"แล้วคุณรู้ไหมว่าการเป็นแฟนกัน..เขาทำกันยังไง""ทำยังไงล่ะคะ""เขาไม่มามองสบตากันแค่นี้หรอกนะ""คุณก็สอนฉันสิคะ ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน""คุณพร้อมให้ผมสอนแน่นะ"พิมพ์พยักหน้าแบบกล้าๆ กลัวๆ เธอจะฝากชีวิตไว้กับเขาได้จริงไหม ที่เธอครองความเป็นโสดมาจนทุกวันนี้ เพราะคิดว่าผู้ชายคนแรกที่เข้ามาก็ต้องเป็นคนที่เธอหวังจะฝากผีฝากไข้ไว้ได้ด้วยริมฝีปากหนาค่อยๆ ขยับลงมาใกล้ แบบชั่งใจถ้าเธอหลบเขาก็จะไม่เดินเครื่องต่อ แต่นอกจากเธอจะไม่หลบแล้วยังหลับตาลงเหมือนว่าเชิญชวนอีกฝ่ายเขาเป็นผู้ชายทั้งแท่ง ถ้าผู้หญิงเต็มใจแบบนี้มีหรือจะปล่อยไป ริมฝีปากของกายแนบจูบลงแบบอ่อนโยน แต่บางจังหวะเขาก็ใช้อารมณ์นำพา จนริมฝีปากบางเผยอตามแรงดูด"อืม" ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางในลำคอของอีกฝ่ายมันก็ยิ่งร้อนรุ่มในร่างกาย"พิมพ์คุณจะไม่เสียใจแน่นะ" ก่อนที่เขาจะหยุดตัวเองไม่ได้อยากถามเธอให้แน่ใจก่อนพิมพ์ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยพูดอะไรออกมา "..แต่ฉันขออะไรอย่างได้ไหมคะ""ขออะไร""คุณได้ตัวฉันแล้วอย่าทิ้งขว้างได้ไหมคะ"หลังจากที่เธอพูดจบเขาก็ดันตัวลุกขึ้น ..ทีแรกพิมพ์ก็ตกใจคิดว่าเขาจะไม่ให้ตามที่เธอขอ แต่พอลุกขึ้นกายก็เริ่มถอด
หลังจากที่กายออกไปพิมพ์พยายามบังคับตัวเองนอนให้หลับ และเธอก็ทำได้สำเร็จเพราะร่างกายที่บอบช้ำจนถึงบ่ายคล้อยของวันเดียวกัน เป็นเวลาที่เธอตั้งนาฬิกาปลุกไว้เผื่อว่านอนเพลิน วันนี้ถ้าไม่มีนาฬิกาปลุกสงสัยว่าจะตื่นไม่ทันไปทำงานแน่เลย"โอ๊ย" แต่พอดันตัวลุกขึ้นพิมพ์ก็รู้สึกปวดเนื้อปวดตัว ผู้หญิงคนอื่นจะรู้สึกแบบเธอไหมเนี่ย ทำไมมันถึงเจ็บทรมานจังเลยแต่หญิงสาวก็ต้องกัดฟันลุกให้ได้ ขณะที่อาบน้ำชำระร่างกายเธอก็รู้สึกแสบจุดที่ถูกเสียดสีจนไม่อยากล้างทำความสะอาดอาบน้ำเสร็จพิมพ์ก็ออกมาแต่งตัว ไหล่ก็ยังไม่หายยังหาเรื่องมาเจ็บส่วนอื่นของร่างกายอีก เวลาแบบนี้ทำไมเธอถึงคิดถึงเขา ถ้าเขาอยู่ตรงนี้คงทำให้เธอบรรเทาความเจ็บลงได้บ้าง"อ้าวพิมพ์จะไปทำงานแล้วเหรอ" เปิดประตูออกมาก็เห็นยี่หวานั่งอยู่ห้องรับแขก"ค่ะ""พิมพ์ไม่สบายหรือเปล่า" ยี่หวาเห็นสีหน้าของพิมพ์ดูเหนื่อยๆ"เปล่านี่คะ""ที่ทำงานเป็นยังไงบ้าง""ก็เหมือนเดิมค่ะ.. พิมพ์ขอตัวก่อนนะคะ" พิมพ์ต้องออกไปหาอะไรทานก่อนเพราะเธอจะทานยาแก้ปวด ถ้าไม่งั้นวันนี้คงทำงานไม่ไหวแน่พอพิมพ์ไปแล้วยี่หวาก็อยู่ในโหมดเหงาอีก วันทั้งวันกว่าจะได้เจอหน้าสามีเพราะเขาก็มีงาน
"ผมไม่มีวันเชื่อคนอื่น คุณอยากพูดอะไรให้ผมฟัง คุณก็พูดมาสิ ผมพร้อมที่จะเชื่อคุณคนเดียว"ทำไมเธอถึงไม่ดีใจกับคำพูดปลอบโยนของเขาเลย เหมือนว่ามันเป็นการบังคับให้เขาเชื่อคำพูดของเธอเพียงคนเดียวพิมพ์ขอตัวกลับมาห้องทำงานและก็นั่งเงียบๆ อยู่คนเดียว หรือเธอจะยอมรับการทาบทามให้ไปทำงานดี เผื่อถ้าที่นี่ไม่มีเธอสักคน พวกเขาอาจจะใช้ชีวิตกันแบบมีความสุขก็ได้หนี้สิน เธออย่าลืมสิพิมพ์ เธอยังมีหนี้สินที่ต้องชดใช้คิดได้แบบนั้นพิมพ์ก็เอานามบัตรที่นเรศวรให้ไว้ออกมา แล้วก็กดโทรออกตามตัวเลขที่มีอยู่บนนามบัตรนั้น>>{"ฉันขอคุยกับเสี่ยนเรศวรหน่อยค่ะ"}อีกฝ่ายที่รับสายก็ยื่นโทรศัพท์ไปให้เสี่ย เพราะตอนนี้เขากลับกรุงเทพฯ ไปแล้ว {"ดีใจนะครับที่คุณพิมพ์ติดต่อมา"}>>{"เสี่ยคะ พิมพ์อยากให้เสี่ยพูดกับทางด้านเสี่ยสิงขรหน่อย"} หลังจากที่พิมพ์แจ้งเจตจำนงของเธอแล้ว ทั้งสองก็ตกลงตามที่พิมพ์ขอมาแต่เรื่องนี้เธอต้องให้ทางผู้ใหญ่พูดคุยกันเอง เธอจะไปช่วยงานที่นั่นจนกว่างานจะลงตัว แล้วเธอก็จะกลับมาทำงานที่นี่ในตำแหน่งเดิม เรื่องนี้นเรศวรก็ตอบตกลงว่าจะคุยให้และยังมีอีกคนที่เธอต้องคุยเพื่อให้เขาเข้าใจสิ่งที่เธอทำ แต่ทั
เสียงเล็กร้องครางออกมาประหนึ่งเหมือนว่าอารมณ์ของเธอคล้อยไปกับเขา แต่จริงๆ แล้วเสียงที่เปล่งออกมาล้วนแต่เกิดจากความเจ็บแสบปวดร้าวในร่องแคบที่ถูกความใหญ่ยาวเสียดสีที่แผลเดิมเกิดเป็นผู้หญิงต้องอดทนขนาดนี้เลยเหรอ เจ็บก็บอกไม่ได้ กลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่มีความสุขในเรือนร่างของตัวเอง แล้วที่เธอทำไปทั้งหมดเพื่ออะไร"เจ็บ" เสียงเบาเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบาง คิดว่าอีกฝ่ายจะได้ยินแต่เขากำลังอารมณ์คุกรุ่นมืออันแข็งแกร่งจับขาเรียวพาดขึ้นไหล่ทั้งสองข้างก่อนจะโน้มตัวลงแล้วใช้แรงเอวกระแทกซอยถี่"โอ๊ย" ฝ่ามือเรียวเอื้อมลงไปดันท้องน้อยตอนที่เขากระแทกเข้ามา หวังให้เขาหยุดไว้แค่นี้ก่อน แต่กายกลับคิดว่าเธอกำลังเสียว เขาเลยเร่งการกระแทกหนักหน่วงขึ้น"ซี๊ดดด พิมพ์ผมใกล้แล้ว""อืออ" พิมพ์หายใจเข้าลึกๆ ตอนได้ยินเขาบอกว่าใกล้แล้ว"อ้าาาา พิมพ์ เสียวจัง" กายกระแทกเข้าไปอีกหลายทีต่อหลายทีก่อนจะชักดึงมันออกมาหลั่งด้านนอกอุ้งมือหนาโอบอุ้มท่อนเอ็นนั้นไว้แล้วก็ชักเพื่อรีดน้ำที่มันคลั่งคาอยู่ให้ออกมา"พิมพ์" สิ้นสุดความเสียวนั้นเขาถึงได้สังเกตว่าเธอหลับไปแล้ว เธอหลับเหรอหรือว่า? กายรีบดันตัวลุกขึ้นแล้วก็ปลุกเธอดูอีกคร
"คุณกายรู้ไหมคะว่าตัวเองมีเสน่ห์มากเลย" หลังจากที่วางแก้วลงอารียาก็หยอดคำหวานให้กาย"ผมหรือครับ""นอกจากจะหล่อแล้วคุณยังมีเสน่ห์อีกนะคะ เสียดายจังที่ไม่เลือกคบกับยา""หึ.. เราไม่พูดเรื่องนี้กันดีกว่าครับ""แล้วเราจะพูดเรื่องไหนกันดีล่ะคะ" ขณะที่พูดอารียาก็เอื้อมมือไปสัมผัสหน้าอกจนสายตากายมองต่ำลงไปดู"ผมมีแฟนแล้วครับ" กายพูดแค่เตือน อยากให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำนั้นเอง"เรื่องนี้ยารู้ค่ะ แต่คนเราก็ต้องมีสิทธิ์เลือกสิคะ ยาพร้อมที่จะเป็นตัวเลือกให้คุณกายนะคะ"ตึก! อยู่ดีๆ แก้วน้ำก็ถูกวางกระแทกลงกับเคาน์เตอร์บาร์ กายหันขวับกลับไปมองด้านหลังของตัวเองทันที แต่อารียาเห็นแล้วเพราะหันหน้าไปทางนั้น ส่วนกายไม่เห็นว่าตอนนี้พิมพ์อยู่ด้านหลัง"ยาขอตัวนะคะ คุณกายเก็บไปคิดให้ดีก่อนค่อยตอบก็ได้นะ"ซู่! "พิมพ์" กายคิดไว้แล้วว่าพิมพ์ต้องทำแบบนี้ เขาเลยรีบเอาตัวเองมารับน้ำที่พิมพ์หวังจะสาดใส่อารียา"คุณไปปกป้องมันทำไม""ผมไม่อยากให้มีเรื่องกัน"อารียาเห็นว่าตัวเองยั่วอารมณ์อีกฝ่ายสำเร็จแล้วก็รีบออกไปก่อนที่จะไม่ใช่น้ำแต่เป็นแก้ว"คุณเลือกมาระหว่างฉันกับมัน""ทำไมต้องให้เลือกอีก ในเมื่อผมเลือกคุณแต่แรกแล้ว
กายกลับลงมาด้วยความสิ้นหวัง 3 เดือนมันอาจจะไม่นานสำหรับคนที่ไม่ได้รอ แต่ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วเขาก็ต้องยอมรับในการตัดสินใจของเธอวันนั้นทั้งวันกายไม่เป็นอันทำอะไรเลย คิดโทษแต่ตัวเองว่าถ้าไม่โกรธเขาคงได้ไปส่งเธอคืนที่สองที่พิมพ์จากที่นี่ไป วันนี้เจ้านายเข้ามาดูงานกายเลยต้องตามเข้ามาด้วย"คุณกายคะ"ได้ยินเสียงเรียกเขาก็จำได้แล้วว่าเป็นใคร กายทำแค่หยุดแล้วหันไปมอง"คิดถึงคุณกายจังเลยค่ะ ไม่เห็นหน้าแค่คืนสองคืน""คุณยาจะคิดถึงผมทำไมครับ""ทำไมคุณกายพูดแบบนั้นล่ะคะ ยามีความรู้สึกดีๆ ให้กับคุณกายนะคะ""อย่ามีความรู้สึกดีๆ ให้กับคนที่มีเจ้าของแล้วเลยนะครับ มันเป็นเรื่องที่ไม่ดี" พูดจบกายก็ตัดบทโดยการเดินจากไป"หึ.. อีพิมพ์มันมีอะไรดีวะ คอยดูนะสักวันฉันจะต้องแย่งผู้ชายของมันมาให้ได้" ก่อนหน้าแค่อยากจะทำให้อีกฝ่ายอกแตกตาย แต่ตอนนี้อารียาคิดว่าผู้ชายคนนี้แหละคือคนที่เธอต้องแย่งมาเป็นของเธอให้ได้เวลากว่าจะผ่านไปแต่ละนาทีมันช่างนานเหลือเกิน นี่ขนาดเขาทำงานไม่ได้หยุดเลย กายอดไม่ได้ที่จะหยุดมองห้องทำงานของพิมพ์ แต่พอเขาหยุดยืนอยู่แค่ครู่เดียว เจ้าของคนที่ใช้ห้องนี้อยู่ก็เดินมา"คุณกายอยากเข้าไปข้
[Nreṣ̄wr Club] (นเรศวรคลับ)จากที่นเรศวรไปดูงาน เขาก็ได้ไอเดียตั้งชื่อคลับมาจาก คลับ S̄ingk̄hr (คลับสิงขร)ที่จริงคลับนี้ไม่ได้เพิ่งตั้งขึ้น แต่ก่อนมันคือสกายคลับที่เคยโด่งดังและมีชื่อเสียง หลังจากที่เจ้าของประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป ก็ไม่มีใครเข้ามาดูแล เพราะญาติที่เหลืออยู่ก็คือน้องสาวและเธอก็ไม่สันทัดเรื่องนี้ แต่พอนเรศวรจะขอซื้อขาดตัวทางนั้นก็ไม่ยอมขาย เพราะมันเป็นสถานที่ที่พี่ชายเธอรักมาก เขาเลยซื้อ 70% อีก 30% ยังให้เป็นหุ้นของครอบครัวเจ้าของเดิมอยู่และ 70% นั้นไม่ใช่ของนเรศวรเพียงคนเดียว ยังมีมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลอีกคนหนึ่งที่ร่วมลงทุนด้วยกันน้องสาวของสกายยังมีข้อเสนอมาอีกว่า เธอต้องเข้ามาร่วมบริหารคลับแห่งนี้ด้วย โดยตำแหน่งของเธอก็คือผู้จัดการ แต่ก่อนที่เธอไม่สนใจที่นี่เพราะไม่คิดว่าพี่ชายจะอายุสั้น เธอเลยใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศแบบมีความสุข พอพี่ชายประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกะทันหันเธอเลยต้องกลับมา"คุณทรงอัปสรคะ""คะ""พิมพ์อยากให้คุณไปดูงานจุดนี้หน่อยค่ะ""งานมีปัญหาเหรอพิมพ์""เปล่าหรอกค่ะพิมพ์อยากจัดความเรียบร้อยของจุดบริการลูกค้าใหม่ค่ะ"ทรงอัปสรไม่รีรอรีบเดินตามหัวหน้าที่เข
"ทำไมกูไม่รู้เลยวะว่ามึงมีแฟนแล้ว" ตุนท์จับทางได้แล้ว ไอ้เราก็บ้าไปทำตามที่มันขอ"แล้วแฟนกูน่ารักไหมล่ะ""น่ารัก""กูให้โอกาสมึงพูดใหม่" หลังจากที่มีรอยยิ้มอยู่เมื่อครู่พอมีผู้ชายคนอื่นชมว่าเธอน่ารัก คนที่ถามก็เปลี่ยนอารมณ์ในทันที"เอ้าไอ้นี่ ก็มึงถามกูว่าน่ารักไหมกูก็ตอบไปแล้วนี่ไง ถ้ากูตอบว่าไม่น่ารักเดี๋ยวมึงก็หาเรื่องกูอีก""เออกูไม่ว่ามึงก็ได้ ก็แฟนกูน่ารักจริงๆ" ใช่แล้วคนที่วานให้ตุนท์ไปแกล้งถามพิมพ์ก็คือกาย ในใจเขาก็กลัวว่าเธอจะตอบผู้ชายคนอื่นไปว่าเธอยังไม่มีแฟน ถ้าเป็นแบบนั้นเขาคงเสียใจมาก"แล้วนี่มึงจะมาให้กูยืนคุยอยู่ข้างรถแบบนี้เหรอ เข้าไปหาอะไรดื่มกันเถอะ""ไม่ได้หรอก มึงรู้ไหมว่าพิมพ์พักอยู่ที่ไหน""สงสัยพักอยู่กับอลิส""ใครคืออลิส""ผู้ช่วยของพิมพ์นั่นแหละ""แล้วคนที่ชื่ออลิสพักอยู่ที่ไหนล่ะ""พักอยู่หอของที่นี่แหละ" นอกจากจะสร้างคลับที่ใหญ่โตแล้ว สกายยังสร้างหอพักให้กับพนักงานเผื่อใครไม่สะดวกในการเดินทางก็ขอพักที่นี่ได้"แล้วมึงพักอยู่ที่ไหนวะ""กูก็พักอยู่บ้านเจ้านายน่ะสิ""มึงมีกุญแจห้องนั้นไหม""ห้องไหน?""ก็ห้องของพิมพ์นั่นแหละ""บ้าหรือไงกูจะไปมีกุญแจห้องพวกเธอได้ย
ถึงยังไงพิมพ์ก็ไม่สบายใจเรื่องนี้อยู่ดี เขาอาจจะพูดไปเพราะอยากทำให้เธอสบายใจ"คุณยังไม่นอนเหรอ" กายที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างๆ ขยับตัว"ฉันกวนคุณเหรอคะ""ไม่ได้กวนหรอกผมยังไม่หลับสักหน่อย คุณไม่สบายใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ" จริงๆ เขาก็นอนหลับไปแล้วแหละแค่อยากพูดให้เธอสบายใจว่าไม่ได้กวนถ้าคนพวกนี้ไม่โผล่หน้ามาเธอคงลืมไปแล้วว่ามีญาติ ทำไมความทุกข์ใจถึงมาทุกครั้งที่เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตนี้เธอจะหาความสุขไม่ได้เลยหรือไง เพราะพิมพ์ยังเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของกายอยู่"คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้ว พวกนั้นจะไม่มีทางมาทำอะไรคุณได้อีก""คุณจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหมคะ""เกี่ยวอะไรกับผม"ถ้าเธอยังไม่ตั้งท้อง เธออาจจะไม่คิดมากขนาดนี้ "ลูกที่อยู่ในท้องฉันเป็นลูกของคุณนะคะ""เดี๋ยวนะพิมพ์" กายที่นอนคุยกับเธออยู่ตะแคงข้างแล้วหันไปมองเธอ "คุณคิดว่าผมจะเชื่อคำของพวกนั้นงั้นเหรอ""ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ผู้ให้กำเนิดยังไม่ค่อยอยากเชื่อคำที่พิมพ์พูดเลยค่ะ" คนรอบข้างของเธอเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดชอบคุยกับคนปากหวานก้นเปรี้ยวไม่เว้นแม้แต่พ่อกับแม่ บางครั้งถ้าญาติพวกนั้นมาฟ้องว่าเธอทำอะไรผิด ถึงแม้ว่
เย็นวันต่อมา..ที่คลับ S̄ingk̄hr"มองอะไร""ทำไมวันนี้คนเยอะจังคะ" จะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าใช่เพราะส่วนมากลูกค้าจะมาช่วงเย็น"สงสัยจะมาสมัครงาน""สมัครงานเหรอคะ""ใช่ กำลังเปิดรับสมัครคนงานใหม่ เมื่อวานนี้ถูกไล่ออกไปหลายคนเลย" กายพูดพลางยิ้มไปด้วย"คุณยิ้มอะไร" สายตาของพิมพ์มองค้อนคนเป็นสามีก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน"รอก่อนสิครับคนสวย" กายรีบเดินตามหลังเธอเข้าไป"พิมพ์?"พิมพ์ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอมาจากกลุ่มที่ยืนรอสมัครงานอยู่ เลยหันไปมอง "พร?""ฉันไม่นึกเลยว่าจะเจอเธอที่นี่" พรหรือกนกพรรีบเดินตรงเข้ามาหาพิมพ์"ใครหรือพิมพ์" กายเห็นว่าคนที่มาสมัครงานทักทายพิมพ์เหมือนคนรู้จัก แต่ทำไมดูสีหน้าพิมพ์ไม่ยินดีที่ได้เจอผู้หญิงคนนี้เลย"คนรู้จักค่ะ""คนรู้จักอะไรล่ะเราเป็นญาติสนิทกันค่ะ พรไม่คิดว่าจะเจอพิมพ์ที่นี่ ดูชื่อสิคะยังพอพานเหมือนกันเลย" กนกพรเดินเข้ามาใกล้ก็ยื่นมือไปขอจับมือกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมพ์"สวัสดีครับผมชื่อกายเป็นสามีของพิมพ์" กายทำแค่พยักหน้าตอบโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับ แถมยังแนะนำว่าพิมพ์เป็นภรรยาของเขาด้วย"สามีของพิมพ์หรือคะ เธอมีสามีแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ส่งข่าวกลับบ้านเลย
ในห้องเวลานี้มีแค่พิมพ์ ยี่หวาและฟ้างาม ..สมิงดำปล่อยให้พวกเธอคุยกันเป็นการส่วนตัวส่วนทางด้านอารียาตอนนี้ออกไปเก็บของและรอรับเงินกับฝ่ายบัญชี ที่อารียายอมแต่โดยดีเพราะเสี่ยสมิงดำให้เงินล่วงหน้าสามเดือน เพื่อให้มีทุนขณะที่ออกไปหางานใหม่ทำ"คุณฟ้าพูดจริงเหรอคะ""จริงสิ ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องจัดการกับคนพวกนี้แบบจริงจังสักที""แต่ถ้าพวกเขาถูกไล่ออก.." เธอเคยตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน พิมพ์รู้ดีว่ามันทรมานมากกับการที่ไม่มีงานทำ"พวกเขาทำตัวเอง ถ้าทำตัวดีๆ ใครจะอยากไล่ออกล่ะ เก็บไว้มีแต่จะขวางหูขวางตา และสร้างความเดือดร้อนให้พวกเราอีก ถือเสียว่าให้บทเรียนพวกนั้นก็แล้วกัน"คุณฟ้างามพูดมาก็ถูก พิมพ์ไม่อยากให้คนรุ่นหลังที่เข้ามาทำงานเจอพวกนี้จิกกัดเหมือนเธอ เพราะอีกหน่อยถ้าท้องโตกายคงไม่ให้เธอทำงานแล้ว"พิมพ์มีอยู่ในใจ 2-3 คนค่ะ" 2-3 คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน และเป็นกลุ่มที่เล่นงานเธอประจำผ่านไปไม่นานคนที่มีรายชื่อต่างก็โวยวายว่าตัวเองไม่ได้ทำผิดแล้วทำไมถูกไล่ออก"พวกเราไม่ออกนะคะ พวกเราทำงานอยู่ของเราดีๆ จะมาไล่ออกได้ยังไง" นกแก้วเริ่มโวยวายคนแรกเลย"ฉันไม่น่าเข้ากลุ่มกับพวกเธอเลย รู้แบบนี้ฉั
"ทำไมคุณฟ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ คุณลองถามเสี่ยสิงขรดูสิคะ ว่ามันเป็นความคิดของใคร""ใช่ความคิดนี้อารียามาเสนอกับฉันเอง" สิงขรยืนยันอีกเสียง พออารียาเสนอมาเขาก็เห็นว่ามันเป็นผลดี เลยจัดการประสานไปทางผู้จัดการของนักร้องท่านนั้น ทีแรกนักร้องก็บอกว่าหาคิวยังไม่ได้ แต่พอเห็นเงินค่าตัวแล้วก็จัดให้ตามวันและเวลาที่ลูกค้าต้องการเลย"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคนที่มาเสนอ ฉันหมายถึงคนที่คิดเรื่องจัดคอนเสิร์ต""คุณฟ้ารู้อะไรมาคะ" พิมพ์ที่ยืนฟังอยู่ถามบ้าง ทีแรกพิมพ์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมอารียาถึงคิดเรื่องนี้ได้"รอแป๊บนะ" ฟ้างามเดินไปเปิดประตูแล้วก็เรียกพนักงานเสิร์ฟสองคนนั้นเข้ามา เธอทำงานที่นี่มานานจนจำเสียงของพนักงานที่นี่ได้ พอออกจากห้องน้ำฟ้างามก็เข้าไปคุยกับพนักงานคนที่คุยกันในห้องน้ำ และบอกพวกเธอให้มายืนรออยู่หน้าห้องผู้บริหาร"??!!" เห็นพนักงานเสิร์ฟกลุ่มนี้เข้ามาอารียาถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้กลับมา"พูดเหมือนที่พวกเธอพูดกันในห้องน้ำซิ" ที่ฟ้างามต้องไปใช้ห้องน้ำร่วมกับพนักงานเพราะว่าสามีกำลังคุยงานอยู่ เลยไม่อยากเข้ามากวน"เอ่อ.." พนักงานเสิร์ฟที่ถูกเรียกตัวเข้ามาไม่ค่อยกล้า
"ถ้างั้นก็ตกลงเอาตามนี้เลยแล้วกัน เธอเก่งมากเลยนะอารียา"ก๊อก ก๊อก จังหวะที่สิงขรกำลังชมอารียาอยู่ประตูห้องก็มีคนมาเคาะ"เข้ามา"หลังจากที่ได้รับอนุญาตคนที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา"สวัสดีค่ะ.." คนที่เข้ามาก็คือพิมพ์เธอมาพร้อมกับเอกสารในมือและพิมพ์ก็ไม่คิดว่าจะเจออารียาอยู่ในนี้ด้วย"มีอะไรหรือพิมพ์" กายเห็นเธอไม่มองมาทางนี้เลยเดินเข้าไปหา"พิมพ์เอางานมาส่งเสี่ยค่ะ""งานเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะ""งานอะไร" สิงขรมองดูเอกสารที่พิมพ์ถือเข้ามาด้วย พิมพ์เลยยื่นเอกสารนั้นไปให้กับสิงขรได้ดู"หือ?" พอเห็นใบแรกของเอกสาร คิ้วของสิงขรก็ขมวดเข้าหากันจนยุ่งเหยิง"อะไรเหรอ" สมิงดำเลยเข้าไปดูเอกสารที่สิงขรดูอยู่พอเห็นข้อความในเอกสารนั้นสมิงดำเลยหยิบเอกสารของอารียาออกมาดู เพราะเอกสารสองฉบับนี้มันคล้ายกันมาก"มีอะไรคะ" พิมพ์แปลกใจเธอคิดว่างานของเธอทำออกมาดีที่สุดแล้ว แล้วมันมีอะไรที่บกพร่องเหรอ"ทำไมโปรเจคของพวกเธอทั้งสอง..""โปรเจคของพิมพ์ทำไมคะ" พิมพ์เห็นสีหน้าของเสี่ยทั้งสองแล้วก็อยากจะเห็นโปรเจคอีกฉบับ"มีอะไรคะ" อารียาก็ทำท่าทีแปลกใจเหมือนกัน"ก็โปรเจคของพวกเธอทั้งสองมันอันเดียวกันเลยนี่ พวกเธอทำด
