ตอนที่ 2 หาที่เกาะ

ชีวิตก่อนของชุ่ยอิงนั้น ไม่มีอะไรมาก เธอเป็นคนขี้เกียจ ชอบงานสบาย การเป็นโสเภณีจึงเหมาะกับเธอ ที่สำคัญเลย คือเธอชอบเซ็กซ์ที่เธอถูกยิงตาย ก็เพราะถูกเมียชาวบ้านหึงหวงนี่แหละ ถึงได้จ้างคนมาฆ่าเธอ

ในบ้านนี้มีนายผู้ชายอยู่สองคน คนหนึ่งคือนายท่านเจียงปีนี้อายุสี่สิบกว่า กับลูกชายที่เป็นสามีเธอ

คุณนายเจียงเป็นคนขี้หึงอย่างรุนแรง แต่กลับชอบยุยงให้ลูกชายนอกใจภรรยา ตอนนี้เธอชักอยากเห็นเสียแล้ว ว่าถ้าหากคุณนายเจียงรู้ว่าสามีนอกใจจะทำอย่างไร คิดได้ดังนั้นแล้ว ชุ่ยอิงจึงหยิบชุดกี่เพ้าตัวบางขึ้นมาสวมใส่

ก่อนหน้านี้ หว่านชุ่ยอิงคนก่อนเป็นสตรีเฉิ่มเชย ชอบปล่อยผมหน้าปิดบังหน้าตา ใบหน้าไม่ประทินโฉมอีกทั้งยังเดินหลังงองุ้ม ทำให้ความสวยถูกบดบัง แต่ชุ่ยอิงไม่มีทางปล่อยให้สารรูปตัวเองเป็นแบบนั้นแน่ เธอรู้ว่าต้องแต่งหน้าอย่างไรให้ดูยั่วยวน

ในห้องนั่งเล่นบนตึกใหญ่ สองแม่ลูกกำลังมีใบหน้าเคร่งเครียด เรื่องที่บ่าวชายตาย ถึงแม้พวกเขาจะบอกตำรวจไปแบบนั้น แต่ในใจทั้งคู่ต่างทราบดีว่ามันไม่ใช่

“ลูกว่าเป็นฝีมือใคร” คุณนายเจียงเอ่ยถามบุตรชาย สีหน้าเคร่งขรึม เพราะคนเดียวที่นางคิดได้ในตอนนี้ คือ ลูกสะใภ้ไร้ค่าของตัวเอง

หูเจี่ยเป็นคนโง่เขลา ไม่ได้คิดมากเหมือนมารดา เลยได้แต่ส่ายหน้า

เวลานั้น รถของนายท่านเจียงขับเข้ามาจอดเทียบพอดี และเป็นเวลาเดียวกันกับที่ หว่านชุ่ยอิงกำลังจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์

อันที่จริงต้องบอกว่าเธอเจตนามาดักรอเขา

บุรุษในชุดถังจวง ก้าวลงมาจากรถ ในมือถือเอาไว้ด้วยไปป์สีดำ ผู้ชายคนนี้ แม้จะอายุสี่สิบกว่า แต่รูปร่างหน้าตายังดูหนุ่มแน่น เส้นผมที่ใส่น้ำมันหวีจนราบเรียบยังคงดำขลับ ทำให้เจ้าตัวแลดูภูมิฐาน ต้องบอกว่าลักษณะของเจียงฮั่นเจี่ยนั้น เป็นลักษณะของผู้ชายที่ผู้หญิงชอบ ผิดกับลูกชายที่มีรูปร่างผอมแห้งแรงน้อยลิบลับ หากว่าเขาไม่ได้มีภรรยาที่ฐานะดีกว่าและเป็นคนขี้หึง ป่านนี้ สตรีในบ้านสกุลเจียงคงมีนับไม่ถ้วน

เจียงฮั่นเจี่ยไม่ได้พบหน้าลูกสะใภ้มาหลายเดือน พอมาเห็นเธอในลุคใหม่แบบนี้ ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะตกตะลึง

เวลานี้หว่านชุ่ยอิงอยู่ในชุดกี่เพ้าสีชมพูอ่อนที่ทำจากผ้าแพรเนื้อบาง จนแทบจะมองเห็นสัดส่วนภายใน ความจริงชุดนี้ไม่ใช่ชุดใหม่อะไร แต่เป็นชุดที่ถูกซักบ่อยจนผ้ากลายเป็นผ้าเนื้อบางไปเอง ก่อนตายหว่านชุ่ยอิงไม่มีเงินทองหรือสมบัติติดตัวเลยสักชิ้น กระทั่งต่างหูสักคู่ยังไม่มี เธอถึงต้องยอมทนถูกกดขี่ อย่างแรกที่หว่านชุ่ยอิงคนใหม่ต้องการจะทำคือหาเสาหลักเอาไว้ยึดเกาะ

ที่แท้เธอเจตนาใส่ชุดนี้มาอ่อยพ่อสามีนั่นเอง

“ชุ่ยอิง?” เจียงฮั่นเจี่ย มองเธอจนตาค้าง อีกทั้งยังต้องถามให้แน่ใจ เพราะเขาแน่ใจว่าลูกสะใภ้ที่เขาเคยเห็น ไม่ได้สวยน่ามองขนาดนี้

หว่านชุ่ยอิง แสร้งทำเป็นเพิ่งเห็นเขา รีบลนลานจะเข้าไปทักทาย จากนั้นก็ทำเป็นสะดุดขาตัวเอง

“อ๊ะ!”

