บทที่ 14

"หลังนี้หรือคะบ้านของเสี่ย" ฟ้างามไม่เคยมาบ้านหลังนี้เลย แต่ก็รู้ว่าเสี่ยสิงขรซื้อบ้านไว้อีกหลัง เพราะเพนท์เฮ้าส์ตอนนี้สิงขรมอบให้ธามม์และยี่หวาอาศัยอยู่

"ใช่ครับ เชิญเข้ามาข้างในเลยครับ" ธามม์เดินนำหน้าฟ้างามเข้ามาในบ้าน ทีแรกคนที่นั่งคุยกันอยู่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจเพราะคิดว่าธามม์มาคนเดียว

"อ้าวคุณฟ้า" สิงขรมองไปก็เห็นว่าฟ้างามเดินตามหลังธามม์เข้ามาด้วย

"สวัสดีค่ะเสี่ย" ฟ้างามไหว้สิงขรก่อนจะหันไปไหว้สมิงดำที่นั่งคุยกับเสี่ยสิงขรอยู่ อีกฝ่ายแค่พยักหน้านิดหน่อยก่อนจะหันกลับมาคุยงานต่อ เหมือนว่าไม่ได้ให้ความสนใจเลย "คือ..ฟ้าอยากจะมาเยี่ยมคุณไอรินค่ะ" แว๊บหนึ่งสายตาของเธอมองไปดูคนที่ไม่ได้สนใจเธอเลย

"คุณฟ้าคะ" ได้ยินเสียงฟ้างามคนที่อยู่ในห้องก็เปิดประตูออกมาดู "ตามฉันมานี่ค่ะ ฉันมีของมาฝากคุณด้วยนะ" ไอรินเดินออกมาจูงมือฟ้างามให้เข้าไปหาในห้อง

หลังจากที่ทั้งสองเข้าไปในห้องแล้วสมิงดำถึงได้เบิกตามองตามไป

"ผู้หญิงคงคิดถึงกัน เรามาคุยเรื่องของเรากันต่อดีกว่า.." หลังจากที่มองตามภรรยาไปแล้วสิงขรก็ได้หันกลับมาพูดกับเพื่อนต่อ

"ก็คุยมาสิ"

"มึงกำลังเล่นขายของหรือไง ไหนตอนแรกบอกว่าอยากร่วมลงทุนกับกูด้วย"

"ก็ตอนนั้นกูกำลังนึกสนุกแต่ตอนนี้กูไม่สนุกแล้ว" แววตานั้นที่อยากเห็นเขาก็ได้เห็นแล้วแถมวิ่งมาให้เห็นถึงที่ด้วย

"มีอะไรคะคุณฟ้า" ไอรินเห็นว่าฟ้างามไม่ได้เดินตามเข้ามาด้วยเธอยังคงยืนอยู่หน้าประตู และประตูนั้นก็ยังไม่ได้ปิดสนิท

"เปล่าค่ะ" ที่เขาไม่สนุกแล้วคงเพราะเราสินะ "คุณไอรินคะ ฟ้าขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะคะ" คิดแล้วก็นึกอายไม่มีศักดิ์ศรีในตัวเองเลย มันก็สมควรแล้วที่เขาเห็นเธอเป็นแค่ตัวตลก

"เดี๋ยวก่อนสิคะคุณฟ้า" ไอรินรีบเดินไปหยิบเอาของฝากที่เตรียมมาให้ฟ้างาม

"อะไรคะเนี่ย"

"ลองเปิดดูสิคะว่าคุณฟ้าชอบไหม"

"สวยจังเลยค่ะ" มันเป็นสร้อยแบบเก๋ๆ ตามสไตล์ของดีไซเนอร์

"ดีใจนะคะที่คุณชอบ"

"ฟ้ากลับก่อนนะคะ" พูดจบฟ้างามก็เปิดประตูออกมา คนที่นั่งคุยกันอยู่เห็นว่าประตูเปิดออกมาเลยหันไปมอง

"อ้าวคุณฟ้าจะกลับแล้วเหรอ"

"ใช่ค่ะฟ้าขอกลับไปทำงานก่อนนะคะเสี่ย" ฟ้างามไหว้แค่สิงขรก่อนจะเดินผ่านสมิงดำไป จนอีกฝ่ายต้องเลิกคิ้วสูงมองตาม

"มีอะไรหรือเปล่าวะ" สิงขรเห็นสมิงดำดูท่าจะสนใจฟ้างามตั้งแต่ตอนเข้าไปในห้องกับไอรินแล้ว

"เปล่า"

"ช่วงนี้กูอยากให้มึงดูคลับให้ก่อน มึงก็เห็นว่าเมียกูไม่ให้กระดิกตัวไปไหนเลย"

"ทำไมกูต้องดูให้มึงด้วย"

"เอ้าไอ้นี่ก็เราเป็นเพื่อนกันไง แถมช่วงนี้ก็ยังว่างของไม่ได้ส่งง่ายหรอก"

"อืม กูจะคิดดูอีกทีแล้วกัน"

ฟ้างามเดินออกมาหน้าบ้านก็ไม่เห็นธามม์ เธอเลยเดินออกมาเรียกรถให้พากลับมาส่งที่คลับ

กลับมาถึงเธอก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่คิดฟุ้งซ่านถึงเรื่องพวกนั้น ถ้าไม่เพราะต้องการเงินเธอคงไม่ด้อยค่าตัวเองแบบนี้

"ลูกค้ามาไม่เห็นหรือไง"

"ก็ไปรับเองสิคะ" กิ๊ฟซี่และเพื่อนอีก 2-3 คนทำเป็นไม่ใส่ใจคำพูดนั้น

"วันนี้หักค่าชั่วโมงพวกเธอ"

"ดะ เดี๋ยวก่อนนะคะ ทำไมต้องหักด้วย" อารียาถึงกับสะดุ้ง

"ฉันเป็นหัวหน้ามีสิทธิ์ถ้าลูกน้องไม่ทำตาม"

"อะไรวะ! แล้วนี่เสี่ยสมิงดำหายไปไหนตั้งหลายวันแล้วไม่มา" กิ๊ฟซี่บ่นพึมพำตอนที่ฟ้างามเดินไปแล้ว คอยดูนะถ้าเสี่ยสมิงดำมาจะฟ้องให้เล่นงานหนักกว่าเดิม

จนถึงช่วงเลิกงานฟ้างามก็ออกมาที่รถ

แต่พอมาถึงรถเธอก็ไม่ลืมที่จะตรวจสอบลมยางกลัวว่าจะมีคนแกล้งอีก

"ยายเป็นยังไงบ้างคะป้า" มาถึงบ้านก็เห็นว่าป้าคนที่ดูแลกำลังเตรียมตัวจะกลับ

"หน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยค่ะ"

"ป้าคะเรื่องที่จะลาออก"

"เรื่องนั้นป้าขอเถอะค่ะ ถ้าคุณหาคนใหม่มาแทนได้ก็รีบหาไว้เลยนะคะ" พูดจบป้าที่ดูแลก็ขอตัวกลับ

"หนูไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องไม่มีคนดูแลยายหรอก หนูก็เห็นว่ายายแข็งแรงมากแล้ว" ตอนนี้คุณยายของเธอกลับมาอยู่บ้านได้แล้วแต่ก็ยังไม่ได้ผ่าตัด

"ยายคะ ขอกอดหน่อยได้ไหม" เธอรู้สึกเหนื่อยล้ามากแต่ก็ไม่กล้าบอก

อ้อมกอดของยายเปิดกว้างเพื่อรอรับหลานให้เข้ามาในวงแขน

"ยายคะ" ใบหน้าสวยหวานซบลงกับอกอุ่นๆ ของยาย

"ถ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมา" มือที่เหี่ยวย่นไปตามกาลเวลาลูบไล้ผมหลานสาวแบบปลอบใจ

"ยายรู้เหรอคะ" คิดว่าจะกลั้นน้ำตาไว้แต่พอได้ยินยายบอกให้ร้องออกมาไม่รู้ว่าน้ำตามันมาจากไหนบ้าง

"ยายจะพยายามดูแลตัวเองให้ดีหนูจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงมาก"

"แค่นี้ก็ดีมากแล้วค่ะยาย" เธอไม่อยากให้ยายกดดันมาก

ด้วยความเหนื่อยล้าฟ้างามหลับไปในอ้อมกอดของยายตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทียายก็นั่งพัดวีให้หลานสาวอยู่ เพราะอากาศช่วงกลางวันอบอ้าว แถมบ้านเช่าก็ไม่มีแอร์ด้วย

"ทำไมยายไม่นอนล่ะคะ"

"ยายนอนทั้งคืนแล้ว อยากดูหนูนอนบ้าง"

เย็นวันนั้นที่คลับ S̄ingk̄hr

ขณะที่ฟ้างามกำลังทำงานอยู่ก็ได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวจากเด็กเอนเตอร์เทนเธอเลยรีบออกมาดู

"เสียงดังอะไรกัน แล้วนี่ทำไม.." ฟ้างามกำลังจะถามว่ามามุงอะไรอยู่ตรงนี้ทำไมไม่ไปรับลูกค้า แต่พอมองไปในกลุ่มสาวๆ ก็เห็นว่าเสี่ยสมิงดำยืนอยู่ตรงนั้น "ไปรับแขกสิจ๊ะ" สายตาที่มองเขาอยู่เมื่อครู่ก็ได้ตวัดผ่านไปมองลูกน้องเหมือนไม่สนใจ

"เสี่ยขาให้กิ๊ฟไปดูแลเสี่ยนะคะ" แต่คนที่ดูจะสนใจสมิงดำมากเวลานี้ก็คือกิ๊ฟซี่

"ให้แก้วไปด้วยค่ะ" แก้วคือเด็กเอนเตอร์เทนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับกิ๊ฟซี่

"ยาขอไปด้วยนะคะ" อารียาก็ขอตามไปด้วยอีกคน

"ใจเย็นกันก่อน"

"ไม่เอาค่ะไม่เห็นเสี่ยมาตั้งหลายวันคิดถึงจะแย่อยู่แล้ว"

"ใครก็ได้ไปเปิดห้องให้เสี่ยหน่อย" ฟ้างามหันไปบอกพนักงานที่มีหน้าที่จัดห้อง แล้วเธอกำลังจะไปทำงานจุดอื่น ..จนสมิงดำแปลกใจวันนี้ทำไมเธอถึงดูไม่สนใจเขาเลย

"เดี๋ยวก่อน"

หญิงสาวที่กำลังจะเดินไปหยุดเพราะถูกเรียกไว้ "คะ"

"เสี่ยขาเสี่ยเรียกพี่ฟ้าทำไมคะ" กิ๊ฟซี่รีบเดินเข้ามาควงแขนของสมิงดำไว้

จังหวะนั้นสายตาฟ้างามก็มองต่ำลงไปดู "เชิญเสี่ยเข้าไปหาความสุขกับน้องๆ เถอะค่ะ ฉันขอตัวไปทำงานก่อน"