Share
บทที่ 1209 เทียนชิงจื่อคือใคร
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1210 ทฤษฎีของฮ่องเต้
เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนส่ายหัวพร้อมกัน“ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน คนผู้นี้ทำไมงั้นหรือ”เย่จิ่งหลานยักไหล่“ข้าได้ยินมาว่าเขาเป็นคนที่รอบรู้มาก ส่วนเรื่องอื่นก็ไม่รู้เลย”เย่จิ่งอวี้คิดว่าเขากำลังช่วยเขาสรรหาบุคลากรที่มีพรสวรรค์ จึงยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “พี่จะจำชื่อนี้ไว้ ถ้าโชคดีได้พบเขา ข้าจะเชิญเขาไปที่เมืองหลวงอย่างแน่นอน”เย่จิ่งหลานหัวเราะแห้งๆ และพูดว่า “ดียิ่งนัก”หลังจากออกจากโรงเตี๊ยมแล้ว เย่จิ่งอวี้ก็ผ่อนฝีเท้าลง“เสวียนเอ๋อร์ตั้งใจจะจากไปแบบนี้จริงๆ หรือ?”อินชิงเสวียนถอนหายใจเบาๆ“ไม่งั้นจะทำอะไรได้อีก เจ้าตำหนักเหมยไม่มีท่าทีที่จะยอมรับความเป็นแม่ลูกกับข้า นางคงมีความกังวลของนาง และตอนนี้นางก็กลายเป็นคนสุดโต่ง แม้ว่าข้าจะพยายามโน้มน้าวอย่างเต็มที่ แต่นางก็อาจจะไม่ฟัง เกรงว่าการโต้เถียงของนางกับเฮ่อยวน คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว”เย่จิ่งอวี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ในนี้อาจมีความเข้าใจผิดอยู่บ้าง ผู้อาวุโสเฮ่อไม่รู้ว่าเจ้ามีตัวตนอยู่ หากเจ้าอธิบายตัวตนของเจ้าให้เขาฟัง การต่อสู้ที่ดุเดือดนี้ อาจหลีกเลี่ยงได้”ในโรงเตี๊ยม เย่จิ่งอวี้ยังคงมีความประทับใจที่ดีต่อเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1211 ฮ่องเต้หนุ่มเหมือนดั่งเข้าบ้านทรายทองเป็นครั้งแรก
เมื่อฟังเสียงอ่อนโยนของลูกชาย ความกลัดกลุ้มในใจของอินชิงเสวียนก็หายไปทันที“เจ้าเด็กน้อยอย่างเจ้า รู้จักวรยุทธ์ได้อย่างไร”เสี่ยวหนานเฟิงยื่นมือเล็กป้อมออกมา เล่นกับผมของอินชิงเสวียน และพูดด้วยเสียงหวานๆ ว่า “เหมยเหนียงเหนียงฝึกวรยุทธ์ที่นี่บ่อยๆ ไม่ใช่หรอกหรือ ลูกก็รู้แล้ว”อินชิงเสวียนเอียงศีรษะ แล้วถามอย่างสงสัย “แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไร ว่ารู้วรยุทธ์แล้วจะสามารถปกป้องแม่ได้”เสี่ยวหนานเฟิงเงยหน้าเล็กๆ ของนางแล้วพูดว่า “เหมยเหนียงเหนียงเป็นคนบอกลูกเอง นางบอกว่าถ้ามีวรยุทธ์สุดยอด ก็สามารถปกป้องคนที่สำคัญที่สุดได้ นางยังบอกด้วยว่า คนที่สำคัญที่สุดสำหรับนางคือเสด็จแม่กับลูก”เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของอินชิงเสวียนก็อ่อนลงแน่นอนว่าในโลกนี้ไม่มีแม่คนใดที่ไม่รักลูกสาว แต่ความรักของเหมยชิงเกอนั้นสุดโต่งเกินไปหน่อยไม่ว่าในจะพูดอย่างไร นางก็ไม่ไปจากเทือกเขาเชื่อมเมฆาอย่างเงียบๆ ได้ ถึงแม้จะอยู่ในฐานะคนรุ่นเยาว์ธรรมดา นางก็ควรจะกล่าวคำอำลาต่อหน้านอกจากนี้ สิ่งที่อาอวี้พูดก็สมเหตุสมผลไม่ว่าของเฮ่อยวนจะเป็นคนอย่างไร ก็เป็นเรื่องจริงที่เขาไม่รู้ว่าตัวเองมีตัวตนอยู่ ตอนนี้เมื่ออยู่ที่นี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1212 พบกับเฮ่อยวน
