Share
บทที่ 375 เด็กที่ดีและเก่งที่สุด
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 376 สิ้นหวัง
เมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อของเขาได้รับบาดเจ็บ อินปู้อวี่ก็โกรธจัด ดวงตาที่ยิ้มแย้มอยู่เป็นนิจพลันดุดันในฉับพลัน“ไม่ว่าพวกเจ้าเป็นใคร หากทำร้ายพ่อของข้าก็สมควรตายแล้ว!”เขาเหยียบบนหลังม้า แล้วตัวก็ลอยขึ้นไปในอากาศ ด้วยความโกรธ เขาจัดการฟันแยกร่างของชายตรงหน้าออกเป็นสองส่วน ของเหลวสีแดงและสีขาวพุ่งออกมาจากร่างของคนผู้นั้น ทำให้คนอื่นๆ ถอยหลังไปหลายก้าวในขณะเดียวกัน คนที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าก็ยิงธนูออกมาอีกหลายลูก ดูเหมือนว่ามีคนยิงธนูมากกว่าหนึ่งคนอินจ้งและลูกถูกศัตรูพัวพัน จึงไม่สามารถเข้าไปในป่าเพื่อโจมตีนักธนูได้ คนขับรถต่งเฉียวก็ปกป้องฮูหยินและคุณหนูอยู่ ไม่กล้าห่างไปไหนเสียงแหลกผ่านอากาศ และอินปู้อวี่ก็ถูกลูกธนูปักที่ขา ความเจ็บปวดทำให้เขาโกรธมากขึ้น ลำแสงกระบี่ในมือได้กวัดแกว่งเหมือนการถักทอคล้ายตาข่ายอย่างแน่นหนาแต่จะทำเช่นไรได้เพราะศัตรูมีมากมาย อีกทั้งฝีมือยังไม่ใช่ธรรมดา สองคนพ่อลูกได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอยกลับไปที่รถม้าเมื่อเห็นเช่นนี้ ชายที่มีหนวดเคราก็กระหยิ่มยิ้มย่อง“อินจ้ง วันนี้เป็นวันตายของเจ้าแล้ว เด็กๆ มาถอดหัวคนทรยศคนนี้ออกซะ”
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 377 รอดพ้น
“ได้!”อินจ้งตะโกน“จะกองทัพนับพันพวกเราตระกูลอินยังไม่กลัว แค่โจรถ่อยไม่กี่คนจะกลัวไปไย ลูกชายคนดีของข้า ไปกำจัดศัตรูกับพ่อกันเถอะ”อินปู้อวี่ก็ตะโกนเสียงทุ้ม “ฆ่า!”สองพ่อลูกไปสมทบในจุดเดียวกัน และยืนปักหลักต่อสู้กับคนชุดดำนี่คือการต่อสู้ที่ชี้ชะตา มีเพียงแต่ต้องชนะ ห้ามแพ้เด็ดขาด!พวกเขายังไปไม่ถึงเมืองหลวง ยังไม่เห็นญาติพี่น้องของตัวเอง แม้จะตายก็ตายตาไม่หลับอยู่ดียิ่งควรไปถามฝ่าบาทด้วยตัวเองว่าทำไมเขาถึงทำอย่างนี้กับตระกูลอินความเศร้าโศกระคนความโกรธสุมแน่นอยู่เต็มอก ตอนนี้เขามีเพียงความคิดเดียวเท่านั้น คือต้องฆ่าเมื่อสองพ่อลูกร่วมมือกัน ก็มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้!พลังการต่อสู้ที่ปะทุอย่างกะทันหันทำให้คนชุดดำต้องล่าถอยทีละก้าว มีหลายคนก็ล้มลงกับพื้นในพริบตาเพื่อปกป้องพ่อของเขา อินปู้อวี่ถูกยิงด้วยลูกธนูอีกสามดอก แม้ว่าจะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ความเจ็บปวดก็ยังคงเจ็บปวดจนเสียดกระดูกเขากัดฟันไม่ยอมพ่ายแพ้ ยึดกระบี่พุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งแต่น่าเสียดายที่เขามีเลือดออกมากเกินไป เรี่ยวแรงก็ถดถอยลงไปมากในขณะที่เขากำลังฟุ้งซ่าน คมดาบก็ได้ฟาดฟันมาที่ลำคอของเขาแล้วแม้ว่าอินจ้งจะอยู่ห่างจาก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 378 บรรเลงต่อไปห้ามหยุด
ณ จวนอันผิงอ๋องเย่จิ่งอวี้แต่งกายด้วยชุดสีธรรมดา ลงจากหลังม้าที่หน้าประตูมีเสียงร้องไห้แผ่วเบาอยู่ข้างในองครักษ์ที่เฝ้าประตูรีบโค้งคำนับ แต่เย่จิ่งอวี้ได้ถือเสื้อคลุมเดินเข้าไปแล้วโคมสีขาวถูกแขวนในจวน โลงศพไม้แดงในห้องโถงใหญ่วางเด่นสะดุดตาอย่างยิ่งเจียงซิ่วหนิงแต่งกายด้วยชุดไว้ทุกข์ คุกเข่าร้องไห้ข้างโลงศพอย่างเงียบๆ ที่นางร้องไห้ไม่ใช่เพราะเย่จิ่งเย่า หากแต่ร้องไห้ให้กับอนาคตของตัวเองบิดาของนางไปปราบศัตรูที่เจียงวู บัดนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ตอนนี้เย่จิ่งเย่าก็มาตายจากไป ทิ้งนางไว้ตามลำพัง นางจะไปที่ใดและอยู่อย่างไรเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เจียงซิ่วหนิงก็เงยหน้าขึ้น แล้วรีบโค้งคำนับ “หม่อมฉันถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ”เย่จิ่งอวี้พูดอย่างอบอุ่น “ไม่ต้องแล้ว ลุกขึ้นเถิด” “ขอบพระทัยฝ่าบาท”เจียงซิ่วหนิงค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นยืน ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรขึ้น น้ำตาก็ไหลพรากเมื่อมองดูใบหน้าซีดเซียวนั้น เย่จิ่งอวี้ก็ทนสงสารไม่ได้สตรีถูกตกเป็นเหยื่อของการแย่งชิงอำนาจมาโดยตลอดเย่จิ่งเย่ามีความทะเยอทะยานมาก ตายไปก็สมควรแล้ว โหวเหนือก็มีเจตนาซ่อนเร้น การเดินทางในคราวนี้สามา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 379 ลงมือ
สวีจือย่วนตัวสั่นเล็กน้อย กัดริมฝีปากล่างแล้วพูดว่า “ฝ่าบาท หม่อมฉัน...”“ว่าอย่างไร”เย่จิ่งอวี้เงยหน้าขึ้นมอง นัยน์ตาฉายแววประชดประชัน“เจ้าไม่ชอบเล่นดนตรีให้ข้าฟังไม่ใช่รึ”“นิ้วหม่อมฉัน...”ยังไม่ทันที่สวีจือย่วนจะพูดจบ นางถูกขัดจังหวะด้วยเสียงทุ้มลึกของเย่จิ่งอวี้เขาหรี่ตาลง ความไม่พอใจปรากฏอยู่ในแววตาแล้ว“ข้าบอกว่าให้เล่นต่อไป”“เพคะ”สวีจือย่วนไม่ทำให้โอรสสวรรค์ขุ่นพระทัย นางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องดีดพิณต่อไปอย่างจำใจในใจก็อดไม่ได้ที่จะนึกเคียดแค้นที่เย่จิ่งอวี้ปฏิบัติต่อนางเช่นนี้ ต้องเป็นเพราะอินชิงเสวียนไปพูดอะไรม่แน่ทำไมระหว่างคนกับคนถึงไม่ยุติธรรมขนาดนี้อินชิงเสวียนยังสามารถแต่งตั้งเป็นสนมขั้นเฟยได้ ยังได้พำนักอยู่ในตำหนักจินหวูอันงดงามแต่นางกลับต้องด้อยกว่าคนอื่น พักอยู่ในหอสุ่ยอวิ้นที่ติดกับกำแพงวังไม่ยอม ให้ตายก็ไม่ยอม!นางอิจฉาที่อินชิงเสวียนได้รับความรักจากอินสิงอวิ๋นตัวปลอม และนางยิ่งอิจฉาที่เย่จิ่งอวี้ดีต่อนางมากยิ่งกว่าทั้งที่ทั้งหมดนี้ควรจะเป็นของนางถ้าวันนั้นนางไม่ตกหลุมรักตัวปลอม นางคงไม่ปฏิเสธเย่จิ่งอวี้เนื่องจากฝ่าบาท
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 380 เมาหยำเป