เจียงฮั่นเจี่ยอ้าแขนรับร่างของเธอไว้อย่างแม่นยำ กลิ่นกายสาวเข้ามาปะทะจมูก

“ขะ..ขอโทษค่ะ” ชุ่ยอิงรีบผละออกมาค้อมกายขอโทษขอโพย

ไม่เป็นอะไร ตอนนี้สมองของเจียงฮั่นเจี่ยคล้ายจะไปตกอยู่ที่อวัยวะเบื้องล่างเสียแล้ว เพราะมันถึงกับแข็งตั้งชัน จนชุดถังจวงที่สวมใส่พองนูนออกมา เขารีบกระแอมกระไอ แล้วเดินหนี

หว่านชุ่ยอิงย่อมเห็น ใบหน้าที่ซ่อนอยู่ในเงามืดจึงเผยรอยยิ้มร้าย เธอหมุนตัวเดินตามเขาไป เจียงฮั่นเจี่ยไม่ได้แวะไปที่ห้องนั่งเล่น เขารีบก้าวเท้ายาว ๆ ขึ้นบันได

ส่วนชุ่ยอิงเดินเข้าไปหาสองแม่ลูก ครั้นคุณนายเจียงเห็นหน้าลูกสะใภ้ โทสะก็พลันปะทุ “ใครอนุญาตให้หล่อนขึ้นมาบนตึก ไสหัวไปเดี๋ยวนี้!”

“พอดีว่า หนูยังไม่ได้ทานกลางวัน ก็เลยถือวิสาสะขึ้นมาขอข้าวคุณแม่ทานน่ะคะ “ชุ่ยอิงแสร้ง บีบน้ำตาจนขึ้นมาเอ่อล้นดวงตา มาถึงตอนนี้ แม้แต่เจียงหูเจี่ยยังใจอ่อนยวบ

“คุณแม่ครับ ทำไมแค่ข้าวกลางวัน ถึงไม่ให้เธอทานล่ะครับ” เป็นครั้งแรกที่เขากล้าออกหน้าให้คนเป็นเมีย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ มีแต่ช่วยซ้ำเติม

“นี่ลูกเป็นอะไร อย่าบอกนะว่าเกิดนึกเห็นใจนางนี่ขึ้นมา!” คุณนายเจียงหันไปตะคอกบุตรชาย

“ไม่ใช่แบบนั้นครับ แต่ตอนนี้คุณพ่อกำลังลงสมัครนายกเทศมนตรี หากเรื่องเหล่านี้ถูกแพร่งพรายออกไป ชื่อเสียงของบ้านเราคงป่นปี้แน่ คุณแม่คงไม่ต้องการแบบนั้นใช่ไหมครับ”

คุณนายเจียงฟังแล้ว ได้แต่เก็บความโกรธเคืองเอาไว้ สุดท้ายก็ไล่ลูกสะใภ้ให้ไปหากินเองในครัว แต่ยังไม่วายก่นด่าตามหลัง โดยไม่รู้เลยว่า เวลานี้ลูกชายตัวเองเริ่มนั่งไม่เป็นสุข

หลังจากหว่านชุ่ยอิงทานข้าวอิ่มได้ไม่นาน เจียงหูเจี่ยก็ตามเข้ามาในครัว ขณะที่เธอกำลังล้างจาน เขาก็หันไปด่าสาวใช้ ว่าให้เจ้านายทำได้อย่างไร จากนั้นก็จูงมือเธอขึ้นไปบนห้อง

บนบันได บังเอิญว่าทั้งคู่สวนกับนายท่านเจียงพอดี ชุ่ยอิงจึงแสร้งทำเหมือนว่าตนเองถูกฉุดกระชากขึ้นมาโดยไม่เต็มใจ

เจียงฮั่นเจี่ยเห็นอย่างนั้น ก็หน้านิ่วคิ้วขมวด แต่ไม่อยากเอ่ยถามบุตรชาย ได้แต่มองลูกสะใภ้จนลับตา

ส่วนเจียงหูเจี่ย พอเข้ามาในห้องได้ ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบดันร่างบอบบางไปติดกำแพงแล้วบดจูบอย่างหื่นกระหาย