บทที่ 55

"เดินดีๆ นะ" ชายหนุ่มเดินตามหลังมา แต่คนที่เดินกลางกลับเป็นตั๊กแตน เพราะถนนช่วงนี้เล็กมากเดินข้างๆ กันก็ไม่ได้ เขาได้แต่มองคนเดินนำหน้าแบบเป็นห่วงกลัวว่าจะตกคลองส่งน้ำ ..ไฟฉายในมือของเหนือตะวันพยายามส่องให้คนข้างหน้าเห็นได้ชัดที่สุด

"แตนเดินแถวนี้จนชินแล้วล่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก" พูดแบบมีนัยยะเหมือนว่าเดินเข้าออกที่บ้านของเขาบ่อยแล้ว

แต่คนเดินนำหน้าเริ่มจะมันเขี้ยว

เพียงไม่นานก็เดินมาถึงตรงที่ขุดน้ำประปา ..คนงานนับสิบหยุดงานกันไปแล้ว.. ทุกคนพักที่หน้างาน เพราะว่ามันเป็นงานเร่งด่วนต้องได้ตื่นมาทำแต่เช้ามืด และตอนนี้พวกเขาก็กำลังตั้งวงดื่มเหล้าตามประสาผู้ชายทั่วไป

พอเดินมาถึงตรงนี้เหนือตะวันก็รีบเดินแซงหน้าตั๊กแตนเพื่อไปให้ทันคนที่เดินนำหน้า ..มาถึงตัวเธอเขาก็ยื่นมือไปโอบไหล่ไว้

"อะไรของนาย" มิลานไม่รู้ว่าเขาทำไปเพื่ออะไร ..แต่ทำไมตั๊กแตนจะไม่รู้ เพราะสายตาผู้ชายพวกนี้ต่างก็มองสะโพกของมิลานเวลาเดิน

"เดินไปเถอะน่า"

ใช้เวลาอีกไม่นานก็เดินเข้ามาถึงหมู่บ้าน ตรงนี้เริ่มมีไฟส่องสว่างจากเสาไฟฟ้าก็เลยไม่ต้องใช้ไฟฉายแล้ว

"แตนไม่กลับบ้านเหรอ" เหนือตะวันถามขึ้น เพราะถึงซอยบ้านของตั๊กแตนแล้ว แต่ไม่