หน้าหลัก / รักโบราณ / สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ / บทที่ 1244 หนึ่งรอยยิ้มสิ้นศัตรู

แชร์

บทที่ 1244 หนึ่งรอยยิ้มสิ้นศัตรู

ผู้เขียน: ม่อเยี่ยน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-09-14 16:00:00
รอยร้าวทั้งหมดดูเหมือนจะหายไปกับรอยยิ้มนี้ เหมยชิงเกอยื่นมือออกมา โอบตัวอินชิงเสวียนไว้ในอ้อมแขนของนาง

นางอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงในมือซ้าย มือขวาก็กอดลูกสาว เพลิดเพลินกับความรักในครอบครัวที่หาได้ยากและแสนสั้น

พวกเขาทั้งสามนั่งอยู่ตรงนั้นโดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด จากนั้นอินชิงเสวียนก็ตกใจเมื่อรู้ว่าดวงอาทิตย์เคลื่อนขึ้นตรงหัวแล้ว

“ท่านแม่กับจ้าวเอ๋อร์คงจะหิวแล้ว ข้าจะเตรียมของกินมาหน่อย เรามาฉลองกันให้เต็มที่”

เหมยชิงเกอพยักหน้าอย่างมีความสุข

“ให้เย่จิ่งอวี้มาด้วยสิ เมื่อก่อนแม่กลัวว่าเขาจะมาแย่งเจ้าไป ถึงไม่ชอบเขาทุกอย่าง แต่เขาก็ยังปฏิบัติด้วยความสุภาพเรียบร้อย เป็นผู้ชายที่ควรค่าแก่การไว้วางใจอย่างยิ่ง แม่ขอกลับคำพูดที่เคยพูดไปก่อนหน้านี้ พวกเจ้าสองคนเหมาะสมกันมาก วันหน้าเมื่อกลับสู่ราชสำนัก แม่จะไปส่งพวกเจ้าทั้งสามคนในครอบครัวลงเขาด้วยตัวเอง”

ตั้งแต่ได้พบกับเฮ่อยวน อารมณ์ของเหมยชิงเกอก็อ่อนโยนมากขึ้น

ลักษณะอันโหดร้ายถูกปกคลุมไปด้วยความเมตตาที่มีอยู่ดั้งเดิม และนางในตอนนี้ ดูมีความเป็นแม่มากขึ้นเรื่อยๆ

อินชิงเสวียนยิ้มละไม

“ได้รับการยอมรับจากท่านแม่แบบนี้ อาอวี้จะต้องดีใจมา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1245 ทิศทางการสอบสวน

    เฮ่อยวนหยิบป้ายที่มีรอยด่างทั้งสองขึ้นมา ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ป้ายในอิ๋นเฉิงจะเปลี่ยนใหม่ทุกๆ สิบปี แม้ว่าจะมีใครทำสูญหายไป แต่ก็คงได้รับอันใหม่แล้ว”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเม้มริมฝีปากยิ้ม แล้วพูดว่า “ท่านพี่กลัวว่าพวกเขาจะไม่พูดงั้นหรือ ท่านดูถูกพวกเราชาวอิ๋นเฉิงมากเกินไป ในเมื่อพวกเขารักแผ่นดินนี้จริงๆ ข้าคิดว่าพวกเขาคงต้องมีความรับผิดชอบนี้”เฮ่อยวนครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นจู่ๆ ก็ดีดนิ้ว แล้วทหารองครักษ์ทั้งสี่ก็เดินเข้ามาทันทีเฮ่อยวนโยนป้ายทั้งสองอันออกไป“ไปตรวจดู ว่ามีใครในเมืองทำป้ายตราคำสั่งหายหรือเปล่า ของชิ้นนี้น่าจะเป็นของเมื่อสิบปีที่ผ่านมา พวกเจ้าต้องตรวจสอบให้ละเอียดรอบคอบ”“ขอรับ”ทั้งหมดรับป้าย แล้วรีบออกไปทันทีกงซวินอวิ๋นเฟิ่งหยิบขนมขึ้นมา แล้วพูดด้วยท่าทีรู้สึกผิดว่า “เรื่องของฉีอวิ๋นจื่อ ข้าก็ควรทบทวนความผิดพลาดของตนเองเหมือนกัน วันนั้นเห็นนางหมดสติที่หน้าป่าหมอก ยังคิดว่านางเป็นเพียงหญิงชราธรรมดาๆ คนหนึ่ง จึงพานางกลับมาในจวน โชคดีที่ตลอดหลายปีนี้ นางไม่ได้ทำอะไรกับท่านพี่ ถ้าท่านพี่เป็นอะไรไป ต่อให้ข้าต้องตายไปหมื่นครั้ง ก็ไม่อาจให้อภัยตัวเองได้”เมื่อกล่าวถึงเรื่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-14
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1246 พบกันโดยบังเอิญ

    ชายหนุ่มรูปงามและคนรับใช้หน้าตาอัปลักษณ์เดินเข้ามาจากระยะไกลอย่างแช่มช้า ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมแขนกว้างสีฟ้า รูปร่างสูงตระหง่าน มีอะไรบางอย่างคาบอยู่ในปาก ยังปล่อยควันจางๆ ออกมาหรือจะเป็นลูกชายของเฮ่อยวน?หันเจิงหมิงอดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจ ทางสู่วิถีแห่งสวรรค์เป็นพื้นที่สำคัญของความขัดแย้งระหว่างทั้งสองสำนัก หากมีใครพบเข้า เรื่องเล็กน้อยนี้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ชายหนุ่มและคนรับใช้อัปลักษณ์ก็เข้ามาใกล้มากขึ้น หันเจิงหมิงก็รีบหดตัวลง ไม่กล้าขยับตัวแม้แต่น้อยจากนั้นก็ได้ยินคนรับใช้อัปลักษณ์กล่าวชมเชยว่า “นายท่านสำเร็จวิชาในด้านค่ายกลดีขึ้นเรื่อยๆ เลยจริงๆ อย่างที่เรียกว่า อันสีน้ำเงินนั้นกลั่นมาจากต้นคราม แต่กลับสีเข้มกว่าต้นคราม”เย่จิ่งหลานพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ตราบใดที่อยากเรียนรู้ เจ้าก็ทำได้”หวังซุ่นหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “บ่าวไม่มีสมองที่ฉลาดเท่านายท่าน”“เจ้าอย่าถ่อมตัวนักเลย ความอ่อนน้อมถ่อมตนมากเกินไปจะทำให้คนถดถอย”เย่จิ่งหลานหยุดอยู่หน้ากำแพงหิน มองดูลวดลายที่ซับซ้อนบนนั้น จับคางแล้วพูดว่า “สิ่งนี้ต้องทำอย่างไรถึงจะเปิดได้ มันสามารถเปิดได้จ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-14
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1247 คนชุดดำ

    หัวใจของหันเจิงหมิงเต้นรัว หันหลังกลับแล้วพูดว่า “คำพูดของคุณชาย ข้าฟังไม่เข้าใจ”จู่ๆ ก็มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัว“มัวพูดพล่ามไร้สาระอะไรกับเขา เด็กเปรตแบบนี้ ก็ฆ่าเขาไปเลยสิ เจ้าเป็นถึงศิษย์ของตำหนักเทพหอทองคำ จะถูกเขาข่มขู่ได้อย่างไร รีบลงมือ ฆ่าเขาซะ!”จู่ๆ ดวงตาของหันเจิงหมิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่สมองส่วนเหตุผลบอกเขาว่า ไม่สามารถฆ่าผู้บริสุทธิ์ตามอำเภอใจได้เย่จิ่งหลานได้ง้างมือซัดฝ่ามือออกไปแล้ว“ใครพาเจ้ามาที่ทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ ถ้าวันนี้ไม่อธิบายให้ชัดเจน อย่าคิดจะออกไปแม้ครึ่งก้าว”หันเจิงหมิงต้องการหลบหลีก แต่ร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำอันยากต่อการแยกแยะด้วยตาเปล่าอย่างช้าๆ นิ้วมือชี้ไปที่เย่จิ่งหลานอย่างควบคุมไม่ได้รัศมีแห่งความชั่วร้ายพวยพุ่งออกมา เย่จิ่งหลานก็ตกใจคนชั่วนี่กำลังฝึกศาสตร์แบบไหนอยู่ นี่ไม่ใช่กระบวนท่าของตำหนักเทพหอทองคำเลยหวังซุ่นตกใจจนวิ่งหนีไปอีกด้านหนึ่งแล้ว หากกล่าวถึงการสูบบุหรี่แล้วเขาสามารถเรียกตัวเองได้ว่าไร้เทียมทาน แต่การที่ต้องต่อสู้กับยอดฝีมือเช่นนี้ ให้นายท่านจัดการเองดีกว่าเปรี้ยงเมื่อฝ่ามือปะทะกัน เย่จิ่งหลานก็รู้สึกเย็นว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-15
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1248 หนี

