แชร์

บทที่ 284

ผู้เขียน: ธารดารา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-06-29 18:00:00
ไม่มีใครตอบเธอ

ความเจ็บปวดที่ท้องเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เวินเหลียงปวดจนมีเหงื่อไหลออกมาบนหน้าผาก สั่นเทาไปหมดทั้งตัว เส้นเสียงก็สั่นไปหมด แม้แต่เรี่ยวแรงจะยกมือขึ้นยังไม่มี

“ฟู่เจิง! เปิดประตู! ฉันปวดท้องมาก ๆ...ช่วย ช่วยฉัน ช่วย ช่วยลูกด้วย...”

เธออยากใช้โทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ แต่ดันพบว่าโทรศัพท์ของตัวเองอยู่ชั้นล่าง

“รีบเปิดประตูเร็วเข้าสิ...”

“...ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย...”

เวินเหลียงล้มลงไปกองกับพื้น เธอกัดฟันแน่น ขดตัวกลม เอามือกุมท้องไว้แน่น เกร็งไปหมดทั้งตัว ต่อสู้กับความเจ็บปวดที่ท้อง

ในวินาทีนี้เอง ราวกับมีมือที่ไร้รูปลักษณ์ข้างหนึ่งหยิกไปที่ท้องน้อยของเธออย่างแรง จากนั้นก็ออกแรงบิดลงไป!

“...เปิดประตู...”

น้ำเสียงของเวินเหลียงแหบแห้ง เสียงเริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ เธอโน้มตัวลงไปบนพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง นัยน์ตาประกายความสิ้นหวังออกมา

เธอรู้สึกว่ามีของเหลวไหลออกมาจากร่างกายท่อนล่างของเธอ...

“ฟู่เจิง เปิดประตู...” เวินเหลียงพึมพำพลางหลับตาลง น้ำตาเอ่อออกมาจากเบ้าตา

ลูกของเธอ...

ท้ายที่สุดเธอก็รักษาเขาเอาไว้ไม่ได้...

...

“อาเหลียง ใจเย็นลงหรือยัง?” ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 285

    เวินเหลียงพูดผิดไม่โทษเธอคนที่ทำร้ายคุณปู่ก็คือเขา!ในวินาทีนี้ ค่อย ๆ มองย้อนกลับไป ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ การกระทำของตัวเขาทั้งหมด เดิมทีเขาไม่มีทางอภัยให้ตัวเองได้เลย!เขาผิดตั้งแต่แรกแล้วเขาตัดสินความรู้สึกที่เขามีต่อเวินเหลียงผิดไป ผิดที่เห็นความรู้สึกผิดที่มีต่อฉู่ซืออี๋ว่าเป็นความชอบ และขอหย่ากับเวินเหลียงถึงขนาดที่ว่าเวินเหลียงยังไม่กล้าบอกเขาเรื่องท้อง ตัวเธอเองเพียงลำพังไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์นัก มีความรู้งู ๆ ปลา ๆ และไม่ได้รับการปรนนิบัติที่ควรต้องมีในระหว่างตั้งครรภ์เขาครุ่นคิด ถ้าตอนแรก ตอนที่เวินเหลียงตั้งท้องดูแลเป็นอย่างดี คิดว่าตอนนี้เด็กคนนี้คงจะแข็งแรงอยู่ในท้องของเวินเหลียง และคงจะมีการดิ้นแล้ว...ถ้าเขาไม่พาฉู่ซืออี๋กลับประเทศ เวินเหลียงก็คงไม่อยากหย่ากับเขาคุณปู่ก็จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และคงไม่ไปเจอฉู่ซืออี๋ดูเหมือนว่าคุณปู่จะทำเพื่อเวินเหลียง แต่ความจริงแล้วทำเพื่อเขาเพราะคุณปู่รู้ดี หากเขาหย่ากับเวินเหลียง คนที่จะนึกเสียใจต้องเป็นเขาแน่เขาต่างหากที่เป็นฆาตกรฆ่าคุณปู่!เพียงแต่เขากลัวว่าจะทำให้คุณ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 286

    ฟู่เจิงทำเป็นฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แล้วพูดต่อว่า “ฉันจะให้ป้าหวังเอาของกินมาให้”“ฉันใช้ให้คุณออกไป ฟังที่ฉันพูดไม่รู้เรื่องเหรอ?”เวินเหลียงยังคงหลับตา น้ำเสียงราบเรียบเย็นชา “ก็จริง ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่จับฉันขังเอาไว้ในห้องนอนหรอก”ฟู่เจิงชะงัก ยืนเงียบอยู่ที่เดิมนานสองนาน “ได้ ฉันจะออกไป พอป้าหวังมาเธอกินให้เยอะ ๆ หน่อยล่ะ”เขาค่อย ๆ เดินออกไปจากประตูห้องพักผู้ป่วย แล้วไปนั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้อง ตาแดงก่ำเมื่อได้ยินเสียงประตูดังเอี๊ยดขึ้นมา เวินเหลียงก็ถอนลมหายใจเฮือกหนึ่ง ในตอนนี้เองถึงได้ลืมตาขึ้นมา ขอบตาแดงก่ำ นัยน์ตาคลอไปด้วยน้ำตา และไหลออกมาอย่างต่อเนื่องเผชิญหน้ากับฟู่เจิง เธอมีแต่ต้องกำผ้าปูเตียงแน่น ๆ ควบคุมตัวเองเอาไว้ ถึงจะไม่ทำให้ตัวเองสูญเสียการควบคุมเธอไม่เคยนึกเสียใจขนาดนี้มาก่อน นึกเสียใจที่ชอบฟู่เจิง นึกเสียใจที่แต่งงานกับฟู่เจิงเวินเหลียงรู้ดีว่า ตัวเองไม่มีดวงด้านครอบครัว ครอบครัวต้องมาจากไปทีละคน ๆ เหลือเพียงตัวเธอคนเดียวฉะนั้นเธอถึงต้องการลูกของตัวเองฉะนั้น แม้ว่าเธอจะหย่ากับฟู่เจิง ก็คิดจะคลอดเด็กคนนี้ออกมานี่คือลูกของเธอ!เพียงแต่คามหวังนี้ ท้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 287

    เธอชอบโจวอวี่ขนาดนั้น โจวอวี่มาเธอคงอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยละมั้ง?เมื่อได้ยินดังนั้น ปลายสายก็เงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็มีเสียงสอบถามแฝงไปด้วยการตำหนิแว่วดังขึ้นมา “ฟู่เจิง! คุณเป็นคนทำให้เธอแท้งใช่ไหม?! ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป?”โจวอวี่ถามต่ออีก “โรงพยาบาลไหน? ห้องผู้ป่วยอะไร?”ฟู่เจิงรายงานที่อยู่กับเขาไป“ผมจะไปเดี๋ยวนี้” โจวอวี่พูดจบก็วางสายไปผ่านไปครึ่งชั่วโมง โจวอวี่ก็มาถึงหน้าห้องผู้ป่วย เขาเห็นฟู่เจิงเขาไม่คิดว่าความเหี่ยวเฉาของฟู่เจิงในตอนนี้จะมีสาเหตุมาจากเวินเหลียง ส่วนใหญ่แล้วคงเป็นเพราะประธานกรรมการใหญ่ฟู่คุณปู่ของเขาจากไปเขาแค่นเสียงฮึกับฟู่เจิงทีหนึ่ง ก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยเวินเหลียงคิดว่าเป็นฟู่เจิง เธอหลับตาปี๋ไม่ยอมพูดจาโจวอวี่เดินเข้าไป แล้วนั่งลงตรงข้างเตียง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “อาเหลียง ฉันเอง”เมื่อได้ยินเสียง เวินเหลียงถึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองโจวอวี่ “นายมาได้ยังไง?”“ฉันมาเยี่ยมเธอ” โจวอวี่เห็นอาหารเช้าที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาถามขึ้นว่า “กินข้าวเช้าหรือยัง? ให้ฉันป้อนเธอไหม?”“ตอนนี้ฉันไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น” เวิน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-29
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 288

    ทว่าในจังหวะนี้เอง จู่ ๆ เวินเหลียงก็โยนถ้วยไปบนโต๊ะ เลิกผ้าห่มออกแล้วพุ่งตัวลงไปจากเตียง อาเจียนลงไปในถังขยะฟู่เจิงตกตะลึง เขารีบเปิดประตูเข้าไป แล้วรีบวิ่งไปข้างกายเวินเหลียงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตบหลังเวินเหลียงเบา ๆโจ๊กที่เวินเหลียงเพิ่งกินไปได้ไม่กี่คำ ถูกอาเจียนออกมาจนหมดหลังอาเจียนเสร็จ เวินเหลียงอยากไปล้างปากที่ห้องน้ำ ทว่าฟู่เจิงกลับอุ้มเธอขึ้นมา แล้วพากลับไปบนเตียงเลย “อย่าขยับ”พูดเจ็บเขาก็รีบเทน้ำอุ่นมาแก้วหนึ่ง แล้ววางลงตรงหัวเตียง จากนั้นก็ยกถังขยะขึ้นมาเวินเหลียงไม่มองเขา แต่หยิบแก้วมาดื่มน้ำล้างปาก และบ้วนลงในถังขยะ ก่อนจะยกถ้วยโจ๊กมากินอีกครั้งฟู่เจิงเองก็ไม่พูดไม่จา ยืนมองเวินเหลียงกินข้าวอยู่ไกล ๆทว่านึกไม่ถึงเลยว่า หลังเวินเหลียงกินไปอีกสองสามคำก็เป็นอันต้องวางถ้วยลงอีกครั้ง และพาดตัวอาเจียนอยู่ข้างเตียง อาเจียนจนน้ำย่อยออกมา น้ำตาไหลออกมาตรงขอบตาโดยอัตโนมัติอย่างไม่ขาดสายฟู่เจิงรีบเข้ามา ขมวดคิ้วพลางตบหลังเวินเหลียงเบา ๆ แล้วยกถ้วยไปวางไกล ๆ “อย่าเพิ่งกิน เดี๋ยวฉันไปเรียกหมอมาก่อน”ฟู่เจิงสาวเท้ายาวก้าวออกไป ไม่นานเบื้องหลังก็มีหมอท่านหนึ่งเดินตามมาด้ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-30
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 289

    “ครับ...ผมเข้าใจแล้ว”มองตามจิตแพทย์เดินออกไป ฟู่เจิงยืนอยู่ที่เดิมนานสองนาน สายตามองไปเบื้องหน้าไกล ๆ คิดพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ และคิดอย่างหนักในจังหวะนี้เอง เสียงริงโทนโทรศัพท์ของฟู่เจิงก็ดังขึ้นมาฟู่เจิงได้สติกลับมา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เป็นสายของเลขาหยางแม้เลขาหยางจะเป็นพนักงานของฟู่ซื่อ แต่ก็ไม่ต่างอะไรจากเลขาส่วนตัวของฟู่เจิงหลังฟู่เจิงลาออกจากฟู่ซื่อกรุ๊ป เขาเองก็ลาออกจากกรุ๊ปเช่นกัน เพื่อมาช่วยฟู่เจิงจัดการการลงทุนและธุรกิจส่วนตัวอย่างอื่นในมือของฟู่เจิง“ฮัลโหล? มีอะไรเหรอ?” ฟู่เจิงรับสาย ในน้ำเสียงเผยให้เห็นความร้อนใจอยู่เล็กน้อยเลขาหยางฟังออก เธอพูดแบบรวบรัด “ประธานฟู่คะ ก่อนหน้าที่ประธานกรรมการใหญ่ฟู่จะสิ้นใจได้ทิ้งพินัยกรรมเอาไว้ ตอนนี้จัดการเรื่องงานศพเสร็จแล้ว ทนายจะเป็นคนเปิดอ่านพินัยกรรม ที่กรุ๊ปจะเรียกประชุมผู้ถือหุ้น ภริยาประธานกรรมการใหญ่ใช้ให้คุณไปที่บริษัทค่ะ!”ภริยาประธานกรรมการใหญ่ก็คือคุณหญิงนั่นเอง จุดมุ่งหมายที่ใช้ให้ฟู่เจิงไปบริษัทชัดเจนเป็นอย่างมากเมื่อคุณท่านจากไป หุ้นที่อยู่ในมือก็ต้องแบ่งให้ลูกหลาน ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ฟู่เจิงก็ต้องได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-30
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 290

    “จำได้” ลูกกระเดือกของฟู่เจิงกลิ้งขึ้นลงตอนที่เวินเหลียงถูกคนสร้างข่าวลือ เขาไม่ได้ชี้แจงให้เธอ ทั้งยังจะปกปิดเรื่องนี้กับเธอเพราะเธอประสบอุบัติเหตุดวงตาเห็นไม่ชัดอีก ดังนั้นตอนนั้นเขาจึงบอกว่าจะรับปากคำขอของเธอเรื่องหนึ่ง“คุณรู้ไหมว่าตอนนั้นฉันคิดอะไร?” เวินเหลียงนึกใจลอยละล่องนึกถึงตอนนั้น “ตอนนั้นฉันคิด ยังไงพวกเราก็ต้องหย่ากัน และเรื่องที่ฉันท้องก็คงปิดไม่อยู่ ดังนั้นฉันอยากจะใช้คำขอนี้แลกกับการให้คุณสละสิทธิ์ในการเลี้ยงดู ฉันต้องการเด็กคนนี้! ดังนั้นในตอนที่ฉันอยากจะหย่าที่สุด ฉันก็ยังไม่ยอมใช้สิทธิ์นี้เลย...แต่... ”เวินเหลียงสะอื้น ไม่ได้พูดประโยคสุดท้ายออกมา ไม่มีโอกาสได้ใช้สิทธิ์นี้แล้ว!ถ้อยคำที่พูดออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจปานมีดที่ทิ่มแทงหัวใจของฟู่เจิง ตอกย้ำเขาอย่างชัดเจนว่าเขาเคยทำอะไรลงไปบ้าง!ที่แท้เธอก็วางแผนให้ตัวเองกับลูกตั้งแต่ตอนนั้นแล้วและเขากลับมัวแต่รักษางานของฉู่ซืออี๋ ไม่รับรู้ความอยุติธรรมของเธอเลยแม้แต่น้อยไม่รอให้ฟู่เจิงพูด เวินเหลียงพูดต่อ “คุณรู้ไหมว่าตอนที่ฉันถูกด่าว่าเป็นมือที่สาม แฟนคลับของฉู่ซืออี๋พูดอะไร? เขาบอกว่า เขาสาปให้ฉันมีลูกไม่ได้ตล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-30
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 291

    พวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับสาเหตุการเสียชีวิตของคุณปู่ แต่สนใจการแบ่งหุ้นของบริษัทหลังจากคุณปู่เสียต่างหากฟู่ซื่อกรุ๊ปไม่เหมือนกับบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ทั่วไป ถือเป็นธุรกิจของตระกูล นี่เท่ากับว่าการคัดเลือกส่งเสริมประธานกรรมการบริษัทเป็นแค่ฉากหน้า ปกติแล้วในตระกูลฟู่ใครถือหุ้นมากที่สุดก็จะได้ดำรงตำแหน่งและธุรกิจของตระกูลก็จะหมายถึงคนในตระกูลถือหุ้นเป็นส่วนใหญ่ หุ้นข้างนอกมีอยู่แค่ประมาณร้อยละสามสิบเท่านั้น รวมถึงหุ้นย่อย ๆ ด้วยที่เหลืออีกร้อยละเจ็ดสิบ ร้อยละสิบอยู่ในมือของอารอง อีกร้อยละสิบอยู่ในมือของอาหญิงฟู่ชิงเยว่ ส่วนฟู่เจิงกับฟู่เยว่มีกันอยู่คนละร้อยละห้าในมือคุณปู่มีอยู่ร้อยละสี่สิบ จะแบ่งอย่างไรนั้นเป็นส่วนสำคัญ มันจะตัดสินว่าใครจะได้เป็นประธานกรรมการบริษัทกรุ๊ปคนต่อไปประธานกรรมการบริษัทคือคนที่ใหญ่สุดในกรุ๊ป แทบจะตัดสินทิศทางการพัฒนาของบริษัท และตัดสินผลประโยชน์ของเหล่าผู้ถือหุ้นด้วยอีกทั้งหลังจากเปลี่ยนประธานบริหารและประธานกรรมการบริษัทเสียชีวิต หุ้นของกรุ๊ปตกรุนแรงกว่าเมื่อก่อน ถึงผู้รับผิดชอบที่เป็นโฆษกจะออกหน้า อธิบายว่าการเปลี่ยนประธานบริหารจะไม่มีผลต่อแผนนโยบา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-30
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 292

    อารองฟู่เจี๋ยเข้าใจขึ้นมา รู้ว่าการที่คุณปู่ทำอย่างนี้ก็เพื่อบริษัทจึงไม่ได้ว่าอะไรถ้าหุ้นส่วนใหญ่อยู่ในมือของคุณย่า อนาคตจะต้องแบ่งอีกครั้ง ฟู่เจิงทำเพื่อบริษัทมากมาย จะได้หุ้นมากหน่อยก็เป็นเรื่องธรรมดาหลังจากผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ ประหลาดใจกันแล้วก็รับเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็วฟู่เจี๋ยยุ่งอยู่กับบริษัทร้านอาหารของตัวเอง ไม่ค่อยรู้เรื่องธุรกิจของบริษัทเท่าไร ถ้าให้เขานั่งตำแหน่งประธานกรรมการบริษัท ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ จะไม่วางใจฟู่ชิงเยว่อยู่เมืองนอกหลายปี ไม่ค่อยยุ่งงานในบริษัทเหมือนกันฟู่เซิงไม่มีหุ้นอยู่ในมือ อยู่แต่ในศูนย์วิจัยและพัฒนาคุณย่าดำเนินกิจการบริษัทไม่เป็นคิดไปคิดมา ไม่มีใครเหมาะจะนั่งตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทไปมากกว่าฟู่เจิงแล้วเพียงแต่น้องชายเป็นประธานกรรมการบริษัท พี่ชายเป็นประธานบริหาร คิดแล้วก็พิลึกอยู่หน่อย ๆอย่าให้พูดเลยว่าสีหน้าประธานเกาซับซ้อนขนาดไหนตอนที่เขาเสนอให้ปลดภาระงานของฟู่เจิง ด้วยอยู่ในภาวะที่ประธานกรรมการบริษัทยังสุขภาพแข็งแรงดีอยู่ ใครจะคิดว่าประธานกรรมการบริษัทจะจากไปแบบปัจจุบันทันด่วนเขาจำต้องยอมรับว่าตอนนี้มีแต่ฟู่เจิงดำรงตำแหน่งประ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-01

บทล่าสุด

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status