แชร์

บทที่ 828

ผู้เขียน: ธารดารา
คำพูดแบบนี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆ

และในจังหวะนี้เอง ฟู่เซิงและเซี่ยหมิ่นก็มาถึงยังหมู่บ้านอู๋หลี่เหอ

ลูกคนรองตระกูลเซี่ยรออยู่ที่บ้านตั้งนานแล้ว

เมื่อได้ยินว่าด้านนอกมีเสียงความเคลื่อนไหว ก็รีบให้ลูกออกไปตรวจสอบดูทันที

น้องสาวสองคนและน้องชายของเซี่ยหมิ่นยับยั้งชั่งใจไม่ไหวตั้งนานแล้ว รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นรถหรูสามคันจอดอยู่หน้าประตูบ้าน และฟู่เซิงที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสูท ท่าทางดูเป็นผู้ลากมากดีลงมาจากรถ สามพี่น้องก็เกิดความกลัวขึ้นมา กลัวว่าจะแสดงออกได้ไม่ดี ทำให้เซี่ยหมิ่นต้องขายหน้า จึงกล้าเพียงเรียกตะโกนเสียงแผ่วเบาว่า “พี่ใหญ่”

“หรงหรง ถิงถิง เชาเชา นี่คือพี่เขยของพวกเธอ รีบเรียกเขาสิ”

ทั้งสามคนเรียกพี่เขยกันตามลำดับ จากนั้นก็ต้อนรับฟู่เซิงและเซี่ยหมิ่นเข้าไปในบ้าน

หน้าประตูบ้านของลูกคนรองตระกูลเซี่ยมีชาวบ้านที่อยากดูความสนุกมายืนออกันเต็มอยู่นานแล้ว

เมื่อเห็นฟู่เซิงยังหนุ่มยังแน่นหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างสูงตระหง่าน สุภาพเรียบร้อย มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นคุณชายตระกูลไฮโซที่ผ่านการแทรกซึมความรู้และอารยธรรม ยืนอยู่ตรงนั้นสามารถดึงดูดสายตาของทุกคนได้ ไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 829

    เพราะการโน้มนำของเซี่ยหมิ่น ลุงสี่คิดมากแล้วเขากลัวว่าฟู่เซิงเองก็จะคิดมากไปด้วย และมองภาพลักษณ์ตระกูลเซี่ยไม่ดี เขารีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีในใจฟู่เซิงเองก็คิดมากจริง ๆนักศึกษามหาวิทยาลัยสาวอยากจะรวบรวมเงินมากมายขนาดนั้นให้ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ถ้าไม่ถูกเลี้ยงดูก็ต้องขายตัวแต่ก็มีนักศึกษาบางเอกในมหาวิทยาลัยชั้นนำหลังเรียนจบแล้วก็ได้เงินเดือนสูง ในเวลาเพียงไม่กี่เดือนก็สามารถรวบรวมได้ครบหนึ่งล้านแล้ว ทว่ามีน้อยเป็นอย่างมากเห็นได้ชัดว่าลูกพี่ลูกน้องของเซี่ยหมิ่นไม่ได้จัดอยู่ในประเภทอย่างหลังนั่นเป็นพ่อของเธอ เธอยอมเสียสละตัวเองเพื่อสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงของพ่อ เห็นได้ว่าเป็นคนที่กตัญญูมาก ทว่าความสามารถและสิ่งแวดล้อมไม่คู่ควร ทำได้เพียงเลือกเส้นทางนั้นเท่านั้นนี่เป็นความจนใจของคนธรรมดาฉะนั้น ฟู่เซิงจึงไม่มีเหตุผลให้มองภาพลักษณ์ลูกพี่ลูกน้องของเซี่ยหมิ่นไม่ดีเพราะเรื่องนี้เลย เขารู้สึกเพียงทอดถอนใจเท่านั้นเขาเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อนว่า “หมินหมิ่น หลังกลับไปเราไปเยี่ยมคุณลุงกันเถอะ”ในเมื่อทำการปลูกถ่ายไตแล้ว หลังจากนั้นยังต้องพักรักษาตัว ค่าใช้จ่ายของยาภูมิคุ้มกันบำบัด กา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 830

    เซี่ยหมิ่นตกใจกลัวจนมือสั่นงันงก เธอรีบปิดประตูไปโชคดีที่คนคนนั้นสนใจอยู่แต่กับเซี่ยมู่ ไม่ได้สนใจมาทางนี้มีคนกำลังข่มขืนเซี่ยมู่หัวใจของเซี่ยหมิ่นเต้นจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงผ่านไปสองสามนาที ในที่สุดเซี่ยหมิ่นก็สงบลงจิตใต้สำนึกของเธอบอกว่าเธอควรพุ่งเข้าไปช่วยลูกพี่ลูกน้องทว่ามีอีกเสียงหนึ่งกำลังยั่วยุเธออยู่ บอกว่าอย่าเข้าไปทำเป็นว่าไม่เห็นซะหากคนในหมู่บ้านรู้ว่าเซี่ยมู่ถูกคนข่มขืน จะยังใช้สายตาชื่นชมมองเธออยู่อีกไหม? ยังอยากให้ลูกของตัวเองเลียนแบบเซี่ยมู่อยู่อีกไหม?ไม่มีทาง พวกเขาก็จะใช้สายตาเห็นใจมองเซี่ยมู่อยู่ดี พร้อมเอ่ยคำพูดแสนน่าทอดถอนใจออกมาประโยคหนึ่ง นักศึกษามหาวิยาลัยดี ๆ น่าสงสารมากความรู้สึกยินดีเมื่อเห็นความทุกข์ของคนอื่นที่อยู่ในที่ลับกำลังชี้นำอยู่ท้ายที่สุดเซี่ยหมิ่นก็ไม่ได้ผลักประตูบานนั้นเข้าไปไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เสียงความเคลื่อนไหวด้านในหายไป เซี่ยหมิ่นแง้มประตูดู ในบันไดไม่มีร่องรองของคนแล้ว เพียงแต่ทิ้งของเหลวที่ทำให้คนจินตนาการไปไกลไว้บนพื้นสองสามหยดเท่านั้นเซี่ยหมิ่นกลับห้องมาทั้งแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องวันต่อมา เ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 831

    หลังฟู่เจิงเกิดเรื่อง ฟู่เซิงก็ราวกับคนที่ไม่ได้รับผลกระทบอะไร เข้างานเลิกงานตามปกติสิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้มีเพียงอย่างเดียว รอ“ผู้จัดการฟู่ การสัมภาษณ์กำลังจะเริ่มแล้ว ทางฝ่ายเอชอาร์เชิญให้คุณไปค่ะ” เลขาเข้ามาแจ้ง “โอเค จะไปเดี๋ยวนี้”ฟู่เซิงพยักหน้า วางงานในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังห้องประชุมทุกปีศูนย์วิจัยและพัฒนาจะรับสมัครนักศึกษาฝึกงานวันหยุดฤดูร้อนจากมหาวิทยาลัยดังสองสามแห่งของเจียงเฉิง คนที่ผลการประเมินดีสามารถเปลี่ยนเป็นพนักงานประจำได้เลย หรือรับนักศึกษาผลการเรียนดีหลังเรียนจบเข้าทำงานก่อนปีก่อน ๆ ตอนวันหยุดฤดูหนาว เซี่ยมู่มักจะกลับบ้านเก่า และไปร่วมงานกับโรงเรียนกวดวิชาปีนี้พ่อเธออยากอยู่เฝ้าบ้านให้คนอื่นต่อในเมือง ถึงยังไงก็พอทำเงินได้นิดหน่อย เซี่ยมู่เองจึงไม่ได้กลับบ้านหลังวันหยุดฤดูร้อนผ่านไปก็ขึ้นปีสี่แล้ว ปีสี่คาบเรียนไม่เยอะ และไม่ได้มีแพลนจะเรียนต่อปริญญาโท ฉะนั้นเซี่ยมู่จึงเริ่มหาที่ฝึกงานกับเพื่อนร่วมชั้นแล้วทุกปีโรงงานใหญ่ ๆ สองสามแห่งของเจียงเฉิงมักจะรับสมัครนักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยดัง เซี่ยมู่และเพื่อนร่วมชั้นส่งเรซูเม่ไปหลายแห่ง หลังผ่านส

