Share

บทที่ 830

Author: ธารดารา
เซี่ยหมิ่นตกใจกลัวจนมือสั่นงันงก เธอรีบปิดประตูไป

โชคดีที่คนคนนั้นสนใจอยู่แต่กับเซี่ยมู่ ไม่ได้สนใจมาทางนี้

มีคนกำลังข่มขืนเซี่ยมู่

หัวใจของเซี่ยหมิ่นเต้นจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ขาทั้งสองข้างอ่อนแรง

ผ่านไปสองสามนาที ในที่สุดเซี่ยหมิ่นก็สงบลง

จิตใต้สำนึกของเธอบอกว่าเธอควรพุ่งเข้าไปช่วยลูกพี่ลูกน้อง

ทว่ามีอีกเสียงหนึ่งกำลังยั่วยุเธออยู่ บอกว่าอย่าเข้าไปทำเป็นว่าไม่เห็นซะ

หากคนในหมู่บ้านรู้ว่าเซี่ยมู่ถูกคนข่มขืน จะยังใช้สายตาชื่นชมมองเธออยู่อีกไหม? ยังอยากให้ลูกของตัวเองเลียนแบบเซี่ยมู่อยู่อีกไหม?

ไม่มีทาง พวกเขาก็จะใช้สายตาเห็นใจมองเซี่ยมู่อยู่ดี พร้อมเอ่ยคำพูดแสนน่าทอดถอนใจออกมาประโยคหนึ่ง นักศึกษามหาวิยาลัยดี ๆ น่าสงสารมาก

ความรู้สึกยินดีเมื่อเห็นความทุกข์ของคนอื่นที่อยู่ในที่ลับกำลังชี้นำอยู่

ท้ายที่สุดเซี่ยหมิ่นก็ไม่ได้ผลักประตูบานนั้นเข้าไป

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เสียงความเคลื่อนไหวด้านในหายไป เซี่ยหมิ่นแง้มประตูดู ในบันไดไม่มีร่องรองของคนแล้ว เพียงแต่ทิ้งของเหลวที่ทำให้คนจินตนาการไปไกลไว้บนพื้นสองสามหยดเท่านั้น

เซี่ยหมิ่นกลับห้องมาทั้งแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

วันต่อมา เ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
WLFJ
โอ้โห เหลือจะเชื่อ 555 ว่าแล้วว่าเซี่ยมู่ต้องท้อง แล้วแม่ฟู่เซิงก็เอ็นดูเซี่ยมู่ แล้วฟู่เซิงถ้าเจอเซี่ยมู่ต้องชอบแน่ ฟู่เซิงจะรู้เรื่องได้ยังไงเนี่ย ฉันก็อยากรู้ แต่อยากรู้เรื่องฟู่เจิงด้วยยยย
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 831

    หลังฟู่เจิงเกิดเรื่อง ฟู่เซิงก็ราวกับคนที่ไม่ได้รับผลกระทบอะไร เข้างานเลิกงานตามปกติสิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้มีเพียงอย่างเดียว รอ“ผู้จัดการฟู่ การสัมภาษณ์กำลังจะเริ่มแล้ว ทางฝ่ายเอชอาร์เชิญให้คุณไปค่ะ” เลขาเข้ามาแจ้ง “โอเค จะไปเดี๋ยวนี้”ฟู่เซิงพยักหน้า วางงานในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังห้องประชุมทุกปีศูนย์วิจัยและพัฒนาจะรับสมัครนักศึกษาฝึกงานวันหยุดฤดูร้อนจากมหาวิทยาลัยดังสองสามแห่งของเจียงเฉิง คนที่ผลการประเมินดีสามารถเปลี่ยนเป็นพนักงานประจำได้เลย หรือรับนักศึกษาผลการเรียนดีหลังเรียนจบเข้าทำงานก่อนปีก่อน ๆ ตอนวันหยุดฤดูหนาว เซี่ยมู่มักจะกลับบ้านเก่า และไปร่วมงานกับโรงเรียนกวดวิชาปีนี้พ่อเธออยากอยู่เฝ้าบ้านให้คนอื่นต่อในเมือง ถึงยังไงก็พอทำเงินได้นิดหน่อย เซี่ยมู่เองจึงไม่ได้กลับบ้านหลังวันหยุดฤดูร้อนผ่านไปก็ขึ้นปีสี่แล้ว ปีสี่คาบเรียนไม่เยอะ และไม่ได้มีแพลนจะเรียนต่อปริญญาโท ฉะนั้นเซี่ยมู่จึงเริ่มหาที่ฝึกงานกับเพื่อนร่วมชั้นแล้วทุกปีโรงงานใหญ่ ๆ สองสามแห่งของเจียงเฉิงมักจะรับสมัครนักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยดัง เซี่ยมู่และเพื่อนร่วมชั้นส่งเรซูเม่ไปหลายแห่ง หลังผ่านส

