เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 816
บทที่เกี่ยวข้อง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 817
เพื่อนของลิเลียนคนนี้เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการสำนักพิมพ์นิตยสาร ร่วมงานกับช่างภาพบางส่วนเป็นประจำเวินเหลียงส่งอีเมลขอบคุณกลับไปให้ลิเลียน พร้อมแอดเพื่อนหัวหน้ากองบรรณาธิการคนนี้ในวอตส์แอปคงเป็นเพราะลิเลียนพูดถึงเวินเหลียงกับหัวหน้ากองบรรณาธิการเอาไว้แล้ว หัวหน้ากองบรรณาธิการใจดีกับเวินเหลียงเป็นอย่างมาก แสดงท่าทีว่าหากมีโอกาสที่เหมาะสมจะแนะนำเวินเหลียงอย่างแน่นอนหลังออกมาจากสลีล เวินเหลียงก็ทำความเข้าใจกับตระกูลวิลสันตระกูลวิลสันร่ำรวยขึ้นเป็นเศรษฐีตั้งแต่ศตวรรษที่สิบเก้า เป็นตระกูลไฮโซที่มีชื่อเสียงของเมืองฟิลาเดลเฟียจริง ๆ ในช่วงที่วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีริเริ่มพัฒนาก้าวหน้า ตระกูลวิลสันที่เป็นพวกอนุรักษ์นิยมก็เคยตกอับอยู่ช่วงหนึ่ง ทว่าหลังจากนั้นผู้นำตระกูลคนหนึ่งก็กลับมาจากไปเรียนแลกเปลี่ยนประเทศ ได้ทำการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ก้าวตามกระแสสังคม ทันสมัยขึ้น ท้ายที่สุดตระกูลวิลสันก็สุกสกาวขึ้นมาอีกครั้งตอนนี้ผู้ดูแลตระกูลวิสสันก็คือพ่อของอิเลีย ฉะนั้นอิเลียจึงมีเงินทุนมีอำนาจครอบครองได้ทุกสิ่งตามต้องการครั้งนี้อิเลียถูกบีบให้พ่ายแพ้ต่อเวินเหลียง ยากจะรับรองว่าจะไม่มีครั้งถัด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 818
ใช้เวลาถ่ายไปทั้งหมดสี่ชั่วโมงกว่าหลังเสร็จสิ้น เวินเหลียงก็ก๊อบปี้รูปภาพที่อยู่ในกล้องถ่ายรูปไปไว้ในคอมพิวเตอร์ เธอจัดการคร่าว ๆ จากนั้นก็อธิบายวิธีการถ่ายและจุดมุ่งหมายในการถ่ายภาพของตนให้ผู้รับผิดชอบโฆษณาของผลิตภัณฑ์ฟังใช้เวลาไปอีกเกือบ ๆ หนึ่งชั่วโมง ในที่สุดการถ่ายทดลองงานก็เสร็จสิ้นลงเวินเหลียงออกมาจากบริษัท เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาต่อสายโทรหาบ้านใหญ่ตระกูลฟู่ตอนนี้ฟู่เจิงเป็นประธานใหญ่ของฟู่ซื่อกรุ๊ป หากเกิดเรื่องขึ้นมา ทั้งตระกูลฟู่ต้องได้รับผลกระทบอย่างแน่นอนหากไม่ทันได้ระวัง กระทั่งทั้งตระกูลฟู่อาจจะล่มสลายไปเลยก็ได้วันนั้นฟู่เจิงพูดอย่างชัดเจนว่า เขาไม่เห็นเวินเหลียงเป็นคนในครอบครัวตระกูลฟู่อีกต่อไป และเขาจะไม่หนุนหลังให้เวินเหลียงอีก หากตระกูลฟู่ล่มสลาย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเวินเหลียงทว่าถึงยังไงเวินเหลียงก็อยู่กับตระกูลฟู่มาสิบปี นี่เป็นความพยายามและความทุ่มเทของคุณปู่ หากล่มสลายไปทั้งอย่างนี้ ก็น่าเสียดายแย่และเธอก็เป็นห่วงว่าคุณหญิงกับฟู่ซือฝานจะพลอยได้รับผลกระทบไปด้วยคนที่รับสายเป็นป้าแม่บ้านที่บ้านใหญ่ป้าแม่บ้านบอกกับเว
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 819
“เขากำลังรวมตัวเพื่อนเก่ากันอยู่ ไม่รู้ว่าเธอมาก่อกวนอะไรอีก” เบลล่าเบะปากเวินเหลียงแอบสงสัยในใจ คืออิเลียที่เธอรู้จักคนนั้น?หลังจากนั้นก็ได้ยินเบลล่าเอ่ยขึ้นว่า “เฟย์ เดี๋ยวไปห้องรับรองข้าง ๆ กับฉันหน่อยนะ”“ทำไมเหรอ?”“อเล็กซ์มาน่ะ พวกอะโดนีสกำลังเลี้ยงต้อนรับให้เขาอยู่”เฉินจิ้งหย่วนเคยพูดเรื่องนี้กับเบลล่า เพียงแต่ไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนี้ เป็นคลับแห่งเดียวกัน มิหนำซ้ำยังเป็นห้องรับรองที่อยู่ติดกันอีกต่างหากหากไม่ได้เป็นเพราะว่าเห็นอิเลียยัยคนโง่นี่ เธอก็ยังไม่รู้“โอเค ฉันรู้แล้ว”เวินเหลียงเข้าใจในทันที นึกขึ้นได้ว่าสองสามวันก่อนคุยกับฮั่วตงเฉิง ฮั่วตงเฉิงเป็นห่วงเธอเรื่องการปรับตัวอยู่ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย และพูดขึ้นมาว่าอีกสองสามวันจะมาเมืองฟิลาเดลเฟีย...ณ ห้องรับรองข้าง ๆคนวัยหนุ่มสาวที่อายุเท่า ๆ กันนั่งล้มวงรอบ ๆ บนโต๊ะมีอาหารเลี้ยงมากมาย“มา ตงเฉิง ดื่มสักแก้ว” วิลเลียมเทเหล้าจนเต็มแก้วแล้วยกขึ้นมา พลางเอ่ยขึ้นพร้อมฉีกยิ้ม“มา”“มา ตงเฉิง ไม่เจอกันตั้งระยะหนึ่งแล้ว ครั้งนี้ต้องดื่มให้ดี ๆ สักครั้ง” เฉินจิ้งหย่วนเอ่ยขึ้นพลางยิ้มเขาดื่มไปไม่น้อยแล้ว บนใบหน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 820
อิเลียเดินเข้ามาจากด้านนอกพอดี “พิสูจน์อะไรงั้นเหรอ?”“ไม่มีอะไร” วิลเลียมตอบรับพร้อมยิ้มแย้มเฉินจิ้งหย่วนรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีภายในห้องรับรองครึกครื้นไม่ธรรมดาบรรดาเพื่อนเก่าไม่ได้เจอกันนาน ดื่มเหล้าไปด้วยพูดคุยกันอย่างสนุกสนานไปด้วยเบลล่าเคาะประตูสองที ก่อนจะผลักประตูเข้ามาเลยพร้อมถือแก้วเหล้าในมือ “บังเอิญจังเลย”เสียงที่อยู่ในห้องรับรองพลันพร้อมใจกันเงียบลง พลางมองไปที่เวินเหลียงและเบลล่าที่อยู่ตรงประตู สายตาแตกต่างกันไปเวินเหลียงกวาดสายตาไปมองทุกคนที่อยู่ในห้องรับรอง ฮั่วตงเฉิง เฉินจิ้งหย่วน อิเลีย วิลเลียม และยังมีคนที่เธอไม่รู้จักอีกสามคนอิเลียอยู่ที่นี่จริง ๆ ด้วยดูท่ายัยโง่ที่เบลล่าพูดถึงเมื่อกี้จะเป็นเธอจริง ๆและใช่ ล้วนเป็นตระกูลไฮโซแห่งเมืองฟิลาเดลเฟียทั้งนั้น พวกเธอรู้จักกันก็ไม่แปลก“คุณมาทำอะไร?” อิเลียเป็นคนเอ่ยปากขึ้นมาก่อน น้ำเสียงไม่ค่อยดีนักเมื่อเห็นเวินเหลียงที่อยู่หลังเบลล่า เธอก็ประหลาดใจพลางกลอกตาขาวอย่างเย้ยหยันเป็นอย่างที่ว่าศีลเสมอกันก็อยู่ด้วยกันได้จริง ๆ คนหนึ่งเบลล่าคนหนึ่งเวินเหลียง พวกคนน่ารังเกียจ มาอยู่ด้วยกันแล้ว“เธอมายุ่งอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 821