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 832

    “ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้สึกไม่มั่นใจเลย” เซี่ยมู่บอกไปตามตรง“กรรมการสัมภาษณ์คนตรงกลางนั่น เธอเห็นแล้วใช่ไหม หล่อมากจริง ๆ ใช่ไหม”“เธอนี่บ้าคนหล่อจริง ๆ”เพื่อนร่วมงานหัวเราะฮ่า ๆ “จริงสิ ฉันรู้สึกว่าเขาดูคุ้น ๆ อยู่หน่อย ๆ นะ เหมือนจะเป็นพี่ชายสุดหล่อที่เกือบชนเธอวันนั้นเลย”“จริงเหรอ? ฉันไม่ได้สนใจเลย”ทั้งสองคนเดินออกมาจากอาคารฟู่ซื่อไปด้วยพลางพูดคุยกันไปด้วยเพื่อนร่วมชั้นลวดถามขึ้นว่า “มู่มู่ ทำไมช่วงนี้ถึงเปลี่ยนสไตล์ไปล่ะ? เอาแต่ใส่ชุดตัวใหญ่แบบนี้อยู่เรื่อย”เซี่ยมู่ชะงักไป ก่อนจะฉีกยิ้มอย่างแยบยล “ช่วงนี้อ้วนขึ้นน่ะ เลยพลางหุ่นหน่อย”“เธอถือว่าอ้วนขึ้นแล้วเหรอ แต่ดูยังไงก็ยังผอมอยู่เลยนะ”เป็นเพราะว่าเดิมทีตัวเซี่ยมู่ผอมมาก แถมเวลาปกติก็ควบคุมอาหารอีกต่างหาก ฉะนั้นแม้ว่าพุงจะออกแล้ว แต่ส่วนเว้าส่วนโค้งตรงส่วนท้องก็ยังไม่ใหญ่ ใส่เสื้อผ้าตัวโคร่งนิดหน่อยก็ปกปิดได้แล้วไม่ถึงสองวัน เซี่ยมู่ก็ได้รับข้อความว่าผ่านการสัมภาษณ์ของฟู่ซื่อกรุ๊ปแล้ว การสัมภาษณ์ของที่อื่นอีกสองสามที่ก็ผ่านเช่นกันเมื่อเทียบกับสองสามที่อื่นแล้ว เงินเดือนฝึกงานของฟู่ซื่อสูงที่สุด ค่าตอบแทนก็

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 833

    ก่อนไป เซี่ยหมิ่นโทรหาลูกคนโตตระกูลเซี่ย บอกว่าจะไปเยี่ยมเขากับแฟนลูกคนโตตระกูลเซี่ยลาหยุดหนึ่งวันเพื่อมารอทั้งสองคนอยู่ที่บ้านโดยเฉพาะหลังเซี่ยหมิ่นบอกที่อยู่ไป ฟู่เซิงก็รู้สึกคุ้นเล็กน้อย ราวกับครอบครัวเขาจะมีห้องอยู่ในเขตนั้นห้องหนึ่งเช่นกัน เพียงแต่ปล่อยเช่าไป ส่วนรายละเอียดว่าอยู่ตึกไหนเขาก็จำไม่ค่อยได้แล้วเมื่อเห็นว่ารูปร่างหน้าตาของแฟนหลานสาวหล่อเหลา แถมยังได้ยินว่าเป็นผู้จัดการอยู่ในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ลูกคนโตตระกูลเซี่ยก็ดีใจกับหลานสาวอย่างจริงใจเมื่อฟู่เซิงเห็นสภาพจิตใจของลูกคนโตตระกูลเซี่ย ก็คิดว่าคงฟื้นตัวได้ไม่เลวทีเดียวเขาเอ่ยขึ้นพร้อมยิ้มชืด ๆ ว่า “ผมได้ยินหมินหมิ่นบอกว่า ลุงใหญ่เพิ่งผ่านการผ่าตัดปลูกถ่ายไตมา ยังพักฟื้นอยู่ ก็เลยตั้งใจมาเยี่ยมน่ะครับ ผอ.ของโรงพยาบาลเต๋อซิงเป็นเพื่อนของปู่ผม ถ้าคุณลุงมีต้องการความช่วยเหลืออะไรตรงไหนก็รีบมาหาผมได้เลยนะครับ”“อ้อ ฉันเข้าใจในความหวังดีของนายนะ ไม่ต้องลำบากนายหรอก เมื่อวานฉันเพิ่งไปตรวจที่โรงพยาบาลมา หมอบอกว่าตอนนี้ฉันฟื้นตัวได้ไม่เลว รักษาตัวต่อไปก็หายดีแล้ว”“นั่นเป็นเรื่องดีเลยครับ ผมได้ยินมาว่าลูกพี่ลูกน้องของ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 834

    วิดีโอกับรูปภาพแตกต่างกัน ต้องนำฟีลลิ่งของภาพ การเล่าเรื่องราว ตรรกะ จุดเด่นของสไตล์ตัวผลิตภัณฑ์และการกำหนดตลาดกลุ่มเป้าหมายมาควบรวมกัน พร้อมทั้งสอดคล้องกับการตัดสินความงามของคนส่วนมาก ถึงจะส่งผลต่อการโปรโมตส่วนแผนงานภาพโฆษณาและวิดีโอโปรโมต กาเลนยังไม่ได้ตอบกลับ จนกระทั่งเมื่อวาน กาเลนส่งเลขามาแจ้งทั้งสามคน บอกว่าวันนี้จะประชุมมุ่งเน้นเรื่องแผนงานวิดีโอกับพวกเขาพวกเวินเหลียงทั้งสามคนมาถึงยังชั้นแผนกการตลาดตามเวลาที่นัดไว้ เลขาให้พวกเขาไปนั่งที่ห้องประชุมก่อนเวินเหลียงพยักหน้าขานรับ และเดินเข้าไปในห้องประชุมพร้อมกับช่างภาพอีกสองคนในจังหวะนี้เอง เสียงลิฟต์ก็ดัง ‘ติ๊ง’ ขึ้นมาเสียงหนึ่ง และหยุดที่ชั้นแผนกการตลาดหญิงสาวทันสมัยคนหนึ่งออกมาจากด้านในเวินเหลียงชำเลืองมองทีหนึ่ง จากนั้นฝีเท้าก็เป็นอันต้องชะงักไปไม่คิดเลยว่าผู้มาเยือนจะเป็นอิเลียเธอมาทำอะไรที่นี่?อิเลียเองก็เห็นเวินเหลียง เธอหันไปแสยะยิ้มอย่างมั่นใจให้เวินเหลียง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานผู้อำนวยการแผนกการตลาดในใจของเวินเหลียงเต้นตึกตัก ๆในใจเธอเกิดลางสังหรณ์ขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย อิเลียมาเพราะเธอเ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 835

    ทว่าเวินเหลียงก็ยังไม่วางใจเมื่อเห็นกาเลนลุกขึ้นออกไปจากห้องประชุม เวินเหลียงก็พูดกับช่างภาพอีกคนว่า “พวกคุณกลับไปก่อนเลยค่ะ ฉันมีธุระกับกาเลนนิดหน่อย”พูดพลางเธอก็สาวเท้าก้าวตามกาเลนไปอย่างรวดเร็วกาเลนเบือนตัวมองเธอทีหนึ่ง เดินหน้าไปด้วยพลางถามไปด้วยว่า “เฟย์ คุณยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ?”เวินเหลียงฉีกยิ้ม “ขอละลาบละล้วงถามคุณหน่อยนะคะ เมื่อกี้คุณอิเลียมาหาผู้อำนวยการ คุณรู้ไหมคะว่าเรื่องอะไร?”กาเลนมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง “รู้ครับ ผู้อำนวยการบอกผมแล้ว เขาบอกว่า คุณอิเลียใช้ชื่อเสียงของตระกูลวิลสันมาขู่เขา ให้เขาเปลี่ยนตัวช่างภาพ”สีหน้าของเวินเหลียงซีดเผือด “แล้วผู้อำนวยการว่ายังไงบ้างคะ?”“ผู้อำนวยการจะว่าอะไรได้ครับ? แน่นอนว่าก็ต้องฟังหูซ้ายทะลุหูขวาน่ะสิ! เราจะเลือกช่างภาพคนไหน มันไปเกี่ยวอะไรกับเธอ? ต่อให้ตระกูลวิลสันจะใหญ่คับฟ้าแค่ไหน ก็ก้าวก่ายเรื่องภายในบริษัทเราไม่ได้ นอกเสียจากพ่อของเธอมาด้วยตัวเอง”เมื่อได้ยินกาเลนพูดแบบนี้ เวินเหลียงก็ถอนลมหายใจหนัก ๆ เฮือกหนึ่ง“งั้นก็ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณคุณแล้วก็ผู้อำนวยการด้วยนะคะ”เวินเหลียงรู้สึกโชคดีเป็นอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 836

    คนในพื้นที่ชอบมานอนอาบแดดกันแถมยังเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ชายหาดมีคนมารวมตัวมากมาย ผู้ชายเปลืองร่างกายท่อนบน ส่วนผู้หญิงสวมบิคีนี รวมกลุ่มกันกระจายเป็นกระจุก บางคนก็เล่นน้ำริมหาด บางคนก็กินบาร์บีคิว บางคนก็ฝังตัวเองเข้าไปในทรายเพื่ออาบแดด ขณะที่เวินเหลียงมาถึง ก็เห็นบนชายหาดเต็มไปด้วยเรือนร่างขาวผ่องเมื่อทอดสายตามองไป ก็มองจนเธอตาลายไปหมด ละสายตาไม่ได้เลยเธอหรี่ตามองประเมินไปทั่ว มองอยู่สองสามนาที ท้ายที่สุดถึงได้หาเงาร่างของเบลล่าเจอเบลล่าสวมชุดบิคีนีสีชมพู กำลังนั่งอยู่บนทรายใต้ร่มบังแดด ใต้ลำตัวปูผ้าลายสก๊อตเอาไว้ผืนหนึ่ง ตรงกลางผ้ามีตะกร้าใบเล็ก ๆ หนึ่งใบ ในตะกร้าใส่ของกินเอาไว้เวินเหลียงค่อย ๆ เข้าไปใกล้ ๆ เห็นเพียงผมสีทองของเบลล่าแผ่สยายไปตามลม ใต้แสงแดดราวกับผ้าไหมอย่างนั้นเธอขาวผ่องไปทั้งตัว บนต้นขาขาวจนเห็นเส้นเลือดดำ เรือนร่างสง่างาม เอวบางเล็ก ส่วนอกสะบึ้ม ซาลาเปาขาวผ่องสองลูก ถูกผ้าสีชมพูห่อหุ้มเอาไว้ เผยให้เห็นร่องลึกออกมาเส้นหนึ่งเวินเหลียงลอบทอดถอนใจอยู่ในใจ อยากจะเอามือไปบีบจริง ๆข้าง ๆ เบลล่ายังมีเพื่อนที่สวมบิคีนีอีกสองคน หุ่นของแต่ละคนร้อนแรงเป็นอย่าง

บทล่าสุด

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status