    เย่จิ่งหลานหันกลับมา เตะคนชุดดำอย่างรวดเร็ว คนชุดดำเปลี่ยนท่าอย่างรวดเร็ว เหวี่ยงกรงเล็บเหล็กออกจากแขนเสื้อ แล้วคว้าไปที่เย่จิ่งหลานฉีอวิ๋นจื่อและหันเจิงหมิงก็เข้ามาใกล้ เย่จิ่งหลานสู้แบบหนึ่งต่อสาม และในไม่ช้าก็เสียเปรียบเขาคิดอย่างรวดเร็ว ต้องการนำพวกเขาทั้งสามคนเข้าสู่มิติ แต่กำลังภายในของพวกเขาทั้งสามนั้นถูกรวมเข้าด้วยกัน ไม่มีช่องโหว่เลย ซึ่งต่างจากคนโง่สองคนชิงผิงกับชิงอานนั่น ทำให้ยากที่จะประสบความสำเร็จชั่วขณะหนึ่งเมื่อเห็นคนทั้งสามผลัดโจมตีกันอย่างโหดเหี้ยม เย่จิ่งหลานก็คิดในใจว่า ถ้าขืนยังไม่หลบหนี เมื่อใดที่พวกเขาปลดปล่อยแรงกดดันจนเต็มที่แล้ว เกรงว่าอาจไม่สามารถเข้าไปในมิติได้แม้ว่าเขาต้องการจับทั้งสามคนจริงๆ นำผลงานไปส่งให้ยัยบ้าอินชิงเสวียน แต่ก็ไม่อาจไม่สนใจชีวิตของตัวเองได้ ดังนั้นเขาจึงนึกในใจ และรีบเข้าไปในมิติทันทีหวังซุ่นรีบถาม “นายท่านไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม”เขาเฝ้าดูการต่อสู้ด้านนอกตลอด เห็นว่าทั้งสามคนนี้ไม่มีใครเป็นคนดีเลย จึงรู้สึกกังวลมากเย่จิ่งหลานถอนหายใจ“ไม่เป็นไร ถ้าพวกเขาต้องการเอาชีวิตของข้า ยังต้องฝึกฝนอีกหลายปี”ขณะที่หวังซุ่นกำลังจะพูด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-15
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1249 การมีครอบครัวก็รู้สึกดีเหมือนกัน

    ไม่ว่าเย่จิ่งหลานจะสูงแค่ไหน ในสายตาของเย่จิ่งอวี้ เขายังคงเป็นเด็กที่อายุไม่กี่ขวบ เพียงแต่ตอนนี้เจ้าเด็กนี่มีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่เต็มใจที่จะเล่นกับพี่ชายใหญ่อย่างเขาอีกเมื่อมองดูการจ้องมองอันอ่อนโยนของเย่จิ่งอวี้ เย่จิ่งหลานก็รู้สึกอบอุ่นในใจ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า การมีครอบครัวก็รู้สึกดีเหมือนกัน“พี่ใหญ่เห็นข้าเหมือนคนได้รับบาดเจ็บอย่างนั้นหรือ”เย่จิ่งหลานยกมือขึ้น กระโดดขึ้นลงบนพื้นสองครั้งครั้นแล้วจู่ๆ ก็รู้สึกขนลุกซู่ เป็นเรื่องน่าอายจริงๆ ที่เขาคนอายุเกือบสามสิบปีต้องแกล้งทำเป็นเด็กไร้เดียงสาเจ้าหมาป่าน้อยสีขาวกลับตกใจเขา ดวงตาหมาป่าจ้องเขม็ง หมอบเท้าหน้าลง เป็นท่าเตรียมจู่โจมไป๋เสวี่ยเหยียดอุ้งเท้าใหญ่ออกแล้วมา แล้วลูบที่หัวของเจ้าหมาป่าน้อยสีขาว ราวกับจะบอกว่านี่คือครอบครัวของเจ้านายเย่จิ่งหลานได้เห็นหมาป่าน้อยสีขาวแล้ว อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ“พี่ใหญ่ นี่คือสุนัขตัวใหม่ของท่านหรือ ดูแล้วก็ไม่เหมือน แต่เมื่อมีไป๋เสวี่ยอยู่ด้วย หากจะตามหาฉีอวิ๋นจื่อกับหันเจิงหมิง คงจะสะดวกขึ้นมากแน่นอน”เย่จิ่งอวี้ยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นหมาป่าน่ะ เราไปหาชิงเสวียนกันก่อน”“ก็ได้”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-15
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1250 อาจจะเป็นผู้หญิงก็ได้

    “กงซวินฮูหยินก็รู้จักศาสตร์กลไกด้วยหรือ”อินชิงเสวียนค่อนข้างประหลาดใจ นางคิดมาตลอดว่ากงซวินอวิ๋นเฟิ่งรู้เพียงทักษะทางการแพทย์และวรยุทธ์เหมยชิงเกอพยักหน้า แล้วถอนหายใจเบาๆ “กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเฉลียวฉลาดมีไหวพริบ มีความสนใจที่หลากหลาย และมีนิสัยอ่อนโยน เป็นฮูหยินที่สมบูรณ์แบบของเมืองอิ๋นเฉิงอย่างแท้จริง”เมื่อเห็นว่าเหมยชิงเกอชื่นชมกงซวินอวิ๋นเฟิ่งมากเพียงใด อินชิงเสวียนก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยก็ปลูกฝังอยู่ในใจของนางแล้วตระกูลกงซวินมีสถานะที่สูงมากในอิ๋นเฉิง และกงซวินอวิ๋นเฟิ่งก็เป็นฮูหยินที่ถูกต้องของเฮ่อยวน แม้ว่านางจะไม่สามารถระดมทหารองครักษ์ของอิ๋นเฉิงอย่างโจ่งแจ้งได้ แต่การที่จะฝึกฝนคนที่ไว้ใจได้ไม่กี่คนก็ไม่ใช่ปัญหาหากกงซวินอวิ๋นเฟิ่งมีการติดต่อกับฉีอวิ๋นจื่อ ก็คงจะรู้จากฉีวิ๋นจื่อว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นท้ายที่สุดแล้วไม่มีผู้หญิงคนใดในโลกที่ยินดีใช้สามีร่วมกับคนอื่น ซึ่งเรื่องนี้กงซวินอวิ๋นเฟิ่งมีแรงจูงใจที่ชัดเจนมากนางกระแอมและพูดว่า “ที่แท้กงซวินฮูหยินเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถมากขนาดนี้เลย”“ใช่แล้ว”เหมยชิงเกอไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ นางถอนหา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-15
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1251 นังแก่จอมปลอม

    เงาสีขาวสองเงากระโดดเข้ามาจากด้านนอกกำแพง แต่ละตัวต่างพุ่งเข้าหาฉีอวิ๋นจื่อและหันเจิงหมิง เมื่อเห็นสุนัขและหมาป่า ทั้งคู่ก็ตกใจ สีหน้าของฉีอวิ๋นจื่อก็เปลี่ยนไป นางได้ยินฉุยอวี้พูดว่าอินชิงเสวียนมีสุนัขตัวสูงใหญ่สีขาวปลอด ในเมื่อเจ้าสุนัขอยู่ที่นี่แล้ว เช่นนั้นอินชิงเสวียนต้องอยู่ใกล้ๆ ด้วยหมอกควันกลุ่มหนึ่งลอยออกมาจากแขนเสื้อ หมาป่าสีขาวก็ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา ฉีอวิ๋นจื่อฉวยโอกาสนี้เหาะขึ้นฟ้าทันทีหันเจิงหมิงเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง การหลบหนีเอาตัวรอดเป็นสิ่งสำคัญกว่าหันเจิงหมิงไม่รู้เรื่องนี้ และไม่เคยคิดเลยว่าสัตว์ทั้งสองจะมีเจ้าของ ในใจยังคงคิดที่จะโค่นสัตว์ทั้งสองตัวลง จัดการทุบตีเพื่อเป็นการสังเวย ครั้นแล้วเย่จิ่งอวี้ได้เข้ามาในลานบ้านแล้ว“ท่านคือหันเจิงหมิง? ฉีอวิ๋นจื่อล่ะอยู่ที่ไหน”เมื่อมองดูชายหนุ่มที่ดูหล่อเหลาสมบูรณ์แบบคนนี้ หันเจิงหมิงก็สะดุ้งเล็กน้อย“เจ้าคือ...”“เย่จิ่งอวี้”“เป็นเจ้าที่ฆ่าพ่อข้า!”เมื่อได้ยินชื่อนี้ หันเจิงหมิงก็ตาแดงก่ำ กวาดเท้าเตะขึ้นไป บังคับให้ไป๋เสวี่ยถอยกลับ และฝ่ามือก็ปล่อยพลังแสงสีม่วงพุ่งเข้าใส่หน้าอกของเย่จิ่งอวี้ราวกับสายฟ้าพล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-16
  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1252 ความสงสัยของฉีอวิ๋นจื่อ

    คนชุดดำสะบัดแขนเสื้อ ตบที่หน้าของฉีอวิ๋นจื่อเต็มๆ“เจ้าคิดว่าข้าดูเหมือนกงซวินอวิ๋นเฟิ่งหรือเปล่า”ฉีอวิ๋นจื่อตัวเซ ก้มศีรษะลงแล้วพูดว่า “ไม่ ไม่เหมือน”คนชุดดำเยาะเย้ย “ในเมื่อรู้แล้ว ก็อย่าพูดไร้สาระอีก หันเจิงหมิงคงถูกจับตำหนักเทพแล้ว ช่วยเหลือไปก็ไม่มีประโยชน์ หากเจ้าไม่ต้องการแก้แค้น ก็ไสหัวออกจากที่นี่ได้”ฉีอวิ๋นจื่อพูดด้วยความเคารพว่า “ขอผู้มีพระคุณช่วยชี้แนะทางที่ชัดเจนให้ข้าด้วย ตอนนี้เย่จิ่งอวี้กับอินชิงเสวียนทั้งคู่อยู่ในตำหนักเทพหอทองคำแล้ว ลำพังข้าคนเดียวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา”คนชุดดำหยิบเม็ดยาสีแดงเม็ดหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อ“สิ่งนี้สามารถช่วยให้เจ้าเลื่อนขั้นวรยุทธ์ได้ ในวันประลองยุทธ์ ให้เจ้าออกไปสังหารเหมยชิงเกอโดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว”ฉีอวิ๋นจื่อคิดในใจว่า ตระกูลกงซวินรับผิดชอบสวนยาในอิ๋นเฉิง และคนชุดดำก็ให้ยาแก่นางมาหลายครั้ง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่กงซวินอวิ๋นเฟิ่ง แต่เขาก็ต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลกงซวิน บางทีตัวเองอาจใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์นี้ได้นางรับยาเม็ดนั้น แล้วพูดด้วยความเคารพว่า “ตอนนี้ซ่อนตัวอยู่ข้างนอกไม่ได้อีกแล้ว ไม่ทราบว่าผู้มีพระคุณจะอนุญาตใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-16

บทล่าสุด

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1535 เหลวไหลจริงๆ

    เสียงเรียกว่าท่านพี่นั้นทำให้เย่จิ่งอวี้ใจอ่อนลงมากโข ความโกรธทั้งหมดพลันหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันทีไม่เช่นนั้นจะทำอะไรได้อีก ภรรยาที่เลือกมาเอง มีแต่ต้องตามใจเองเท่านั้น“เจ้าคนโกหกตัวน้อย กลับไปสามีจะคิดบัญชีเจ้าหนักๆ ถอนกำลังภายในของเจ้าออก สามีจะทำแทนเจ้าเอง ประเดี๋ยวจะทำร้ายลูกในท้องเอา”เสียงของเย่จิ่งอวี้เชื่อมโยงเป็นเส้น ไหลผ่านกระทบโสตประสาทของอินชิงเสวียนคำต่อคำอย่างแจ่มชัดนางยกมุมปากขึ้น เผยเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเย่จิ่งอวี้ นางจึงเปิดโสตประสาท เหตุผลที่ขอให้เย่จิ่งอวี้ช่วย ก็เพราะว่ากำลังภายในในร่างกายของนางซับซ้อนเกินไป ยากต่อการควบคุม ในงานที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาดเย่จิ่งอวี้ไม่เหมือนกัน เขาบำเพ็ญตบะกำลังภายในของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ทั้งยังประสานพลังแห่งฟ้าดิน แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีพลังลมปราณของหลายสำนัก แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับกำลังภายในอันบริสุทธิ์และทรงพลังของฮ่องเต้ได้ในชั่วพริบตา กำลังภายในดุจธารานิ่งลึกหลั่งไหลเข้ามาจากด้านนอกประตู เหมือนโลกลึกล้ำ โอบกอดและยืดหยุ่น บรรยากาศที่มืดมนในห้องโถงคล้ายจะถูก

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1534 ท่านพี่ช่วยข้าได้ไหม

    “ฟางรั่วเข้าวัง?”เย่จิ่งอวี้หยุดฝีเท้าหลี่เต๋อฝูโค้งคำนับและพูดว่า “กระหม่อมถามองครักษ์ที่เฝ้าหน้าประตูวังแล้ว แม่นางฟางรั่วเข้ามาเมื่อสามชั่วยามที่แล้ว”เจวี๋ยอิ่งคุกเข่าลงและพูดว่า “กระหม่อมเห็นฟางรั่วเข้าไปในตำหนักจินอู๋ แต่ไม่เห็นนางและฮองเฮาออกมา”เย่จิ่งอวี้หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาคล้ายจะสดใสและมืดมน กำลังตกอยู่ในอาการครุ่นคิดด้วยวรยุทธ์ของฟางรั่ว ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะทำอันตรายต่ออินชิงเสวียน นางยังมีใบมีดแห่งมิติอยู่ในมือ แม้ว่าเหล่าเทพเซียนจะลงมาเอง แต่นางก็ยังสามารถต่อสู้ได้จากมุมมองนี้ ควรไม่ใช่การหายตัวไปง่ายๆ นางเรียกฟางรั่วมา ต้องมีเหตุผลอื่นเป็นแน่เจวี๋ยอิ่งโค้งคำนับและถามว่า “ต้องการให้กระหม่อมปิดล้อมพระนคร สืบหาที่อยู่ของฮองเฮาอย่างถี่ถ้วนหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”เย่จิ่งอวี้เหลือบมองเจวี๋ยอิ่ง“ไม่ต้อง หลี่เต๋อฝู ไปเชิญกวนเซี่ยวเข้ามาด้วย”ครู่ต่อมา กวนเซี่ยวก็วิ่งเหยาะๆ มาถึงประตูตำหนัก ยกเสื้อคลุมขึ้นและคุกเข่าลงกับพื้น“กวนเซี่ยวถวายบังคมฝ่าบาท ฝ่าบาททรง...”เย่จิ่งอวี้ได้ยินเช่นนั้นก็รำคาญ โบกมือห้าม“ตามสบาย เจ้ารู้ไหมว่าทำไมฟางรั่วถึงมาที่วัง”กวนเซี่ยว

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1533 เจ้าน่ะ ยังมีนิสัยดื้อรั้นเหมือนเดิม

    “ในเมื่อเจ้าเตรียมตัวพร้อมแล้ว เช่นนั้นก็ตามข้าไปที่อื่น”อินชิงเสวียนดีดปลายเท้าขึ้น ร่างนั้นก็กระโดดออกจากตำหนักจินอู๋ ท่วงท่ากิริยาเบาบางและสง่างาม ราวกับเทพธิดาในวังพระจันทร์ที่ทิ้งร่องรอยความงดงามไว้บนโลกมนุษย์ฟางรั่วติดตามอย่างใกล้ชิด พลางชื่นชมในใจอินชิงเสวียนเป็นคนพิเศษจริงๆ!ราวสิบห้านาที ร่างที่สง่างามทั้งสองก็ปรากฏตัวขึ้นในตำหนักฉือหนิงหลังจากไทเฮาสิ้นพระชนม์ สถานที่แห่งนี้ก็ว่างเปล่า ขณะนี้มีไท่เฟยและไท่ผินเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ในวัง ที่พักอาศัยมีมากมาย เหตุผลที่อินชิงเสวียนเลือกสถานที่นี้ ก็เพราะเย่จิ่งอวี้จะไม่มาจากนั้นก็นึกในใจ ครั้นแล้วถังไม้ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า และในพริบตาเดียว มันก็เต็มไปด้วยน้ำพุวิญญาณที่ใสสะอาด“เข้าไปสิ สิ่งนี้สามารถรับรองความปลอดภัยของเจ้าได้ในระดับสูงสุด”“เพคะ”ฟางรั่วก้าวเข้าไปในถังโดยไม่ลังเลใดๆ แม้เป็นฤดูหนาว น้ำในถังนี้กลับไม่เย็น แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ปกคลุมผิวหนังและเส้นลมปราณทั้งหมดของนางอินชิงเสวียนตามเข้ามา จากนั้นนั่งตรงข้ามนางแม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น น้ำพุวิญญาณก็สามารถรับรองความปลอดภัยในชีวิตขอ

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1532 คืนชีวิตให้ท่านแล้วจะเป็นไร

    “เจ้าลุกขึ้น ข้าหมายถึงอาจจะทำได้ แต่จะมีโอกาสฟื้นตัวได้มากเพียงใด ข้าก็ไม่แน่ใจ เรื่องนี้ เจ้าควรปรึกษากับกวนเซี่ยวก่อนดีกว่า ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเจ้าเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับเขาด้วย”อินชิงเสวียนพยุงฟางรั่วด้วยมือทั้งสองข้าง และอธิบายข้อดีข้อเสียฟางรั่วพยักหน้า“ข้าเข้าใจ เพียงแต่ สุขภาพของฮองเฮา”อินชิงเสวียนท้องโตขนาดนี้ หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา นางไม่สามารถรับผิดชอบไหวอินชิงเสวียนยิ้มละไม“ร่างกายของข้าแข็งแรงมาก ไม่เป็นไร เจ้าคิดดีแล้วก็มาหาข้าที่วังหลวงได้เลย”“เพคะ”ขณะที่กำลังคุยกัน ทั้งสองคนก็เดินไปที่แท่นประลองข้างๆ แล้วเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งอายุสิบห้าหรือสิบหกปี ถือดาบคู่อยู่ในมือ กระโดดขึ้นลงด้วยท่าทางที่เบาและกล้าหาญ บีบชายที่อยู่ตรงข้ามหลังให้ล่าถอยทีละก้าว จนตกแท่นประลอง ล้มลงต่อหน้าผู้ชม อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะชื่นชมมัน“ทำได้ดีมาก!”ใบหน้าของฟางรั่วแสดงถึงความภาคภูมิใจ“เด็กหญิงคนนี้ชื่อหลิวซู่เยว่ เมื่อก่อนเป็นลูกสาวของหัวหน้าคณะละคร นางมีทักษะการต่อสู้อยู่บ้าง หลังจากที่บิดาเสียชีวิต นางไม่สามารถดูแลคณะละครได้ จึงมาที่เมืองหลวง เข้ามาเรี

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1531 ขอฮองเฮาได้โปรดช่วยเหลือด้วย

    “ข้าเอง!”อยู่ๆ อินชิงเสวียนก็นึกสนุก กระโดดขึ้นไปบนแท่นสูงเมื่อเห็นนางชัดเจน คนบนแท่นก็ยิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความดีใจ“อิน...”นางพูดได้คำเดียว จากนั้นรีบเปลี่ยนคำพูด คุกเข่าลงแล้วพูดว่า “หน่วยรักษาการณ์ฝั่งซ้ายฟางรั่ว ขอน้อมถวายพระพรฮองเฮาเพคะ”อินชิงเสวียนเอื้อมมือไปประคองนางขึ้น แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เพียงพริบตาเดียวก็ไม่ได้เจอกันมาครึ่งปีแล้ว แม่นางฟางรั่วเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนเลย มีความกล้าหาญขนาดที่หมื่นคนก็ขวางไม่อยู่ ทำให้สตรีทั่วทั้งแผ่นดินรู้สึกภาคภูมิใจจริงๆ”ฟางรั่วถูกอินชิงเสวียนยกย่องจนดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินัก นางก้มศีรษะลงแล้วพูดว่า “ฮองเฮาตรัสยกย่องเกินไปแล้ว”นางพูดด้วยกระแสเสียงสงบ ก้องกังวานราวกับว่าเสียงโลหะกระทบกัน คิดว่านางคงใช้น้ำพุวิญญาณที่ตัวเองเก็บไว้ให้ จนก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว“คำยกย่องใช่ว่าจะไม่มีมูล เจ้าเก่งมากจริงๆ ข้ามองคนไม่ผิด คนเหล่านี้เป็นลูกน้องของเจ้าหรือ”อินชิงเสวียนหันความสนใจไปยังคนที่เบื้องล่างแท่นประลองฟางรั่วพยักหน้า“สตรีทุกคนในค่ายกำลังสอบวิชาการต่อสู้ หลังจากพวกนางสอบเสร็จสิ้น ฮองเฮาก็จะสามารถชมความองอาจของพวกนางได้”อินชิงเสว

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1530 ใครกล้าขึ้นแท่นประลอง

    อินชิงเสวียนที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็กลั้นเสียงหัวเราะ แต่ต้องชื่นชมสายตาขององครักษ์เงาเหล่านี้ ภายใต้การจ้องมองของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นแผนการและกลอุบายใดๆ ก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาไปได้สามวันผ่านไปในชั่วพริบตา เอกสารสอบที่ปิดผนึกจำนวน 420 ชุดก็ถูกขนย้ายเข้ามาในห้องหนังสือแล้วอินชิงเสวียนรออยู่ก่อนแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของที่ทำหน้าที่ตรวจข้อสอบ นางตื่นเต้นมาก หลังจากได้รับกระดาษคำตอบแล้ว นางก็เปิดผนึกเคลือบออกทันที สองสามีภรรยามีการแบ่งงานอย่างชัดเจน คนหนึ่งตรวจวิชาคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และเคมี ส่วนอีกคนก็พิจารณาภาพรวม หลังจากผ่านไปสิบวัน ในที่สุดก็ได้คัดเลือกออกมาเก้าสิบหกชุดอินชิงเสวียนตรวจอ่านจนเวียนหัวตาลาย ชาตินี้ไม่คิดจะแตะต้องชุดข้อสอบเหล่านี้อีกแล้วเย่จิ่งอวี้นวดหน้าผากของนางเบาๆ ถามด้วยรอยยิ้ม “อีกไม่กี่วันจะเป็นการสอบหน้าพระที่นั่ง ฮองเฮาอยากมาสังเกตการณ์หรือไม่”อินชิงเสวียนส่ายหัวซ้ำๆ“ไม่แล้ว ฝ่าบาทดูก็พอ ตอนนี้ข้าแค่อยากจะนอนพักผ่อนให้สบายสักสองสามวันแล้ว”เย่จิ่งอวี้พูดอย่างเอ็นดูรักใคร่ “ได้ เช่นนั้นก็พักผ่อนดีๆ ฮองเฮาของข้าลำบากแล้ว”อินชิงเสวียนถอนหายใจอีกครั้ง“น่าเสียดา

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1529 การสอบฤดูใบไม้ผลิ

    เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวก็ถึงเดือนสามนักเรียนฝ่ายบุ๋นฝ่ายบู๊จำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาในเมืองหลวง ต้าโจวก็คึกคักครื้นเครงเป็นพิเศษ วันที่สิบแปดเดือนสาม กรมพิธีการเป็นประธานในการสอบอินชิงเสวียนปลอมตัวเป็นอาจารย์อินอีกครั้ง และแอบหนีไปที่หอตรวจ ท้องของนางเริ่มโตขึ้นมากแล้ว เพื่อไม่ให้ถูกคนสังเกตเห็น จึงสวมชุดคลุมตัวใหญ่ อำพรางร่างกาย ไว้เย่จิ่งอวี้ไม่วางใจ ปลอมตัวเป็นองครักษ์ติดตามไปด้วย โดยมีหน้ากากปิดบังครึ่งใบหน้า ริมฝีปากที่เม้มน้อยๆ ยังคงแสดงให้เห็นถึงอำนาจของผู้สูงศักดิ์เขาโค้งคำนับประสานมือคารวะ พูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ “ฝ่าบาทมีรับสั่งให้ข้าน้อยคุ้มครองความปลอดภัยของ อาจารย์อิน ถ้าอาจารย์อินต้องการสิ่งใด เชิญสั่งมาได้เต็มที่”อินชิงเสวียนกลอกตามองเขา วางท่าเหมือนเป็นผู้มีการศึกษา“ไปยืนอยู่ด้านหลัง หากไม่มีอะไรก็อย่าพูดมาก”“รับทราบ”เย่จิ่งอวี้ลดมือลง ยืนข้างหลังนางอย่างเชื่อฟัง โดยไม่พูดอะไรสักคำอินชิงเสวียนเม้มริมฝีปากยิ้มๆ แล้วก้าวเข้าไปในห้องสอบเสนาบดีกรมพิธีการกำลังนั่งดื่มชาบนเก้าอี้ ท่าทางสบายอารมณ์มาก คนจากสำนักศึกษาหลวงถูกย้ายมาที่นี่แล้ว ไม