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 832

    “ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้สึกไม่มั่นใจเลย” เซี่ยมู่บอกไปตามตรง“กรรมการสัมภาษณ์คนตรงกลางนั่น เธอเห็นแล้วใช่ไหม หล่อมากจริง ๆ ใช่ไหม”“เธอนี่บ้าคนหล่อจริง ๆ”เพื่อนร่วมงานหัวเราะฮ่า ๆ “จริงสิ ฉันรู้สึกว่าเขาดูคุ้น ๆ อยู่หน่อย ๆ นะ เหมือนจะเป็นพี่ชายสุดหล่อที่เกือบชนเธอวันนั้นเลย”“จริงเหรอ? ฉันไม่ได้สนใจเลย”ทั้งสองคนเดินออกมาจากอาคารฟู่ซื่อไปด้วยพลางพูดคุยกันไปด้วยเพื่อนร่วมชั้นลวดถามขึ้นว่า “มู่มู่ ทำไมช่วงนี้ถึงเปลี่ยนสไตล์ไปล่ะ? เอาแต่ใส่ชุดตัวใหญ่แบบนี้อยู่เรื่อย”เซี่ยมู่ชะงักไป ก่อนจะฉีกยิ้มอย่างแยบยล “ช่วงนี้อ้วนขึ้นน่ะ เลยพลางหุ่นหน่อย”“เธอถือว่าอ้วนขึ้นแล้วเหรอ แต่ดูยังไงก็ยังผอมอยู่เลยนะ”เป็นเพราะว่าเดิมทีตัวเซี่ยมู่ผอมมาก แถมเวลาปกติก็ควบคุมอาหารอีกต่างหาก ฉะนั้นแม้ว่าพุงจะออกแล้ว แต่ส่วนเว้าส่วนโค้งตรงส่วนท้องก็ยังไม่ใหญ่ ใส่เสื้อผ้าตัวโคร่งนิดหน่อยก็ปกปิดได้แล้วไม่ถึงสองวัน เซี่ยมู่ก็ได้รับข้อความว่าผ่านการสัมภาษณ์ของฟู่ซื่อกรุ๊ปแล้ว การสัมภาษณ์ของที่อื่นอีกสองสามที่ก็ผ่านเช่นกันเมื่อเทียบกับสองสามที่อื่นแล้ว เงินเดือนฝึกงานของฟู่ซื่อสูงที่สุด ค่าตอบแทนก็

