9 ฟลอร์เต้นรำลุกเป็นไฟ

อีกไม่นานต่อมา ทั้งสี่หนุ่มก็มาถึงที่หมาย ตรงทางเข้าหนุ่มน้อยหลินแหงนหน้ามองอย่างชื่นชมไปที่หลอดไฟนีออนสีชมพูที่ขดเป็นตัวอักษร ‘León’

แค่ก้าวแรกในผับก็ให้ความรู้สึกดีเยี่ยม ความมืดและความสว่างผสมผสานกันจนสร้างบรรยากาศอันแปลกตาที่หาไม่ได้จากที่ไหน ราวกับเจ้าของจงใจสร้างโลกใบใหม่ที่มีทั้งความลึกลับ เย้ายวน และน่าตื่นเต้น

เด็กหนุ่มโอเมก้าสังเกตเห็นว่า ทันทีที่หนุ่มดุดันกว่าเพื่อนเดินนำ ก็มีพนักงานพากันยกมือไหว้และทำท่านอบน้อมดอมเต็มไปหมด ก่อนนำพวกเขาทั้งสี่ไปยังที่หมาย

อีกไม่นานเฟย์ทำหน้าที่ชงเหล้าให้ แม้จะอิ่มพุงกางแต่พวกเขายังสั่งของกินเล่นสองสามอย่างมาด้วย

ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์ของที่ลีออนทันสมัย และถูกมิกซ์มาในแบบที่หาฟังจากที่อื่นไม่ได้ พวกหนุ่ม ๆ เพลิดเพลินบนที่นั่งโซฟา โยกหัวไปตามจังหวะ

หลินมองซ้ายขวาและยิ้มกว้าง เขารื่นรมย์กับบรรยากาศ แอลกอฮอล์ถูกเติมเข้าร่างอย่างต่อเนื่อง จากรอยยิ้มจึงเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะใสร่าเริง ฟันขาวของเขายามมองในแสงแบล็กไลต์ข้างในผับเห็นเป็นสีน้ำเงินดูลึกลับ

“ชอบไหมหนู” เฟย์เห็นสีหน้าตะลึงคนอายุน้อยกว่าเลยอดแซวไม่ได้

หลินพยักหน้า “ชอบมากครับ”

ส่วนคิงที่นั่งติดกับเด็กหนุ่มถือโอกาสยื่นหน้ามาแถวข้างลำคอของหลิน ริมฝีปากนุ่มปัดถูกผิวเนียนของลำคอเรียวสวย ก่อนทำเนียนกระซิบถามที่ใบหูว่า “เมื่อกี้หลินว่าอะไรนะ”

สองหนุ่มหรี่ตามองเพื่อน ถึงคิงชอบสร้างภาพภายนอกว่าตัวเองเรียบร้อยกว่าใคร แต่ที่แท้เขาคือหมาป่าห่มหนังแกะ คนท่าทางเจี๋ยมเจี้ยมที่ชอบใช้ความเป็นหนุ่มน่ารักให้เกิดประโยชน์

ด้วยบรรยากาศพาไปหลินจึงไม่ถือสาคิง เด็กหนุ่มหัวเราะแล้วโน้มตัวเข้ามากลางวง เฟย์กับคิงทำตามบ้าง ทั้งคู่ได้ยินหลินพูดว่า “สนุกเป็นบ้าเลยที่นี่”

ดอมเห็นเพื่อนทำเลยถือโอกาสทำมากกว่า เขายื่นมือไปจับก้านคอเด็กหนุ่ม กรอกคำพูดจากอีกฝั่งของโต๊ะ “ระหว่างลีออนกับบลูที่ไหนสนุกกว่า” ดอมหมายถึงผับบลูที่เขาเป็นหุ้นส่วนนั่นเอง

แม้หลินจะเมาแต่ยังมีไหวพริบ เด็กหนุ่มหัวเราะคิกคัก “บลูต้องสนุกกว่าอยู่แล้ว”

