ตอนที่ 1-เพ้อเจ้อ

สามี 3

ตอนที่ 1

(เพ้อเจ้อ)

มือของชายหนุ่มเอื้อมจับอย่างแผ่วเบาดั่งหวงแหน การแต่งงานที่อยู่ท่ามกลางบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติค ลมเย็นพัดโชยและมีเสียงคลื่นของน้ำทะเลพัดพากระทบกับฝั่ง

((ขนมปังคือผู้หญิงที่พี่วาดฝันอยากจะให้เป็นคู่ชีวิต)) เสียงนุ่มละมุนพร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่นของรุ่นพี่เปรยออกมา ทำให้ขนมปังที่มองเห็นในมโนภาพนั้นแทบละลายเข่าทรุด 

((รุ่นพี่คะ)) ขนมปังใช้มือปิดปากพร้อมกับดวงตาที่สั่นระริก น้ำสีใสคลอเบ้าตาด้วยความซาบซึ้ง จ้องมองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาที่รักใคร่ เธอซึ้งใจมากกับสิ่งที่ได้ยิน

((ขนมปังรู้ไหม? .... ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่พี่จะชายตามอง ให้หัวสมองของพี่มีเพียงขนมปังเพียงคนเดียวที่ยืนหนึ่ง)) ชายหนุ่มกุมมือของขนมปังแล้วพูดออกมาด้วยแววตาที่หวานซึ้ง

(( ฮึก อึก รุ่นพี่)) คำหวานที่ได้ฟังทำให้ขนมปังนั้นเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ดวงตากลมโตเริ่มร้อนผ่าว ดวงตาขาวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง น้ำตาไหลรินด้วยคำหวานที่แสนจะกินใจ เธอร้องไห้ออกมาอย่างกับนางเอกเกาหลีที่กำลังถูกพระเอกสารภาพรัก

((ดูสิขนาดร้องไห้ยังสวย)) คำหวานจากปากชายหนุ่มยังคงเปรยต่อ น้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มของขนมเขาค่อย ๆ ใช้นิ้วมือเช็ดให้เธออย่างแผ่วเบานุ่มนวล

((รุ่นพี่ ฮึก ดวงใจของขนมปัง)) เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เงยหน้ามองลึกเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างลึกซึ้งกินใจ 

((พี่รักขนมปังนะ สุดที่รักของพี่)) คำหวานที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่ม ยิ่งเรียกน้ำตาของคนตัวเล็กให้ไหลพรากไม่ขาดสาย

ใบหน้าคมคายค่อย ๆ เคลื่อนคล้อยขยับเข้ามาใกล้ สองมือใหญ่ประคองกรอบหน้าสวยของขนมปัง สายตาสองคู่จ้องมองกันอย่างหยาดเยิ้ม กลีบปากหนาค่อย ๆ ขยับเข้ามาชิด เธอหลับตาลงพร้อมรอรับสัมผัสที่แสนหวานนั้นจากเขา ลมหายใจอุ่นที่รินรดผิวแก้ม ส่งสัญญาณบอกแล้วว่ากลีบปากของเขากำลังจะแตะชิดจูบปากขนมปังด้วยความอ่อนนุ่ม

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เฮือก!! โอ๊ย! ใครดับฝันอีปัง!!” ขนมปังที่กำลังอยู่ในภวังค์แสนหวานสะดุ้งตัวโหยงตกใจ เมื่อเธอกำลังคิดไกลไปยังคนที่เฝ้าเพ้อหา

“ขนมปังลูก ไปทานข้าวได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายนะคะ...อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วทำไมไม่ลงไปข้างล่าง” เสียงของแม่แนนเรียกขานพร้อมกับดันประตูเข้ามาในห้องนอนของลูกสาวคนรอง

“โอ๊ย!!!! คุณแม่!...เข้ามาอะไรตอนนี้คะเนี้ย กำลังได้ที่แล้วเชียว” ขนมมองไปยังประตูต้องร้องออกมาอย่างนึกเสียดายเมื่อคนเป็นแม่นั้นดับฝันที่แสนหวาน การที่เธอกำลังจะถูกจูบด้วยชายรุ่นพี่ที่แอบปลื้มต้องดับมอดลง

“อะไรคะขนมปัง” แม่แนนที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูกสาวหงุดหงิด สีหน้าของเธอดูผิดหวังเมื่อเห็นแม่เข้ามา ทำสีหน้าละห้อยกรอกสายตามองบน

“คุณแม่อ่ะ งื้อ....ใกล้จะสมหวังแล้ว จะจูบกันอยู่แล้ว เข้ามาทำไมตอนนี้คะเนี้ย ถูกดับฝันซะงั้น เฮ้อ ชีวิตขนมปังแม้ในฝันหวานยังแดกแห้ว” ขนมปังถอนหายใจยาว วางช่อดอกไม้ลงข้างตัว เอนหลังนอนราบกับเตียงนอนอย่างคนหมดอาลัยตายอยาก

“จูบ? ... จูบกับใครคะ หนูแอบซ่อนผู้ชายไว้ในห้องเหรอ? บอกแม่มานะ!” แม่แนนเริ่มโวยวายตีความหมายของลูกสาวไปอีกทาง เดินเข้าไปหยุดตรงข้ามแล้วเอ่ยถามด้วยใจร้อนรน

“ไม่ใช่ค่ะคุณแม่...เฮ้อ...ช่างเถอะค่ะไปเรียนดีกว่า” ขนมปังดีดตัวลุกนั่งก่อนจะยืนเต็มความสูง หยิบกระเป๋าสัมภาระเดินออกมาจากห้องนอนโดยไม่สนใจคนเป็นแม่ที่ยืนงงอยู่เพียงลำพัง

“นี่ลูกฉันเป็นอะไรไป ปวดหัวตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาว” แม่แนนส่ายหัวเบา ๆ อย่างหน่าย ๆ เมื่อเห็นกิริยาลูกสาวคนรองที่ค่อนข้างไม่ปกติ ก่อนจะเดินตามลงมายังชั้นล่างที่สามีของเธอรอทานมื้อเช้ากันพร้อมหน้า