Share

บทที่ 822

Author: ธารดารา
ใบหน้าของเวินเหลียงแฝงไปด้วยรอยยิ้ม เธอยกแก้วเหล้าขึ้นมา “ต้องขอบคุณพี่ตงเฉิงที่แนะนำพี่เฉินกับเบลล่าให้ฉัน ฉันถึงได้ตั้งหลักปักฐานที่นี่ได้เร็วขนาดนั้น วันนี้ได้เจอทุกคนที่นี่ ถือเป็นเกียรติของฉันเช่นกันค่ะ ไม่ขอพูดมากแล้วนะคะ ฉันดื่มให้ทุกคนก่อนแก้วหนึ่งนะคะ”

“เกรงใจอะไรกัน ไม่ต้องเกรงใจ”

อิเลียเบะปาก พลางมองซ้ายทีขวาที คนอื่นต่างยกแก้วเหล้ากันหมด เธอลอบกลอกตาขาวทีหนึ่ง

ฮั่วตงเฉิงลุกขึ้นยืนพร้อมยกแก้วเหล้าที่อยู่บนโต๊ะขึ้น และชนแก้วกับเวินเหลียง “ไม่ต้องไปเกรงใจพวกเขาหรอก หลังจากนี้ถ้ามีเรื่องอะไรก็รีบไปหาพวกเขาได้เลยนะ”

เวินเหลียงดื่มหมดเกลี้ยงจนเห็นก้นแก้ว เธอเอ่ยขึ้นพร้อมฉีกยิ้ม “ค่ะ”

“ทักทายก็ทักทายแล้ว เหล้าก็ดื่มแล้ว เราขอตัวกลับก่อนนะคะ” เบลล่าเอ่ย

“โอเค พวกเธอกลับกันไปเถอะ”

“พี่ตงเฉิง เราค่อยเจอกันวันหลังนะคะ”

“โอเค รอฉันว่างจะไปเลี้ยงข้าวเธอนะ”

เมื่อเวินเหลียงกับเบลล่าออกไป ก็ลวดมือปิดประตูห้องรับรองด้วย

เฉินจิ้งหย่วนมองไปที่วิลเลียมด้วยความสงสัย “เมื่อกี้เบลล่าหมายความว่ายังไง? ฉลองที่เวินเหลียงหางานใหม่ได้? เวินเหลียงเข้าทำงานที่สลีลแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ทุกคนต่างพาก
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Wilai
มีปมมากเหมือนข้ามทะเล มหาสมุทร ไม่ร฿้จะเจอแผ่นดินช่วงไหน
goodnovel comment avatar
WLFJ
ตงเฉิง จะมาทำคะแนนเหรอ เชอะ เพื่อน ญาติฝั่งตงเฉิงนี่ทำให้เวินเหลียงลำบากตลอดดดด
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 823

    วิลเลียมอธิบายคร่าว ๆ “วันนั้นเวินเหลียงรับผิดชอบถ่ายภาพให้อิเลีย ใครจะรู้ได้ว่าสร้อยคอของอิเลียจะมาหายไป...”ทว่าก็ไม่ได้มีการบิดเบือนข้อเท็จจริงแต่อย่างใด ถึงยังไงเวินเหลียงก็ไม่มีทางลาออกอย่างไม่มีเหตุผลอยู่แล้ว ต้องได้รับความไม่ยุติธรรมแน่เพียงแต่อิเลียแอบจงใจหาเรื่อง ราวกับมีเพียงแค่เรื่องสร้อยคอหายไปเท่านั้นที่จะทำให้เกิดการเข้าใจผิดธรรมดา ๆ ได้“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง” เฉินจิ้งหย่วนพิงพนักเก้าอี้ราวกับไร้กระดูก ทำท่าเอ้อระเหยลอยชาย พลางเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้ม “วิลเลียม นายเป็นถึงเถ้าแก่ของสตูดิโอกลับไกล่เกลี่ยไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย พนักงานเจอเรื่องพรรค์นี้ ต้องเสียใจผิดหวังอยู่แล้ว ภายใต้สถานการณ์แบบนี้นายควรก้าวออกมายืนต่อหน้าพนักงาน อีกอย่าง นายเป็นเพื่อนของตงเฉิง แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่นี่ก็ทำให้ตงเฉิงสู้หน้าเวินเหลียงไม่ได้นะ!”เพื่อนคนหนึ่งหัวเราะพลางเอ่ยขึ้นว่า “พูดแบบนี้ สุดท้ายอิเลียก็ไม่ได้ขอโทษ? นั่นไม่ได้เรื่องหรือเปล่า ใส่ร้ายคนอื่นแล้วไม่ขอโทษได้ยังไง?”อิเลียเบะปากจะโต้เถียงกลับ ก่อนจะเอ่ยออกมาพร้อมเหตุผลเต็มประดา “ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ใครจะไปรู้ว่าเธอจะโกรธม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 824

    ในใจของอิเลียทั้งคับแค้นใจและทั้งเคียดแค้นเธอจะทำให้เวินเหลียงมีจุดจบไม่สวยอย่างแน่นอน!อิเลียไปยังห้องรับรองข้าง ๆ และมุ่งหน้าไปตรงหน้าเวินเหลียงด้วยท่าทางเย่อหยิ่งก้าวร้าว “ขอโทษ เธอพอใจแล้วใช่ไหม?”เวินเหลียง “?”“เลิกแกล้งโง่ได้แล้ว!” อิเลียหัวเราะขึ้นมาอย่างเย็นชาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นทั้งถากถางว่า “หรือว่าเธอไม่ได้ใช้ให้เบลล่าจงใจพูดเรื่องที่เธอหางานใหม่ได้แล้วต่อหน้าพวกเขา?! เธอแค่อยากให้ฉันมาขอโทษเธอไม่ใช่เหรอ?”เวินเหลียงรู้ดีว่าเจตนาเดิมของเบลล่าคือทำเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้เธอ “พูดถึงแล้วยังไง? หรือว่าไม่ใช่เรื่องจริงเหรอ? ทำไม? ไม่กล้าให้คนอื่นรู้เรื่องที่ตัวเองเคยทำ?”อิเลียกัดฟันพร้อมถลึงตาแข็งใส่เวินเหลียงทีหนึ่ง “เธอคอยดูแล้วกัน!”เมื่อเห็นแผ่นหลังของอิเลียเดินจากไป เวินเหลียงก็สบตากับเบลล่าใบหน้าของเวินเหลียงเต็มไปด้วยความฉงนทว่าเบลล่ากลับทำท่าทางเข้าใจขึ้นมาในทันทีที่แท้ผู้หญิงที่ใส่ร้ายว่าเฟย์ขโมยสร้อยคอไปก็คืออิเลีย เป็นยัยโง่นี่จริง ๆ ด้วย“เฟย์ เรื่องคราวก่อนฉันขอโทษจริง ๆ นะ” วิลเลียมปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรอง เขาปริปากเอ่ยขึ้นว่า “ฉันควรให้อิเล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 825