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1528 ทำไมเสด็จพ่อถึงคลอดลูกไม่ได้

    วันรุ่งขึ้นในตอนเช้า เหล่าขุนนางได้รับข่าว สั่งให้ชาวเมืองเร่งไปที่พระนครในเวลาหนึ่งทุ่ม เพราะฝ่าบาทจะฉลองวันตรุษกับราษฎรทุกคนในอดีต ก็มีการเฉลิมฉลองวันตรุษกับราษฎร แต่พวกเขาไม่เคยได้รับอนุญาตให้ไปที่พระนครในสถานที่สำคัญอย่างเช่นวังหลวง จะให้ผู้ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเข้าใกล้ได้อย่างไร แม้แต่การมองจากไกลๆ ก็มีโทษหนักถึงขั้นตัดศีรษะ หลังจากได้ทราบข่าวนี้ ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ และตั้งตารอคอยเพียงชั่วพริบตาก็ถึงเวลาหนึ่งทุ่ม เหล่าขุนนางก็ได้รับการต้อนรับเข้าสู่พระราชวังเพื่อร่วมงานเลี้ยง ด้านนอกประตูวังก็มีผู้คนมากมายขณะที่มองดูคบเพลิงที่โอ้อวด ทุกคนอดไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบ“อากาศหนาวมาก ให้เรามาทำอะไรที่นี่กัน”“ใช่ มืดสนิทอย่างนี้ หรือจะให้พวกเรานั่งฟังพวกขุนนางข้างในนั่นยกจอกดื่มกันอย่างสนุกสนาน?”“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ในเมื่อบอกให้เรามาก็มาเถอะ ครึ่งเดือนที่แล้วฮองเฮาประทานข้าว แป้งหมี่ ผักและผลไม้ให้เรามากมาย แม้ต้องทนหนาวก็สมควรแล้ว”“ไม่ใช่หรอกรึ ถึงอย่างไรคนก็มีคุณธรรม ในฤดูกาลนี้จะหาผลไม้และผักสดอร่อยๆ แบบนี้ได้ที่ไหน แม้ว่าฮองเฮาจะให้ทนหนาว ข้าก็ยอมรับได้”

  • สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์   บทที่ 1527 องค์หญิงซ่อนความคิดไม่มิด

    พริบตาก็ถึงวันสิ้นปี นับตั้งแต่พิธีเสกสมรสของท่านอ๋องสิบสามก็ผ่านไปสองเดือนแล้วท้องน้อยของอินชิงเสวียนนูนขึ้น คนทั้งคนเป็นเหมือนแมวขี้เกียจ สิ่งที่ชอบที่สุดคือการนอนอาบแดดบนเก้าอี้นวมยาวนุ่มๆ ในขณะนี้ นางหรี่ตาลงเล็กน้อย ฟังเสียงของสาวน้อยเย่ไห่ถังที่ดังก้องอยู่ในหูของนาง“เสด็จอาสิบสามแต่งงานมานานแล้ว ทำไมเสด็จพี่ถึงยังไม่พูดถึงการแต่งงานของข้าล่ะ เสด็จพี่สะใภ้ อินปู้อวี่เป็นพี่รองของท่านนะ ท่านไม่ร้อนใจหรือ”“เสด็จพี่สะใภ้ ท่านอย่าเพิ่งหลับนะ ลุกขึ้นมาคุยกับข้าหน่อยสิ”อินชิงเสวียนถูกนางรบกวนจนปวดหัว จำต้องลืมตาตื่น“การแต่งงานของเจ้ากับพี่รองจะจัดขึ้นในปีหลังจากนั้น ถึงอย่างไรเสด็จอาสิบสามของเจ้าก็เป็นผู้อาวุโส เจ้าแต่งงานพร้อมกับเขา มันไม่เหมาะสม”เย่ไห่ถังทำหน้าบูดบึ้งทันที“ไม่เหมาะสมอะไรกัน ข้าไม่ได้แต่งงานกับเขาเสียหน่อย”อินชิงเสวียนโกรธจนหัวเราะ“เรื่องนี้เจ้าก็ยังพูดออกมาได้นะ ถ้าเสด็จพี่เจ้าได้ยิน บางทีอาจส่งเจ้าไปแต่งงานเชื่อมไมตรีจริงๆ ก็ได้”เย่ไห่ถังสะดุ้ง รีบปิดหูของอินชิงเสวียนทันที พระราชโองการนั้นได้กลายเป็นเงาในใจของนางแล้ว แม้ว่าจะรู้ว่ามันเป็นเรื่องเ

DMCA.com Protection Status