เวินเหลียงเดินเข้ามา “ก็ดีค่ะ พี่...”“อเล็กซ์ พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง?”หลังได้ยินฮั่วตงเฉิงพูดคุยกับเวินเหลียง น้ำเสียงดูสนิทสนมกันมาก สีหน้าอิเลียก็เปลี่ยน เธอขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขาทันทีฮั่วตงเฉิงหันหน้าไปมองเธอทีหนึ่ง ก่อนจะฉีกยิ้มชืด ๆ “อิเลีย เธอกับเวินเหลียงรู้จักกันงั้นเหรอ?”อิเลียมองเวินเหลียงทีหนึ่ง ก่อนจะสบสายตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเวินเหลียง ริมฝีปากกระตุกรอยยิ้มขึ้น “เคยเจอกันสองครั้ง แต่ไม่สนิทกัน”มากกว่าแค่ไม่สนิทกันหรือเปล่า?เคยปะทะกันด้วยซ้ำเวินเหลียงเป็นช่างภาพ จู่ ๆ อิเลียก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่างานอดิเรกของฮั่วตงเฉิงก็คือการถ่ายภาพเช่นกัน มิหนำซ้ำยังมีชื่อเสียงนิดหน่อยด้วย เพียงแต่เพราะปัญหาเรื่องฐานะ จึงไม่สามารถทำอาชีพช่างภาพนี่ได้ตอนนั้นที่ฮั่วตงเฉิงมาถึงยังเมืองฟิลาเดลเฟีย ได้มารู้จักกับวิลเลียมก็เพราะการถ่ายภาพ และไปรู้จักกับเยี่ยนหวยเพราะงาน ไม่นึกเลยว่าสองคนนี้จะรู้จักกัน และได้มารู้จักกับอิเลียก็เพราะพวกเขารู้จักกันได้ไม่นาน เขาก็คลำเจอนิสัยของอิเลียจนรู้แน่ชัด มองปราดเดียวก็มองความผิดปกติของสีหน้าอิเลียออกแล้ว ทว่าไม่ได้สะกิดออกมา “ที่แท้ก
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 822
ใบหน้าของเวินเหลียงแฝงไปด้วยรอยยิ้ม เธอยกแก้วเหล้าขึ้นมา “ต้องขอบคุณพี่ตงเฉิงที่แนะนำพี่เฉินกับเบลล่าให้ฉัน ฉันถึงได้ตั้งหลักปักฐานที่นี่ได้เร็วขนาดนั้น วันนี้ได้เจอทุกคนที่นี่ ถือเป็นเกียรติของฉันเช่นกันค่ะ ไม่ขอพูดมากแล้วนะคะ ฉันดื่มให้ทุกคนก่อนแก้วหนึ่งนะคะ”“เกรงใจอะไรกัน ไม่ต้องเกรงใจ”อิเลียเบะปาก พลางมองซ้ายทีขวาที คนอื่นต่างยกแก้วเหล้ากันหมด เธอลอบกลอกตาขาวทีหนึ่งฮั่วตงเฉิงลุกขึ้นยืนพร้อมยกแก้วเหล้าที่อยู่บนโต๊ะขึ้น และชนแก้วกับเวินเหลียง “ไม่ต้องไปเกรงใจพวกเขาหรอก หลังจากนี้ถ้ามีเรื่องอะไรก็รีบไปหาพวกเขาได้เลยนะ”เวินเหลียงดื่มหมดเกลี้ยงจนเห็นก้นแก้ว เธอเอ่ยขึ้นพร้อมฉีกยิ้ม “ค่ะ”“ทักทายก็ทักทายแล้ว เหล้าก็ดื่มแล้ว เราขอตัวกลับก่อนนะคะ” เบลล่าเอ่ย“โอเค พวกเธอกลับกันไปเถอะ”“พี่ตงเฉิง เราค่อยเจอกันวันหลังนะคะ”“โอเค รอฉันว่างจะไปเลี้ยงข้าวเธอนะ”เมื่อเวินเหลียงกับเบลล่าออกไป ก็ลวดมือปิดประตูห้องรับรองด้วยเฉินจิ้งหย่วนมองไปที่วิลเลียมด้วยความสงสัย “เมื่อกี้เบลล่าหมายความว่ายังไง? ฉลองที่เวินเหลียงหางานใหม่ได้? เวินเหลียงเข้าทำงานที่สลีลแล้วไม่ใช่เหรอ?”ทุกคนต่างพาก
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 823
วิลเลียมอธิบายคร่าว ๆ “วันนั้นเวินเหลียงรับผิดชอบถ่ายภาพให้อิเลีย ใครจะรู้ได้ว่าสร้อยคอของอิเลียจะมาหายไป...”ทว่าก็ไม่ได้มีการบิดเบือนข้อเท็จจริงแต่อย่างใด ถึงยังไงเวินเหลียงก็ไม่มีทางลาออกอย่างไม่มีเหตุผลอยู่แล้ว ต้องได้รับความไม่ยุติธรรมแน่เพียงแต่อิเลียแอบจงใจหาเรื่อง ราวกับมีเพียงแค่เรื่องสร้อยคอหายไปเท่านั้นที่จะทำให้เกิดการเข้าใจผิดธรรมดา ๆ ได้“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง” เฉินจิ้งหย่วนพิงพนักเก้าอี้ราวกับไร้กระดูก ทำท่าเอ้อระเหยลอยชาย พลางเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้ม “วิลเลียม นายเป็นถึงเถ้าแก่ของสตูดิโอกลับไกล่เกลี่ยไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย พนักงานเจอเรื่องพรรค์นี้ ต้องเสียใจผิดหวังอยู่แล้ว ภายใต้สถานการณ์แบบนี้นายควรก้าวออกมายืนต่อหน้าพนักงาน อีกอย่าง นายเป็นเพื่อนของตงเฉิง แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่นี่ก็ทำให้ตงเฉิงสู้หน้าเวินเหลียงไม่ได้นะ!”เพื่อนคนหนึ่งหัวเราะพลางเอ่ยขึ้นว่า “พูดแบบนี้ สุดท้ายอิเลียก็ไม่ได้ขอโทษ? นั่นไม่ได้เรื่องหรือเปล่า ใส่ร้ายคนอื่นแล้วไม่ขอโทษได้ยังไง?”อิเลียเบะปากจะโต้เถียงกลับ ก่อนจะเอ่ยออกมาพร้อมเหตุผลเต็มประดา “ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ใครจะไปรู้ว่าเธอจะโกรธม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 824
ในใจของอิเลียทั้งคับแค้นใจและทั้งเคียดแค้นเธอจะทำให้เวินเหลียงมีจุดจบไม่สวยอย่างแน่นอน!อิเลียไปยังห้องรับรองข้าง ๆ และมุ่งหน้าไปตรงหน้าเวินเหลียงด้วยท่าทางเย่อหยิ่งก้าวร้าว “ขอโทษ เธอพอใจแล้วใช่ไหม?”เวินเหลียง “?”“เลิกแกล้งโง่ได้แล้ว!” อิเลียหัวเราะขึ้นมาอย่างเย็นชาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นทั้งถากถางว่า “หรือว่าเธอไม่ได้ใช้ให้เบลล่าจงใจพูดเรื่องที่เธอหางานใหม่ได้แล้วต่อหน้าพวกเขา?! เธอแค่อยากให้ฉันมาขอโทษเธอไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงรู้ดีว่าเจตนาเดิมของเบลล่าคือทำเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้เธอ “พูดถึงแล้วยังไง? หรือว่าไม่ใช่เรื่องจริงเหรอ? ทำไม? ไม่กล้าให้คนอื่นรู้เรื่องที่ตัวเองเคยทำ?”อิเลียกัดฟันพร้อมถลึงตาแข็งใส่เวินเหลียงทีหนึ่ง “เธอคอยดูแล้วกัน!”เมื่อเห็นแผ่นหลังของอิเลียเดินจากไป เวินเหลียงก็สบตากับเบลล่าใบหน้าของเวินเหลียงเต็มไปด้วยความฉงนทว่าเบลล่ากลับทำท่าทางเข้าใจขึ้นมาในทันทีที่แท้ผู้หญิงที่ใส่ร้ายว่าเฟย์ขโมยสร้อยคอไปก็คืออิเลีย เป็นยัยโง่นี่จริง ๆ ด้วย“เฟย์ เรื่องคราวก่อนฉันขอโทษจริง ๆ นะ” วิลเลียมปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรอง เขาปริปากเอ่ยขึ้นว่า “ฉันควรให้อิเล
บทล่าสุด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 945
อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 944
แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 943
อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 942
เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 941
“เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 940
เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 939
“มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 938
“เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 937
เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง