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" หลังจากที่สาวๆ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมา หนุ่มๆ ก็ไปเข้าบ้าง"สงสัยเมียมึงอยู่ห้องคนเดียวคงจะเหงา""คงใช่ แล้วนี่มึงมองเหี้ยอะไรอยู่" ธามม์รีบเอามือมาบังสายตาของกายเพราะทั้งสองกำลังยิงกระต่ายแข่งกันอยู่"ดูมันสั้นลงหรือเปล่าวะ มึงใช้งานมันหนักไปไหมเนี่ย""ไอ้บ้า! จัญไรนะมึง""ของมึงสั้นลงหรือของกูยาวขึ้นวะ""ยังไม่จบอีก""ฮ่าาา"[คลับ S̄ingk̄hr] "คุณเข้าไปอยู่ในห้องก่อนนะ ผมขอดูงานข้างนอกก่อน" ธามม์บอกให้ยี่หวาเข้าไปกับพิมพ์ที่ห้องทำงานก่อน"คุณยี่หวาเข้าไปในห้องรอก่อนนะคะพิมพ์ไปเอาของในห้องนี้ก่อน" เดินผ่านห้องหัวหน้าพิมพ์ก็นึกได้ว่าเอกสารที่เธอทำวันก่อนยังไม่ได้เอาออกมา"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันเข้าไปด้วย""หวังว่าแม่นั่นคงยังไม่มานะคะ""ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเลยฉันว่ายังไม่มาหรอก พิมพ์จะเอาอะไรก็เข้าไปเอาก่อนเถอะ"พิมพ์เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องจริงๆ เธอเลยเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน"เจอไหมพิมพ์""ไม่เจอค่ะพิมพ์เอาวางไว้ตรงนี้นี่คะ"ผ่านไปไม่นานคนที่ออกไอเดียให้หานักร้องดังๆ มาแสดงสดที่นี่ก็เดินยิ้มแป้นมาเพราะการแสดงเมื่อวานทำรายได้ให้กับที่นี่เยอะเลย"เป็น
"นายครับผมขอร้องอะไรสักอย่างได้ไหมครับ""ขอร้องอะไรวะ""ตอนนี้ตำแหน่งผู้จัดการก็ว่างอยู่ผมขอให้พิมพ์ไปทำตำแหน่งนั้นก่อนได้ไหมครับ"สมิงดำใช้ความคิดครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบโดยการพยักหน้า"ไม่ได้นะคะเสี่ย พิมพ์วุฒิการศึกษาไม่ถึงที่จะเป็นผู้จัดการสักหน่อย" อารียารีบพูดขัดขวางไว้ กว่าจะถีบตัวเองให้มาเป็นหัวหน้าได้ไม่มีวันสะหรอกจะให้พิมพ์ขึ้นไปเป็นผู้จัดการ"เรื่องนั้นคงไม่จำเป็นต้องให้เธอมาออกความคิดเห็นช่วยหรอกมั้ง" สมิงดำไม่อยากมีปัญหาเหมือนคราวก่อนเพราะกายเป็นคนเอาจริง"คะ?" อารียาไม่ยอมหน้าแตกแบบนี้แน่ พอทุกคนออกจากห้องแล้วเธอก็เอาโทรศัพท์มาโทรหาเสี่ยสิงขร>>{"ยังไงนะ"} สมิงดำยังไม่ทันได้พูดกับสิงขร อารียาก็โทรมาฟ้องก่อนสิงขรเลยไม่รู้เรื่องนี้ {"แม่พิมพ์มีวุฒิการศึกษาแค่มัธยมปลายเองค่ะ เสี่ยสมิงจะให้ขึ้นเป็นผู้จัดการโดยการขอร้องจากคุณกาย แบบนี้มันระบบเส้นสายกันชัดๆ นี่คะ"}สิงขรวางสายจากอารียาเลยโทรไปหาสมิงดำ วันนี้เขาไม่ได้เข้าไปดูคลับเพราะคิดว่าหุ้นส่วนเข้าไปแล้ว>>{"ที่นั่นมีเรื่องอะไรกัน"} {"ไม่มีเรื่องอะไรนี่"} สมิงดำคิดว่าเพื่อนโทรมาถามเรื่องงานว่ามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เพร
ค้างที่โรงแรมคืนหนึ่งสมิงดำก็พาทุกคนกลับกลับมาถึงบ้านช่างที่กายนัดไว้ก็มารอแล้ว"ใครหรือคะ""ช่างไง""สวัสดีครับ ต้องการแบบไหนแจ้งได้เลยนะครับ""คุณอยากให้ช่างทำร้านแบบไหน""แต่ฉันได้ยินเสี่ยบอกว่าจะให้คุณเข้าไปดูงานไม่ใช่หรือคะ" ตอนนั่งรถมาด้วยกันเจ้านายของกายสั่งงานว่าคืนนี้ต้องทำอะไรบ้าง และดูเหมือนว่าที่คลับมีงานให้เขาทำเยอะเลย แต่พิมพ์ก็ไม่ได้ถามหรอกเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆ"ผมก็ต้องเข้าไปดูงานอยู่แล้ว"ถ้าเปิดร้านเราก็ไม่ได้ไปกับเขาสิ จะปล่อยให้เขาไปทำงานที่คลับคนเดียวไม่ได้"พิมพ์ยังไม่เปิดร้านช่วงนี้ได้ไหมคะ""ทำไม""ก็เหมือนที่คุณบอก พิมพ์เพิ่งออกจากงานอย่าเพิ่งรีบหาอะไรทำเลยดีกว่า""คุณจะให้ช่างทำร้านไว้ให้ก่อนก็ได้นะ เผื่อว่าอยากเปิดตอนไหนค่อยเปิด""ยังค่ะ" ตอนนี้เธอไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินแล้ว และก็ไม่ต้องดิ้นรนใช้หนี้เหมือนแต่ก่อน "พิมพ์ยังอยากกลับไปทำงานที่คลับอยู่เลยค่ะ""ไม่ได้""ทำไมจะไม่ได้คะ คุณยังต้องไปทำงานคลับเลย""นั่นมันงานผม""ฉันไม่อยากให้คุณไปทำงานคนเดียว"ว่าแล้วทำไมอยู่ดีๆ เธอถึงไม่อยากเปิดร้านแล้ว กายเลยหันไปบอกช่างกลับไปก่อน ถ้าคุยกับเธอได้เรื่องยังไงเดี๋ยวเข
"คุณฟ้าจะลงมาเข้าห้องน้ำหรือเปล่าคะ" พิมพ์สงสัยเพราะเสียงดังอยู่ชั้นสอง ต้องเป็นเสียงคนกำลังเดินลงมาข้างล่างแน่เลย"พวกมึงมองอะไรวะ" กายเอ็นดูกับความคิดของเธอ แต่พอจะกระซิบบอกพวกลูกน้องดันมองมา "ใครที่ไม่หลับออกไปเดินเวรยามรอบๆ แถวนี้""แต่พวกผมเพิ่งไปเดินมาครับ""ไปเดินอีก!""ครับ""ทำไมต้องดุพวกเขาด้วยล่ะคะ""ไอ้พวกนี้พูดดีไม่ได้หรอกต้องดุมันบ้าง""แต่เอ๊ะถ้าคุณฟ้าจะลงมาทำไมป่านนี้ยังไม่ลงมาอีกล่ะคะ" พอไม่เห็นใครลงมาพิมพ์ก็จะขึ้นบ้านเพราะข้างล่างยุงเยอะ"คุณจะขึ้นข้างบนแล้วใช่ไหม" กายเห็นว่าเธอกำลังจะขึ้นไปเลยตะโกนถาม"อุ้ยคุณทำไมต้องพูดเสียงดังด้วยฉันตกใจ" พิมพ์ตกใจหันกลับมามอง อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องส่งเสียงดังด้วย"เดินดีๆ นะเดี๋ยวสะดุดขาตัวเอง""ฉันไม่ใช่คนซุ่มซ่ามแบบนั้นสักหน่อย" พอขึ้นมาถึงด้านบนพิมพ์ก็เห็นว่ามุ้งข้างๆ เงียบสนิท "อ้าวเมื่อกี้นึกว่าคุณฟ้าตื่นแล้ว อืมม" พิมพ์พูดออกมาได้แค่นี้ก็ถูกกายปิดปากไว้ไม่ให้พูดต่อพอถูกอีกฝ่ายปิดปากพิมพ์ถึงนึกได้ว่าเสียงเมื่อสักครู่มันคือเสียงอะไร คิดได้แบบนั้นใบหน้าของพิมพ์ก็ถึงกับแดง แบบนี้สินะที่กายตะโกนส่งเสียงดัง เขาคงส่งสัญญาณบอกคนข้