    เบลล่าสงสัย “หรือว่าไม่ใช่อุบัติเหตุเหรอ? นี่จะเจอเบาะแสอะไรใหม่ได้?”“ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่ากันตามเหตุผลเราประนีประนอมกันแล้ว ทางสถานีตำรวจจะไม่ไปสืบสวนต่อ หรือว่าคนของคุณสมิธเจออะไรบางอย่างตอนที่ไปหาเขา?”“เอ่อ น่าจะไม่ใช่นะ ทีแรกครั้งก่อนฉันอยากให้พ่อช่วย แต่ใครจะไปรู้ว่าพ่อฉันยังไม่ทันได้ลงมือเลย เจ้าของรถก็ถูกคนพาตัวไปส่งสถานีตำรวจแล้ว”“เป็นแบบนี้นี่เอง งั้นฉันไปดูก่อนนะแล้วค่อยว่ากัน”เวินเหลียงลุกขึ้นยืน “พวกเธอเล่นกันต่อเถอะ ฉันขอตัวก่อนนะ วันหลังค่อยมารวมตัวกันใหม่”“โอเค”เวินเหลียงหยิบกระเป๋าขึ้นมา ก่อนจะเดินออกไปจากห้องรับรองมุ่งหน้าไปยังลิฟต์ขณะเดินผ่านมุมเลี้ยวหนึ่ง ฝีเท้าของเธอก็พลันต้องหยุดชะงักไปตรงหน้าประตูห้องน้ำ ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกอดผู้ชายจากด้านหลังไว้แน่นผู้ชายสวมแว่นตาขอบทอง ใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน พับแขนเสื้อขึ้นไปถึงตรงข้อศอกผู้หญิงผมยาวม้วนเป็นลอน สวมเดรสแบรนด์เนมใบหน้าด้านข้างมองไปดูคุ้นตาเล็กน้อยเหมือนกับจะเป็นอลิซที่เจอที่คฤหาสน์ร็อคกี้เฟลเลอร์ในวันนั้นเวินเหลียงล้วงโทรศัพท์ออกมาถ่ายภาพโดยอัตโนมัติใครจะไปรู้ว่าลืมปิดเสียงชัตเตอ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 826

    “แต่เขาไม่ชอบฉัน” อลิซปิดหน้าพลางหันหน้าไป“เขาต้องชอบอยู่แล้ว เธอรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นที่เขาชอบชื่ออะไร? หน้าตาเป็นยังไง?”“ฉันรู้แค่ว่าเป็นคนจีนโพ้นทะเลที่ชื่อเฟย์ เป็นเพื่อนของเบลล่า เธอน่าจะเพิ่งมาประเทศเอ็มเมื่อไม่นานมานี้ ก่อนหน้านี้ไม่นานซีซาร์ก็ไปจีนมาครั้งหนึ่งไม่ใช่เหรอ?”อิเลียอึ้งกิมกี่ไปเลยเฟย์?คนจีนโพ้นทะเล?เพื่อนของเบลล่า?ไม่ต้องคิดให้มากมาย ต้องเป็นคนนั้นที่เธอรู้จักอย่างแน่นอนอิเลียหวนนึกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหน้านี้ไม่นานซีซาร์กลับไปอยู่จีนสองสามเดือนและเพิ่งกลับมาเมื่อสองสามวันก่อนทว่าเฟย์ก็เพิ่งมาประเทศเอ็มเมื่อสองสามวันก่อนเช่นกันเธอหวนนึกไปอีก เมื่อครู่ตอนอยู่ในห้องรับรอง พอฮั่วตงเฉิงพูดถึงเรื่องขอโทษเฟย์ เยี่ยนหวยก็รีบถามขึ้นมาทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น หลังจากนั้นก็บังคับให้เธอไปขอโทษเฟย์หรือว่าคนที่ซีซาร์ชอบจะเป็นเฟย์จริง ๆ?อิเลียอึ้งจนแข็งทื่อไปทั้งตัวแม่มันเถอะ!!!เดือดจะแย่อยู่แล้ว!ทำไม?พอเฟย์มาก็เป็นเพื่อนกับเบลล่า เฉินจิ้งหย่วนช่วยเขา ฮั่วตงเฉิงปกป้องเขา เพื่อนคนอื่น ๆ ก็พูดแทนเขา ตอนนี้แม้แต่ซีซาร์พี่ชายของเธอก็ชอบเขา!อลิซเห็นสี

