิวของเราก็พลอยมีหน้ามีตาไปด้วย ขอบคุณท่านแม่ทัพ ที่เลือกเยว่เอ๋อเป็นฮูหยินของท่าน"คำพูดของลูกเขย ทำให้หลิวกวานปลาบปลื้มใจนัก ลูกสาวของเขาเกิดมาก็โดนกล่าวหาว่าเป็นตัวกาลกิณี พลาดหวังจากการแต่งงานมาถึงสองครั้ง ไม่คิดว่าจะมีวาสนาถูกเลือกเป็นฮูหยินท่าน
ตอนที่ 38มีวาสนาดี เพราะสามี/2"ท่านพี่ ท่านจะโกรธข้าหรือไม่ หากข้าจะบอกว่า ข้าชอบท่านในร่างหมีแพนด้ามากกว่า"หลิวชิวเยว่แกล้งแหย่ อีกฝ่ายทำหน้าตึงเอ่ยว่า"เช่นนั้น คืนจันทร์เต็มดวงครั้งหน้า ข้าจะกลายร่างเป็นหมีแพนด้า อุ่นเตียงกับเจ้าดีหรือไม่""ไม่ดีๆ ข้าอยากอุ่นเตียงกับท่านในร่างคนมากกว่า"หลิวชิวเยว่รีบส่ายหน้า นางชอบหมีแพนด้าก็จริง แต่คงไม่ดีแน่หากต้องเป็นเมียหมีแพนด้า "คืนนี้ เรามาอุ่นเตียงกัน"แม่ทัพเสิ่นกระซิบเสียงพร่าริมใบหูของนาง หลิวชิวเยว่ขนลุกเกรียว หน้าร้อนผ่าว"แต่ว่า เตียงในห้องข้า ขามันหักอีกแล้ว ท่านต้องสั่งคนมาซ่อมก่อนนะ"ตั้งแต่กลับมาถึงจวน จางหมิ่นกับหลี่ซวนต้องมาซ่อมขาเตียงในห้องของฮูหยินไปสามครั้งแล้ว หลิวชิวเยว่ขายหน้าเหลือเกิน แต่ท่านแม่ทัพเสิ่นกลับหน้าหนายิ่ง สั่งคนสนิททั้งสองว่า"ข้าคงต้องใช้พวกเจ้าซ่อมเตียงอีกหลายหน เอาไว้ข้าจะเพิ่มเบี้ยหวัดรายปีให้พวกเจ้า"หรือนางจะไปขนเตียงศิลาในถ้ำของท่านอาจารย์มาใช้ดี ไม่เช่นนั่น ทุกเช้าคงต้องขายหน้า ยามเรียกคนมาซ่อมขาเตียงใครใช้ให้สามีข้า ขยันอุ่นเตียงกันเล่า...///หลิวชิวเยว่ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับสามี ยามเขาไปท
ตอนที่ 39. พี่หมีจะพาเจ้าไปเก็บเห็ด"ที่นี่คือแคว้นต้าเฟิ่ง ข้าเคยมาที่นี่"ศิษย์พี่หมีมองไปรอบกาย พลางแกะมือของศิษย์น้องที่กอดไว้ออก เดินส่องดูนั่นนี่ทบทวนความทรงจำของตน "ป่าแห่งนี้อยู่ในแคว้นต้าเฟิ่ง ท่านอาจารย์เคยพาข้ามาหาสมุนไพร"ศิษย์พี่ทำจมูกฟุดฟิด ดมอะไรไปทั่ว ท่าทางนั้นทำให้หลิวชิวเยว่นึกสงสัย"ศิษย์พี่ ท่านกำลังทำอะไร""ข้าได้กลิ่นอะไรแปลกๆ แถวนี้ กลิ่นมันคุ้นๆ เหมือนข้าเคยได้กลิ่นนี้มาก่อน"ศิษย์พี่หมียังคงสูดดมกลิ่น แล้วเดินตามกลิ่นไปเรื่อยๆ จนมาถึงใต้ต้นไม้ จึงใช้อุ้งเท้าขุดดินใต้โคนต้นไม้ หลิวชิวเยว่ยืนมองอยู่เฉยๆ ไม่คิดไปช่วยขุด ครู่หนึ่งศิษย์พี่ก็เรียกนางไปดูสิ่งที่ขุดขึ้นมาได้ "นี่เจ้าดูสิ ท่านอาจารย์ชอบสิ่งนี้มากที่สุด"สิ่งที่พี่หมีขุดออกมาจากใต้ต้นเซียงมู่ (ต้นโอ๊ก) มีลักษณะเป็นก้อนสีดำผิวขรุขระตะปุ่มตะป่ำ หลิวชิวหยิบมาปัดเศษดินออกแล้วดมดู ก่อนจะเบิกตากว้าง มันคือ เห็ดซงลู่ หรือเห็ดทรัฟเฟิลนั่นเอง เป็นเครื่องปรุงชั้นยอดสำหรับอาหารตะวันตก "ท่านอาจารย์ใช้เห็ดซงลู่ เป็นส่วนผสมของสุรา และยังใช้ปรุงอาหารด้วย"ศิษย์พี่หมีใช้เล็บขูดเห็ดซงลู่ออกมาได้อีกหลายอัน จากนั้นก็ใ
ตอนที่ 40. หุบเขาหมึงจื่อ ความลับของเห็ดเซียน"เจ้าเป็นบุตรีของเจ้าหุบเขาหมึงจื่อ อย่างนั้นหรือ"หลิวชิวเยว่ มองเด็กน้อยคนนี้อีกครั้ง ไม่คิดเลยว่า นางจะช่วยบุตรีของเจ้าหุบเขาหมึงจื่อเอาไว้ การไปหาเห็ดเพลิงตะวันและเห็ดเกล็ดหิมะ คงไม่ใช่เรื่องยากแล้ว"พวกท่านก็เป็นพวกที่ต้องการ อยากจะได้เห็ดเซียนใช่หรือไม่"เด็กน้อยมีท่าทางระแวงขึ้นมา หุบเขาหมึงจื่อมีเห็ดชนิดหนึ่งเรียกว่า 'เห็ดหมึงจื่อ' มีสรรพคุณวิเศษไม่ว่าจะรักษาโรค เพิ่มพลังปราณ ต้านพิษ จึงมีอีกชื่อเรียกว่าเห็ดเซียน เห็ดชนิดนี้กลายเป็นเห็ดที่ทั่วใต้หล้าอยากได้มาครอบครอง ไม่ว่าจะเป็นราชสำนัก สำหนักฝึกวิชายุทธต่าง ๆ หมอยา พ่อครัว หรือแม้แต่ประชาชนคนธรรมดา"เห็ดเซียนคือเห็ดอะไร เหตุใดเจ้าทำท่าทางเหมือนพวกข้าจะไปแย่งชิงของมีค่าจากเจ้า"หลิวชิวเยว่เห็นท่าทางของแม่หนูน้อยแล้ว รู้สึกสนใจเห็ดเซียนขึ้นมา"ท่านอาจารย์เคยบอกข้าว่า ที่หุบเขาหมึงจื่อเป็นแหล่งกำเนิดเห็ดนานาชนิด ทั้งเห็ดกินได้ เห็ดมีพิษ เห็ดใช้รักษาโรค และเห็ดวิเศษ เห็ดหมึงจื่อคือสุดยอดของเห็ดในใต้หล้า สรรพคุณวิเศษครอบจักรวาล จึงเรียกขานว่าเห็ดเซียน"ศิษย์พี่หมีติดตามท่านอาจารย์มานา
ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ
ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ
ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล
ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม
ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที
ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง
ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2"เชิญทุกท่านดื่มอวยพรให้ผู้นำเผ่าเยว่เซียนของพวกเรา"หญิงรับใช้ยกถาดใส่จอกสุราแจกจ่ายให้หัวหน้าเผ่าทั้งห้า เมื่อพวกเขารับจอกสุรามาถือไว้ ก็เอ่ยอวยพรขึ้นพร้อมกัน"พวกเราขออวยพรให้ท่านผู้นำ จงเป็นผู้นำของพวกเราตราบนานเท่านาน"ทุกคนเอ่ยจบก็ยกสุราขึ้นดื่ม เมื่อสุราไหลผ่านเข้าไปในคอทันใดนั้นเอง!คนทั้งห้าก็ทรุดลงกับพื้น นอนสิ้นเรี่ยวแรงทันที "นี่เจ้าให้พวกข้าดื่มอะไร"หูซินซินหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางเป็นสตรีเพียงคนเดียวในกลุ่มผู้นำเผ่าทั้งห้า อีกสี่คนมีสภาพไม่ต่างกัน ผู้นำเผ่าอาชานอนแผ่หรากับพื้น ผู้นำเผ่ากระทิงพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็หงายท้องล้มลงไปจนหัวแตกเลือดอาบ ผู้นำเผ่าอินทรีย์และเผ่าวานรขยับตัวไม่ได้นอนหายใจรวยรินบนพื้น "หึ พวกเจ้าถูกพิษสกัดลมปราณของข้าแล้ว พิษชนิดนี้จะทำให้พวกเจ้าสิ้นเรี่ยวแรง หากไม่ได้ยาถอนพิษก็จะอ่อนแรงจนค่อยๆ ตายไปภายในเจ็ดวัน"ราชครูฉางตี้แสยะยิ้ม มองผู้นำทั้งห้าเผ่าอย่างคนเหนือกว่า แผนการของหม่าจิ้นครั้งนี้ ทำให้เขาไม่ต้องเปลืองแรงเกลี้ยกล่อมพวกผู้นำทั้งห้า เขารังเกียจพวกชั้นต่ำเหล่านี้มาตลอด ผู้นำเผ่าเยว่เซียนก
ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1จวนราชครูเผ่าเยว่เซียน...ฉางตี้ราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียนเมื่อรู้ว่า ผู้นำเผ่าเยว่เซียนได้หายตัวไปพร้อมกับแม่นมฉินและหมอหลวง ก็สั่งการให้ทหารค้นหาคนทั้งสามทั่วเมืองหลวง "พวกเราส่งคนไปค้นหาจนทั่วแล้วขอรับ แต่ไม่พบตัว ตอนนี้กำลังระดมพลค้นหาไปยังเมืองต่างๆ ทั้งห้าเมือง"นายกองหม่าจิ้นเผ่าอาชา ได้รับคำสั่งจากราชครูให้นำกำลังค้นหาผู้นำเผ่าอย่างลับๆ แต่เขาไม่พบเจอนางจึงต้องขยายการค้นหาเป็นวงกว้างขึ้น"แม่นมฉินกับหมอหลวงเป็นแค่ตาแก่ยายแก่ ใช้ความสามารถอันใดพาผู้นำเผ่าหลบหนีไปได้ ต้องมีคนอื่นให้ความช่วยเหลืออยู่แน่"ราชครูฉางตี้รู้สึกโมโหนัก ที่ตนเองดูแคลนตาแก่ยายแก่ทั้งสอง ว่าไม่มีปัญญาทำสิ่งใดได้ ตอนนี้รู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว "ท่านราชครูอย่าวิตกไปขอรับ ผู้นำเผ่าถูกพิษบุปผานิทรา มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ ต่อให้หลบหนีไปได้ ครบหนึ่งเดือนพิษกำเริบก็ต้องตายอยู่ดี"หม่าจิ้นเคยเห็นคนถูกพิษบุปผานิทรา หากไม่ได้กินยาถอนพิษภายในหนึ่งเดือน ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ผู้นำเผ่าถูกยาพิษชนิดนี้เล่นงานมีหรือจะรอดชีวิตไปได้ง่ายๆ"ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่ไว้วางใจ วันพรุ่งนี้ผู้
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา