Share

บทที่ 197

พื้นที่สีเขียวก็ดีมาก

เวินเหลียงดูบ้านพักหรูหราหลังนี้แล้วก็รู้สึกตะลึงเล็กน้อย

ฟู่เจิงเห็นเวินเหลียงจ้องบ้านพักตาโตจึงยิ้มมุมปาก “ชอบไหม?”

“สวยมากค่ะ” เวินเหลียงพยักหน้า

ฟู่เจิงพูด “ถ้าชอบวันหลังก็มาหลาย ๆ ครั้ง”

“ค่ะ...คะ?”

คำตอบของเวินเหลียงสั้นมาก ฟู่เจิงเลิกคิ้ว “ทำไม ไม่อยากมาเหรอ?”

“เปล่า...บ้านหลังนี้ คุณเป็นคนซื้อเหรอคะ?”

“อื่ม มาดูงานบ่อย ๆ อยู่ที่โรงแรมไม่สะดวก”

เวินเหลียงพยักหน้าอย่างเข้าใจ เธอลอย ๆ “ตอนที่คุณมาเยี่ยมคุณฉู่ทุกปีก็พักที่นี่เหรอคะ?”

ฟู่เจิงหน้าแข็งทื่อไป เดินไปดึงมือของเวินเหลียง “ฉันพักที่นี่ เขาไม่เคยมา”

“คุณจะรีบอธิบายทำไมคะ?”

“……”

ฟู่เจิงไม่ได้พูดต่อ

เวินเหลียงเห็นดังนั้นแล้ว รอยยิ้มสดใสมากกว่าเดิม “งั้นถ้าคุณฉู่มาหาคุณ คุณก็จะไม่ให้เขาเข้ามาเหรอ?”

“...” ฟู่เจิงเงียบ ก่อนจะเบี่ยงประเด็น “เก็บของก่อนเถอะ”

เวินเหลียงมองสีหน้าเขาแล้วแอบหัวเราะ

เมื่อก่อนพอได้ยินว่าเขาอยู่กับฉู่ซืออี๋ เธอมันจะเสียใจมาก ก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร เธอสามารถเอาของกับฉู่ซืออี๋มาพูดล้อเล่นได้

ในบ้านพักมีคนรับใช้ชาวจีนช่วยจัดเก็บสัมภาระ

เวินเหลียงชมบ้านพักรอบหนึ่ง พ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status