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 833

    ก่อนไป เซี่ยหมิ่นโทรหาลูกคนโตตระกูลเซี่ย บอกว่าจะไปเยี่ยมเขากับแฟนลูกคนโตตระกูลเซี่ยลาหยุดหนึ่งวันเพื่อมารอทั้งสองคนอยู่ที่บ้านโดยเฉพาะหลังเซี่ยหมิ่นบอกที่อยู่ไป ฟู่เซิงก็รู้สึกคุ้นเล็กน้อย ราวกับครอบครัวเขาจะมีห้องอยู่ในเขตนั้นห้องหนึ่งเช่นกัน เพียงแต่ปล่อยเช่าไป ส่วนรายละเอียดว่าอยู่ตึกไหนเขาก็จำไม่ค่อยได้แล้วเมื่อเห็นว่ารูปร่างหน้าตาของแฟนหลานสาวหล่อเหลา แถมยังได้ยินว่าเป็นผู้จัดการอยู่ในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ลูกคนโตตระกูลเซี่ยก็ดีใจกับหลานสาวอย่างจริงใจเมื่อฟู่เซิงเห็นสภาพจิตใจของลูกคนโตตระกูลเซี่ย ก็คิดว่าคงฟื้นตัวได้ไม่เลวทีเดียวเขาเอ่ยขึ้นพร้อมยิ้มชืด ๆ ว่า “ผมได้ยินหมินหมิ่นบอกว่า ลุงใหญ่เพิ่งผ่านการผ่าตัดปลูกถ่ายไตมา ยังพักฟื้นอยู่ ก็เลยตั้งใจมาเยี่ยมน่ะครับ ผอ.ของโรงพยาบาลเต๋อซิงเป็นเพื่อนของปู่ผม ถ้าคุณลุงมีต้องการความช่วยเหลืออะไรตรงไหนก็รีบมาหาผมได้เลยนะครับ”“อ้อ ฉันเข้าใจในความหวังดีของนายนะ ไม่ต้องลำบากนายหรอก เมื่อวานฉันเพิ่งไปตรวจที่โรงพยาบาลมา หมอบอกว่าตอนนี้ฉันฟื้นตัวได้ไม่เลว รักษาตัวต่อไปก็หายดีแล้ว”“นั่นเป็นเรื่องดีเลยครับ ผมได้ยินมาว่าลูกพี่ลูกน้องของ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 834

    วิดีโอกับรูปภาพแตกต่างกัน ต้องนำฟีลลิ่งของภาพ การเล่าเรื่องราว ตรรกะ จุดเด่นของสไตล์ตัวผลิตภัณฑ์และการกำหนดตลาดกลุ่มเป้าหมายมาควบรวมกัน พร้อมทั้งสอดคล้องกับการตัดสินความงามของคนส่วนมาก ถึงจะส่งผลต่อการโปรโมตส่วนแผนงานภาพโฆษณาและวิดีโอโปรโมต กาเลนยังไม่ได้ตอบกลับ จนกระทั่งเมื่อวาน กาเลนส่งเลขามาแจ้งทั้งสามคน บอกว่าวันนี้จะประชุมมุ่งเน้นเรื่องแผนงานวิดีโอกับพวกเขาพวกเวินเหลียงทั้งสามคนมาถึงยังชั้นแผนกการตลาดตามเวลาที่นัดไว้ เลขาให้พวกเขาไปนั่งที่ห้องประชุมก่อนเวินเหลียงพยักหน้าขานรับ และเดินเข้าไปในห้องประชุมพร้อมกับช่างภาพอีกสองคนในจังหวะนี้เอง เสียงลิฟต์ก็ดัง ‘ติ๊ง’ ขึ้นมาเสียงหนึ่ง และหยุดที่ชั้นแผนกการตลาดหญิงสาวทันสมัยคนหนึ่งออกมาจากด้านในเวินเหลียงชำเลืองมองทีหนึ่ง จากนั้นฝีเท้าก็เป็นอันต้องชะงักไปไม่คิดเลยว่าผู้มาเยือนจะเป็นอิเลียเธอมาทำอะไรที่นี่?อิเลียเองก็เห็นเวินเหลียง เธอหันไปแสยะยิ้มอย่างมั่นใจให้เวินเหลียง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานผู้อำนวยการแผนกการตลาดในใจของเวินเหลียงเต้นตึกตัก ๆในใจเธอเกิดลางสังหรณ์ขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย อิเลียมาเพราะเธอเ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 835

    ทว่าเวินเหลียงก็ยังไม่วางใจเมื่อเห็นกาเลนลุกขึ้นออกไปจากห้องประชุม เวินเหลียงก็พูดกับช่างภาพอีกคนว่า “พวกคุณกลับไปก่อนเลยค่ะ ฉันมีธุระกับกาเลนนิดหน่อย”พูดพลางเธอก็สาวเท้าก้าวตามกาเลนไปอย่างรวดเร็วกาเลนเบือนตัวมองเธอทีหนึ่ง เดินหน้าไปด้วยพลางถามไปด้วยว่า “เฟย์ คุณยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ?”เวินเหลียงฉีกยิ้ม “ขอละลาบละล้วงถามคุณหน่อยนะคะ เมื่อกี้คุณอิเลียมาหาผู้อำนวยการ คุณรู้ไหมคะว่าเรื่องอะไร?”กาเลนมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง “รู้ครับ ผู้อำนวยการบอกผมแล้ว เขาบอกว่า คุณอิเลียใช้ชื่อเสียงของตระกูลวิลสันมาขู่เขา ให้เขาเปลี่ยนตัวช่างภาพ”สีหน้าของเวินเหลียงซีดเผือด “แล้วผู้อำนวยการว่ายังไงบ้างคะ?”“ผู้อำนวยการจะว่าอะไรได้ครับ? แน่นอนว่าก็ต้องฟังหูซ้ายทะลุหูขวาน่ะสิ! เราจะเลือกช่างภาพคนไหน มันไปเกี่ยวอะไรกับเธอ? ต่อให้ตระกูลวิลสันจะใหญ่คับฟ้าแค่ไหน ก็ก้าวก่ายเรื่องภายในบริษัทเราไม่ได้ นอกเสียจากพ่อของเธอมาด้วยตัวเอง”เมื่อได้ยินกาเลนพูดแบบนี้ เวินเหลียงก็ถอนลมหายใจหนัก ๆ เฮือกหนึ่ง“งั้นก็ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณคุณแล้วก็ผู้อำนวยการด้วยนะคะ”เวินเหลียงรู้สึกโชคดีเป็นอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 836

    คนในพื้นที่ชอบมานอนอาบแดดกันแถมยังเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ชายหาดมีคนมารวมตัวมากมาย ผู้ชายเปลืองร่างกายท่อนบน ส่วนผู้หญิงสวมบิคีนี รวมกลุ่มกันกระจายเป็นกระจุก บางคนก็เล่นน้ำริมหาด บางคนก็กินบาร์บีคิว บางคนก็ฝังตัวเองเข้าไปในทรายเพื่ออาบแดด ขณะที่เวินเหลียงมาถึง ก็เห็นบนชายหาดเต็มไปด้วยเรือนร่างขาวผ่องเมื่อทอดสายตามองไป ก็มองจนเธอตาลายไปหมด ละสายตาไม่ได้เลยเธอหรี่ตามองประเมินไปทั่ว มองอยู่สองสามนาที ท้ายที่สุดถึงได้หาเงาร่างของเบลล่าเจอเบลล่าสวมชุดบิคีนีสีชมพู กำลังนั่งอยู่บนทรายใต้ร่มบังแดด ใต้ลำตัวปูผ้าลายสก๊อตเอาไว้ผืนหนึ่ง ตรงกลางผ้ามีตะกร้าใบเล็ก ๆ หนึ่งใบ ในตะกร้าใส่ของกินเอาไว้เวินเหลียงค่อย ๆ เข้าไปใกล้ ๆ เห็นเพียงผมสีทองของเบลล่าแผ่สยายไปตามลม ใต้แสงแดดราวกับผ้าไหมอย่างนั้นเธอขาวผ่องไปทั้งตัว บนต้นขาขาวจนเห็นเส้นเลือดดำ เรือนร่างสง่างาม เอวบางเล็ก ส่วนอกสะบึ้ม ซาลาเปาขาวผ่องสองลูก ถูกผ้าสีชมพูห่อหุ้มเอาไว้ เผยให้เห็นร่องลึกออกมาเส้นหนึ่งเวินเหลียงลอบทอดถอนใจอยู่ในใจ อยากจะเอามือไปบีบจริง ๆข้าง ๆ เบลล่ายังมีเพื่อนที่สวมบิคีนีอีกสองคน หุ่นของแต่ละคนร้อนแรงเป็นอย่าง