ดอมได้ยินแล้วยิ้มกว้าง ชูนิ้วโป้งให้ จากนั้นเฟย์ก็กระดิกนิ้วชี้ ทำทีให้หลินโน้มตัวมาหาเขาหน่อย

พอหลินทำตาม เฟย์ใช้สิทธิ์คนสุดท้ายโชว์ความเหนือด้วยการใช้ปากคลอเคลียที่แก้มเนียนของเด็กหนุ่ม “น้องหลินอยากออกไปเต้นรำไหม”

สองหนุ่มมองสิ่งที่เพื่อนทำด้วยแววตาเจิดจ้า

เด็กหนุ่มยิ้มอีก แล้วพยักหน้า

“ผมอยากเต้น….” แล้วก็หยุดเว้นช่วง

“ถ้าพวกพี่ทุกคนไปกับผมด้วย

+++++

กลายเป็นว่าพวกเขาทั้งสี่เลยเต้นรำบนฟลอร์อย่างสนุกสนาน

พออยู่ตรงนี้หลินจึงตกอยู่ในสภาพไข่แดง โดยมีสามหนุ่มเป็นไข่ขาวไหลเวียนไปมารอบ ๆ ต่างคนต่างสลับกันล้อมหน้าล้อมหลัง แถมยังชวนเด็กหนุ่มคุยทั้ง ๆ ที่ตรงนี้เสียงอึกทึกมาก แต่นั่นล่ะคือเหตุผลที่ชวนคุย

เด็กหนุ่มหัวเราะเสียงดังใส่หนุ่มรุ่นอาทั้งสาม ต่างคนต่างถือโอกาสลูบไล้เนื้อตัวของโอเมก้าขณะเต้นไปรอบ ๆ ผิวของหลินช่างเนียนนุ่ม ความอุ่นเพราะเหล้าส่งผ่านขึ้นมาทางผิวหนัง ทำให้แด๊ดดี้ทั้งหลายหวนนึกถึงประสบการณ์เสียวที่มีร่วมกันเมื่อคืน หนุ่มรุ่นอาได้แต่สูดหายใจเข้าลึกออกยาวเพื่อระงับตัณหา ต่างคนต่างพยายามจัดการกับเป้ากางเกงที่เริ่มคับตุงขึ้นมาทีละน้อยโดยไม่เอามือลงไปจับ ขยับ และปรับมันให้เข้ารูปอย่างประเจิดประเจ้อ

เฟย์ผู้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่งใช้วิธีดึงตัวเด็กหนุ่มมาเบียดที่หว่างขาของตัวเองเพื่อปิดบังความน่าอายเสียเลย ก้นของหลินสอดอยู่ในหว่างขาของเฟย์ หนุ่มใหญ่จับเอวเล็กของหลิน พอเอวของเขาขยับ เอวของเด็กหนุ่มก็ขยับตามในทิศเดียวกัน

ส่วนดอมกับคิงจิบเหล้าที่ถือมาด้วย มองสิ่งที่เฟย์ทำตาไม่กะพริบ

“ท่าทางเราสนุกเกินไปรึเปล่า” หนุ่มหุ้นส่วนผับดังไม่ยอมแพ้ โน้มตัวมาหาหลินที่ถูกเฟย์สวมกอดจากด้านหลัง เขาพูดไปด้วย ใช้ริมฝีปากของครูดเบา ๆ แถวข้างลำคอของเด็กหนุ่มไปด้วยอย่างจงใจ

เฟย์กระตุกยิ้มจากด้านหลังคิดว่า ‘กูว่ากูหื่นแล้วนะ เจอไอ้ห่าดอมนี่แม่งคือกามมาก’

หลินทำตาปรือ “สนุกสิครับ สนุกมากเลย” ขณะพูดเอวยังส่ายบดเบียดลงกับเป้ากางเกงของเฟย์อย่างจงใจ ทำให้แด๊ดดี้คนข้างหลังถึงกับเชิดหน้าสูง หายใจลำบาก

คิงเห็นเลยไม่ยอมแพ้ เขาแทรกตัวผ่านช่องว่าง ยื่นหน้ามาแถวแนวกรามชัดของหลิน “แล้วทำไมถึงสนุกล่ะ”

หนุ่มโอเมก้าเอียงหน้ามา สูดกลิ่นหวาน ๆ จากลมหายใจของคนเมาอย่างคิง “เพราะวันนี้ผมมาเป็นลูกค้า ไม่ได้เป็นพนักงานนี่นา”

“ทำไม? เป็นพนักงานที่บลูไม่สนุกเหรอ” เจ้าของผับถามด้วยน้ำเสียงเหมือนจะเอาเรื่อง แต่กลับใช้สองมือประคองแก้มโอเมก้าไว้แล้วกระซิบจนปากชิดกับใบหู

หลินย่นจมูกอย่างน่ารัก “เหนื่อยครับ ต้องเดินฝ่าคนเยอะ ๆ เบียดคนแน่น ๆ ทั้งคืน”

“เพราะมึงล่ะ ให้พนักงานทำงานหนัก” เฟย์โทษเพื่อน

“อาราย มันช่วยไม่ได้จริง ๆ ผับกูคนเยอะกว่าที่นี่นี่หว่าช่วยไม่ได้”

“ไม่จริงอะ เพราะผับมึงพื้นที่แคบมากกว่า” คิงได้ทีด่าเพื่อนบ้าง

“แต่ของกูมีนักท่องเที่ยวต่างชาติเยอะ เป็นที่รู้จักในวงกว้างมากกว่า” ดอมไม่ยอมแพ้

“ก็มึงให้อินฟลูเอนเซอร์ต่างชาติมารีวิว แล้วบอกว่าถ้ามากรุงเทพฯ ให้มาที่บลูจะได้สัมผัสกับบรรยากาศเนื้อแนบเนื้อ เป็นคอนเทนต์ที่กามมาก ๆ” เฟย์สรุป

“ไอ้นี่หนิ เดี๋ยวเหอะ!”

หลินอดหัวเราะไม่ได้ที่เห็นรุ่นอาเถียงกันเหมือนเด็ก “พี่ ๆ อย่าเถียงกันเลย มาเต้นกันต่อดีกว่า”

ไม่อยากเชื่อว่าแค่คำพูดง่าย ๆ นั่นจะช่วยสงบศึกได้ ทั้งหมดหัวเราะกันไปคุยกันไป จิบเหล้าต่อ ยกเว้นโอเมก้าคนเดียวที่ดูดค็อกเทลด้วยหลอด กว่าหลินจะรู้ตัวอีกทีเหล้าก็หมดแก้วแล้ว

“คืนนี้หลินกินดุจังน้า แก้วที่เท่าไรแล้วเนี่ย” เฟย์ถาม

หลินชูสามนิ้ว

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาแก้วใหม่ให้” คิงอาสา

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมว่าผมพอแล้วล่ะ”

“แต่ถ้าอยากดื่มอีก ไม่ต้องไปเอาอีกแก้วก็ดื่มได้นะ” ดอมเสนอ

“หือ แล้วจะดื่มยังไงครับ” หลินสงสัย

แล้วหนุ่มตัวร้ายก็ทำสิ่งที่อาจหาญอย่างยิ่ง เขาดื่มเหล้าในแก้วตัวเองเข้าไปอึกใหญ่ จากนั้นจับปลายคางคนตัวเล็ก ดึงร่างให้เข้ามาเบียดตัวเขา

แล้วดอมเลือดร้อนก็เอาปากจ่อที่ปากของอีกคน หลินไม่ขัดขืนแต่หลับตาพริ้ม อ้าปากค้างไว้

ของเหลวในปากของดอมไหลเข้าไปในปากคนตัวเล็ก บางส่วนหกออกมาตามมุมปาก ส่วนสองหนุ่มที่เหลือมองตาไม่กะพริบ กลืนน้ำลายเอื๊อก

‘แม่งเพื่อนกูคิดได้ไงวะ เห็นแล้วโคตรเซ็กซี่!’ แน่ละว่าใครก็อยากเป็นดอมทั้งนั้น

เมื่อของเหลวหมดปากอัลฟ่าไม่ยกปากขึ้น แต่บดริมฝีปากลงมาหาหนุ่มน้อย ไม่ใช่แค่การจูบธรรมดา แต่ดูเหมือนกลืนกิน ราวกับดอมพยายามใช้อุ้งปากโกยของเหลวที่ตัวเองเป็นคนปล่อยออกมาในปากคนตัวเล็กกลับขึ้นไปอีกที

จุ๊บ ๆ จ๊วบ ๆ

เนื้อปากทั้งบนและล่างของดอมขยับไปมาไม่หยุดบนปากของหลิน

พอเขาเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าของหลินก็เป็นสีชมพู แก้มร้อนฉ่า แม้ในผับจะมืด ยังเห็นดวงตาสวยเหมือนกวางของเด็กหนุ่มที่งดงามจนแทบลืมหายใจ

และโดยไม่ทันยั้งคิด คิงแทรกตัวเข้ามาบ้าง เขาจับศีรษะเด็กหนุ่มให้หันหน้ามาทางเขา แล้วหนุ่มผู้เรียบร้อยก็บรรจงจูบปากเด็กหลินอย่างสุภาพทว่าดูดดื่มไม่แพ้เพื่อน

ดอมมองสองคนจูบกันด้วยแววตาหวานเยิ้ม เขาเลยช่วยประคองหลังศีรษะของเด็กหนุ่มไว้เพื่อให้เพื่อนจูบถนัด

การจูบระหว่างคิงกับหลินยิ่งทวีความร้อนแรงขึ้นทุกที นักท่องเที่ยวคนอื่นของผับที่เต้นอยู่ข้าง ๆ ถึงกับแอบมองตาโตอย่างไม่ปิดบังแล้วหัวเราะคิก ๆ ลูกค้าสาวบางคนที่น่าจะเป็นสาววายถึงกับหน้าแดงซ่าน

เสียงลมหายใจหนัก ๆ ดังใกล้เข้ามา หลินหรี่ตามอง และนั่นคือเฟย์

แล้วความร้อนแรงยิ่งกว่าก็ตามมา เมื่อเฟย์เบียดใบหน้าลงมาจูบกับหลินบ้าง คิงเห็นดังนั้นเลยถอนใบหน้าขึ้นเพื่อเปิดทางให้เพื่อน

แต่กลายเป็นเด็กหนุ่มเสียอีกที่จับแก้มของคิงไว้ พลางส่ายหน้าช้า ๆ พร้อมมอบรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“พี่จูบผมต่อสิครับ”

ในเวลาเดียวกันมืออีกข้างของหลินที่ยังว่างก็ยื่นไปที่ใบหน้าของดอมที่อยู่ไม่ไกล แล้วออกแรงดึงให้สองหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาหา โดยมีริมฝีปากของหลินอยู่ตรงกลาง

แล้วจากนั้นก็คือการจูบชนิดแลกน้ำลายแบบสามคนเสียงดังจุ๊บจ๊วบวาบหวาม

คิงเห็นดังนั้นเลยยื่นหน้าเข้ามาร่วมวงด้วย ต่อมาทั้งสามใบหน้าของสามหนุ่ม ก็กลายเป็นเครื่องบำเรอให้หลินสลับกันจูบไปมาอย่างเร่าร้อนกลางผับ

ทั้งสี่คนตกอยู่ในวงล้อมแห่งความมึนเมา จนไม่ได้ยินเสียงโครมอันเกิดจากนักท่องเที่ยวชาวจีนสาวคนหนึ่งที่ถึงกับเข่าอ่อน ลงไปนั่งกับพื้น ยามได้เห็นฉากจูบที่ฮอตแทบไหม้ระหว่างหนึ่งหนุ่มน่ารักตัวเล็กกับสามหนุ่มใหญ่มาดเท่