LOGINShare
บทที่ 1141 วีรบุรุษถือกำเนิดตั้งแต่เยาว์วัย
Related chapters
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1142 ความคิดฉับพลัน
อินชิงเสวียนโบกมือเรียกพิณการเวก พูดอย่างเย็นชา “เช่นนั้นก็ล่วงเกินแล้ว”นางรู้ว่าวันนี้คงทำตัวเป็นคนใจดีได้ยาก ดังนั้นจึงเตรียมพร้อมอยู่ก่อนแล้วขณะที่ผู้อาวุโสหันและเย่จิ่งหลานกำลังต่อสู้กัน นางได้ดูดซับพลังของทุกคนในห้องโถงนี้แล้ว ในขณะที่เฝ้าดูการต่อสู้ ก็ทำการแปลงพลังเสร็จแล้ว พลังแห่งมิติก็เปิดใช้งานทันที เพียงแตะปลายเท้าเบาๆ ร่างนั้นก็เหาะขึ้นไปแล้วเสียงพิณอันไพเราะลอยแผ่วออกมาจากปลายนิ้ว และทันใดนั้นเสียงก็เปลี่ยนไปอย่างเร่งด่วน ราวกับฝนที่ตกหนักพรั่งพรูออกมา สะท้านพาใจให้สั่น เลือดลมพลันเดือดพล่านเพลงหมื่นกระบี่เศษดาราเป็นเพลงโจมตีขั้นสูงสุดที่ใช้สำหรับการโจมตีแบบหมู่ วันนั้นในเป่ยไห่ หลายสำนักต่างมุ่งความสนใจมาที่เครื่องดนตรีนี้ ตอนนี้มันถูกใช้ที่นี่ ซึ่งยังคงทรงพลังเป็นอย่างยิ่งอาคันตุกะสับสนวุ่นวายใจกับเสียงพิณ กัวฉางผิงใจร้อนอยากได้น้ำพุวิญญาณมาเร็วๆวๆ็วๆ อดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงดัง“พิณตัวนี้มีบางอย่างแปลกๆ แย่งพิณมา!”อาคันตุกะหลายคนเห็นต้นสายปลายเหตุแล้ว ต่างลงมือโจมตีไปยังอินชิงเสวียนเย่จิ่งหลานรู้สึกวิตกกังวล แต่ถูกผู้อาวุโสหันควบคุมไว้ จึงไม่สามารถช่วยเหลื
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1143 ใบมีดแห่งมิติ
“เชดดดดดด อาเจ๊ ของแบบนี้เจ้ายังเอาออกมาได้นะ”เย่จิ่งหลานหลับตาลงครู่หนึ่ง แต่ยังคงถูกระเบิดแสงสะท้อนใส่เสียงพิณในมือของอินชิงเสวียนเปลี่ยนไป มันฉับพลันแหลมคมบาดแก้วหู ซึ่งเพลงที่เล่นคือเพลงที่ส่งผลรายบุคคลขั้นสุดยอด ซึ่งก็คือเพลงหยกรัตติกาลเซี่ยเฉียนคุนอยู่ใกล้กับอินชิงเสวียนมากที่สุด และเป็นคนแรกที่ได้ทนกับความแรงนี้ เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจถูกแทงด้วยมีดคมๆ เป็นความเจ็บปวดเฉียบพลัน เขาร้องเฮือกในทันใด และกระอักเลือดออกมาเต็มปาก เกาเย่และกัวฉางผิงซึ่งเป็นสหายของเขาต่างตะโกนพร้อมกัน“เหล่าเซี่ย!”พวกเขาสองคนตาบอดชั่วคราวจากระเบิดแสง มองไม่เห็นใครเลย จึงไม่กล้าเคลื่อนไหวมั่วซั่ว ทิศทางการโจมตีหยกรัตติกาลเปลี่ยนไป เกาเย่ก็ส่งเสียงร้องเฮือก มุมปากมีเลือดแดงก่ำไหลออกมาจากนั้นกัวฉางผิงและอาคันตุกะอีกคนก็ร้องตามมาติดๆมีคนตะโกนว่า “ถอยเร็ว มีบางอย่างแปลกๆ”อย่างไรก็ตามประตูถูกปิดตายตามคำสั่งของผู้อาวุโสหัน ไม่มีใครสามารถออกไปได้ไม่นาน ช่วงเวลาอันมืดมนก็ผ่านไปสามสิบวินาที วิสัยทัศน์ของทุกคนก็เริ่มชัดเจนพลังมิติของอินชิงเสวียนก็ถึงขีดจำกัดแล้วเช่นกันตอนแรกคิดว่าผ่านไปแค่สิบก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1144 อร่อยไม่เท่าเกี๊ยว
