บทที่ 563

ถึงยังไงฟู่เจิงก็มีความต้องการ และเธอไม่อาจสนองความต้องการนั้นได้

เดิมทีเธอยังติดค้างเลี้ยงข้าวฟู่เจิงสองมื้อ แต่หากรับความช่วยเหลือของฟู่เจิง มีแต่จะค่อย ๆ พอกสิ่งที่ติดค้างเอาไว้เพิ่มมากขึ้น

ที่เรียกว่าไม่กล้าเอาผิดเพราะติดสินบน

แม้เธออยากจะเริ่มต้นใหม่กับฟู่เจิงจริง ๆ แต่เธอก็หวังว่าทั้งสองคนจะยืนอยู่ในตำแหน่งที่เท่าเทียมกันได้ แต่ไม่ใช่ติดค้างอะไรฟู่เจิงตั้งแต่ต้นแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นเดิมทีเธอก็ไม่คิดจะแต่งงานใหม่กับฟู่เจิงอีกครั้งด้วย

เจ้าหน้าที่เดินเข้ามา พร้อมถือแบบฟอร์มมาวางตรงหน้าเวินเหลียงและฟู่เจิงคนละแผ่น แล้วอธิบายว่า “ในทะเบียนบ้านจำเป็นต้องเขียนข้อมูลของพ่อแม่เด็กด้วยค่ะ”

“ค่ะ”

เวินเหลียงหยิบปากกาขึ้นมากรอก

ฟู่ซือฝานพาดตัวมองอยู่ข้าง ๆ ทันใดนั้นก็ถามขึ้นว่า “คุณป้าคะ หนูเรียกคุณป้าว่าแม่ได้แล้วใช่ไหมคะ?”

เวินเหลียงเงยหน้ามองเธอทีหนึ่ง พร้อมยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยน “เธออยากเรียกว่าอะไรก็เรียกอย่างนั้นเลย ก็แค่คำเรียกเท่านั้น”

ดวงตากลมโตของฟู่ซือฝานกะพริบปริบ ๆ ใบหน้าน้อย ๆ แดงระเรื่อขึ้นมา เขินอายจนมุดตัวเข้าไปในอ้อมอกของเวินเหลียง

เธอชอบคุณป้าสุด ๆ ไปเลย!

เธอเองก