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 827

    ณ เจียงเฉิงงานแต่งงานของฟู่เซิงและเซี่ยหมิ่นถูกเลื่อนออกไปฟู่เจิงถูกจับกุม ฟู่ซื่อโกลาหล ฟู่เซิงไม่สามารถจัดงานแต่งงานในช่วงเวลานี้ได้เซี่ยหมิ่นเองก็เป็นกังวลเล็กน้อย ฟู่เซิงอาจจะถูกฟู่เจิงทำให้ถูกร่างแหไปด้วยตอนนี้งานแต่งงานยังไม่แน่นอน ฟู่เซิงจึงกลับบ้านเดิมไปกับเซี่ยหมิ่นบ้านเดิมของเซี่ยหมิ่นอยู่ที่หมู่บ้านอู๋หลี่เหอตำบลหวงจี๋โซนทางเหนือของเมืองเจียงเฉิงบรรดาชาวบ้านที่หมู่บ้านอู๋หลี่เหอต่างรู้กันตั้งนานแล้วว่า เซี่ยหมิ่นลูกสาวคนโตของลูกชายคนรองตระกูลเซี่ยได้แฟนเป็นคนรวยอยู่ในเมืองแฟนของเธอใจดีมาก เซี่ยหมิ่นทั้งซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าให้ที่บ้าน ซื้อรถ และเปลี่ยนโรงเรียนให้น้องชายน้องสาวว่ากันว่าครอบครัวของลูกชายคนรองตระกูลเซี่ยยังวางแผนว่าหลังเซี่ยหมิ่นแต่งงานกับแฟนแล้วจะไปซื้อบ้านอยู่ในเมืองน่าอิจฉาคนรอบข้างจริง ๆทุกคนต่างพูดกันว่า ลูกชายคนรองตระกูลเซี่ยโชคดี เลี้ยงลูกสาวดีและมีคนพูดจาแดกดัน คิดว่าคนมีเงินในเมืองไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงบ้านนอกที่ไม่ได้เรียนกระทั่งมัธยมปลาย ก็แค่เล่น ๆ เท่านั้นบางคนก็พูดว่า คบกับคนมีเงินไม่กี่ปีก็มีเงินมากมายขนาดนั้นแล้ว มิน่าล่ะ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 828

    คำพูดแบบนี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆและในจังหวะนี้เอง ฟู่เซิงและเซี่ยหมิ่นก็มาถึงยังหมู่บ้านอู๋หลี่เหอลูกคนรองตระกูลเซี่ยรออยู่ที่บ้านตั้งนานแล้วเมื่อได้ยินว่าด้านนอกมีเสียงความเคลื่อนไหว ก็รีบให้ลูกออกไปตรวจสอบดูทันทีน้องสาวสองคนและน้องชายของเซี่ยหมิ่นยับยั้งชั่งใจไม่ไหวตั้งนานแล้ว รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นรถหรูสามคันจอดอยู่หน้าประตูบ้าน และฟู่เซิงที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสูท ท่าทางดูเป็นผู้ลากมากดีลงมาจากรถ สามพี่น้องก็เกิดความกลัวขึ้นมา กลัวว่าจะแสดงออกได้ไม่ดี ทำให้เซี่ยหมิ่นต้องขายหน้า จึงกล้าเพียงเรียกตะโกนเสียงแผ่วเบาว่า “พี่ใหญ่”“หรงหรง ถิงถิง เชาเชา นี่คือพี่เขยของพวกเธอ รีบเรียกเขาสิ”ทั้งสามคนเรียกพี่เขยกันตามลำดับ จากนั้นก็ต้อนรับฟู่เซิงและเซี่ยหมิ่นเข้าไปในบ้านหน้าประตูบ้านของลูกคนรองตระกูลเซี่ยมีชาวบ้านที่อยากดูความสนุกมายืนออกันเต็มอยู่นานแล้วเมื่อเห็นฟู่เซิงยังหนุ่มยังแน่นหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูงตระหง่าน สุภาพเรียบร้อย มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นคุณชายตระกูลไฮโซที่ผ่านการแทรกซึมความรู้และอารยธรรม ยืนอยู่ตรงนั้นสามารถดึงดูดสายตาของทุกคนได้ ไ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 829

    เพราะการโน้มนำของเซี่ยหมิ่น ลุงสี่คิดมากแล้วเขากลัวว่าฟู่เซิงเองก็จะคิดมากไปด้วย และมองภาพลักษณ์ตระกูลเซี่ยไม่ดี เขารีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีในใจฟู่เซิงเองก็คิดมากจริง ๆนักศึกษามหาวิทยาลัยสาวอยากจะรวบรวมเงินมากมายขนาดนั้นให้ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ถ้าไม่ถูกเลี้ยงดูก็ต้องขายตัวแต่ก็มีนักศึกษาบางเอกในมหาวิทยาลัยชั้นนำหลังเรียนจบแล้วก็ได้เงินเดือนสูง ในเวลาเพียงไม่กี่เดือนก็สามารถรวบรวมได้ครบหนึ่งล้านแล้ว ทว่ามีน้อยเป็นอย่างมากเห็นได้ชัดว่าลูกพี่ลูกน้องของเซี่ยหมิ่นไม่ได้จัดอยู่ในประเภทอย่างหลังนั่นเป็นพ่อของเธอ เธอยอมเสียสละตัวเองเพื่อสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงของพ่อ เห็นได้ว่าเป็นคนที่กตัญญูมาก ทว่าความสามารถและสิ่งแวดล้อมไม่คู่ควร ทำได้เพียงเลือกเส้นทางนั้นเท่านั้นนี่เป็นความจนใจของคนธรรมดาฉะนั้น ฟู่เซิงจึงไม่มีเหตุผลให้มองภาพลักษณ์ลูกพี่ลูกน้องของเซี่ยหมิ่นไม่ดีเพราะเรื่องนี้เลย เขารู้สึกเพียงทอดถอนใจเท่านั้นเขาเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อนว่า “หมินหมิ่น หลังกลับไปเราไปเยี่ยมคุณลุงกันเถอะ”ในเมื่อทำการปลูกถ่ายไตแล้ว หลังจากนั้นยังต้องพักรักษาตัว ค่าใช้จ่ายของยาภูมิคุ้มกันบำบัด กา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 830

    เซี่ยหมิ่นตกใจกลัวจนมือสั่นงันงก เธอรีบปิดประตูไปโชคดีที่คนคนนั้นสนใจอยู่แต่กับเซี่ยมู่ ไม่ได้สนใจมาทางนี้มีคนกำลังข่มขืนเซี่ยมู่หัวใจของเซี่ยหมิ่นเต้นจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงผ่านไปสองสามนาที ในที่สุดเซี่ยหมิ่นก็สงบลงจิตใต้สำนึกของเธอบอกว่าเธอควรพุ่งเข้าไปช่วยลูกพี่ลูกน้องทว่ามีอีกเสียงหนึ่งกำลังยั่วยุเธออยู่ บอกว่าอย่าเข้าไปทำเป็นว่าไม่เห็นซะหากคนในหมู่บ้านรู้ว่าเซี่ยมู่ถูกคนข่มขืน จะยังใช้สายตาชื่นชมมองเธออยู่อีกไหม? ยังอยากให้ลูกของตัวเองเลียนแบบเซี่ยมู่อยู่อีกไหม?ไม่มีทาง พวกเขาก็จะใช้สายตาเห็นใจมองเซี่ยมู่อยู่ดี พร้อมเอ่ยคำพูดแสนน่าทอดถอนใจออกมาประโยคหนึ่ง นักศึกษามหาวิยาลัยดี ๆ น่าสงสารมากความรู้สึกยินดีเมื่อเห็นความทุกข์ของคนอื่นที่อยู่ในที่ลับกำลังชี้นำอยู่ท้ายที่สุดเซี่ยหมิ่นก็ไม่ได้ผลักประตูบานนั้นเข้าไปไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เสียงความเคลื่อนไหวด้านในหายไป เซี่ยหมิ่นแง้มประตูดู ในบันไดไม่มีร่องรองของคนแล้ว เพียงแต่ทิ้งของเหลวที่ทำให้คนจินตนาการไปไกลไว้บนพื้นสองสามหยดเท่านั้นเซี่ยหมิ่นกลับห้องมาทั้งแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องวันต่อมา เ

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status