ภายในห้องนอนหลังจากปลดปล่อยเป็นครั้งที่สอง เจียงหูเจี่ยก็ลงมานอนมองภรรยาของตน พลางลูบไล้ตามหน้าท้องแบนราบ
“ฉันว่าเธอดูเปลี่ยนไป” ชุ่ยอิงหันมายิ้มให้เขา “เปลี่ยนแบบไหนเหรอคะ” “เธอดูสวยขึ้น แล้วก็...” สายตาของเขาเหลือบมองไปยังเนินเนื้อเกลี้ยงเกลากลางหว่างขา “อึ๊บมันมาก” พูดออกไปแล้ว ก็เหมือนว่าท้องน้อยของเขาจะกลับมาร้อนวูบวาบอีกครั้ง ต้องจับมือเธอให้มาชักรูดให้ ชุ่ยอิงพลิกตัวนอนตะแคง ขณะที่ใช้มือชักรูดเครื่องเพศของเขาอย่างชำนาญ ก็ถามเขาไปด้วย “แล้วแบบนี้ คุณยังต้องการหย่ากับฉันอีกไหม” ครั้นเธอเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ใบหน้าของเจียงหูเจี่ยพลันเปลี่ยนเป็นไม่พอใจ “ชุ่ยอิง ที่ฉันพาเธอขึ้นมาบนห้อง นับว่าดีแค่ไหนแล้ว เธอน่าจะรู้ฐานะของเธอดี จะอย่างไรฉันก็ต้องหย่า แล้วถ้าเธอยอมหย่าเสียแต่ตอนนี้ ฉันจะให้เธออยู่ในบ้านฐานะภรรยาน้อย” ตอนนี้เจียงหูเจี่ยกำลังลุ่มหลงผู้หญิงคนใหม่ ต่อให้เธอจะเอามันแค่ไหน เขาก็ไม่เลือกเธออยู่ดี ชุ่ยอิงได้ยินอย่างนั้น ก็ผละลุกจากเตียง ทั้งที่เพิ่งจะปลุกเอ็นอุ่นของเขาขึ้นมาผงาดตั้งชัน “นั่นเธอจะไปไหน!” “ฉันจะกลับไปที่เรือนหลัง” เธอไม่สนใจเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่หน้าประตู เจียงหูเจี่ยมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว ไม่มีทางจะยอมปล่อยเธอไปแน่ เขารีบลุกตามไปแล้วกดร่างเธอให้คว่ำหน้าคลานเข่า จากนั้นก็ตามมาประกบบั้นท้ายแทงแท่งลำแข็งโด่เข้าไปจนสุด “อ๊ะ ปล่อยฉัน!” ชุ่ยอิงแสร้งทำเป็นขัดขืนเล่นตัวแต่พองาม จากนั้นก็ปล่อยให้เขากระเด้าจนพอใจ ผู้ชายเสร็จไวอย่างเจียงหูเจี่ยไม่มีทางทำให้เธอเสร็จอยู่แล้ว เป็นอย่างที่เธอคาด เขากระเด้าไม่กี่ทีก็เสร็จ ชุ่ยอิงรีบขยับหนี แล้วลุกขึ้นมาแต่งตัว ออกจากห้องไปด้วยท่าทางเหมือนคนโกรธ ทุกอย่างมันคือการเสแสร้งล้วน ๆ ด้านล่าง คุณนายเจียงเพิ่งจะทราบว่าลูกชายพาภรรยาขึ้นไปบนห้องก็ตอนที่เห็นชุ่ยอิงเดินลงมา ไม่รอให้เธอเดินลงมาถึง คุณนายเจียงก็รีบปรี่เข้าไปยืนด่า “ใครอนุญาตให้แกขึ้นไปบนตึก!” พอเห็นว่าชุดของเธอไม่เรียบร้อย แม่สามีอย่างคุณนายเจียงยิ่งแผดเสียงดัง “นังตัวดี นี่แกขึ้นไปให้ท่าลูกชายฉันใช่ไหม!” “เป็นลูกชายคุณอดอยากปากแห้งมานาน ลากฉันขึ้นไปหลับนอนด้วยต่างหากล่ะคะ” ชุ่ยอิงเดินมาหยุดยืนบนบันไดขั้นที่สองจากพื้น ใช้สายตาเย้ยหยันมองต่ำไปที่คนพูด “แล้วอีกอย่าง สามีกับภรรยาหลับนอนกัน ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตตรงไหน คุณนี่ถ้าจะประสาท” “ไม่จริง! หูเจี่ยไม่มีทางพิศวาสผู้หญิงไร้ค่าอย่างแก ต้องเป็นแกนั่นแหละที่ขึ้นไปให้ท่าเขา!” “ต๊าย! คุณนายขา! ต้องให้ฉันถ่างขาให้ดูไหมคะ ว่าลูกชายคุณเอาฉันเสร็จไปกี่น้ำ” “นี่! แก! นังคนชั้นต่ำ อยากลองดีใช่ไหม” คุณนายเจียงโมโหจนเลือดขึ้นหน้า ง้างมือตวัดเข้าหาใบหน้าของชุ่ยอิง แต่ถูกเธอคว้าข้อมือเอาไว้ แล้วดึงคอเสื้ออีกฝ่ายเข้ามาหาตัว จากนั้นกระซิบเสียงเย็นว่า “คิดว่าฉันจะยอมให้คุณตบตีเหมือนก่อนเหรอ ฝันไปเถอะ จากนี้ไป แกตบฉัน ฉันตบแก แกร้ายกับฉัน ฉันร้ายกับแก ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ขนาดไอ้บ่าวชั่วนั่น ฉันยังฆ่ามาแล้ว จะฆ่าแกอีกคนคงไม่ใช่เรื่องยาก” พูดแล้ว เธอก็ผลักแม่สามีแล้วแกล้งหงายหลังจะล้ม ราวกับรู้ว่าต้องมีคนมารับ “อ๊ะ! คุณแม่หนูผิดไปแล้วค่ะ ฮึก! เจียงฮั่นเจี่ยรีบถลาลงมาจากบันไดเพื่อรับร่างบอบบาง ภาพที่เขาเห็นคือภรรยาเพิ่งจะผลักลูกสะใภ้ คุณนายเจียงอาจไม่เห็นเพราะเป็นบันไดวน แต่ชุ่ยอิงกลับเห็นเงาคนกำลังจะเดินลงมา เธอถึงได้ทำแบบนี้ “นี่มัน เกิดอะไรขึ้น!” เขาเอ่ยถามภรรยาหน้านิ่วคิ้วขมวด ปกติแล้ว เจียงฮั่นเจี่ยทำแต่งาน จึงไม่ค่อยทราบเรื่องในบ้าน เขาย่อมไม่รู้ว่าภรรยากับลูกชายทำอะไรกับลูกสะใภ้บ้าง ชุ่ยอิงยกมือกุมแก้ม แสร้งบีบน้ำตา เบี่ยงกายออกจากอ้อมแขนของเขา ยิ่งเห็นแบบนั้น คุณนายเจียงยิ่งมีโทสะ ปรี่จะเข้าไปกระชากหัว “นางสารเลวจอมเสแสร้ง!” เจียงฮั่นเจี่ยคว้าข้อมือของเธอไว้ แล้วตะคอกกลับไปเสียงดัง “ผมกำลังลงสมัครนายกเทศมนตรี แต่ภรรยาที่บ้านเป็นคนแบบนี้น่ะเหรอ ถ้าเรื่องถูกแพร่งพรายออกไป ผมชวดตำแหน่ง คุณพ่อคุณจะพอใจไหม เวลานี้ คุณสมควรต้องวางตัวให้สงบเสงี่ยมไม่ใช่หรือไง แล้วนี่อะไร ตบตีลูกสะใภ้? ถ้าไม่อายตัวเอง ก็อายบ่าวไพร่มันบ้าง!” “ก็มัน!” คุณนายเจียงยังคิดจะเถียงกลับไป แต่ครั้นหันไปเห็นสายตาของบ่าวไพร่ เธอเลยจำใจต้องกล้ำกลืนโทสะ เวลานั้น เจียงหูเจี่ยเดินลงมาพอดี “เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ” ชุ่ยอิงไม่รอให้ใครได้ตอบเขา เธอก็หันมาค้อมตัวให้ทุกคน “หนูขอตัวนะคะ” “เดี๋ยว” บุรุษต่างวัยทั้งสองเอ่ยขึ้นแทบจะพร้อมกัน ชุ่ยอิงรู้อยู่แล้ว ว่ามันต้องเป็นแบบนี้ เธอจึงหมุนตัวกลับมาทั้งน้ำตา ท่าทางทั้งอ่อนแอและน่ารังแกในคราเดียว ยิ่งเธอทำแบบนี้ โทสะที่แน่นอยู่ในอกของคุณนายเจียงก็ยิ่งทำให้อีกฝ่ายหายใจไม่ออก ก่อนหน้านี้ ที่เธอรังแกลูกสะใภ้ ล้วนไม่เคยทำต่อหน้าสามี แม้แต่เรื่องที่จะบังคับให้ชุ่ยอิงหย่า สามีก็ยังไม่รู้ เธอถึงไม่กล้าแสดงความร้ายกาจต่อหน้าเขานั่นหนูจะไปไหน” จนถึงตอนนี้เจียงฮั่นเจี่ยยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกสะใภ้ถูกไล่ให้ไปอยู่เรือนหลังสองแม่ลูกลอบมองสบตากัน เจียงหูเจี่ยกำลังจะอ้าปาก แต่ชุ่ยอิงไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เปล่งเสียงก็ชิงพูดขึ้น “กลับเรือนค่ะ คุณแม่กับพี่หูเจี่ยให้หนูไปอยู่เรือนหลังค่ะ”“ตั้งแต่เมื่อไหร่!” ประโยคนี้ นายท่านเจียงไม่ได้ถามลูกสะใภ้ แต่หันไปถามภรรยาคุณนายเจียงถึงกับพูดไม่ออก ได้แต่ยืนอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ถึงเธอจะมีอำนาจเหนือสามี แต่ที่เธอควบคุมเขาได้ เพราะเขาเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ควรค่าให้เคารพนับถือ แต่ถ้ารู้ว่าลับหลังเขาเธอทำอะไร ไม่แน่ว่าต่อไป ผู้ชายกลัวเมียอย่างนายท่านเจียง อาจไม่เกรงกลัวอีกต่อไป ยิ่งตอนนี้ เจ้าตัวเริ่มจะมีใจชอบพอลูกสะใภ้ด้วยแล้ว“ผมเพิ่งทราบ ว่าคุณจัดการเรื่องในบ้านแบบนี้” พูดกับภรรยาแล้ว เขาก็หันไปบอกกับลูกสะใภ้ “ชุ่ยอิง หนูไปขนของแล้วย้ายกลับขึ้นมาอยู่บนตึกเดี๋ยวนี้เลย นี่เป็นคำสั่งของฉัน”“แต่คุณพ่อครับ ผมกำลังจะหย่ากับเธอ” หูเจี่ยรีบแย้งพอถูกคนเป็นพ่อมองมาด้วยสายตาดุดันเขาก็ไม่กล้าเอ่ยอะไรอีกเจียงฮั่นเจี่ยแค่นเสียงออกมาเสียงหนึ่ง “อยากหย่าเพื่อจะไปแต่งกับลูกสาวประธานเซี่ย? แกช่างเพ
“ทนหน่อย ของพ่อมันใหญ่มาก แต่รับรองเลย เดี๋ยวหนูจะติดใจ” ฮั่นเจี่ยบอกกับเธอเสียงกระเส่า แต่เขาไม่ได้หยุดดุนดันแท่งร้อนขนาดใหญ่เข้าไปช่องทางคับแน่นของลูกสะใภ้ความจริงชุ่ยอิงไม่ได้เจ็บเลยสักนิด เพราะความใหญ่โตของมันเสียดสีไปทุกจุดกระสันของเธอ นอกจากจะไม่เจ็บแล้ว เธอยังเสียวมากเลยต่างหากพอยัดส่วนหัวเข้าไปได้แล้ว ฮั่นเจี่ยถึงค่อย ๆ กดท่อนลำตามลงไป พอสุดโคนแล้วก็ค่อย ๆ ชักมันออกมาความคับแน่นทำให้ทั้งคู่เสียวจนต้องห่อปาก เขากระดกบั้นท้ายขึ้นสูงให้หัวบานเกือบจะหลุด แล้วแทงลงไปใหม่ช้า ๆ ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งเพิ่มความเสียวให้ทั้งคู่มากขึ้นไปอีก“ชอบไหม”เธอพยักหน้าหายใจปากราวกับกินของเผ็ด“พ่อก็ชอบ ข้างในของหนูคับแน่นดีเหลือเกิน ซี๊ด “เขาค่อย ๆ ระบายลมออกจากปาก ก่อนจะบดจูบเธออย่างหื่นกระหาย ปลายลิ้นทั้งสองพัวพันกันราวกับงูติดสัตว์ ท่อนลำแข็งชันเริ่มขยับเร็วขึ้น“อ้าขาออกอีก” เขาเริ่มขยับชักท่อนลำเข้าออก ไม่นานมันก็เริ่มลื่นไหล “ชุ่ยอิง ขอพ่อดูดลิ้นหน่อย”เธอแลบลิ้นออกมาให้เขาดูดอย่างว่าง่าย ตอนนี้เธอรู้สึกทั้งเสียวทั้งมันอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงจะผ่านผู้ชายมามาก แต่ใหญ่ยาวขนาดนี้ เธอเพิ่งเคยเจอ
วันนี้นายท่านเจียงอยู่บ้านเป็นครั้งแรกในรอบปี ทำให้คุณนายเจียงไม่กล้าขึ้นไปอาละวาดใส่ลูกสะใภ้ที่ขี้เกียจสันหลังยาวนอนไม่ยอมตื่น ยิ่งเป็นแบบนี้ คนมีจิตใจชั่วช้าอย่างคุณนายเจียงยิ่งคิดเรื่องชั่ว ๆด้วยความอึดอัดคับข้อง แทนที่จะอยู่บ้านปรนนิบัติสามี เธอกลับนัดพบกับเซี่ยเล่อเหยาข้างนอกเพื่อวางแผนร้าย ส่วนหูเจี่ยต้องออกไปดูแลโรงทอผ้า ในบ้านจึงเหลือแค่นายท่านเจียงกับลูกสะใภ้บ่ายกว่า ชุ่ยอิงเพิ่งจะลงมาทานข้าว มาถึงตอนนี้ บ่าวไพร่ไม่มีใครกล้ารังแกเธออีก เพราะนายท่านเจียงประกาศชัด ว่าหากใครไม่ให้ความเคารพเธอจะถูกไล่ออกทันทีพวกบ่าวไพร่เห็นว่าขนาดบ่าวชายที่ตายเจ้านายยังปล่อยผ่านไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น จึงไม่มีใครกล้าทำอะไรส่งเดชอีกหลังจากทานเสร็จ ทั้งสองก็แอบหายเข้าไปในห้องหนังสือหลังประตูปิดลง นายท่านเจียงรีบดึงลูกสะใภ้เข้ามากอด พลางเอ่ยถามเสียงแหบพร่า “เมื่อคืนหนูมีความสุขไหม”ชุ่ยอิงแสร้งพยักหน้าท่าทางเขินอาย ได้ยินอย่างนั้นอวัยวะเบื้องล่างของฮั่นเจี่ยก็ขึงขังขึ้นทันที รีบเชยคางของเธอขึ้นมาจูบเวลาของพวกเขามีไม่มาก เขาไม่ได้จับเธอเปลื้องผ้า เพียงล้วงเข้าไปใต้ชุดกี่เพ้าสีแดงดำ แล้วถอดชุด
เย็นนี้ คุณนายเจียงกลับเข้าบ้านมาท่าทางอารมณ์ดี บนโต๊ะอาหาร เธอยังมาพูดดีกับลูกสะใภ้“พรุ่งนี้ คุณนายประธานหยงเรียกประชุมเรื่องการจัดงานการกุศล ฉันว่าจะพาเธอไปด้วย”ชุ่ยอิงเลิกคิ้วขึ้น มองแม่สามีด้วยความประหลาดใจ แค่อีกฝ่ายอ้าปากพูด เธอก็เห็นไปถึงลิ้นไก่แล้ว แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เธอยังตอบตกลงอยู่ดี “ค่ะ”“แต่งตัวให้ดูดีหน่อยล่ะ งานนี้มีแต่คนมีชาติตระกูล”คุณนายเจียงเปลี่ยนไปเป็นหน้ามือหลังมือแบบนี้ มีหรือว่าบุรุษสองคนในบ้านจะไม่ประหลาดใจนายท่านเจียงได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ จนกระทั่งตกกลางคืน ชุ่ยอิงไม่ยอมเปิดประตูให้สามี แต่กลางดึกกลับย่องลงไปที่ห้องหนังสือฮั่นเจี่ยรอเธออยู่นาน ครั้นเห็นเธอเข้ามา ก็รีบดึงเข้าไปกอดจูบชุ่ยอิงรีบดันแผงอกเขาเอาไว้ “พวกเราต้องคุยกันค่ะ”เธอผ่านผู้ชายมามากจนรู้ถึงแก่น กว่าผู้ชายคนไหนกำลังลุ่มหลงเธอ แน่นอนว่าสองพ่อลูกตระกูลเจียงกำลังเป็นแบบนั้น“เดี๋ยวค่อยคุยไม่ได้เหรอ หนูดูของพ่อสิ” เขาดึงมือเธอให้มาจับเอ็นอุ่นที่เพิ่งจะแข็งโด่ภายใต้กางเกงเธอแก้เอวกางเกงที่ผูกกันไว้หลวม ๆ ของเขาออก ปล่อยให้กางเกงผ้าแพรล่วงไปที่ข้อเท้า แล้วค่อยจับท่อนลำของเขาสาวเล่นเบา
วันถัดมา คุณนายเจียงพาลูกสะใภ้ออกไปตั้งแต่ตอนสาย โดยไม่รู้เลยว่า คนขับรถของเธอถูกเปลี่ยนเป็นลูกน้องคนสนิทของสามีไปแล้วเธอส่งกระบอกชามาให้ลูกสะใภ้ในรถ ก่อนจะยกของตัวเองดื่ม ที่คุณนายเจียงคิดแผนโง่ ๆ แบบนี้ ออกมาได้ ก็เพราะเมื่อก่อน หว่านชุ่ยอิงเป็นคนโง่ อีกฝ่ายย่อมคิดว่าจะหลอกเธอได้ง่าย แต่ชุ่ยอิงคนนี้ไม่เหมือนกันแม้แต่กระบอกชา เธอยังสับเปลี่ยนมันตั้งแต่ก่อนคนรับใช้จะถือมาส่งให้แล้ว เมื่อมาถึงโกดังร้าง ร่างไร้สติที่ถูกอุ้มไปวางบนพื้น ไหนเลยจะใช่หว่านชุ่ยอิงรถของฮั่นเจี่ยขับเข้ามาจอดเทียบ คนขับรถถูกสั่งให้ขับรถกลับไปก่อน ชุ่ยอิงขึ้นรถมาได้ ก็บอกกับเขาเสียงเศร้าว่า “หนูอยากรู้ว่าคุณแม่ต้องการทำอะไรกับหนู พวกเราไปแอบดูกันไหมคะ”ฮั่นเจี่ยเองก็อยากรู้ เขาจึงขับรถเข้าไปซ่อนในโรงเรือนร้าง แล้วพาเธอเดินเข้าไปแอบซ่อนตัวอยู่ในนั้นตอนคุณนายเจียงไปปรึกษากับเล่อเหยา เธอแค่นัดแนะแผน แต่ไม่ได้เป็นคนจัดหาคน คนที่เล่อเหยาหามา ย่อมรับมาแต่คำสั่ง โดยไม่รู้ว่าต้องลงมือกับใครผู้ชายท่าทางนักเลงห้าคนเดินเข้ามาเห็นผู้หญิงนอนอยู่บนพื้น ก็คิดว่าเป็นเป้าหมายคุณนายเจียงยังไม่ทันได้สติก็ถูกพวกมันจับเปลื้องผ้
ตอนที่หูเจี่ยตื่นมาเห็น จึงเป็นภาพคนรักของตัวเองกำลังนั่งขย่มท่อนลำของคนเป็นพ่อ อีกทั้งสองมือยังขยุ้มผมกดใบหน้าให้อีกฝ่ายดูดนม ภาพนี้ดูอย่างไรก็รู้ว่าเธอกำลังเมามัน หูเจี่ยถึงกับตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก ฮั่นเจี่ยรู้ว่าเขาตื่น ก็หันไปทักทาย แกดูสิของฉันใหญ่ขนาดนี้แต่เธอยังขย่มได้โดยไม่รู้สึกเจ็บ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้บริสุทธิ์เสียหน่อย คนแบบนี้เหรอที่แกอยากเอามาทำเมีย พอได้ยินพ่อพูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่ท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่กำลังผลุบเข้าผลุบออกกลางหว่างขาของคนรัก มันใหญ่มากจริงตามที่พ่อพูด แต่คนรักของเขากลับดูดมันหายเข้าไปได้ทั้งท่อน เสียงครางของเธอฟังอย่างไรก็ไม่มีความเจ็บเจือปน ต้องบอกว่ามันฟังเหมือนคนที่กำลังเสียวมาก “เดี๋ยวฉันเสร็จรอบนี้แล้ว แกก็มาเอาต่อ ฉันจะได้ไปพักผ่อน” หูเจี่ยจากที่โกรธในตอนแรก พอได้นั่งชมอยู่พักหนึ่งก็ทนไม่ไหว รีบถอดเสื้อผ้า รอให้เธอขย่มพ่อจนน้ำแตก เขาก็รีบเข้าไปจับเธอถ่างขาแล้วเอาเธอตามที่พ่อบอก เล่อเหยาสลบไปตอนเช้า โดยมีน้ำขาวขุ่นขังอยู่เต็มรู เธอตื่นมาอีกทีในตอนบ่าย พร้อมกับอาการเมื่อยขบ เมื่อคืนเธอไม่ใช่ว่าจะไม่มีสติ เธอรู้ว่าเอากับใครบ้าง แต่มัน มันเสียจนเธอ
ในห้องเก็บของทั้งเหม็นอับและคับแคบ หว่านชุ่ยอิงที่เพิ่งจะถูกยิงตายลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยความตระหนกสุดขีด ยังไม่ทันที่เธอจะทันได้โกยอากาศเข้าปอด ความทรงจำมากมายก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆร่างนี้มีชื่อเดียวกับเธอ แต่เป็นผู้หญิงที่เกิดหลังยุคราชวงศ์ชิง หรือก็คือในปี 1930 ชุ่ยอิงคนนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นถึงบุตรีของนายพลใหญ่ แต่หลังจากที่พ่อของเธอถูกจับ ตระกูลก็ตกต่ำ เมื่อตระกูลเบื้องหลังตกต่ำ แน่นอนว่าย่อมมีผลกับบ้านสามี จากลูกสะใภ้อันเป็นที่รัก กลายเป็นสะใภ้ไร้ค่า คนสกุลเจียงตั้งแต่บนลงล่าง ไม่เคยเห็นเธอเป็นคน บรรดาเจ้านายว่าชั่วช้าแล้ว บรรดาบ่าวไพร่ยิ่งชั่วช้าเข้าไปใหญ่บ่าวหญิงตบตี บ่าวชายลวนลาม เจ้านายมองเมิน ชีวิตน่าสมเพชยิ่งกว่าสุนัขของผู้หญิงคนใหม่ของสามีเสียอีก เรื่องเลวทรามต่ำช้าที่คนบ้านเจียงกระทำต่อเจ้าของร่าง ทำให้หว่านชุ่ยอิงเห็นแล้วมีโทสะจนเลือดขึ้นหน้า มิหนำซ้ำ สาเหตุที่ผู้หญิงอาภัพคนนี้ตาย ยังเกิดจาก...ชุ่ยอิงดึงสติกลับมามองใบหน้าของชายที่กำลังใบหน้าบิดเบี้ยวอยู่เหนือร่างของเธอ ใช่แล้ว หว่านชุ่ยอิงคนเก่าตายเพราะถูกบ่าวชายผู้นี้ขืนใจ และตอนนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าคนชั่วช
ชีวิตก่อนของชุ่ยอิงนั้น ไม่มีอะไรมาก เธอเป็นคนขี้เกียจ ชอบงานสบาย การเป็นโสเภณีจึงเหมาะกับเธอ ที่สำคัญเลย คือเธอชอบเซ็กซ์ที่เธอถูกยิงตาย ก็เพราะถูกเมียชาวบ้านหึงหวงนี่แหละ ถึงได้จ้างคนมาฆ่าเธอ ในบ้านนี้มีนายผู้ชายอยู่สองคน คนหนึ่งคือนายท่านเจียงปีนี้อายุสี่สิบกว่า กับลูกชายที่เป็นสามีเธอ คุณนายเจียงเป็นคนขี้หึงอย่างรุนแรง แต่กลับชอบยุยงให้ลูกชายนอกใจภรรยา ตอนนี้เธอชักอยากเห็นเสียแล้ว ว่าถ้าหากคุณนายเจียงรู้ว่าสามีนอกใจจะทำอย่างไร คิดได้ดังนั้นแล้ว ชุ่ยอิงจึงหยิบชุดกี่เพ้าตัวบางขึ้นมาสวมใส่ ก่อนหน้านี้ หว่านชุ่ยอิงคนก่อนเป็นสตรีเฉิ่มเชย ชอบปล่อยผมหน้าปิดบังหน้าตา ใบหน้าไม่ประทินโฉมอีกทั้งยังเดินหลังงองุ้ม ทำให้ความสวยถูกบดบัง แต่ชุ่ยอิงไม่มีทางปล่อยให้สารรูปตัวเองเป็นแบบนั้นแน่ เธอรู้ว่าต้องแต่งหน้าอย่างไรให้ดูยั่วยวน ในห้องนั่งเล่นบนตึกใหญ่ สองแม่ลูกกำลังมีใบหน้าเคร่งเครียด เรื่องที่บ่าวชายตาย ถึงแม้พวกเขาจะบอกตำรวจไปแบบนั้น แต่ในใจทั้งคู่ต่างทราบดีว่ามันไม่ใช่ “ลูกว่าเป็นฝีมือใคร” คุณนายเจียงเอ่ยถามบุตรชาย สีหน้าเคร่งขรึม เพราะคนเดียวที่นางคิดได้ในตอนนี้ คือ ลูกสะใภ้ไร้ค่าข
ตอนที่หูเจี่ยตื่นมาเห็น จึงเป็นภาพคนรักของตัวเองกำลังนั่งขย่มท่อนลำของคนเป็นพ่อ อีกทั้งสองมือยังขยุ้มผมกดใบหน้าให้อีกฝ่ายดูดนม ภาพนี้ดูอย่างไรก็รู้ว่าเธอกำลังเมามัน หูเจี่ยถึงกับตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก ฮั่นเจี่ยรู้ว่าเขาตื่น ก็หันไปทักทาย แกดูสิของฉันใหญ่ขนาดนี้แต่เธอยังขย่มได้โดยไม่รู้สึกเจ็บ ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้บริสุทธิ์เสียหน่อย คนแบบนี้เหรอที่แกอยากเอามาทำเมีย พอได้ยินพ่อพูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่ท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่กำลังผลุบเข้าผลุบออกกลางหว่างขาของคนรัก มันใหญ่มากจริงตามที่พ่อพูด แต่คนรักของเขากลับดูดมันหายเข้าไปได้ทั้งท่อน เสียงครางของเธอฟังอย่างไรก็ไม่มีความเจ็บเจือปน ต้องบอกว่ามันฟังเหมือนคนที่กำลังเสียวมาก “เดี๋ยวฉันเสร็จรอบนี้แล้ว แกก็มาเอาต่อ ฉันจะได้ไปพักผ่อน” หูเจี่ยจากที่โกรธในตอนแรก พอได้นั่งชมอยู่พักหนึ่งก็ทนไม่ไหว รีบถอดเสื้อผ้า รอให้เธอขย่มพ่อจนน้ำแตก เขาก็รีบเข้าไปจับเธอถ่างขาแล้วเอาเธอตามที่พ่อบอก เล่อเหยาสลบไปตอนเช้า โดยมีน้ำขาวขุ่นขังอยู่เต็มรู เธอตื่นมาอีกทีในตอนบ่าย พร้อมกับอาการเมื่อยขบ เมื่อคืนเธอไม่ใช่ว่าจะไม่มีสติ เธอรู้ว่าเอากับใครบ้าง แต่มัน มันเสียจนเธอ