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 837

    เขามองเวินเหลียงอย่างรังเกียจ รู้สึกเพียงไม่คุ้มแทนฟู่เจิงเขาไม่ชอบเวินเหลียงจริง ๆ แต่ก็ไม่ได้ขอให้ฟู่เจิงต้องคบกับฉู่ซืออี๋เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าหลังฟู่เจิงเลือกเวินเหลียง ฟู่เจิงจะต้องตกสู่ความอันตราย ส่วนเวินเหลียงกลับใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลอยู่เมืองนอกและไม่รู้ว่าหลังจากที่ฟู่เจิงรู้ ในใจจะรู้สึกนึกเสียใจกับการเลือกของตัวเองหรือเปล่าเวินเหลียงมองสีหน้าของลู่ฉางคง รู้สึกน่าขำเล็กน้อย “เขาจะอยู่ในเรือนจำหรือเปล่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? คุณเป็นเพื่อนสนิทของเขา ถ้ารู้สึกแค้นเคืองกับความไม่ยุติธรรม เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเขาขนาดนี้ แล้วทำไมยังมาขลุกตัวอยู่กับสาว ๆ อยู่ที่นี่อีกล่ะ?”ลู่ฉางคงสำลัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นต่อว่า “เกี่ยวอะไรกับเธองั้นเหรอ? อาเจิงทำเพื่อเธอไปตั้งเท่าไร เธอพูดแค่คำเดียวก็คิดจะชำระล้างความบริสุทธิ์?! ฉันรู้อยู่แล้วเชียว เธอมันคนจิตใจยากแท้หยั่งถึง อาเจิงช่างตาบอดจริง ๆ ที่มาชอบเธอ”ถูกฟู่เจิงหลอกเล่นกับความรู้สึก แล้วยังต้องมาถูกเพื่อนของฟู่เจิงกล่าวโทษแบบนี้อีก ในใจของเวินเหลียงทั้งเจ็บปวดและเคียดแค้น สองมือที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่นแต่เธอไม่อยากทะเลาะกับลู่ฉ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 838

    ทว่าลู่ฉางคงดันบอกว่า เขาไปเจอฉู่ซืออี๋มา ฉู่ซืออี๋บอกว่าเธอกับฟู่เจิงไม่ได้คืนดีกันนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?อารมณ์ของลู่ฉางคงไม่เหมือนกำลังพูดโกหกอยู่เฮ้อ ไม่คิดแล้วเวินเหลียงส่ายหน้า ก่อนจะสลัดความคิดแสนยุ่งเหยิงออกไปถึงยังไงไม่ว่าเรื่องราวมันจะเป็นยังไง ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเที่ยงวันจันทร์ ฮั่วคงเฉิงเลี้ยงข้าวเวินเหลียงคราวก่อนเจอกันแบบรีบเร่ง ไม่ทันได้พูดอะไร ครั้งนี้ทั้งสองคนมีเวลาได้พูดคุยกันแล้วเวินเหลียงเล่าเรื่องชีวิตที่เพิ่งมาถึงที่นี่กับเขา ตั้งแต่ความแปลกใหม่ในตอนนี้ ความสงสัย จนกระทั่งตอนนี้ก็พอคุ้นเคยคร่าว ๆ แล้ว และมีการค้นพบใหม่บางอย่างเป็นครั้งคราวฮั่วตงเฉิงเองก็ถ่ายทอดประสบการณ์การใช้ชีวิตเล็กน้อย พร้อมฉวยโอกาสพูดถึงเรื่องตลกที่ก่อขึ้นตอนตนเพิ่งมาถึงที่นี่ในตอนนั้นทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติไม่รู้พูดกันไปถึงตรงไหน จู่ ๆ ฮั่วตงเฉิงก็เอ่ยขึ้นว่า “เธอรู้เรื่องที่ฟู่เจิงถูกจับแล้วใช่ไหม?”เวินเหลียงคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ เขาจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมา เธออึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้า “รู้ค่ะ”“คิดยังไง?” ฮั่วตงเฉิงเงยหน้ามองเวินเหลียงเวินเหลียงก้มห

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status