บทที่ 13

ถึงแม้เธอจะต้องการเงินมากแต่เธอก็ต้องเก็บศักดิ์ศรีของตัวเองไว้บ้าง

"ปล่อยค่ะ" มือหนาที่ลูบไล้เรียวขาขาวหยุดลงตอนที่เธอบอกให้ปล่อย

"แน่ใจนะ"

"ในเมื่อคุณมีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลังอยู่คุณคงไม่ต้องการฉัน"

"ปล่อยพี่ฟ้าไปเถอะค่ะเสี่ย" กิ๊ฟซี่และอารียากลัวว่าสมิงดำจะเลือกฟ้างามเลยรีบขัดขวางไว้ก่อน

"พี่ฟ้ารีบลุกสิ" ทั้งสองช่วยกันดึงร่างฟ้างามออกจากตักของสมิงดำคนละไม้ละมือ

ตอนที่พวกเธอกระชากร่างของฟ้างามให้ลุกสมิงดำก็นั่งอยู่เฉยๆ ปล่อยให้พวกเธอจัดการกันเอง

จนฟ้างามลุกขึ้นมายืนได้ สายตาเธอชำเลืองมองเขาเล็กน้อยว่าจะห้ามไหม แต่นอกจากจะไม่ห้ามแล้วสมิงดำยังหยิบเอาแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มเหมือนไม่ได้สนใจว่าเธอจะอยู่หรือจะไป

คงไม่ใช่เขาหรอกมั้ง วันนี้ที่เข้ามาอยากจะถามว่าเป็นฝีมือเขาไหมที่เปลี่ยนล้อยางให้ แต่ดูจากท่าทีแล้วจะเป็นเขาได้ยังไง เราคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย หรือว่ารถของเรามันจะกลับมามีลมเอง คงเป็นแบบนั้นมั้ง

"เราไปที่อื่นกันดีกว่าที่นี่เหมือนสาวๆ จะหยิ่งเลย" ตอนที่ฟ้างามเดินออกมาก็ได้ยินเสียงลูกค้าบ่นพึมพำกัน

"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ต้องการน้องๆ มาช่วยดูแลใช่ไหมคะ"

"ที่นี่จะเจ๊งแล้วเหรอ ทำไมไม่มีใครอยากจะรับแขกเลย หรือรอรับแต่อาเสี่ยรวยๆ"

"ไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอกค่ะ เชิญคุณลูกค้าโต๊ะนี้ดีกว่านะคะ" ฟ้างามต้องหาวิธีแก้สถานการณ์ตอนนี้ให้ได้ก่อน แต่เธอจะทำยังไงได้ล่ะก็เธอไม่มีอำนาจขนาดนั้น

หญิงสาวเลยตัดสินใจนั่งลงเป็นเพื่อนลูกค้า แล้วก็ชงเหล้าให้ก่อนจะชวนคุย

"ฟลุ๊คหรือเปล่าวะเรา" คนที่มาเที่ยวที่นี่รู้ดีว่าฟ้างามเป็นหัวหน้าที่ดูแลเรื่องสาวๆ เธอจะไม่นั่งกับแขกคนไหนไม่ว่าแขกจะขอให้นั่ง แต่ครั้งนี้เธอรินเล่าให้กับมือแถมยังนั่งคุยด้วย

"นายมองอะไรครับ" กายมองตามสายตามาเฟียผู้เป็นเจ้านาย เพราะตอนที่กำลังจะเดินผ่านเห็นสายตาจับจ้องไปมุมหนึ่งของคลับ

"พวกนั้นมันนั่งทำอะไรกันอยู่"

"คุณฟ้าน่ะหรือครับ" เห็นสายตาคนที่ถามมองไปมุมนั้น และกายก็เห็นว่าฟ้างามกำลังนั่งรับแขกอยู่ แต่คำถามของเจ้านายเหมือนไม่ได้หมายถึงฟ้างามเลย

"ถ้าไม่ทำงานก็ไล่ออกไปให้หมด" คำพูดประโยคนี้เขาไม่ได้พูดให้กายได้ยินแค่คนเดียว คนที่คิดว่าเสี่ยสมิงดำถือหางตัวเองตอนนี้ร้อนๆ หนาวๆ กันแล้ว

ฟ้างามมองมาอีกทีก็เห็นว่าลูกน้องกำลังกูลีกูจอต้อนรับแขกกันให้วุ่น และระยะสายตาของเธอก็มองไปเห็นใครบางคนมองมา..แต่พอเห็นสายตาเธอมองมาเขาก็หันหลังก่อนจะเดินออกไป

ฟ้างามหันไปฝากพิมพ์ให้ดูแลแขกต่อ แล้วเธอก็รีบเดินตามหลังเขาออกมา

"เสี่ยคะ" หญิงสาวตามมาทันตอนที่สมิงดำกำลังจะขึ้นรถ เพราะลูกน้องมาจอดรออยู่ด้านหน้าแล้ว "เอ่อ.. เสี่ยจะออกไปธุระเหรอคะ"

"ถามทำไม"

"ไม่มีอะไรค่ะ" ที่จริงเธอยังหาโอกาสถามเรื่องรถอยู่ เพราะถ้าเป็นฝีมือของเขาจริงๆ จะได้ขอบคุณ

เห็นว่าเธอไม่ได้พูดอะไรสมิงดำเลยขึ้นรถก่อนจะสั่งลูกน้องให้ไป ฟ้างามที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิมมองรถคันนั้นขับผ่านไปช้าๆ ทำไมเธอถึงมีความรู้สึกอยากเป็นเจ้าของเขา ทั้งๆ ที่รู้ว่าผู้ชายแบบเขาคงไม่หยุดอยู่แค่เธอหรอก

"หึหึหึ ฮ่าาา" แต่พอฟ้างามกลับเข้ามาก็มีเสียงหัวเราะเยาะ "คิดว่าจะสูงส่งมาจากไหน แต่พอเห็นเงินก็ไม่ต่างจากพวกเราเลย"

"เธอว่าฉันเหรอ"

"อุ๊ย..ใครจะกล้าว่านางฟ้านางสวรรค์ล่ะคะ"

"กิ๊ฟซี่เธออย่าลืมนะว่าตอนนี้ฉันยังเป็นหัวหน้าของเธออยู่"

"แต่ก็ไม่แน่นะคะ เพราะตอนนี้เสี่ยกำลังหลงเสน่ห์ฉัน.."

"หลงเสน่ห์งั้นเหรอ เขาให้เธอครั้งละเท่าไรล่ะ" ว่าจะไม่แล้วเชียว แต่ความอดทนของคนก็มีขีดจำกัด

"พูดเหมือนว่าเสี่ยจะให้พี่ฟ้าเยอะอย่างนั้นแหละ"

"วันก่อนที่ฉันนั่งกับเสี่ยเขาโอนเข้าบัญชีให้หนึ่งแสน ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเยอะไหม"

"หนึ่งแสน?!" คนที่ได้ยินถึงกับตาโต คนอื่นหลักหมื่นยังยากเลยแต่นี่ฟ้างามได้หลักแสนเลยเหรอ

พูดไปแล้วก็อยากตบปากตัวเองนัก แล้วจะโอ้อวดไปทำไมเนี่ย หวังว่าคงไม่มีอะไรนะ

สองวันต่อมา.. ตั้งแต่คืนนั้นที่สมิงดำออกไปก็ยังไม่กลับมาอีกเลยสาวๆ หลายคนต่างก็ถามหา

"เธอได้ยินอะไรไหม"

"ได้ยินอะไร"

"ก็เรื่องเสี่ยสมิงดำน่ะสิ"

"ทำไม.."

"เรื่องที่ว่าจะลงทุนกับเสี่ยสิงขรของเราคนละครึ่ง"

"ทำไมก็รีบพูดมาสิ"

"ได้ยินพวกการ์ดพูดว่า.."

"พูดว่าอะไร"

ฟ้างามที่กำลังดูงานอยู่หยุดฟังว่ากลุ่มของกิ๊ฟซี่จะพูดอะไรกัน แต่พออีกฝ่ายเห็นว่าฟ้างามเหมือนอยากจะฟังด้วยเลยไม่ได้พูดต่อ

แต่ถึงแม้เธอจะไม่ได้ฟังจากปากพวกนี้เธอก็ไปถามจากคนที่อาจจะรู้ดูก็ได้

"คุณธามม์คะ"

"ครับ"

"ฉันได้ยินพวกลูกน้องพูดถึงเสี่ยสมิงเรื่องลงทุน..มีอะไรคะ"

"ทีแรกเสี่ยก็ขอร่วมลงทุนที่นี่ครึ่งหนึ่ง"

"แล้วไงคะ"

"ไม่แน่ใจว่ายังจะลงทุนอยู่ไหม เพราะเห็นว่าตอนนี้กำลังหาทำเลใหม่"

"......."

"คุณฟ้าครับ" อยู่ดีๆ คนที่ถามก็เงียบไป

"คะ"

"มีอะไรหรือเปล่าครับ"

"เปล่าค่ะ" ถ้าเขาหาทำเลใหม่ แสดงว่าเราจะไม่ได้เจอกับเขาอีกแล้วงั้นเหรอ

วันต่อมา..

"ได้ยินว่าเสี่ยมาแล้วเหรอคะ" เสี่ยที่ฟ้างามถามถึงก็คือเสี่ยสิงขร ตอนนี้กลับมาจากฮันนีมูนกับภรรยาแล้ว

"ใช่ครับแต่ก็คงไม่ค่อยมาที่นี่"

"ทำไมคะ"

"คุณก็รู้ว่าคุณไอริน.." ยิ่งตอนนี้ไอรินกำลังท้องโต เธอก็ยิ่งหึงสามีหนัก ไม่อยากให้ห่างสายตา

จังหวะที่ฟ้างามกำลังถามอยู่ก็ได้มีโทรศัพท์โทรเข้าเครื่องของธามม์

>>{"ใช่ตอนนี้เจ้านายมาถึงบ้านแล้ว แต่ก็ไม่ได้เข้ามาที่คลับ ถ้านายสมิงดำจะไปหาให้ไปที่บ้านได้เลย"}

ได้ยินแค่นี้มันก็ทำให้ฟ้างามรู้สึกใจเต้นตุบตับขึ้นมา หลายวันแล้วที่เธออยากเจอหน้าเขา แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าอยากเจอทำไม หรืออาจเพราะเรื่องล้อรถก็ได้..เธอพยายามเอาเรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างให้กับตัวเอง

"ฉันอยากขอไปเยี่ยมคุณไอรินด้วยได้ไหมคะ"

"อะไรนะครับ"

"ตั้งแต่หลังงานแต่งยังไม่ได้เจอหน้าคุณไอรินอีกเลยค่ะ"

"คุณจะไปตอนนี้เลยเหรอครับ"

"คุณธามม์จะไปหาเสี่ยไม่ใช่เหรอคะ"

"ใช่ครับ"

"ถ้างั้นฉันขอไปด้วยนะคะ"

"แล้ว.." เพราะตอนนี้คลับใกล้จะเปิดแล้วเดี๋ยวลูกค้าก็คงทยอยกันมาเที่ยว ถ้าฟ้างามไปด้วยใครจะดูแลเด็ก

"ให้ฟ้าไปด้วยนะคะคุณธามม์" ขอแค่ให้เธอเจอหน้าเขาอีกสักครั้ง

"ก็ได้ครับ"