วันถัดมา คุณนายเจียงพาลูกสะใภ้ออกไปตั้งแต่ตอนสาย โดยไม่รู้เลยว่า คนขับรถของเธอถูกเปลี่ยนเป็นลูกน้องคนสนิทของสามีไปแล้วเธอส่งกระบอกชามาให้ลูกสะใภ้ในรถ ก่อนจะยกของตัวเองดื่ม ที่คุณนายเจียงคิดแผนโง่ ๆ แบบนี้ ออกมาได้ ก็เพราะเมื่อก่อน หว่านชุ่ยอิงเป็นคนโง่ อีกฝ่ายย่อมคิดว่าจะหลอกเธอได้ง่าย แต่ชุ่ยอิงคนนี้ไม่เหมือนกันแม้แต่กระบอกชา เธอยังสับเปลี่ยนมันตั้งแต่ก่อนคนรับใช้จะถือมาส่งให้แล้ว เมื่อมาถึงโกดังร้าง ร่างไร้สติที่ถูกอุ้มไปวางบนพื้น ไหนเลยจะใช่หว่านชุ่ยอิงรถของฮั่นเจี่ยขับเข้ามาจอดเทียบ คนขับรถถูกสั่งให้ขับรถกลับไปก่อน ชุ่ยอิงขึ้นรถมาได้ ก็บอกกับเขาเสียงเศร้าว่า “หนูอยากรู้ว่าคุณแม่ต้องการทำอะไรกับหนู พวกเราไปแอบดูกันไหมคะ”ฮั่นเจี่ยเองก็อยากรู้ เขาจึงขับรถเข้าไปซ่อนในโรงเรือนร้าง แล้วพาเธอเดินเข้าไปแอบซ่อนตัวอยู่ในนั้นตอนคุณนายเจียงไปปรึกษากับเล่อเหยา เธอแค่นัดแนะแผน แต่ไม่ได้เป็นคนจัดหาคน คนที่เล่อเหยาหามา ย่อมรับมาแต่คำสั่ง โดยไม่รู้ว่าต้องลงมือกับใครผู้ชายท่าทางนักเลงห้าคนเดินเข้ามาเห็นผู้หญิงนอนอยู่บนพื้น ก็คิดว่าเป็นเป้าหมายคุณนายเจียงยังไม่ทันได้สติก็ถูกพวกมันจับเปลื้องผ้
เย็นนี้ คุณนายเจียงกลับเข้าบ้านมาท่าทางอารมณ์ดี บนโต๊ะอาหาร เธอยังมาพูดดีกับลูกสะใภ้“พรุ่งนี้ คุณนายประธานหยงเรียกประชุมเรื่องการจัดงานการกุศล ฉันว่าจะพาเธอไปด้วย”ชุ่ยอิงเลิกคิ้วขึ้น มองแม่สามีด้วยความประหลาดใจ แค่อีกฝ่ายอ้าปากพูด เธอก็เห็นไปถึงลิ้นไก่แล้ว แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เธอยังตอบตกลงอยู่ดี “ค่ะ”“แต่งตัวให้ดูดีหน่อยล่ะ งานนี้มีแต่คนมีชาติตระกูล”คุณนายเจียงเปลี่ยนไปเป็นหน้ามือหลังมือแบบนี้ มีหรือว่าบุรุษสองคนในบ้านจะไม่ประหลาดใจนายท่านเจียงได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ จนกระทั่งตกกลางคืน ชุ่ยอิงไม่ยอมเปิดประตูให้สามี แต่กลางดึกกลับย่องลงไปที่ห้องหนังสือฮั่นเจี่ยรอเธออยู่นาน ครั้นเห็นเธอเข้ามา ก็รีบดึงเข้าไปกอดจูบชุ่ยอิงรีบดันแผงอกเขาเอาไว้ “พวกเราต้องคุยกันค่ะ”เธอผ่านผู้ชายมามากจนรู้ถึงแก่น กว่าผู้ชายคนไหนกำลังลุ่มหลงเธอ แน่นอนว่าสองพ่อลูกตระกูลเจียงกำลังเป็นแบบนั้น“เดี๋ยวค่อยคุยไม่ได้เหรอ หนูดูของพ่อสิ” เขาดึงมือเธอให้มาจับเอ็นอุ่นที่เพิ่งจะแข็งโด่ภายใต้กางเกงเธอแก้เอวกางเกงที่ผูกกันไว้หลวม ๆ ของเขาออก ปล่อยให้กางเกงผ้าแพรล่วงไปที่ข้อเท้า แล้วค่อยจับท่อนลำของเขาสาวเล่นเบา
วันนี้นายท่านเจียงอยู่บ้านเป็นครั้งแรกในรอบปี ทำให้คุณนายเจียงไม่กล้าขึ้นไปอาละวาดใส่ลูกสะใภ้ที่ขี้เกียจสันหลังยาวนอนไม่ยอมตื่น ยิ่งเป็นแบบนี้ คนมีจิตใจชั่วช้าอย่างคุณนายเจียงยิ่งคิดเรื่องชั่ว ๆด้วยความอึดอัดคับข้อง แทนที่จะอยู่บ้านปรนนิบัติสามี เธอกลับนัดพบกับเซี่ยเล่อเหยาข้างนอกเพื่อวางแผนร้าย ส่วนหูเจี่ยต้องออกไปดูแลโรงทอผ้า ในบ้านจึงเหลือแค่นายท่านเจียงกับลูกสะใภ้บ่ายกว่า ชุ่ยอิงเพิ่งจะลงมาทานข้าว มาถึงตอนนี้ บ่าวไพร่ไม่มีใครกล้ารังแกเธออีก เพราะนายท่านเจียงประกาศชัด ว่าหากใครไม่ให้ความเคารพเธอจะถูกไล่ออกทันทีพวกบ่าวไพร่เห็นว่าขนาดบ่าวชายที่ตายเจ้านายยังปล่อยผ่านไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น จึงไม่มีใครกล้าทำอะไรส่งเดชอีกหลังจากทานเสร็จ ทั้งสองก็แอบหายเข้าไปในห้องหนังสือหลังประตูปิดลง นายท่านเจียงรีบดึงลูกสะใภ้เข้ามากอด พลางเอ่ยถามเสียงแหบพร่า “เมื่อคืนหนูมีความสุขไหม”ชุ่ยอิงแสร้งพยักหน้าท่าทางเขินอาย ได้ยินอย่างนั้นอวัยวะเบื้องล่างของฮั่นเจี่ยก็ขึงขังขึ้นทันที รีบเชยคางของเธอขึ้นมาจูบเวลาของพวกเขามีไม่มาก เขาไม่ได้จับเธอเปลื้องผ้า เพียงล้วงเข้าไปใต้ชุดกี่เพ้าสีแดงดำ แล้วถอดชุด