ด่านถงกู่การโจมตีที่ทำให้ประหลาดใจจนตั้งตัวไม่ติดในช่วงดึก ทำให้ได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่โหวเหนือและคนอื่นๆ รู้สึกโล่งอกทันที ทั้งสั่งให้ฆ่าแกะเพื่อเฉลิมฉลองที่โต๊ะสุรา มีแม่ทัพคนหนึ่งลูบคางแล้วพูดว่า “ถึงของสิ่งนี้จะร้ายกาจ แต่ก็มีจำนวนไม่มาก มีทั้งหมดห้าสิบห่อ เมื่อวานเราใช้ไปมากกว่ายี่สิบห่อ ยังต้องรบกวนท่านโหวเขียนจดหมายถึงฝ่าบาท ส่งคนมาเพิ่ม เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด”โหวเหนือหยิบจอกสุราขึ้นมาจิบแล้วพูดว่า “ในเมื่อส่งมาเท่านี้ เช่นนั้นก็พิสูจน์ได้ว่าสิ่งนี้มีค่ามาก หากขอมากขึ้น ฝ่าบาทจะย่อมเสียดายอยู่แล้ว ตอนนี้ส่งจดหมายรายงานฉุกเฉินไปบ่อยๆ ฝ่าบาทจะต้องรำคาญแล้ว อย่าไปทำให้เขารู้สึกไม่ดีจะดีกว่า”พอทุกคนใคร่ครวญ พวกเขาทั้งหมดก็รู้สึกว่าคงเป็นเช่นนั้นนับตั้งแต่ฝ่าบาทขึ้นครองบัลลังก์ อินจ้งถูกเนรเทศ เจียงวูก็กำเริบเสิบสาน ฝ่าบาททนทุกข์เรื่องเจียงวูมาเป็นเวลานาน เขาคงต้องการเอาชนะในการต่อสู้มากกว่าใครๆ ตอนนี้ที่เขาสามารถให้ของสิ่งนี้ได้ ก็เกรงว่าแทบหมดกำลังแล้วโดยที่หารู้ไม่ว่า ดินปืนนี้ไม่ได้เอาไว้ใช้แบบนี้เลยกลยุทธ์ของอินชิงเสวียนคือ การใช้ดินปืนเพื่อโจมตีทางจิตใจให้แต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 381 หวังว่าเจ้าจะดีกับนางตลอดไป
เมื่อเห็นว่าถูกซุ่มโจมตี แม่ทัพหลิวจึงสั่งถอนกำลังทหารทันทีอย่างไรก็ตาม ทหารม้าของศัตรูมาถึงแล้ว เสียงกีบม้าที่ดังกึกก้องนำพาให้จิตใจของผู้คนเย็นเยียบแม่ทัพหลิวและคนอื่นๆ ถูกโจมตีจนกลัวหัวหดไปหมดแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นกีบเหล็กของศัตรู พวกเขาก็โกลาหลไปเองทันทีหลายคนถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้กีบเหล็ก ล้มระเนระนาดจังเถี่ยยืนอยู่กำแพงเมือง เช่นนั้นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล“พี่ใหญ่สวี จัดทัพค่ายกลโล่กำแพงเถอะ ไม่เช่นนั้นคนเหล่านี้อาจจะกลับมาไม่ได้แล้ว”ตั้งแต่พวกเขามาที่ด่านถงกู่ พวกเขาใช้ค่ายกลโล่กำแพงเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเดิมทีค่ายกลโล่กำแพงถูกสร้างขึ้นเพื่อต้านทานทหารม้าของศัตรู ตราบใดที่กองทหารฝ่ายหลังตามทัน พวกเขาก็คงไม่ถึงขั้นพ่ายแพ้ แต่จะทำเช่นไรได้เพราะแม่ทัพหลิวและคนอื่นๆ กลัวว่าพวกเขาสองคนจะขโมยผลงานไป ถ้าอาศัยแค่ค่ายกลโล่กำแพง อาศัยแค่การโจมตีจากหอกในค่ายกลย่อมไม่สามารถต่อสู้กับทหารจำนวนมากได้ ซึ่งนี่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ค่ายกลโล่กำแพงล้มเหลวตั้งแต่นั้นมา ค่ายกลโล่กำแพงก็ถูกปฏิเสธโดยสิ้นเชิงสวีเหลียงจดจำความแค้นที่พวกเขาไม่ส่งกองหนุนไปช่วย จึงไม่คิดสนใจเรื่องนี้จังเถ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 382 ฉกพิณ
ณ ต้าโจวห้องหนังสือท้องฟ้ามืดสนิทแล้ว โคมวังหลวงถูกจุดให้สว่างอยู่กลางเรือนเย่จิ่งอวี้ถอดเสื้อคลุมมังกรออก ในมือพู่กันหางจิ้งจอก กำลังตรวจอ่านฎีกาอยู่เขาสวมเสื้อคลุมผ้าสีฟ้าซึ่งทำให้เขาดูหล่อเหล่า ให้กลิ่นอายที่ไม่ธรรมดา ศีรษะปักครอบด้วยปิ่นหยก ซึ่งดูสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อย และเรียบง่ายเขามองดูม้วนไม้ไผ่ ใบหน้าหล่อเหลาของเขานิ่งขึงและเคร่งขรึมบางครั้งก็ขมวดคิ้วครุ่นคิด บางครั้งก็ตวัดพู่กันขีดเขียนลงไปในเวลานี้ มีเสียงฝีเท้าเบามากดังมาจากด้านนอกเย่จิ่งอวี้ยื่นนิ้วกลางเรียวยาวออกมาแล้วเคาะโต๊ะสามครั้งองครักษ์เงาเดินเข้าประตูมา ในมือถือถุงห่อระเบิดขนาดเท่าฝ่ามือเขาถือถุงห่อระเบิดไว้เหนือศีรษะด้วยความเคารพ คุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วพูดว่า “โชคดีที่กระหม่อมปฏิบัติภารกิจลุล่วง สกัดกั้นถุงห่อระเบิดกลับคืนมาได้แล้ว”เย่จิ่งอวี้ยื่นมือออกไปรับ ยกมุมปากบางขึ้นเล็กน้อย“ดีมาก”แม้จะต้องใช้เวลาในการศึกษาและผลิตขึ้น แต่สิ่งนี้ก็ไม่สามารถตกไปอยู่ในมือของศัตรูได้ไม่ว่าจะเป็นของสิ่งใดก็ต้องระวังไม่ให้มีการศึกษาอย่างถี่ถ้วน หากพวกเขารู้วิธีทำสิ่งนี้ ผลที่ตามมาจะทำให้เกิดหาย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 383 สตรี
“เจ้าเป็นใคร กล้ามาชิงพิณ”ต่งจื่ออวี๋ตะโกนด้วยความโกรธ เงื้อกำปั้นต่อยไปยังคนผู้นั้นอินชิงเสวียนก็แลกเปลี่ยนความเร็วในมิติ กอดพิณการเวกไว้ในอ้อมแขนคนผู้นั้นหลบหมัดของต่งจื่ออวี๋ และแค่นเสียงหึเบาๆ “ช่างไม่รู้จักประเมินกำลังตัวเองเลย”คนผู้นั้นหันกลับไปสะบัดฝ่ามือใส่ต่งจื่ออวี๋ ในขณะที่มืออีกข้างยังไม่ลืมมายื้อแย่งพิณไปอินชิงเสวียนใช้ความเร็วของมิติจนสุดขีด และคนผู้นั้นก็กระโดดขึ้นไปในอากาศทันที แต่บังเอิญเห็นเสี่ยวหนานเฟิงที่นอนหลับอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวหางตาหรี่ลงเล็กน้อย แล้วก็พุ่งไปหาเสี่ยวหนานเฟิงอย่างรวดเร็วปานอสุนีบาตอินชิงเสวียนตกตะลึง แวบหายตัวไปขวางอยู่ด้านหน้าของเสี่ยวหนานเฟิง ใช้พลังมิติรับมือ และปะทะกับคนผู้นั้นมีเสียงดังปัง เสี่ยวหนานเฟิงกางมือเล็กๆ ออกอย่างผวา แล้วจึงหันกลับไปหลับอีกครั้งทว่าอินชิงเสวียนกลับรู้สึกถึงความคาวในลำคอ มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของนาง“ผู้อาวุโส!”ต่งจื่ออวี๋กังวลมากจนระดมหมัดใส่อีกหลายครั้ง คนผู้นั้นก็ถูกบังคับให้ถอยหลังสามก้าวด้วยความคิดที่แวบขึ้นมาอย่างกะทันหัน อินชิงเสวียนเก็บพิณในมิติแล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เ
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1316 คนตายไม่อาจฟื้นคืนชีพได้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1315 วีรบุรุษในยามบั้นปลาย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1314 เสียชีวิตเพราะสิ้นแรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1313 โชคชะตาฟ้าลิขิตคือสิ่งใด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1312 ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1311 ค่ายกล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1310 สิ่งที่ทุกคนปรารถนา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1309 ความสงสัยของเฮ่อยวน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