เย่จิ่งอวี้กล่าวชมทันที “นี่เป็นความคิดที่ดี”“อื้ม ในยุคสมัยของข้ามีโครงสร้างเช่นนี้ด้วย”จากนั้นอินชิงเสวียนก็เล่ากฎของห้องสมุดให้เย่จิ่งอวี้ฟังจนเขาพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า“ควรจะเป็นเช่นนี้ ช่วยแสวงหาความยุติธรรม งั้นก็ทำตามที่เสวียนเอ๋อร์พูดเถอะ”ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน เสี่ยวหนานเฟิงก็วิ่งไปถือหนังสือมาอีกสองเล่ม“ลูกพบหนังสือเล่มหนึ่งที่มีเลขหนึ่ง อีกเล่มมีเลขเก้าด้วย ในนั้นเป็นวรยุทธ์หมดเลย!”อินชิงเสวียนก้มศีรษะลง ก็เห็นคำว่าดัชนีหนึ่งหยางและพลังวิเศษเก้าเอี้ยง นางก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี“พวกนี้เป็นสมุดวาดรูปหลอกลวง ไม่ใช่วรยุทธ์ รีบเอามาให้แม่เร็ว”เสี่ยวหนานเฟิงกอดหนังสือเหล่านี้ไว้ในอ้อมแขนแน่นทันทีพูดเบาๆ “เสด็จแม่ ลูกอยากดู”จู่ๆ เย่จิ่งอวี้ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป“ถึงอย่างไรก็เป็นหนังสือภาพ ไม่มีอะไรหรอก ให้เขาดูเล่นๆ เถอะ”อินชิงเสวียนคิดดูแล้วก็ใช่ เด็กตัวแค่นี้ จะสามารถเรียนรู้วรยุทธ์แบบไหนได้นางลูบหัวของเสี่ยวหนานเฟิง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “เอาล่ะ งั้นแม่จะมอบหนังสือเหล่านี้ให้กับเจ้า”เย่จิ่งอวี้กำชับมาอีกว่า “สามารถซื้อหนังสือในนั้นได้ แต่ไม่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1213 ยอมรับความเป็นพ่อลูกกัน
เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงเมื่อถึงเวลาเที่ยง ชาวบ้านที่มาพบแพทย์ก็เกือบจะแยกย้ายกันไปหมด ผู้อาวุโสเคราขาวหลายคนกำลังเก็บกล่องยาเล็กๆ ที่ใช้สำหรับทำการรักษา เมื่อเห็นครอบครัวของอินชิงเสวียนทั้งสามคน ผู้อาวุโสกงซวินแห่งสวนยาก็ถามด้วยรอยยิ้ม “ทั้งสองคนก็มาตรวจรับการรักษาเช่นกันหรือ”เมื่อเห็นใบหน้าที่ใจดีของชายชรา เย่จิ่งอวี้ก็ประกบมือโค้งคำนับทันที“ผู้เยาว์และภรรยามาที่นี่เพื่อขอเข้าพบเจ้าเมืองเฮ่อ”“โอ้? พวกเจ้ามีธุระอันใดกับเขางั้นหรือ”เมื่อได้ยินว่าพวกเขามาหาลูกเขยของตัวเอง ผู้อาวุโสกงซวินก็มองดูทั้งสองคนขึ้นๆ ลงๆ อย่างพิจารณาอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าพวกเขามีรูปลักษณ์ไม่ธรรมดา กิริยามายาทน่าประทับใจ ก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็นอินชิงเสวียนอุ้มลูกโค้งคำนับ“ไม่กี่วันก่อนผู้เยาว์เคยเป็นแขกของอิ๋นเฉิง ได้รับการดูแลจากเจ้าเมืองและฮูหยิน ข้ารู้สึกซาบซึ้งใจเสมอ ข้ากำลังเตรียมตัวไปเมืองหลวงในอนาคตอันใกล้นี้ จึงมาที่นี่เพื่ออำลาเจ้าเมืองและฮูหยินเจ้าค่ะ”เมื่อนางพูดสิ่งนี้ ผู้อาวุโสกงซวินจำได้แล้ว เมื่อไม่นานมานี้มีสาวสวยคนหนึ่งมาที่นี่จริงๆ ในเวลานั้นอวิ๋นเฟิ่งยังหมายมั่นปั้นมือที่จะให้น
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1214 เฮ่อฉางเฟิงผู้อิสรเสรี
เฮ่อฉางเฟิงพูดออกมาได้ครึ่งหนึ่ง จากนั้นก็กลืนคำพูดที่เหลือก็ลงไปในลำคอทันทีเขาไม่แปลกใจเลยที่เย่จิ่งอวี้มา แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเขาถึงกอดอินชิงเสวียนเฮ่อยวนยกแขนเสื้อขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาสะบัดแขนเสื้อ น้ำตาก็ถูกเช็ดออกไปอย่างเงียบๆเขากระแอมในลำคอ พยายามบรรเทาอาการแน่นในลำคอ และพูดกับเฮ่อฉางเฟิงว่า “ฉางเฟิง มานี่เร็ว มาหาน้องสาวของเจ้ากับน้องเขยของเจ้า”เฮ่อฉางเฟิงอ้ากว้างด้วยความตกใจ“ท่านพ่อ...ท่านพูดอะไรน่ะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งสูดจมูก แล้วจับมือลูกชาย“เจ้าเด็กโง่ ได้ยินถูกแล้ว แม่นางอินเป็นลูกของพ่อเจ้ากับน้าเหมยของเจ้า รีบเรียกน้องสาวเร็ว”เฮ่อฉางเฟิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แม้ว่าเขาจะชอบอินชิงเสวียนอย่างบริสุทธิ์ใจ แต่เมื่อรู้ว่านางกลายเป็นน้องสาวของตัวเอง ก็ยากที่จะยอมรับมันได้สักพักหนึ่งหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลับมาเป็นปกติร่องรอยของความอ้างว้างในดวงตาถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงอาจไม่ยืนยาว แต่สมาชิกในครอบครัวนั้นยืนยาว!การที่มีน้องสาวที่ฉลาดเฉลียว และให้ความสำคัญกับความยุติธรรมของบ้านเมืองมาเป็นอันดับแรกนั้น นับเป็นความโชคด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1215 กรรมนั้นย่อมสนองแน่ เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลา
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งให้สาวใช้เก็บผลไม้ให้เสี่ยวหนานเฟิง และหาของเล่นบางอย่างที่เฮ่อฉางเฟิงเคยเล่นเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก จากนั้นจึงกลับไปที่ห้องโถงใหญ่เฮ่อฉางเฟิงกำลังเล่าเรื่องที่อินชิงเสวียนกับเย่จิ่งอวี้ต่อสู้กับชาวตงหลิวในเป่ยไห่ เฮ่อยวนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าซ้ำๆ เมื่อรู้ว่าลูกสาวกับลูกเขยมีการกระทำที่กล้าหาญเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจยังนับว่าโชคดีมากที่ลูกสาวถูกรับเลี้ยงโดยตระกูลอิน ได้เติบโตขึ้นมาเป็นคนที่โดดเด่นเช่นนี้“คิดไม่ถึงว่าจะมีการต่อสู้ที่น่าสลดใจในเป่ยไห่ น่าเสียดายที่ในเวลานั้นอิ๋นเฉิงปิดผนึก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกภายนอก โชคดีที่ฉางเฟิงหลบออกไปได้ ในที่สุดก็ทำดีเพื่อราษฎรแล้ว”เย่จิ่งอวี้ประกบมือคำนับแล้วพูดว่า “ต้องขอบคุณพี่ชายที่ช่วยทำลายค่ายกลของตงหลิว ไม่เช่นนั้นอาจมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก”เฮ่อฉางเฟิงไอแห้งๆ แล้วพูดว่า “ข้าแค่ออกแรงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แต่การทำงานที่เป็นรูปธรรมทั้งหมดนี้ เป็นความดีความชอบของน้องเล็กกับน้องเขยทั้งนั้น”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเดินเข้ามาจากประตู แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเจ้าโทษตัวเองมาโดยตลอด คงไม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1216 อดีต