“ทนหน่อย ของพ่อมันใหญ่มาก แต่รับรองเลย เดี๋ยวหนูจะติดใจ” ฮั่นเจี่ยบอกกับเธอเสียงกระเส่า แต่เขาไม่ได้หยุดดุนดันแท่งร้อนขนาดใหญ่เข้าไปช่องทางคับแน่นของลูกสะใภ้ความจริงชุ่ยอิงไม่ได้เจ็บเลยสักนิด เพราะความใหญ่โตของมันเสียดสีไปทุกจุดกระสันของเธอ นอกจากจะไม่เจ็บแล้ว เธอยังเสียวมากเลยต่างหากพอยัดส่วนหัวเข้าไปได้แล้ว ฮั่นเจี่ยถึงค่อย ๆ กดท่อนลำตามลงไป พอสุดโคนแล้วก็ค่อย ๆ ชักมันออกมาความคับแน่นทำให้ทั้งคู่เสียวจนต้องห่อปาก เขากระดกบั้นท้ายขึ้นสูงให้หัวบานเกือบจะหลุด แล้วแทงลงไปใหม่ช้า ๆ ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งเพิ่มความเสียวให้ทั้งคู่มากขึ้นไปอีก“ชอบไหม”เธอพยักหน้าหายใจปากราวกับกินของเผ็ด“พ่อก็ชอบ ข้างในของหนูคับแน่นดีเหลือเกิน ซี๊ด “เขาค่อย ๆ ระบายลมออกจากปาก ก่อนจะบดจูบเธออย่างหื่นกระหาย ปลายลิ้นทั้งสองพัวพันกันราวกับงูติดสัตว์ ท่อนลำแข็งชันเริ่มขยับเร็วขึ้น“อ้าขาออกอีก” เขาเริ่มขยับชักท่อนลำเข้าออก ไม่นานมันก็เริ่มลื่นไหล “ชุ่ยอิง ขอพ่อดูดลิ้นหน่อย”เธอแลบลิ้นออกมาให้เขาดูดอย่างว่าง่าย ตอนนี้เธอรู้สึกทั้งเสียวทั้งมันอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงจะผ่านผู้ชายมามาก แต่ใหญ่ยาวขนาดนี้ เธอเพิ่งเคยเจอ
นั่นหนูจะไปไหน” จนถึงตอนนี้เจียงฮั่นเจี่ยยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกสะใภ้ถูกไล่ให้ไปอยู่เรือนหลังสองแม่ลูกลอบมองสบตากัน เจียงหูเจี่ยกำลังจะอ้าปาก แต่ชุ่ยอิงไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เปล่งเสียงก็ชิงพูดขึ้น “กลับเรือนค่ะ คุณแม่กับพี่หูเจี่ยให้หนูไปอยู่เรือนหลังค่ะ”“ตั้งแต่เมื่อไหร่!” ประโยคนี้ นายท่านเจียงไม่ได้ถามลูกสะใภ้ แต่หันไปถามภรรยาคุณนายเจียงถึงกับพูดไม่ออก ได้แต่ยืนอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ถึงเธอจะมีอำนาจเหนือสามี แต่ที่เธอควบคุมเขาได้ เพราะเขาเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ควรค่าให้เคารพนับถือ แต่ถ้ารู้ว่าลับหลังเขาเธอทำอะไร ไม่แน่ว่าต่อไป ผู้ชายกลัวเมียอย่างนายท่านเจียง อาจไม่เกรงกลัวอีกต่อไป ยิ่งตอนนี้ เจ้าตัวเริ่มจะมีใจชอบพอลูกสะใภ้ด้วยแล้ว“ผมเพิ่งทราบ ว่าคุณจัดการเรื่องในบ้านแบบนี้” พูดกับภรรยาแล้ว เขาก็หันไปบอกกับลูกสะใภ้ “ชุ่ยอิง หนูไปขนของแล้วย้ายกลับขึ้นมาอยู่บนตึกเดี๋ยวนี้เลย นี่เป็นคำสั่งของฉัน”“แต่คุณพ่อครับ ผมกำลังจะหย่ากับเธอ” หูเจี่ยรีบแย้งพอถูกคนเป็นพ่อมองมาด้วยสายตาดุดันเขาก็ไม่กล้าเอ่ยอะไรอีกเจียงฮั่นเจี่ยแค่นเสียงออกมาเสียงหนึ่ง “อยากหย่าเพื่อจะไปแต่งกับลูกสาวประธานเซี่ย? แกช่างเพ
ภายในห้องนอนหลังจากปลดปล่อยเป็นครั้งที่สอง เจียงหูเจี่ยก็ลงมานอนมองภรรยาของตน พลางลูบไล้ตามหน้าท้องแบนราบ“ฉันว่าเธอดูเปลี่ยนไป”ชุ่ยอิงหันมายิ้มให้เขา “เปลี่ยนแบบไหนเหรอคะ”“เธอดูสวยขึ้น แล้วก็...” สายตาของเขาเหลือบมองไปยังเนินเนื้อเกลี้ยงเกลากลางหว่างขา “อึ๊บมันมาก” พูดออกไปแล้ว ก็เหมือนว่าท้องน้อยของเขาจะกลับมาร้อนวูบวาบอีกครั้ง ต้องจับมือเธอให้มาชักรูดให้ชุ่ยอิงพลิกตัวนอนตะแคง ขณะที่ใช้มือชักรูดเครื่องเพศของเขาอย่างชำนาญ ก็ถามเขาไปด้วย “แล้วแบบนี้ คุณยังต้องการหย่ากับฉันอีกไหม”ครั้นเธอเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ใบหน้าของเจียงหูเจี่ยพลันเปลี่ยนเป็นไม่พอใจ “ชุ่ยอิง ที่ฉันพาเธอขึ้นมาบนห้อง นับว่าดีแค่ไหนแล้ว เธอน่าจะรู้ฐานะของเธอดี จะอย่างไรฉันก็ต้องหย่า แล้วถ้าเธอยอมหย่าเสียแต่ตอนนี้ ฉันจะให้เธออยู่ในบ้านฐานะภรรยาน้อย”ตอนนี้เจียงหูเจี่ยกำลังลุ่มหลงผู้หญิงคนใหม่ ต่อให้เธอจะเอามันแค่ไหน เขาก็ไม่เลือกเธออยู่ดีชุ่ยอิงได้ยินอย่างนั้น ก็ผละลุกจากเตียง ทั้งที่เพิ่งจะปลุกเอ็นอุ่นของเขาขึ้นมาผงาดตั้งชัน“นั่นเธอจะไปไหน!”“ฉันจะกลับไปที่เรือนหลัง” เธอไม่สนใจเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่หน้าประ
เจียงหูเจี่ยหกเดือน ไม่ได้ปลดปล่อย เห็นภรรยาสวยขนาดนี้ มีหรือจะอดใจไหว เขาควานปลายลิ้นไปทั่วโพรงปากหวานฉ่ำ ส่วนสองมือก็ดึงทึ้งชุดของเธออย่างไม่คิดออมแรง จนกระทั่งหว่านชุ่ยอิงเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า เขาถึงได้ยอมถอนริมฝีปากออก สายตาหื่นกระหายของหูเจี่ยกวาดมองตั้งแต่บนลงล่าง และไปสุดที่เนินเนื้ออวบอูมกลางหว่างขา ชุ่ยอิงเพิ่งจะโกนขนออก มันจึงดูทั้งเกลี้ยงเกลาและขาวใส กลีบอวบอูมสีชมพูระเรื่อทำให้เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เขารีบเอื้อมมือไปลูบไล้สัมผัส ก่อนจะเลื่อนสายตากลับมามองปทุมถันอวบอิ่มขนาดไม่ธรรมดา “ฉันว่า เธอควรกลับขึ้นมาอยู่กับฉันที่นี่นะ” หูเจี่ยเอ่ยเสียงกระเส่า ก่อนจะตวัดลิ้นเลียยอดอกสีชมพูอ่อนสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ชุ่ยอิงทำทีเป็นเขินอาย พยายามเบี่ยงกายหนี แต่ยิ่งเธอทำแบบนี้ ยิ่งไปเร้าอารมณ์ของเขา หูเจี่ยอมยอดอกชูชันเข้าไปเต็มปาก แล้วดูดเสียงดังจ๊วบ ๆ ราวกับดูดนมมารดา พลางหันไปถอดชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาไม่ได้ปลดปล่อย น่าจะร่วมปีได้กระมัง เพราะภรรยาแสนจืดชืดคนนี้ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทำให้เขาเกิดอารมณ์ได้ ผิวพรรณของชุ่ยอิงขาวเนียนมาก มากเ
ชีวิตก่อนของชุ่ยอิงนั้น ไม่มีอะไรมาก เธอเป็นคนขี้เกียจ ชอบงานสบาย การเป็นโสเภณีจึงเหมาะกับเธอ ที่สำคัญเลย คือเธอชอบเซ็กซ์ที่เธอถูกยิงตาย ก็เพราะถูกเมียชาวบ้านหึงหวงนี่แหละ ถึงได้จ้างคนมาฆ่าเธอ ในบ้านนี้มีนายผู้ชายอยู่สองคน คนหนึ่งคือนายท่านเจียงปีนี้อายุสี่สิบกว่า กับลูกชายที่เป็นสามีเธอ คุณนายเจียงเป็นคนขี้หึงอย่างรุนแรง แต่กลับชอบยุยงให้ลูกชายนอกใจภรรยา ตอนนี้เธอชักอยากเห็นเสียแล้ว ว่าถ้าหากคุณนายเจียงรู้ว่าสามีนอกใจจะทำอย่างไร คิดได้ดังนั้นแล้ว ชุ่ยอิงจึงหยิบชุดกี่เพ้าตัวบางขึ้นมาสวมใส่ ก่อนหน้านี้ หว่านชุ่ยอิงคนก่อนเป็นสตรีเฉิ่มเชย ชอบปล่อยผมหน้าปิดบังหน้าตา ใบหน้าไม่ประทินโฉมอีกทั้งยังเดินหลังงองุ้ม ทำให้ความสวยถูกบดบัง แต่ชุ่ยอิงไม่มีทางปล่อยให้สารรูปตัวเองเป็นแบบนั้นแน่ เธอรู้ว่าต้องแต่งหน้าอย่างไรให้ดูยั่วยวน ในห้องนั่งเล่นบนตึกใหญ่ สองแม่ลูกกำลังมีใบหน้าเคร่งเครียด เรื่องที่บ่าวชายตาย ถึงแม้พวกเขาจะบอกตำรวจไปแบบนั้น แต่ในใจทั้งคู่ต่างทราบดีว่ามันไม่ใช่ “ลูกว่าเป็นฝีมือใคร” คุณนายเจียงเอ่ยถามบุตรชาย สีหน้าเคร่งขรึม เพราะคนเดียวที่นางคิดได้ในตอนนี้ คือ ลูกสะใภ้ไร้ค่าข