ในที่ห้องโถงหินทั้งหมด เวลานี้เหลือเพียงอินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลานเท่านั้น“วิ่งหนีกันไปหมดแล้ว ไม่ใช่นักรบจริงๆ นี่นา”เย่จิ่งหลานถ่มน้ำลาย อินชิงเสวียนก็หันกลับมาใบมีดยักษ์ที่ลอยอยู่กลางอากาศก็หันคมไปทางเย่จิ่งหลานทันทีเย่จิ่งหลานตกใจ รีบเบี่ยงตัวหลบ“ยัยบ้า ยังไม่รีบเก็บสิ่งวิเศษของเจ้าไปอีก!”อินชิงเสวียนพูดล้อๆ “เมื่อครู่เจ้าเรียกข้าว่าพี่สะใภ้ไม่ใช่หรือ”เย่จิ่งหลานเอามือปิดปากแล้วไอแห้งๆ “อร่อยไม่เท่าเกี๊ยว สนุกไม่เท่าเล่นพี่สะ...แค่กๆ ตามความอาวุโสแล้ว ข้าเรียกเจ้าพี่สะใภ้ก็ถูกต้องแล้ว เร็วเข้าเถอะ ของเล่นของเจ้าน่ากลัวเกินไป ข้ายังไม่อยากตาย”เย่จิ่งหลานมองใบมีดสีดำด้วยความอิจฉาและริษยาในมิติของเขา แม้ว่าเขาอยู่ในนั้นจะไร้เทียมทาน แต่ก็ไม่เจ๋งเท่าอินชิงเสวียน แง่มๆ เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แม่งเอ๊ย เป็นมิติเหมือนกันยังแตกต่างกันอีกอินชิงเสวียนนึกในใจ ใบมีดสีดำขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ หายไปนางรู้สึกเสียดายเหมือนกัน สิ่งที่ร้ายกาจขนาดนี้ ต้องรอถึงสามวันกว่าจะใช้ได้สักครั้ง ถ้าสามารถใช้ได้ตามต้องการ มิเท่ากับไร้เทียมทานแล้วหรอกหรือนอกจากนี้ยังมีมิติถึงขั้นสูงสุดนั่นอีก
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1145 ไม่สมเหตุสมผล
เมื่อเย่จิ่งหลานพูดถึงตรงนี้ จู่ๆ ก็นึกถึงนักพรตเต๋าเกล้าผมเหมือนจมูกวัวสองคนนั้นอีกครั้ง“สาวน้อย เจ้าเคยได้ยินเรื่องศิลาตอบสวรรค์บ้างไหม”อินชิงเสวียนส่ายศีรษะ“ไม่เคยได้ยินมาก่อน คืออะไรหรือ”ดวงตาของเย่จิ่งหลานไหววูบแล้วพูดว่า “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ระหว่างทางกลับมาได้ยินนักพรตเต๋าตัวเหม็นพูดถึงเรื่องนี้ บอกว่ามันสามารถทดสอบความดีและความชั่วของมนุษย์ได้ ฟังดูลึกลับพิสดารมาก”“มีของแบบนี้ด้วยหรือ เป็นเครื่องจับเท็จโบราณหรือเปล่า”อินชิงเสวียนเริ่มสนใจใคร่รู้“เก่งกาจกว่าเครื่องจับเท็จอีก เมื่อใดที่สิ่งนั้นแยกแยะระหว่างความดีและความชั่วได้ ก็จะส่งพวกคนที่เกล้าผมเหมือนจมูกวัวออกมาไล่ล่า”ทันทีที่เย่จิ่งหลานพูดจบ ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็รู้สึกถึงกลิ่นอายที่คลุมเครือคิ้วงามขมวดเล็กน้อย กำลังจะบอกเย่จิ่งหลาน แต่จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงสายลมเหนือศีรษะดังขึ้นแปลกๆ อินชิงเสวียนถ่ายทอดกำลังภายใน ยกฝ่ามือขึ้นซัดออกไปเร็วปรื๋อ คนผู้นั้นไม่ได้เผชิญหน้ากับอินชิงเสวียนโดยตรง แต่หลบเลี่ยงไป เขาเป็นเหมือนขนนกไร้น้ำหนัก ยืนอยู่บนกิ่งไม้หนาเท่ากับนิ้วด้วยเท้าข้างเดียวกิ่งก้านไม่ขยับเลย ซึ่งแสดง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1146 ชีวิตของข้าขึ้นอยู่กับข้ามิใช่ชะตาฟ้าลิขิต
“ปล่อยตัวโคตรพ่อเจ้าน่ะสิ ข้ายังไม่ได้ฆ่าคนก็มาว่าฆ่าคน เอาความผิดมาจากไหน ขืนพวกเจ้ายังบีบบังคับกันอีก อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”เขาทำมือประสานอิน ครั้นแล้วร่างนั้นก็เคลื่อนตัวไปอยู่ต่อหน้านักพรตเต๋าทันที เมื่อพลิกมือ ก็เกิดเป็นเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น ซึ่งแสดงให้เห็นถึงอานุภาพอินชิงเสวียนยืนอยู่ใต้ต้นไม้ พยายามฟังด้วยความสับสน จากนั้นยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ช้าก่อน ท่านนักพรตเข้าใจผิดหรือเปล่า เพื่อนของข้าไม่ใช่ผู้ที่จะทำบาปมหันต์มั่วซั่วแน่นอน ท่านนักพรตจำคนผิดแล้วกระมัง”นักพรตเต๋าหลบเลี่ยงการโจมตีที่น่าตกใจของเย่จิ่งหลาน พูดด้วยน้ำเสียงสงบ “หว่างคิ้วของเขาปรากฏชาดแห่งบาปแล้ว ไม่มีทางผิดพลาดแน่”ชาดแห่งบาป?เป็นคำใหม่อีกแล้ว อินชิงเสวียนอึ้งไปอีกครั้งชาดก็คือสีแดง หรือจะเป็นไฝสีแดงที่หว่างคิ้วของเย่จิ่งหลานนั่น?หรือว่าเขาทำบาปมหันต์จริงๆ?สถานที่ที่เขาไปนั้นก็อยู่ที่ตงหลิวเท่านั้น ถึงเข่นฆ่าสังผีแคระเหล่านั้นไป ก็ไม่น่าเสียดาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่า ผู้ที่ลงมือสังหารจริงๆ เป็นศิษย์ของสำนักหลักต่างๆ เหตุใดนักพรตเต๋าจึงไม่ไปหาพวกเขา แต่กลับยืนยันตัวว่าเป็นเย่จิ่งหลานแทน เรื่องนี้ช
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1147 เจ้าตำหนักจะปรากฏตัวในอีกสามวัน
“สาวน้อย เจ้าคงไม่ได้เชื่อคำพูดบ้าๆ ของนักพรตเต๋าเหม็นเน่านั่นใช่ไหม”เย่จิ่งหลานกลอกตา ความโกรธในดวงตาก็บรรเทาลงอินชิงเสวียนกระแอมในลำคอแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ค่อนข้างแปลก ในเมื่อเจ้าไม่ได้ฆ่าใคร ทำไมเขาจึงยืนยันมั่นใจว่าเป็นเจ้านัก ในนี้มีความเข้าใจผิดหรือไม่”เย่จิ่งหลานแค่นเสียงหึๆ และพูดว่า “ความเข้าใจผิดบ้าบอน่ะสิ พวกเกล้าผมเหมือนจมูกวัวพวกนั้นไม่มีเหตุผลเลย”ดวงตากลมโตของอินชิงเสวียนเงยหน้าขึ้นมอง“เจ้าไม่มีอะไรจะปิดบังข้าจริงๆ หรือ”เย่จิ่งหลานพูดอย่างหมดคำบรรยาย “เรื่องที่ข้าเดินทางไปตงหลิว ทั้งฮวาเชียนและหวังซุ่นต่างก็รู้เรื่องดี หากไม่เชื่อเจ้าก็ไปถามพวกเขาได้”อินชิงเสวียนย่อมไม่อยากมีความขัดแย้งภายในกับเขาอยู่แล้ว“ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อเจ้า แค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างที่น่าสงสัย”ดวงตาของเย่จิ่งหลานเบิกกว้าง“ก็ไม่แปลกหรอก ถ้าทำให้ข้าโกรธนักจะตบพวกเกล้าผมเหมือนจมูกวัวสองคนที่อยู่ในมิติซะ”อินชิงเสวียนพูดโดยเร็ว “เจ้าอย่าบุ่มบ่าม คราวหน้าถ้าเจอเขาอีก พวกเราก็ค่อยๆ คุยกับเขาดีๆ”“ไม่มีเรื่องอะไรต้องคุยกัน พวกเรามาหารือกันเรื่องตำหนักเทพก่อนเถอะ ถ้าตาแก่หนังเหนี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1148 เหมยชิงเกอออกจากมิติ
ศิษย์หลายคนลอบมองไปที่เย่จิ่งหลาน กระซิบกระซาบบอกกัน จากนั้นก็แยกย้ายกันไปเงียบๆ เย่จิ่งหลานก็เดินกลับไปยังที่พักหินของตัวเอง ทันทีที่ไปถึงประตู หวังซุ่นก็เดินออกมาด้วยสีหน้ายินดี“นายท่าน ข้าทำงานเสร็จก่อนกำหนด ทำหน้ากากออกมาได้แล้ว”“โอ้?”ดวงตาของเย่จิ่งหลานเต็มไปด้วยความสุข เขานึกในใจ จากนั้นก็พาหวังซุ่นเข้าไปในมิติ“เจ้าใส่มันให้ข้าดูหน่อย”หวังซุ่นหยิบหน้ากากออกจากแขนเสื้อทันที และในพริบตาเดียว เขาก็กลายเป็นชายชราที่มีท่าทางราวกับเทพเซียนเย่จิ่งหลานหยิบภาพวาดออกมา เปรียบเทียบซ้ายขวาบนล่างอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ลูบคางพลางพยักหน้า“ไม่เลว คล้ายมาก”หวังซุ่นหัวเราะเบาๆ และกล่าวว่า “ขอบคุณนายท่านสำหรับคำชม”เย่จิ่งหลานหยิบบุหรี่ยี่ห้อดังออกมาจากความว่างเปล่า“รางวัลเจ้า”หวังซุ่นรับไว้ด้วยรอยยิ้มยินดี“ขอบคุณนายท่าน ต่อไปเราควรทำอย่างไรดี”“ส่งหน้ากากมาให้ข้า ข้าจะเอาไปให้ยัยเด็กนั่น”เย่จิ่งหลานหยิบหน้ากาก แล้วออกจากที่พักหินไปในเวลานี้ อินชิงเสวียนได้เข้ามาในมิติแล้วเหมยชิงเกอกำลังเล่นวิ่งไล่จับกับเสี่ยวหนานเฟิงเมื่อเห็นอินชิงเสวียนเข้ามา ทั้งคู่ก็หยุดเล่นท
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1149 คิดถึงเด็จพ่อ
“เสี่ยวอวี้ อวิ๋นลี่!”เหมยชิงเกอจับมือของทั้งสองคน ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นไม่แพ้กันชั่วพริบตาศิษย์พี่น้องสามสาวไม่ได้เจอกันนานกว่าสิบปี เมื่อนึกถึงสมัยที่ทุกคนเพิ่งเข้ามาในสำนัก ในตอนนั้นต่างก็ไร้เดียงสา ทุกอย่างช่างดูเหมือนเมื่อวานเฟิงเอ้อร์เหนียงมองไปที่เหมยชิงเกออย่างพิจารณา “ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว แต่รูปร่างหน้าตาของศิษย์พี่ยังคงเหมือนเดิม ข้าอยากร้องไห้ด้วยความดีใจจริงๆ”ฉุยอวี้ก็พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก“ศิษย์พี่ไม่เป็นไรก็ดี ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”นางกอดเหมยชิงเกออย่างแรง ราวกับว่าระบายความปรารถนาและความคับข้องใจมานานหลายปีเหมยชิงเกอตบหลังนางเบาๆ “พวกเจ้าสบายดีหรือไม่...”อินชิงเสวียนมองไปยังศิษย์พี่น้องสามสาวที่แสดงความรู้สึกจริงใจ แล้วขยิบตาให้เย่จิ่งหลาน และอุ้มเด็กเดินออกจากที่พักหินไป“นักพรตเต๋าสองคนในมิติของเจ้า เป็นคนแบบไหน”เย่จิ่งหลานนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง“ทำไมถึงคิดถามเรื่องนี้ล่ะ”“ผู้อาวุโสเหมยออกมาดูแลสถานการณ์โดยรวม ให้เสี่ยวหนานเฟิงอยู่ในมิติเองก็คงจะน่าเบื่อไปหน่อย ข้าอยากฝากให้เขาอยู่ในมิติของเจ้า”เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของนักพรตเต๋าในตอนนี้ เขาคง
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1455 การทดสอบของพ่อหนุ่มน้อย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1454 คนสวย คุณเป็นใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1453 หนุ่มรูปงามน่าทึ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1452 งานที่มีรายได้สูง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1451 เขาคือใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1450 ผู้มาเยือนจากต้าโจว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1449 เขาอยู่ไหน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1448 เจ้ายังอยากหนีอยู่หรือเปล่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1447 ภาพทำนายแปลกๆ
