บทที่ 56

หลังจากที่กายออกไปพิมพ์พยายามบังคับตัวเองนอนให้หลับ และเธอก็ทำได้สำเร็จเพราะร่างกายที่บอบช้ำ

จนถึงบ่ายคล้อยของวันเดียวกัน เป็นเวลาที่เธอตั้งนาฬิกาปลุกไว้เผื่อว่านอนเพลิน วันนี้ถ้าไม่มีนาฬิกาปลุกสงสัยว่าจะตื่นไม่ทันไปทำงานแน่เลย

"โอ๊ย" แต่พอดันตัวลุกขึ้นพิมพ์ก็รู้สึกปวดเนื้อปวดตัว ผู้หญิงคนอื่นจะรู้สึกแบบเธอไหมเนี่ย ทำไมมันถึงเจ็บทรมานจังเลย

แต่หญิงสาวก็ต้องกัดฟันลุกให้ได้ ขณะที่อาบน้ำชำระร่างกายเธอก็รู้สึกแสบจุดที่ถูกเสียดสีจนไม่อยากล้างทำความสะอาด

อาบน้ำเสร็จพิมพ์ก็ออกมาแต่งตัว ไหล่ก็ยังไม่หายยังหาเรื่องมาเจ็บส่วนอื่นของร่างกายอีก เวลาแบบนี้ทำไมเธอถึงคิดถึงเขา ถ้าเขาอยู่ตรงนี้คงทำให้เธอบรรเทาความเจ็บลงได้บ้าง

"อ้าวพิมพ์จะไปทำงานแล้วเหรอ" เปิดประตูออกมาก็เห็นยี่หวานั่งอยู่ห้องรับแขก

"ค่ะ"

"พิมพ์ไม่สบายหรือเปล่า" ยี่หวาเห็นสีหน้าของพิมพ์ดูเหนื่อยๆ

"เปล่านี่คะ"

"ที่ทำงานเป็นยังไงบ้าง"

"ก็เหมือนเดิมค่ะ.. พิมพ์ขอตัวก่อนนะคะ" พิมพ์ต้องออกไปหาอะไรทานก่อนเพราะเธอจะทานยาแก้ปวด ถ้าไม่งั้นวันนี้คงทำงานไม่ไหวแน่

พอพิมพ์ไปแล้วยี่หวาก็อยู่ในโหมดเหงาอีก วันทั้งวันกว่าจะได้เจอหน้าสามีเพราะเขาก็มีงาน