LOGINShare
บทที่ 29 ปะทะอารมณ์
Last Updated:
2025-01-30 14:21:46
Related chapters
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 30 ข้าเป็นห่วงเจ้า
บทที่ 30 ข้าเป็นห่วงเจ้าเฮ่อเหลียนเหมยกลับมาที่ห้องก่อนจะกรี๊ดร้องออกมาอย่างคับแค้นใจ จะทำเช่นไรกับสวี่หยาง เฮ่อเหลียนเหมยไม่ชอบนางจนไม่อยากหายใจร่วมโลกกับนางเลยแม้แต่น้อย ยิ่งท่าทางของนางเมื่อเห็นยิ่งไม่ชอบใจ"กรี๊ด! ข้าเกลียด เกลียดฮูหยินของท่านพี่เสิ่นเกาหลานเหลือเกินไม่ว่าจะเป็นคำพูดของนางหรือแม้แต่ใบหน้า ข้าจะทำให้นางไม่มีที่ยืนในเรือนแห่งนี้เลยคอยดู ""คุณหนูเจ้าคะ ในเมื่อนางรักน้องสาวนางมากเช่นนี้ คุณหนูน่าจะจัดการกับน้องสาวของนางเสียก่อน เห็นว่านางทั้งอ่อนโยนและอ่อนแอไม่ยากที่จะรังแกนาง เช่นนี้ราวกับว่าคุณหนูยิงนกครั้งเดียวได้นกสองตัวนะเจ้าคะ นางคงเจ็บปวดไม่น้อยหากเห็นน้องสาวของนางเจ็บปวด" ฉางเล่อเอ่ยความคิดของตนเองขึ้นมาเมื่อเห็นคุณหนูร้อนรุ่มหัวใจเช่นนี้"นั่นสิ! หากข้าจะมาโวยวายเช่นนี้ก็ไร้ผล สู้หาทางกำจัดทั้งสองพี่น้องจะดีกว่า ฮึ ฮึ" ใบหน้าของเฮ่อเหลียนเหมยพลันเปลี่ยนสีฉับพลัน รอยยิ้มชั่วร้ายเริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าขณะนั้นซื่อจินที่เดินกลับมาจากโรงครัวได้ยินเสียงคนกำลังโต้เถียงกันอยู่นางค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อแอบฟังได้ยินเสียงของสวี่หยางที่กำลังตอบโต้กับเฮ่อเหลียนเหม
Last Updated : 2025-01-30สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 31 ไม่ทน
บทที่ 31 ไม่ทนมือหนาของเสิ่นเกาหลานลูบไล้ร่างกายของสวี่หยางจนนางได้สติ ผลักเขาออกห่างกายใบหน้าแดงระเรื่อเพียงคำหวานของเขาที่ทำให้ใจสั่นไหวแต่นางจะไม่ยอมให้เขาทำตามที่ใจต้องการหากเขาอยากให้อภัยให้จริง ๆ ต้องแสดงความจริงใจความรู้สึกของเขาต่อนางจริง ๆ เสียก่อน“หากท่านอยากให้ข้าให้อภัยต่อจากนี้ท่านต้องแสดงให้ข้าเห็นถึงความจริงใจของท่านเจ้าค่ะ มิใช่เพียงแต่ลมปากแต่การกระทำของท่านเป็นเช่นเดิม เช่นนี้ข้าไม่ต้องการ”“เจ้าใจอ่อนให้ข้าแล้วสินะ ไม่ว่าเจ้าจะให้ข้าทำเช่นไรข้าย่อมทำให้เจ้าได้เสมอ”“ท่านออกไปรอข้าด้านนอกก่อนนะเจ้าคะ ข้าขอแต่งกายแล้วจะออกไปหาอีกอย่างยามนี้ร่างกายของท่านเองก็เปียกไปหมดไปเปลี่ยนอาภรณ์ก่อนมิดีหรือเจ้าคะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” สวี่หยางลอบมองดูเสื้อผ้าของเขาที่เปียกไปทั้งร่างกายจึงบอกให้เขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อน“ข้าเห็นเจ้ามาทั้งร่างกายแล้วจะอายทำไมกัน!แต่เอาเถอะข้าจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและรีบกลับมาหาเจ้าก็แล้วกัน ข้าหวังว่าเจ้ากับข้าจะปรับความเข้าใจกันให้ดีมากกว่าเดิม” เอ่ยจบเสิ่นเกาหลานเดินออกไปจากห้องของสวี่หยางปล่อยให้นางเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างที่ต้องการอีกฝั่งของเรื
Last Updated : 2025-02-04สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 32 ฮูหยินรองแท้ง
บทที่ 32 ฮูหยินรองแท้ง"คุณหนูสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะเจ้าค่ะ ทำอย่างนี้ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลยนะเจ้าคะ จะยิ่งทำให้แย่ไปกว่าเดิมเสียมากกว่า ""เพราะเจ้าไม่ใช่ข้า เจ้าถึงไม่รู้สึกอะไรใจของข้ายามนี้ร้อนรุ่มไปหมด ข้าต้องทำอย่างไรดี " เจี่ยฟางหันมาถามซื่อจินพลันสายตาจ้องไปเห็นตะกร้าสมุนไพรของสวี่หยางนางจึงแสยะยิ้มออกมาราวกับคิดแผนการออก"ข้ารู้แล้วจะทำเช่นไร! ซื่อจินเจ้ามานี่เอาหูมาใกล้ ๆ ข้า" ซื่อจินสับสนอารมณ์ของคุณหนูยิ่งนักเมื่อครู่ยังโมโหแต่ยามนี้ใบหน้ากลับมีรอยยิ้ม แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่แผ่วเบากระซิบข้างหูดวงตาของนางเบิกโพลงทันที"คุณหนูจะทำเช่นนี้หรือเจ้าคะ ""ใช่! จงทำตามที่ข้าบอกเดี๋ยวนี้ แล้วจะได้รู้กันว่าผู้ใดคือคนที่ท่านพี่รัก" เจี่ยฟางหัวเราะในลำคออย่างสะใจเมื่อคิดถึงรุ่งสางที่กำลังมาเยือนส่วนสวี่หยางหลังจากที่นางพูดคุยกับเสิ่นเกาหลานอยู่พักใหญ่ปรับความเข้าใจกันมากมาย นางจึงจะให้อภัยเขาอีกครั้งแต่หากครั้งนี้เขาทำอย่างเคยนางจะไม่ให้อภัยเขาอีก เสิ่นเกาหลานเองก็สบายใจเมื่อเรื่องในเรือนสะสางได้แล้ว จากนี้เขาหวังให้เรือนแห่งนี้มีแต่ความสุขแม้ไม่ได้รักสวี่หยางแต่ยามนี้หัวใจของเขาเองก็เร
Last Updated : 2025-02-04สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 33 เยี่ยมเจี่ยฟาง
บทที่ 33 เยี่ยมเจี่ยฟางเฮ่อเหลียนเหมยเดินไปหาเจี่ยฟางที่ห้องระหว่างทางเห็นสวี่หยางนั่งอยู่หน้าห้องของนาง สองเท้าหยุดเดินพลางครุ่นคิดก่อนจะแสยะยิ้มออกมาก้าวเท้าไปหาสวี่หยางก่อนจะไปหาเจี่ยฟาง"น่าแปลกนะ! จู่ ๆ เจี่ยฟางฮูหยินรองของท่านพี่เสิ่นเกาหลานดันแท้งได้ ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนางหรือว่าจะมีผู้อิจฉาริษยาตาร้อนจนวางแผนทำเรื่องเช่นนี้ขึ้นมา ช่างน่าสงสารเสียจริง""หากจะมีผู้ที่อิจฉาตาร้อนคงเป็นเจ้าเสียมากกว่า เอ่ยอันใดออกมาระวังวาจาบ้างก็ดี ""เฮอะ! ข้ายังไม่ได้กล่าวหาท่านเลยนะเจ้าคะ หรือว่าท่านร้อนตัวกัน ""วันนี้ข้าปวดหัวเกินกว่าจะมาโต้เถียงกับคนเช่นเจ้า หากเจ้าจะไปหาเจี่ยฟางเพื่อเยาะเย้ยละก็หยุดการกระทำเถิด มันจะยิ่งทำให้ทุกคนเคลือบแคลงในตัวเจ้าเอง " เอ่ยจบสวี่หยางลุกเดินจากไป"อะไรกัน! นี่ข้าเอ่ยวาจาไม่ทันนางได้อย่างไร เชอะข้าไม่กลัวหรอกในเมื่อข้าไม่ได้เป็นต้นเรื่องนี่น่า ข้าจะไปหาเจี่ยฟางและยุยงเติมเชื้อไฟให้นางกับสวี่หยางแตกหักกันเอง " เฮ่อเหลียนเหมยเดินไปที่ห้องของเจี่ยฟางตามที่ตั้งใจ เสิ่นเกาหลานยังคงดูแลเจี่ยฟางไม่ห่างจิตใจของเขาว้าวุ่นเริ่มคิดถึงเรื่องที่ท่านหมอกล่าว
Last Updated : 2025-02-04สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 34 ยุแยง
บทที่ 34 ยุแยงสวี่หยางกลับมาที่ห้องเฝ้าคิดเรื่องที่เกิดคิด พลางเอะใจสงสัยในตัวของเฮ่อเหลียนเหมยในเมื่อนางเข้ามาที่นี่พร้อมแจ้งเจตนาอย่างชัดเจนว่านางต้องการสิ่งใด สวี่หยางเบิกตาโพลงโตใบหน้าซีดเซียว"นี่ข้าตกหลุมพรางนางอย่างนั้นหรือ? ข้าพลาดตรงไหนกัน! หรือนางจะนำยาที่มีฤทธิ์ร้อนไปที่ห้องครัวใส่ในยาต้มของเจี่ยฟางกัน! ไม่ได้การข้าต้องรีบไปที่ห้องครัวเพื่อสืบถามเรื่องนี้กับผู้ที่มีหน้าที่ดูแลยาต้มของเจี่ยฟาง " สวี่หยางรีบลุกจากห้องตรงไปที่ห้องครัวหลีลี่จื่อนางยืนอยู่หน้าห้องใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลช่างใจจะเข้าไปหาฮูหยินดีหรือไม่? ครั้นประตูห้องกลับถูกเปิดออกมาทำให้นางตกใจใบหน้าซีดเผือก"เจ้ามาอยู่ที่หน้าห้องของข้ามีเรื่องอันใดหรือ? " หลีลี่จื่อบีบมือตนเองคิดช่างใจจะเอ่ยเรื่องที่นางรับรู้มาให้ฮูหยินรู้ดีหรือไม่! ถ้าหากฮูหยินเชื่อนางก็คงดี แต่ถ้าฮูหยินไม่เชื่อคำพูดของนางนางเองก็กลัวว่าจะถูกลงโทษที่กล่าวล่วงเกินผู้เป็นนาย นางจึงไม่ได้บอกกับสวี่หยาง"เอ่อ....ข้ามาทำความสะอาดเจ้าค่ะ ""เช่นนั้นก็เข้าไปเถิด ข้าจะไปที่โรงครัวสักหน่อย ""เจ้าค่ะ ฮูหยิน" หลีลี่จื่อมองตามหลังสวี่หยางพลางถอนหายใจเ
Last Updated : 2025-02-04สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 35 ไปเยี่ยมเจี่ยฟาง
บทที่ 35 ไปเยี่ยมเจี่ยฟางยามเซิน (16.00)หลังจากที่เสิ่นจิ้นปิดร้านเขาได้นำยาสมุนไพรที่รักษาสตรีที่แท้งบุตรนำติดไม้ติดมือไปเรือนเสิ่นเกาหลานอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ เมื่อมาถึงได้เห็นเฮ่อเหลียนเหมยที่กำลังเดินอยู่ทางเดินจึงได้เขาไปทักทายก่อนจะชะงักครุ่นคิดอะไรบ้างอย่างคงมิใช่นางหรอกใช่หรือไม่? นางมีใจให้แก่ท่านพี่มาเนินนานมา รู้ว่าท่านพี่มีทั้งฮูหยินใหญ่และฮูหยินรองที่กำลังตั้งครรภ์ นางคงมิได้มีแผนทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้หรอกกระมั่ง!เสิ่นจิ้นคิดในใจพลางเดินเข้าไปหาเฮ่อเหลียนเหมย"เจ้ามาอยู่ที่นี่เป็นเช่นไรบ้าง""อุ้ย! ข้าก็คิดว่าผู้ใดไม่ได้พบเจอกันนานพี่เสิ่นจิ้นก็หล่อเหลาขึ้นมาเช่นกันนะเจ้าคะ ข้ามาอยู่ที่นี่พบเจอเรื่องในแต่ละวัน ฮูหยินของพี่เสิ่นเกาหลานเอาแต่จ้องหาเรื่องข้าไม่เว้นวัน แถมข้ายังถูกนางรังแกอีกด้วย ""มิใช่ว่าเจ้าไปหาเรื่องนางก่อนอย่างนั้นหรือ?" เสิ่นจิ้นที่รู้จักเฮ่อเหลียนเหมยดีได้เอ่ยมาอย่างรู้ทัน"ฮึ! ข้าไม่เอ่ยกับท่านแล้ว พี่เสิ่นจิ้นกับพี่เสิ่นเกาหลานช่างเหมือนกันสะเหลือเกินเข้าข้างแต่นางหาว่าข้าเข้าไปหาเรื่อง ไหนจะเรื่องของเจี่ยฟางนี่อีก ข้าไม่รู้เรื่องอันใดเลยฮูหยินขอ
Last Updated : 2025-02-08สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 36 ยาต้มมียาที่แปลกปลอม
บทที่ 36 ยาต้มมียาที่แปลกปลอมรุ่งเช้ามาเยือนเสิ่นเกาหลานยังคงอยู่ที่เรือนเพื่อดูแลเจี่ยฟาง เช้าวันนี้เขาลุกขึ้นมาก่อนนาง มายืนมองดวงอาทิตย์ที่กำลังโผล่ขึ้นบนท้องฟ้าขณะนั้นสวี่หยางก็เดินมาพอดี"เจ้าจะไปที่ใดแต่เช้าตรู่ ""ข้าเป็นห่วงเจี่ยฟางจนนอนไม่หลับ จึงไปสั่งให้สาวใช้ต้มยาเพื่อบรรเทาอาการปวดให้นางเจ้าค่ะ ว่าแต่ตลอดทั้งคืนนางมีไข้ขึ้นบ้างหรือไม่ ข้าเคยเห็นสาวใช้ในเรือนตอนที่นางแท้งลูกนางทั้งนอนไม่ได้เพราะเจ็บปวดข้างในและเลือดที่ไหลออกมาทั้งคืน ไหนจะมีไข้ขึ้นในตอนกลางคืนอีกทำให้ข้านอนไม่หลับแม้แต่น้อยเพราะเป็นห่วงเจี่ยฟาง"เสิ่นเกาหลานครุ่นคิดตามคำพูดของสวี่หยางเขาเริ่มเห็นบางสิ่งบางอย่างแปลกไป ทั้งเลือดที่นางบอกไม่เห็นจะไหลออกมาอีกเลยตั้งแต่ท่านหมอมาตรวจ มีเพียงอาการที่นางบ่นว่าเจ็บปวดแต่กลับหลับสนิททั้งคืนยิ่งทำให้เขาแปลกใจ ได้แต่คิดในใจบางคนอาจจะมีอาการไม่เหมือนกันก็เป็นได้"นางยังคงบอกว่าเจ็บปวดอยู่แต่ยามนี้นางยังไม่ตื่น หากเจ้าเป็นห่วงนางมากเช่นนี้เข้าไปด้านในเถิดนางอาจจะตื่นแล้วก็เป็นได้""เจ้าค่ะ"สวี่หยางเปิดประตูเข้าไปด้านในเห็นเจี่ยฟางกำลังหลับอยู่นางเดินเข้ามาอย่างเนิบช้
Last Updated : 2025-02-08สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 37 ถูกใส่ความ
บทที่ 37 ถูกใส่ความลำตอตีบตันในใจขมขื่นปวดร้าววนเวียน สวี่หยางยืนแน่นิ่งท่ามกลางสายตาของสาวใช้ที่กำลังมายืนมุงดู ต่างพากันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นฝีมือของฮูหยินเพราะเห็นฮูหยินที่ห้องครัวจริง ๆ ความดุร้ายที่นางเคยแสดงเอาไว้ทำให้ทุกคนปักใจเชื่อว่าเป็นฝีมือของสวี่หยางโดยไร้ข้อกังขา นางตกอยู่ในความเคว้งคว้างมองซ้ายมองขวาหันมองผู้ใดต่างพากันจ้องมองด้วยสายตาน่าหวาดกลัว มีเพียงคนเดียวที่สวี่หยางอยากให้นางเชื่อว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของนางแต่ทว่าเมื่อหันกลับมามองเจี่ยฟางกลับพบแววตาไร้ความเชื่อใจ"ไม่ใช่ข้า!! เรื่องนี้ต้องมีคนกลั่นแกล้งข้าแน่ ๆ หรือจะเป็นเฮ่อเหลียนเหมย นางตั้งใจเข้ามาที่นี่เพราะต้องการเสิ่นเกาหลานคืน นางต้องการทุกอย่างที่เคยเป็นของนางคืน ต้องเป็นฝีมือนางเจี่ยฟางเจ้าเชื่อข้านะ.. มิใช่ข้าแน่นอน ""จะเป็นข้าได้อย่างไรเจ้าคะ ท่านกล่าวหาข้าอย่างไร้หลักฐานได้อย่างไร! ข้าไม่เคยแม้แต่จะเข้าครัวด้วยซ้ำ หากท่านพี่เสิ่นเกาหลานไม่เชื่อถามสาวใช้ได้เลยเจ้าค่ะ ระหว่างที่ข้าอยู่ที่นี่ข้าไม่เคยเยี่ยงย่างเข้าไปในโรงครัวเลย " เสิ่นเกาหลานโมโหที่สวี่หยางทำร้ายแม้กระทั่งน้องสาวที่คลานตามกันออกมาไหนจ
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 59 ข้าจะลิขิตเอง(ตอนจบ)
บทที่ 59 ข้าจะลิขิตเองน้ำเสียงจริงจังแววตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นของเสิ่นจิ้นทำให้สวี่หยางส่ายหัวไปมาลอบยิ้มหนึ่งคราก่อนจะตอบเขาไป“เรื่องนั้นอยู่ที่ฟ้าจะลิขิตแล้วเจ้าค่ะว่าท่านจะหาข้าพบหรือไม่? หากท่านหาข้าพบจริง ๆ ครานั้นข้าจะตอบคำถามนี้นะเจ้าคะ ตอนนี้ข้าต้องเดินทางก่อนต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะถึงที่ที่ข้าจะไป ข้าหวังว่าท่านจะพบสตรีที่งดงามและท่านรักนางหมดใจจนล้มเลิกความคิดที่จะตามหาข้า ลาก่อนเจ้าค่ะ” สวี่หยางเอ่ยจบเดินจากเสิ่นจิ้นขึ้นรถม้าที่อยู่หน้าเรือนตามด้วยหลีลี่จื่อ นางเห็นเสิ่นจิ้นได้โค้งคำนับลงหนึ่งครั้งก่อนจะขึ้นรถม้าตามสวี่หยางออกเดินทางเสิ่นจิ้นยืนมองรถม้าเคลื่อนออกไปลมได้พัดผ่านความเย็นมาระลอกหนึ่งประหนึ่งคำกล่าวลาของสวี่หยาง เขาหัวเราะออกมาอย่างขบขัน ก่อนจะพึมพำเอ่ยตามหลังนาง“ผู้ใดว่าข้าจะให้สวรรค์ลิขิตกัน ข้าเสิ่นจิ้นขอลิขิตเองและสตรีที่ข้าหมายใจมีเพียงเจ้าผู้เดียวสวี่หยางไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดไกลพันลี้ข้าจะตามหาเจ้าให้เจอ เมื่อนั้นข้าจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าจากข้าไปได้อีกต่อไปเตรียมรับมือจากข้าได้เลย” แววตาของเสิ่นจิ้นเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แม้จะใช้เวลานานก็ถือว่าเขาได้พ
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 58 จากลา
บทที่ 58 จากลาเสิ่นเกาหลานเดินจากไปให้เสิ่นจิ้นที่ยืนอยู่ด้านนอกเข้ามาหาสวี่หยางเพราะเห็นท่าทางของเสิ่นจิ้นแล้วเขาน่าจะอยากคุยกับนางมากกว่าเขาเสียอีกสวี่หยางหันไปมองหลุมป้ายชื่ออีกครั้งนางไม่คิดจะอยู่ที่นี่เพราะไม่อยากพบเจอเสิ่นเกาหลานอีกแค่เห็นเขานางก็หวนคิดถึงเจี่ยฟางไม่จางหาย หากนางสะสางทุกอย่างเสร็จสิ้นจะเดินทางไปหาท่านป้าที่ทิศเหนือไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุขปลูกผักเลี้ยงสัตว์เย็บผ้าอย่างเรียบง่าย หนีเรื่องวุ่นวายจะดีกว่า แม้ว่าไม่ทำงานอะไรสมบัติของท่านพ่อที่มีนางคงใช้ไม่หมดแน่ ๆ“ท่านตัดสินใจหย่ากับท่านพี่จริง ๆ หรือ”“จริงเจ้าค่ะ จริงสิข้ายังไม่ได้ขอบคุณท่านเลย ท่านคอยเคียงข้างมาตลอดหากไม่มีท่านข้าก็ไม่รู้จะทำเช่นไรเหมือนกันเจ้าค่ะ ขอบคุณด้วยความจริงใจนะเจ้าคะ” สวี่หยางหันมาก้มโค้งลงอย่างนอบน้อมทราบซึ้งน้ำใจของเสิ่นจิ้น เขารีบประคองนางขึ้นมาไม่ให้นางต้องขอบคุณเขาเพราะที่เขาทำไปเพราะเขาอยากทำด้วยใจจริงเช่นกัน“ไม่เห็นต่องทำเช่นนี้เลยขอรับ ไม่ได้มากมายอันใดที่ข้าช่วยเหลือท่านเพียงเท่านี้เล็กน้อย”“คุณชายเป็นคนดี วันนี้ข้าจะขออวยพรในฐานะพี่สะใภ้ของท่าน ขอให้ท่านพบเจอความรักที่สวยงามแล
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 57 ทำทุกอย่างให้ถูกต้อง
บทที่ 57 ทำทุกอย่างให้ถูกต้องหลังจากที่ปลอบใจของสวี่หยางอยู่ไม่นานบ่าวรับใช้กลับมาพร้อมผู้ตรวจการ ช่วยพากันนำรางของใต้เท้าสวี่ลงมาจากขื่อตรวจสอบดูในห้องไร้ร่องรอยการต่อสู้แน่ชัดแล้วว่าเขาตั้งใจปลิดชีพตนเองเพราะมีจดหมายที่เขียนด้วยฝีมือของเขาอยู่บนเตียงนอนสวี่หยางสงบสติอารมณ์แม้จะเจ็บร้าวไปทั้งหัวใจแต่ยามนี้นางต้องตั้งสติเพื่ออ่านเนื้อความในจดหมาย“สวี่หยางข้ารู้ว่าอีกไม่นานเจ้าคงมาหาข้าที่เรือน ครั้งก่อนข้าเห็นเจ้าเช่นกันเจ้าแอบมาหาข้า ครั้นเมื่อข้ารู้ว่าเจ้ากลับไปที่เรือนเสิ่นเกาหลานข้าอยากไปพบหน้าเจ้าเหลือเกิน แต่ข้ากลับละอายใจข้าเป็นบิดาที่ไม่เอาไหน ไม่สามารถปกป้องเจ้าเพียงเพราะคิดว่าเจ้าเก่งสามารถปกป้องตนเองได้ ข้าจึงเอาแต่สนใจเจี่ยฟาง และข้ามีสิ่งหนึ่งจะบอกแก่เจ้าข้าปกปิดทุกคนมาตลอด เจี่ยฟางมิใช่น้องสาวที่คลานตามกันออกมาแต่เป็นเพราะความโง่เขลาของข้าที่ทำให้ข้าพลาดพลั้งไปมีอะไรกับสาวใช้ จึงทำให้นางท้อง ข้าปิดบังไม่ให้มารดาของเจ้ารู้จึงปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ แต่แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อจู่ ๆ วันที่แม่ของเจ้าคลอดคือวันที่สาวใช้ผู้นั้นคลอดเช่นกัน และโชคร้ายที่น้องชายของเจ้าเ
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 56 ข้าเพียงฝันไปใช่มั้ย
บทที่ 56 ข้าเพียงฝันไปใช่มั้ยหลังพายุที่โหมกระหน่ำได้หยุดลงเวลานี้ก็สองยามแล้ว หลังจากที่เสิ่นจิ้นพาสวี่หยางกลับมารีบให้บ่าวรับใช้ไปตามตัวท่านหมอมาตรวจดูอาหารหลีลี่จื่อเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ชุดใหม่ให้และเล่าเรื่องก่อนหน้าให้แก่เสิ่นจิ้นฟัง ส่วนซื่อจินหนีไม่รอดนางถูกทหารจับแต่ทว่าเมื่อจับตัวนางไปคุมขังนางกลับเลือกใช้ยาพิษกรอกปากของตนเพื่อจบชีวิตดีกว่าถูกทางการทรมานรุ่งเช้ามาเยือนแม้ว่าเจี่ยฟางจะหมดลมหายใจแต่ทว่าความผิดของนางครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนักทำให้ทางการถอดถอนยศของใต้เท้าสวี่ให้เป็นเพียงคนสามัญชนธรรมดาเท่านั้น สวี่หยางลืมตาขึ้นกวาดสายตามองไปรอบ ๆ นี่มันห้องของนางนี่น่าแล้วนางมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรนางจำได้ว่าครั้งสุดท้ายอยู่กับเจี่ยฟางที่หน้าผา จู่ ๆ สวี่หยางพรวดลุกขึ้นทันที“เจี่ยฟาง ข้าจะไปช่วยเจี่ยฟาง” หลีลี่จื่อที่อยู่เฝ้าอาการสวี่หยางทั้งคืนตื่นขึ้นจากเสียงร้องของสวี่หยาง“ฮูหยินฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ โชคดีเหลือเกินที่ท่านไม่เป็นอันใดมาก”“หลีลี่จื่อ เจี่ยฟางล่ะนางปลอดภัยดีหรือไม่?”“ฮูหยินเจ้าคะ นางทำร้ายสารพัดแต่ฮูหยินยังเป็นหวงนางอยู่หรือเจ้าคะ ยามนี้ร่างของนางถูกคุณชายเ
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 55 ยิ้มทั้งน้ำตา
บทที่ 55 ยิ้มทั้งน้ำตาฝั่งด้านเสิ่นจิ้นเมื่อมาถึงเรือนของเสิ่นเกาหลานพบหลีลี่จื่อที่มีสีหน้าตื่นตระหนกตกใจ นางกำลังจะจับตัวของซื่อจินตามคำสั่งของสวี่หยางจึงแอบซุ่มอยู่แต่เมื่อเห็นว่าซื่อจินรีบร้อนไปแจ้งเจี่ยฟาง นางจึงแอบตามไปจึงเห็นว่าสวี่หยางถูกเจี่ยฟางพาตัวหนีไปด้วย หากนางจะตามไปก็เกรงจะไม่มีผู้ใดแจ้งทางการเพราะไม่มีคนรู้เรื่องนี้เช่นนางสักคน“คุณชายเสิ่นจิ้นช่วยฮูหยินด้วยเจ้าค่ะ”“เกิดอะไรขึ้นกับนาง เจ้ารีบบอกข้ามา”“เรื่องมันยาวเจ้าค่ะ แต่ทว่ายามนี้คุณชายรีบตามไปที่หลังเรือนเถอะเจ้าค่ะ คุณหนูเจี่ยฟางกำลังพาฮูหยินหนีไปทางนั้น ส่วนซื่อจินกำลังไปอีกทางเจ้าค่ะ” เสิ่นเกาหลานตามมาทีหลังได้ยินถึงกับตกใจ รีบสั่งให้ทหารไปตามจับซื่อจินส่วนเขาจะไปช่วยสวี่หยางแต่เขาก็ช้ากว่าเสิ่นจิ้นหนึ่งก้าว เสิ่นจิ้นวิ่งนำไปก่อนแล้วฝนโปรยปรายลงมาแรงขึ้นเรื่อย ๆ สายลมกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง เจี่ยฟางเริ่มหวาดกลัวเสื้อผ้าของนางและสวี่หยางเริ่มเปียกปอน“มันต้องไม่ใช่อย่างนี้สิ ข้าแค่เพียงต้องการเป็นหนึ่งเดียวของท่านพี่เสิ่นเกาหลานเท่านั้น ข้าแค่หวังอยากอยู่ครองรักจนกว่าจะหมดลมหายใจเหตุใดมันต้องยุ่งยากเช่นนี้
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 54 ข้าเกลียดท่าน
บทที่ 54 ข้าเกลียดท่าน“เพราะข้าเกลียดท่าน ยิ่งท่านรักข้ามากเท่าไหร่ข้ายิ่งเกลียดท่าน ท่านมันจะไปรู้อะไรคนที่เกิดมาในตระกูลที่ดี มารดาเป็นคุณหนูต่างจากข้าที่มีมารดาเป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น! ที่ข้าอยากจัดการท่านเพราะต้องการทุกอย่างที่ท่านมี ท่านพ่อไม่เคยรักข้าเลยมักจะต่อว่า ว่าข้าไม่ได้เรื่องอันใดไม่เหมือนท่าน ข้าพยายามมากมายที่จะเป็นสตรีที่เพรียบพร้อมกิริยามารยาทงามเพื่อไม่ให้พ่อท่านต้องเป็นกังวลแต่ก็ไม่วายที่ท่านพ่อยังคงรักแต่ท่าน” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของเจี่ยฟางตวาดใส่สวี่หยางดังกึกก้อง แต่ไม่ทันที่นางจะเอ่ยจบสวี่หยางรับฟังคำที่พรั่งพรู่ออกมาจากปากของนางทำให้นางเสียใจไม่น้อยจนเก็บอารมณ์ไม่อยู่ตบเข้าที่ใบหน้าของเจี่ยฟาง“เพี๊ยะ!!!!. แรงสั่งสะเทือนของน้ำมือสวี่หยางทำให้ร่างบางอย่างเจี่ยฟางถลาล้มไปกับพื้นจนล้มลง“เจ้าต่างหากที่โง่เขลา ข้าไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเจ้ามิใช่น้องแท้ ๆ ของข้า ทั้งข้าทั้งท่านพ่อต่างรักเจ้ามากกว่าสิ่งใด เจ้ามันโง่งมที่ไม่เข้าใจความรักที่ข้ามอบให้ แต่กลับคิดร้ายว่าข้าสงสารเจ้าอย่างนั้นหรือ! เพราะใจอคติของเจ้าต่างหากที่ทำให้เจ้าหน้ามืดตามัวทำเรื่องเลวร้ายขึ้นมาทั้งหมด
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 53 อาการที่อร่อยที่สุดในชีวิตข้า
บทที่ 53 อาการที่อร่อยที่สุดในชีวิตข้าจวนถึงเวลาที่เจี่ยฟางนัด สวี่หยางย่างเท้าเดินไปที่ห้องของนางด้วยหัวใจที่เจ็บปวดเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความหม่นหมองสองเท้ามาถึงห้องของเจี่ยฟางนางหยุดเดินก่อนจะซ่อนความเศร้าไว้ภายในฝืนหน้ายิ้มกริ่มพลางเดินเข้าไปด้านใน อาหารมากมายถูกจัดเรียงอย่างสวยงามครั้นเจียฟางเห็นสวี่หยางเดินเข้ามานางรีบเดินมาหาพร้อมดึงแขนของสี่หยางนั่งลงเก้าอี้ที่นางจัดไว้ให้“พี่หยางมาแล้วหรือเจ้าคะ มานั่งด้านนี้สิเจ้าคะ ข้าทำอาหารที่พี่หยางชอบทั้งนั้นเลยวันนี้ท่านต้องกินให้เยอะ ๆ นะเจ้าคะ”“ข้าดีใจเหลือเกินที่เจ้าทำอาหารมากมายให้ข้าเช่นนี้วันนี้ข้าคงกินข้าวมากกว่าทุกวันแล้วสินะ” สวี่หยางหันไปมองเจี่ยฟางยิ้มกริ่มให้แก่นางความรู้สึกเจ็บร้าวไปถึงทรวงอกเมื่อเห็นว่าน้องสาวที่เขารักกำลังตอบแทนความรักโดยการมอบความตายให้แก่ตน“ข้าคิดไว้แล้วว่าท่านต้องชอบ พี่หยางเจ้าคะข้าขอโทษเรื่องที่ผ่านมาข้าไม่น่าคิดสงสัยท่านเลยทั้ง ๆ ที่ท่านรักข้ามากขนาดนี้ จากนี้เราสองพี่น้องจะรักใคร่ปองดองข้าสัญญาจะไม่หูเบาอีกเจ้าค่ะไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นข้าจะเชื่อใจท่านพี่เพียงผู้เดียวเจ้าค่ะ วันนี้เรามากิน
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 52 จัดการเช่นอย่างเคย
บทที่ 52 จัดการเช่นอย่างเคยฝั่งด้านเจี่ยฟางนางตื่นเช้ามาด้วยอารมณ์ขุ่นมัวทั้งคืนนางเฝ้าคอยเสิ่นเกาหลานแต่เขากลับไม่มาหานาง ทั้งที่นางได้ยินจากสาวใช้ว่าเสิ่นเกาหลานกลับมาจากด้านนอกแล้วแท้ ๆ วันนี้นางจึงจะไปหาเสิ่นเกาหลานที่ห้องเพื่อกินอาหารเช้ากับเขาแต่เมื่อกำลังเดินไปพบหลีลี่จื่อกำลังเดินตรงมาหานางด้วยใบหน้าตื่นตระหนก ทำให้นางอยากรู้ว่านางมีเรื่องอันใดมาแจ้งกันถึงได้ตื่นตระหนกเช่นนั้น“เจ้ามีเรื่องอันใดถึงได้วิ่งหน้าตื่นมาเช่นนี้”“ท่านยังไม่รู้สินะเจ้าคะ วันที่ฮูหยินกลับมาคุณชายเสิ่นเกาหลานไปหานางก่อนที่จะมาพบท่านที่นี่และสิ่งที่ข้าได้ยินมาว่าคุณชายเสิ่นเกาหลานไปขอให้นางยอมให้อภัยเรื่องที่เคยเกิดขึ้นและขอเริ่มต้นใหม่ แต่ว่าคืนนั้นฮูหยินไม่ยอมเพราะยังเจ็บช้ำใจอยู่แต่ว่าวันนี้ก่อนที่ข้าจะมาที่นี่จู่ ๆ ถูกฮูหยินเรียกใช้ให้ไปตามคุณชายไปพบที่ห้องด้วยเจ้าค่ะแถมยังทำอาหารด้วยตนเองเต็มโต๊ะไปหมดหรือว่าฮูหยินใหญ่จะยอมให้อภัยจริง ๆ เจ้าคะ ข้าคิดว่าคุณชายรักฮูหยินรองเพียงผู้เดียวเสียอีกแต่ก่อนไม่เห็นสนใจฮูหยินใหญ่สักนิด อะไรกันวาจาบุรุษช่างเชื่อถือไม่ได้จริง ๆ นะเจ้าคะ” หลีลี่จื่อสุมไฟในใจให้เจ
สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น บทที่ 51 วางแผนเปิดโปง
บทที่ 51 วางแผนเปิดโปงเช้าวันรุ่งขึ้นสวี่หยางไม่รู้เลยว่ามื้อคืนตนเองนอนหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันมารู้ตัวอีกทีท้องฟ้าเริ่มสว่างเสียงนกขับขานส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวเสียแล้ว“เช้าแล้วสินะ! วันนี้ข้าจะต้องพบเจอเรื่องอะไรบ้างนะ” สวี่หยางลุกขึ้นจากเตียงเปิดหน้าต่างมองไปด้านนอกดวงตะวันเริ่มโผล่ขึ้นท้องฟ้าวันนี้ช่างงดงามเหลือเกิน“ข้าไม่เข้าใจเจ้าสักนิดมีตรงใดบ้างที่ข้าบกพร่องทำหน้าที่พี่ของเจ้าไม่ดีกัน เจี่ยฟางเจ้ามีเหตุผลอันใดนะ! “สวี่หยางพึมพำคิดถึงเจี่ยฟางที่ทำเรื่องใหญ่มากมายหลายอย่างเช่นนี้นางถลำลึกเกินกว่าจะย้อนกลับเสียแล้วหรือเพราะว่าที่ผ่านมาเจี่ยฟางอิจฉานางกัน อย่างนางมีเรื่องอะไรให้น่าอิจฉากันก๊อก ๆ พลันเสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้สวี่หยางหยุดความคิดนั้น“ข้าหลีลี่จื่อเจ้าค่ะฮูหยิน”“เข้ามาสิ”“ฮูหยินเจ้าคะข้ามีเรื่องมาแจ้งเจ้าค่ะ จำเรื่องเมื่อคืนนี้ได้หรือไม่เจ้าคะหลังจากที่ฮูหยินกลับมาข้าได้นวดให้ฮูหยินรองข้าสังเกตเห็นตอนที่ฮูหยินจับที่ข้าของนาง ข้าจึงบีบซ้ำอีกและโดนนางด่าต่อว่าอย่างรุนแรงเจ้าค่ะ ที่นางรู้สึกเจ็บเพราะขาของนางมีบาดแผล และยาที่ซื่อจินนำไปทิ้งนั้นคงเป็นยาที่รักษาแผลที
