เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 318
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 319
ฮั่วจือสิงใส่สร้อยนั้นมาพอดีจึงยกขึ้นมาเทียบกับสิ่งที่เจียงชั่นถือมันเหมือนกันจริง ๆ เหมือนกระทั่งกระดิ่งและรูปแบบการทอทั้งสองสบตาแล้วพยักหน้าให้กันโดยที่ไม่พูดอะไรอีก จากนั้นฮั่วจือสิงก็จูงมือเจียงชั่นออกไปอย่างรวดเร็วทั้งสองขับรถไปยังที่พักแถวน้ำพุร้อนที่มาครั้งก่อน สายลมที่พัดผ่านมีกลิ่นเค็มของน้ำทะเลเล็กน้อย หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินไปบนถนนบนภูเขาที่คดเคี้ยว ทว่าไม่นานก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย“ชะตาชีวิตของผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างดีนะ”“อืม..เพียงแต่ว่าโอกาสในชีวิตแต่งงานยังไม่ดีนัก เดี๋ยวก็ต้องเลิกกัน”เจียงชั่นเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปใกล้ภาพที่เห็นตรงนั้นคือหญิงชราที่กำลังดูลายมือให้กับนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง ที่สีหน้าไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเจียงชั่นยืนนิ่ง “แต่เดี๋ยววันหนึ่งก็จะมีความสุขนะ”นี่คือสิ่งทีหญิงชราบอกทั้งสองในตอนแรกไม่ใช่หรือ?“สร้อยข้อมือสองเส้นนี้เก็บเอาไว้นะ” หญิงชราหยิบเชือกสีแดงที่มีระฆังเล็ก ๆ ห้อยอยู่ให้ “ในอนาคตหากวันหนึ่งแยกจากกัน สร้อยข้อมือเส้นนี้ก็จะบอกให้รู้ว่าแต่ละเส้นอยู่ตรงไหน…”ฮั่วจือสิงตกตะลึงที่แท้ไม่ว่ากับใครก็พูดแบบนี้หมดเลยสิน
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 320
ตอนนี้ทั้งเจียงชั่นและฮั่วจือสิงต่างก็จะตั้งรกรากอยู่ที่ซีหยวนแม้ว่าไป๋จิ่งหยวนจะจัดเตรียมทุกอย่างแล้ว แต่เจียงชั่นก็รู้สึกว่าบ้านของตนก็ควรจัดการทุกอย่างเองให้เรียบร้อยดังนั้นในขณะที่ทำการส่งงานต่อในสำนักพิมพ์แล้วจะมาเริ่มงานใหม่ที่หยู่เฟิงมีเดีย ช่วงเวลาว่างสองสามวันมานี้เธอก็ตระเวนไปยังที่ต่าง ๆ ในเมืองเพื่อซื้อข้าวของเครื่องใช้บางอย่างเองโดยค่าใช้จ่ายเป็นฮั่วจือสิงที่รับผิดชอบให้ทั้งหมดหลังจากที่การประชุมจบลง ฮั่วจือสิงก็รับรู้ได้ถึงแรงสั่นของโทรศัพท์ มันมีข้อความแจ้งเตือนการใช้บัตรเครดิตอย่างต่อเนื่องเขาจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย ทว่าในแววตากลับเต็มไปด้วยความสุขที่ผ่านมาเขาไม่ค่อยเห็นเจียงชั่นซื้อข้าวของอะไร แต่พอได้ลงมือซื้อเมื่อไหร่เธอก็ช้อปปิ้งเก่งไม่เบาขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ รายจ่ายแต่ละเดือนมีแต่ละดิ่งลง ชะตากรรมเขาจะเหมือนกับลู่หลี่ซานหรือเปล่าที่จะมีเงินไม่พอซื้อบุหรี่สักซอง?ฮั่วจือสิงคิดอยู่ในใจผู้อำนวยการแผนกที่กำลังรายงานการทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมาเห็นสีหน้าของเขาก็ตื่นตระหนก “คะ คุณชาย?”ไม่รู้ว่าเขาควรจะร้องไห้ออกมาดีไหมที่เห็นหน้าของเจ้านายตัวเองแบบนั้น
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 321
ฮั่วจือสิงก้มลงมองส่วนสูงของเธอน้อยมาก พอยืนข้าง ๆ ศีรษะของเธอจึงเท่าไหล่ของเขาเท่านั้น ชายหนุ่มจึงแตะที่ผมนุ่มเบา ๆ“ถ้าผมไม่มา เงินเดือนนี้น่าจะถูกใช้จนหมดเลยหรือเปล่า?” เขากระซิบแล้วหัวเราะ“จะเป็นไปได้ยังไงคะ ในเมื่อฉันแบ่งเอาไว้ให้แล้วนะ”“จริงเหรอ?”“อืม..พอมาคำนวณดูแล้ว อาหารกลางวันก็มีคนที่บริษัทเตรียมไว้ให้คุณ คุณไม่ได้เสียเงินเลยสักบาท ส่วนเสื้อผ้าฉันก็ช่วยซื้อ ตอนนี้ย้ายมาที่ซีหยวนแล้ว เราไม่ต้องจ่ายค่าเช่าเลยด้วยซ้ำนี่นา ชีวิตดีกว่าเจียงโจวเยอะเลย”“ในบรรดาเสื้อผ้า อาหาร ที่พัก และการเดินทาง ค่าเดินทางก็ใช้เงินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” เจียงชั่นนับนิ้วของเธอ “รถที่คุณขับตอนนี้ก็คันเล็กลงประหยัดน้ำมันมากเลยนะคะ ฉันคำนวณมาแล้ว การเติมน้ำมันเดือนละสองพันก็เพียงพอค่ะ!”“ดังนั้น...” เธอยิ้มแล้วดึงเงินสองพันออกมายัดใส่ในกระเป๋าเสื้อของเขา “เดือนนี้คุณใช้มันได้นะ”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเงินหายไปราวกับควันจริง ๆเขาคร่ำครวญในใจนับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อเห็นดวงตาที่ขี้เล่นและน่ารักของเจียงชั่นก็ทำได้เพียงแค่ยิ้มเท่านั้น“ทำไมคะ?” หญิงสาวมองเขาด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 322
“เซ็นสัญญากับเนี่ยซิน คงยังไม่ลืมใช่ไหม”ลู่หลี่ซานรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะนี่คือสิ่งที่เขาได้รับจากการสละศักดิ์ศรีเพื่อแลกกับลิปสติกสามร้อยแท่ง! “ไม่ลืม” ฮั่วจือสิงหัวเราะลู่หลี่ซานมองอย่างลังเล “จริงเหรอ?”“แต่ได้ยินมาว่าหยู่เฟิงมีเดียก็กำลังแย่งตัวเขาเหมือนกัน พวกเขาคงติดต่อเป็นการส่วนตัวหลายรอบแล้วด้วย”ฮั่วจือสิงสะดุ้ง นี่มันเป็นบริษัทของแม่เขาเอง?ฟู่ซิ่วอวี้กำลังสนใจเนี่ยซินเหมือนกันถ้าเกิดการแข่งขันทางธุรกิจขึ้นมา เขาจะไม่ข้ามเส้น“อาจจะแค่ข่าวลือก็ได้” เขาเอ่ย “เดี๋ยวถามให้”“ขอบคุณ” ลู่หลี่ซานหัวเราะ ลิปสติกสามร้อยแท่งคงจะไม่เปล่าประโยชน์หรอกใช่ไหม?…..ฮั่วจือสิงกลับไปที่ซีหยวน เมื่อเข้าไปในห้องนอนก็เห็นเจี่ยงชั่นนั่งอยู่บนผ้าปูใหม่ร่างเล็กกำลังบิดตัวไปมาอย่างเงียบ ๆฮั่วจือสิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินเข้าไปหา เมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากทางด้านหลัง เธอจึงหันมามอง“กลับมาแล้วเหรอ?” คนตัวเล็กยิ้ม “ฉันเพิ่งเปลี่ยนผ้าปูใหม่เป็นไงบ้างคะ?”ฮั่วจือสิงคิดในใจว่าเขาไม่ได้สนใจผ้าปูที่นอนใหม่ สิ่งที่เขาสนใจคืออยากจะกอดคนตัวเล็กบนผ้าปูใหม่นี่ต่างหาก“ดูดีนะ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 323
ฮั่วจือสิงหันไปหาเธอด้วยความตะลึงผมยาวของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อย ยิ่งสร้างความน่ารักน่าชังขึ้นไปอีกถ้าไม่ใช่เพราะมีเรื่องมากมายต้องจัดการกับตระกูลฮั่ว เขาก็ยังต้องการ...“แน่ใจเหรอว่าจะเอาอาหารกลางวันไปให้?”เจียงชั่นพยักหน้าชายหนุ่มจึงยิ้มแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ“โอเคครับ” เขาเอ่ย “เดี๋ยวเที่ยงนี้ผมรอนะ”หลังจากเที่ยงวันไปแล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกินข้าวหรือกินเธอก่อนดี...ทันทีที่ฮั่วจือสิงออกไป เจียงชั่นก็ยุ่งอยู่ภายในครัวหลังจากที่ป้าเฉินทำความสะอาดภายในและภายนอกเสร็จแล้ว จู่ ๆ เธอก็ถูกกลิ่นหอมดึงดูดใจ เมื่อเดินมาดูก็เห็นเจียงชั่นกำลังเตรียมอาหารและซุปไว้อย่างดีและกำลังจะบรรจุลงในภาชนะเก็บความร้อน“คุณเจียงกำลังทำอะไรอยู่คะ?” ป้าเฉินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ได้กลิ่นหอม ๆ แบบนี้ จะต้องอร่อยมากแน่ ๆ”เจียงชั่นยิ้มก่อนจะวางหมูผัดเปรี้ยวหวานลงบนจานให้เธอในตอนแรกป้าเฉินกลับไม่กล้าหยิบมันขึ้นมา ทว่าสุดท้ายเมื่อได้ชิมความเปรี้ยวหวานที่กลมกล่อมก็ทำให้ป้าเฉินต้องร้องออกมาทั้งหัวเราะและยิ้มอย่างมีความสุข “ตอนอายุเท่านี้ป้าทำอาหารไม่ได้เท่าคุณเจียงเลยนะ”“งั้นเดี๋ยวจะทำให้บ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 324
เจียงชั่นพยักหน้าแล้วออกไปทันทีฮั่วจือสิงมอบบัตรเข้าออกบริษัทพิเศษให้กับเธอ ดังนั้นเจียงชั่นจะสามารถเข้าออกที่ไหนในบริษัทก็ได้โดยไม่ต้องนัดหมายผ่านพนักงานต้อนรับด้านหน้าเธอจึงใช้บัตรนี้ขึ้นลิต์พิเศษแล้วขึ้นไปยังชั้นบนสุดกำลังจะเข้าไปในห้องทำงาน แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยจากด้านใน“...เนื้อหาที่เฉพาะเจาะจงพวกนี้รวบรวมมาเป็นรายงานที่คุณสามารถตรวจสอบได้”เจียงชั่นตกตะลึงเสียงนี้คุ้นเคยมาก ราวกับเสียงของเหยาม่านหนิงเหยาม่านหนิงอยู่ในห้องทำงานของเขา?ไม่แปลกที่ส่งข้อความไปหาเขาหลายข้อความระหว่างทาง แต่เขาไม่ตอบกลับเลย“จือสิง” เสียงของเหยาท่านหนิงอ่อนลง “ฉันช่วยคุณเตรียมงานเซ็นสัญญากับทางฝรั่งเศสในสัปดาห์นี้ไว้แล้ว”ทว่าฮั่วจือสิงไม่ตอบ“ที่ฉันทำทั้งหมดก็เพื่อคุณ” เธอพูดด้วยความเจ็บปวด “ตอนนี้เราสามารถทำงานร่วมกันได้แล้ว ฉันก็ยิ่งชื่นชมโอกาสนี้มากยิ่งขึ้น... จือสิง คุณอยากให้ฉันควักกัวใจออกมาให้คุณเห็นจริง ๆ ใช่ไหม?”“ขอแค่คุณพยักหน้า ฉันก็จะพิสูจน์ให้คุณเห็น”เธอรู้สึกเวียนหัวเจียงชั่นหายใจเข้าลึก ๆ เธอเชื่อมั่นในตัวของเขา ทว่าการที่ฮั่วจือสิงเย็นชาก
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 325
เหยาม่านหนิงตะลึง“เป็นอะไร?” ฮั่วจือสิงมองด้วยความเย็นชา “บอกว่าจะควักหัวใจออกมาให้ดูไม่ใช่หรือไง?”“จือสิง...” เหยาม่านหนิงอึ้ง“หรืออยากให้ฉันทำให้?”“ไม่นะ!”“ฉันหมายถึงฉันทำทุกอย่างได้เพื่อคุณ” เธอเอ่ย “ที่บอกว่าจะควักหัวใจออกมาน่ะ ...มันเป็นแค่คำเปรียบเทียบเท่านั้น...”เหยาม่านหนิงเสริม “คุณไม่เข้าใจหรือไงจือสิง?”“ต้องขอโทษด้วย” ฮั่วจือสิงหัวเราะเบา ๆ “ฉันเป็นคนที่คิดอะไรตรงไปตรงมา ก็เลยนึกว่าเธออยากจะควักหัวใจตัวเองออกมาจริง ๆ น่ะสิ”“อ้อ” เหยาม่านหนิงเอ่ย “คงล้อฉันเล่นใช่ไหมล่ะคะ?”“ฉันไม่เคยพูดเล่นกับคนไม่สนิท”การแสดงออกของเขายิ่งทำให้บรรยากาศโดยรอบเย็นยะเยือกเหยาม่านหนิงกัดริมฝีปากแล้วมองเขาด้วยสีหน้าที่ซีดเผือด“คุณ..คุณบอกว่าไม่สนิทกับฉันงั้นเหรอ?” เธอกระซิบเบา ๆ “คุณปู่บอกแล้วไงว่าเราจะต้องแต่งงานกันน่ะ!”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ในตอนนี้เองที่เจียงชั่นเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าเมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาร่างสูงก็ตัวแข็งทื่อ ไม่ทันได้สังเกตว่าได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว“ชั่นชั่น...”เขารู้สึกตื่นตระหนก เจียงชั่นคงจะเห็นว่าเหยาม่านหนิงอยู่ในห้องทำงานข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 326
เจียงชั่นตอบอย่างไม่เต็มใจนัก “สัปดาห์หน้าคิดว่าคงไม่ได้ค่ะ...ฉันต้องไปทำงานที่หยู่เฟิงมีเดียแล้วตั้งแต่วันพรุ่งนี้”“เร็วขนาดนั้นเลย?”“ค่ะ” เธอยิ้มตั้งแต่ที่เจียงชั่นส่งมอบงานที่สำนักพิมพ์เสร็จ ฟู่ซิ่วอวี้ก็โทรตามเธอสามวันต่อกันเพื่อขอให้เธอมาทำงานให้เร็วที่สุดแม้ว่าจะเหลือเวลาให้เตรียมตัวอีกสองวัน แต่ความเป็นมืออาชีพตอนนี้เจียงชั่นจึงกำลังทำงานอย่างบ้าคลั่ง“เรื่องนี้..ไม่เป็นไรหรอก” ฮั่วจือสิงบอก “เดี๋ยวผมจะขอแม่ให้หยุดให้คุณหนึ่งวัน”เจียงชั่นขมวดคิ้ว “ไม่ดีเลยนะ”“ไม่เห็นแย่ตรงไหน” เขาหัวเราะลั่น ก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้ม “งานเลี้ยงนี้สำคัญ คุณจะต้องไปกับผม”เห็นได้ชัดว่าเจียงชั่นจะยังไม่เข้าใจคำว่า ‘สำคัญ’ ที่เขาหมายถึงเธอไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วฮั่วจือสิงที่อยู่เบื้องหลังโครงการที่ดินแถบชานเมืองตะวันตกไม่ต้องการปรากฎตัวในงานพร้อมกับเหยาม่านหนิง การที่พาเจียงชั่นไปด้วยจึงมีความสำคัญมากเจียงชั่นหัวเราะอย่างมีความสุข......ไม่กี่วันต่อมาที่สำนักงานของหยู่เฟิงมีเดียฟู่ซิ่วอวี้กำลังนั่งจ้องลูกชายด้วยสีหน้าจริงจังใบหน้าหล่อเหลาจึงคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ“แม่ครับ...”ฟู่ซิ่วอว
บทล่าสุด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 380
เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 379
เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 378
เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 377
“ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 376
“ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 375
“ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 374
เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 373
จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 372
“คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั