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “นี่สิถึงจะดูเป็นพ่อคนหน่อย ชิงเสวียน ไปกันเถอะ ข้าเกรงว่าจ้าวเอ๋อร์จะเล่นจนเหนื่อยแล้ว”เด็กน้อยไม่มีความอดทนมากนัก หลังจากนั้นไม่นาน ดาบไม้และกระบี่ไม้ก็หมดความน่าดึงดูดใจ เมื่อได้ยินว่ากำลังจะไป ก็เงยหน้าขึ้นด้วยความดีใจทันที“ลูกอยากออกไปเล่นข้างนอก”“ได้ ยายจะพาเจ้าออกไปนะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า อินชิงเสวียนพยักหน้าให้เย่จิ่งอวี้ จากนั้นก็ออกไปก่อนข้างนอกมองเห็นแสงดาวแล้ว สายลมยามค่ำคืนอันเย็นสบายพัดผ่านร่างกาย ทำให้อินชิงเสวียนรู้สึกสบายใจนางหรี่ตาลง หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดกับกงซวินอวิ๋นเฟิ่งว่า “ขอบคุณท่านน้ากงซวินมากเจ้าค่ะ”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งยิ้มอย่างสดใสแล้วพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ข้าแค่ชอบความคึกคัก ที่เจ้ากับจิ่งอวี้พักอยู่ที่นี่ ข้ามีแต่จะดีใจด้วยซ้ำ พวกเจ้าเดินทางมาไกล ต้องอยู่พักนานๆ นะ หลังจากพ่อของเจ้าพบกับพี่หญิงเหมยแล้ว ข้าจะไปที่ตำหนักเทพด้วยตัวเอง ไปรับนางมาอยู่ด้วยกัน ถึงตอนนั้นพวกเราก็จะได้อยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างแท้จริง”อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะถาม “ท่านน้ากงซวิน...ไม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1217 หนอนแมลงวันในความมืดตัวหนึ่ง
กงซวินอวิ๋นเฟิ่งกำชับอินชิงเสวียนอีกหลายคำ จากนั้นจึงเดินออกไปพร้อมกับสาวใช้หลังจากเดินไปได้หลายสิบก้าว กงซวินอวิ๋นเฟิ่งก็หยุดกะทันหันสาวใช้ถามด้วยสีหน้าประหลาดใจว่า “ฮูหยินมีอะไรจะสั่งเจ้าคะ”เสียงของกงซวินอวิ๋นเฟิ่งต่ำ“รีบแจ้งองครักษ์ในจวนทันที นำตัวป้าชุยมาหาข้า ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่าเป็นใคร กล้าแอบเข้ามาในอิ๋นเฉิงได้ จำไว้ว่าอย่าให้เจ้าเมืองรู้ เขาได้อยู่กับลูกชายกับลูกเขยทั้งที ให้เขาเพลิดเพลินเต็มที่เถิด”ในตอนท้ายของประโยค เสียงของกงซวินอวิ๋นเฟิ่งก็กลับมานุ่มนวลดังเดิม“เจ้าค่ะ บ่าวจะไปทำเดี๋ยวนี้”สาวใช้ระดมพลยอดฝีมือในจวนอย่างเงียบๆ ใช้วิชาตัวเบาไปที่บ้านพักของฉีอวิ๋นจื่อ หลังจากเข้าไปในประตู ก็พบว่าห้องนั้นว่างเปล่าแล้วกงซวินอวิ๋นเฟิ่งกลับมาที่บ้านหอชิงเฟิง หลังจากฟังรายงานของสาวใช้ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย“ดูเหมือนว่านางคือฉีอวิ๋นจื่อจริงๆ ไม่เช่นนั้นนางคงไม่หนีไปเพราะกลัวความผิด สั่งให้ทุกคนค้นหาสายลับฉีอวิ๋นจื่อทั่วทั้งเมืองทันที”ทหารองครักษ์ทั้งหมดตอบรับพร้อมกัน แยกย้ายกันไปทุกทิศทุกทางกงซวินอวิ๋นเฟิ่งถอนหายใจและพูดกับสาวใช้สองคนที่อยู่ข้างๆ ว่า “พวกเจ้าไม่จำเป็น
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1268 เก็บสมุนไพรกลางดึก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1267 แสดงละคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1266 หงายการ์ดครอบครัว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1265 โชคดีอย่างยิ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1264 เจอหญิงงามลืมศีลธรรม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1263 ซ่อนคม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1262 ศพหนีไปเอง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1261 เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1260 ยิ่งผู้หญิงอ่อนโยนก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะหลอกคน
