เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1129 ด่าแบบไม่มีคำหยาบ
บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1130 พาตัวธิดาเทพไป
ผู้อาวุโสหันรู้สึกหวาดกลัวคนผู้นี้มีพลังพอๆ กับเขา หรือจะเป็นเจ้าตำหนัก จินตงไหล?“เจ้าคือใคร”อินชิงเสวียนยังไม่ตอบ แสงสีม่วงที่แผ่ออกมาจากตัวเหมือนกับผู้อาวุโสหันไม่ผิดเพี้ยนนางใช้นิ้วเป็นดัชนีกระบี่ แสงระหว่างนิ้วพุ่งขึ้นหลายนิ้ว พุ่งแทงคอของผู้อาวุโสหันรวดเร็วราวกับสายฟ้า“ดี วันนี้ข้าจะดูซิว่าเจ้ามีความสามารถแค่ไหน”ผู้อาวุโสหันพลิกฝ่ามือเป็นมีด ฟาดไปที่ข้อมือขวาของอินชิงเสวียนอินชิงเสวียนมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย ก็ไม่ใช่ไก่กาที่ไม่รู้เชิงยุทธ์นานแล้ว ขณะที่เปลี่ยนท่าเคลื่อนไหว ก็มีพลังเหลือเฟือ กำหมัดชกไปที่ข้อมือของผู้อาวุโสหันด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาดเมื่อเห็นว่านางเปลี่ยนท่าได้เร็วแค่ไหน ผู้อาวุโสหันก็ตกใจอีกครั้งคนผู้นี้เป็นยอดฝีมือ และมีประสบการณ์การต่อสู้มากมายเฟิงเอ้อร์เหนียงและฉุยอวี้ยังไม่มีความสามารถนี้ แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีทักษะบางอย่าง แต่ก็ไม่รู้จักวรยุทธ์ของตำหนักเทพ แม้ว่านางเคยไปที่หอสะสมตำรา แต่ก็ไปถึงแค่ขั้นล่าง ยังมีพลังภายในอยู่ในระดับเริ่มต้นที่ต่ำกว่าระดับล่าง แม้ว่านางจะเป็นเทพเซียน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกฝนวิชาสุดยอดเช่นนี้ภายในไม่กี่ชั่ว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1131 นางมีประโยชน์กับข้ามาก
“คุณชายน้อยเย่อยู่หรือไม่”ผู้อาวุโสหันถามขึ้น แทบรอไม่ไหวที่จะผลักประตูหินให้เปิดออกเย่จิ่งหลานกำลังหลับสนิท เมื่อเสียงฝีเท้าของผู้อาวุโสหันมาถึงข้างเตียง เขาค่อยเปิดผ้าห่มอย่างเกียจคร้าน“มีอะไรหรือ”เย่จิ่งหลานลุกขึ้นนั่งกล่าวด้วยเสียงแหบแห้ง มองผู้อาวุโสหันและเหล่าศิษย์ที่อยู่ข้างหลังเขาอย่างง่วงนอนเมื่อเห็นว่าร่างกายท่อนบนของเขาเปลือยเปล่า กางเกงถูกดึงขึ้นเหนือเข่า กางเกงเต็มไปด้วยรอยย่น ดูไม่เหมือนคนเพิ่งนอน ผู้อาวุโสหันรู้สึกโล่งใจเขาหัวเราะหึๆ และพูดว่า “เกิดเรื่องขึ้นในตำหนักเทพ ข้าเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณชายน้อยเย่ จึงแวะมาดูหน่อย”เย่จิ่งหลานขยี้ตา“ข้าสบายดี ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นหรือ”ผู้อาวุโสหันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มีคนบุกเข้าไปในหอตำราสะสม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่เป็นไรแล้ว ข้าจะไปดูที่อื่นเดี๋ยวนี้”“อ้อ ผู้อาวุโสหันกลับดีๆ”หลังจากที่เย่จิ่งหลานพูดจบก็มุดเข้าไปในผ้าห่ม หันหลังนอนหลับไปอีกผู้อาวุโสหันมองย้อนกลับไปที่เขา ปิดประตูหินแล้วออกไปหลังจากเดินฉับๆ ร่างนั้นก็มาถึงที่พักของอินชิงเสวียนเมื่อเปิดประตูหิน ทั้งสามคนกำลังหลับอยู่ เมื่อได้ยินเสียงต่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1132 การตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์
“คนล่ะ?”อินชิงเสวียนหยุดยืนอยู่ในป่าไผ่เย่จิ่งหลานยิ้มอย่างภาคภูมิใจ“มีมิติอยู่ เจ้ากลัวอะไร”อินชิงเสวียนกลอกตามองเขา“เจ้าไม่ให้คนเข้าไม่ใช่หรือ”“นั่นเป็นเมื่อวาน”เย่จิ่งหลานหัวเราะแห้งๆ “เมื่อวานยุ่งนิดหน่อย ข้าทำความสะอาดแล้ว เข้าไปกันเถอะ”แสงแวบปรากฏยังเบื้องหน้าของอินชิงเสวียน นางก็ได้เข้ามาในโรงพยาบาลเล็กๆ ของเย่จิ่งหลาน แล้วข้างในไม่มีอะไรพิเศษ ยังเป็นเหมือนเดิมอินชิงเสวียนเดินผ่านทางเดินยาว ทันใดนั้นก็พบคนสองคนถูกห่อด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวนอนอยู่ในห้องผู้ป่วย“นี่ใครน่ะ”“ข้าทำแบบจำลองมนุษย์ไว้สองร่าง สิ่งของทางการแพทย์ไม่น่าดูหรอก เจ้าดูแล้วก็มีแต่จะคลื่นไส้ ไปดูธิดาเทพดีกว่า”เย่จิ่งหลานดึงอินชิงเสวียนไปข้างหน้า สีหน้าของอินชิงเสวียนเต็มไปด้วยความสงสัย“จริงรึ”“ข้าจะโกหกเจ้าทำไม เพื่อนจากยุคเดียวกันไม่โกหกกันแน่นอน ธิดาเทพอยู่ในห้องรับแขก”เย่จิ่งหลานเปิดประตู ก็เห็นธิดาเทพในชุดขาวยืนทื่อๆ ตรงกลางพื้นเมื่อเห็นคนสองคนเข้ามาในห้อง ธิดาเทพก็ไม่แปลกใจหรือหวาดกลัวเลย ถึงขนาดที่ว่าไม่มีความรู้สึกใดๆ นางยังคงประสานมือ วางมือทั้งสองข้างขนานกับอก ยืนตัวตรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1133 แบ่งงานชัดเจน
“ไม่รู้สิ หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นทุกวันนี้อธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ไม่ได้ เจ้าอย่าพึ่งวิทยาศาสตร์ไปทุกอย่าง”เย่จิ่งหลานวางแผ่นตรวจมลง “เจ้าอยู่นี่กับนางสักพัก ข้าจะไปดูว่าตัวอย่างเลือดออกมาหรือยัง”อินชิงเสวียนทำอะไรไม่ถูก“ได้”นางยื่นมือออกไปประคองอินหลี พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เขาแค่ช่วยตรวจร่างกายของเจ้า พวกเราจะไม่ทำร้ายเจ้า”อินหลีเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ไม่มีชีวิต ปล่อยให้อินชิงเสวียนเล่นตามสบายอินชิงเสวียนถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“ไปนั่งตรงนั้นเถอะ”อินชิงเสวียนพยุงอินหลีไปที่ห้องนั่งเล่น นิ้วเผลอไปแตะข้อมือของนางโดยไม่ตั้งใจ ทันใดนั้นนางก็ตกใจกับกำลังภายในอันทรงพลังในร่างกายของอินหลีอินหลีไม่เป็นวรยุทธ์ แล้วทำไมถึงมีพลังอันทรงพลังเช่นนี้อยู่ในร่างกายขณะที่กำลังตกใจ เย่จิ่งหลานจึงเดินออกจากห้องทดลองพร้อมกับแผ่นทดสอบในมือ“ดูเหมือนว่าข้าเดาถูก พวกเจ้าไม่ใช่ญาติกัน เหตุผลที่หน้าตาคล้ายกัน เป็นเพียงเรื่องบังเอิญเท่านั้น”เขาชูผลการตรวจขึ้นสูง โบกไปมาต่อหน้าอินชิงเสวียนในนั้นมีข้อมูลเปรียบเทียบมากมายที่ระบุไว้ แต่อินชิงเสวียนดูไม่รู้เรื่อง เพียงแต่จำประโยคด้านล่างของรายง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1134 การค้นพบอันน่าตกใจ
ทั้งสองออกจากมิติโดยไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตอินหลีจะไม่ไปไหนมั่วซั่ว เจ้าโง่ถูกจูงจมูกสองคนนั้นก็ถูกเย่จิ่งหลานทำให้หมดสติ แม้ว่าพวกเขาจะตื่นขึ้นมา ก็ไม่ทำร้ายอินหลี“เจ้าจะไปไหน” เย่จิ่งหลานถามอินชิงเสวียนอ้าปาก ทันใดนั้นก็คิดถึงความเป็นไปได้“เจ้าเปิดมิติอีกหน่อย ข้าอยากเข้าไปดู”ทันทีที่พูดจบ คนก็เข้าไปในมิติอีกครั้งอินชิงเสวียนเดินเข้าไปในห้องประชุมอย่างรวดเร็ว ใช้ทักษะช่วงชิงโชคลาภกับอินหลีโดยตรงทันใดนั้นวรยุทธ์กับพลังภายในส่วนหนึ่งก็ไหลเข้ามาในตัว ซึ่งรวมถึงกำลังภายอีกเล็กน้อยด้วยอินชิงเสวียนแยกแยะทักษะวรยุทธ์เหล่านี้อย่างละเอียด และพบว่าทั้งหมดมาจากตำหนักเทพ“เจ้าพบอะไรหรือเปล่า”เย่จิ่งหลานเอนตัวพิงประตูอย่างไม่ใส่ใจ ยกมือขึ้นกอดอกอินชิงเสวียนปิดประตูเดินออกมา สีหน้าตื่นเต้นเล็กน้อย“ดูเหมือนว่าข้าจะค้นพบความลับเรื่องใหญ่แล้ว หากข้าเดาไม่ผิด พลังของอินหลีอาจมาจากเจ้าตำหนักของตำหนักเทพ”“เจ้าตำหนัก?”เย่จิ่งหลานมองไปที่อินชิงเสวียนด้วยสีหน้าแปลกใจ“แล้วทำไมเขาถึงมอบพลังให้กับอินหลี?”อินชิงเสวียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “บางทีอาจเป็นเพราะเหตุผลที่หลีกเลี่ยง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1135 ยุทธภพกำลังจะวุ่นวาย
ณ เทือกเขาเชื่อมเมฆา เมืองชิงเหอเย่จิ่งหลานเจอหวังซุ่นที่กำลังรอเขาอยู่“นายท่าน ราบรื่นดีหรือไม่”หวังซุ่นกำลังกินของว่าง ดูหนังสือภาพเล่มเล็ก ท่าทางสบายมากเย่จิ่งหลานพูดด้วยรอยยิ้มอวดๆ “เจ้านายเจ้าออกโรงทั้งที หนึ่งต่อสอง จะไม่ราบรื่นได้รึ”หวังซุ่นหัวเราะเบาๆ พูดอย่างประจบประแจง “ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านมีความสามารถทุกอย่าง ครั้งนี้ได้เจอแม่นางอินบ้างหรือไม่”“แน่นอน ครั้งนี้ข้าจะพาเจ้าขึ้นไปบนภูเขาด้วย มีงานบางอย่างให้เจ้าทำ”เมื่อได้ยินว่าเย่จิ่งหลานมีงานให้ตัวเองทำ หวังซุ่นก็รู้สึกตื่นเต้น รีบวางขนมในมือไว้บนเตียง ลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ท่านมีงานอะไรให้ทำก็บอกมาได้เลย บ่าวรับรองว่าจะทำให้เสร็จ”เย่จิ่งหลานหยิบรูปของเจ้าตำหนักจินออกมา“ตามภาพเหมือนคนนี้ เจ้าสามารถสร้างหน้ากากได้หรือไม่”หวังซุ่นรับภาพวาดมาดู ลูบคางแล้วพูดว่า “ภาพนี้ดูค่อนข้างยาก ปกติข้าจะปั้นหน้ากากตามหน้าคนจริงๆ ถ้าปั้นขึ้นตามภาพแบบนี้ ค่อนข้างยากสักหน่อย”“มีความยากก็พยายามทำให้ได้ ข้าดูแลเจ้าเป็นอย่างดี เจ้าอย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ”เย่จิ่งหลานตบไหล่เขาอย่างแรง มองหวังซุ่นด้วยแววตาแน่วแน่หัวใจของหวังซ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1136 การเติมเต็มก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง
เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงเฮ่อฉางเฟิงยืนไพล่หลังอยู่ในสวนยา ถอนหายใจลึกๆ เสียงอ่อนโยนดังมาจากด้านหลัง“ยังคิดถึงแม่นางอินคนนั้นอยู่หรือ”เฮ่อฉางเฟิงหันกลับมาทันที“ท่านแม่ เปล่าขอรับ เพียงแต่เสียดายที่เห็นสมุนไพรทั้งหมดในสวนยา มอบให้กับชาวยุทธ์เหล่านั้น”กงซวินอวิ๋นเฟิ่งยิ้มอย่างอ่อนโยน“นี่เป็นความต้องการของพ่อกับตาของเจ้า พวกเราในอิ๋นเฉิงให้ความสำคัญกับความสงบสุขมาโดยตลอด ไม่อยากใจที่จะมีส่วนร่วมในข้อพิพาทต่างๆ การคลี่คลายความบาดหมางด้วยสมุนไพรก็นับว่าคุ้มค่า”เฮ่อฉางเฟิงกล่าวว่า “ก็จริง แม้ว่าทุกคนในอิ๋นเฉิงจะฝึกฝนวรยุทธ์ แต่ก็สงบเงียบปรองดองมาโดยตลอด จะเรียกว่าแดนสุขาวดี ก็ไม่เกินจริง”ในแง่ของความแข็งแกร่ง ถ้าอิ๋นเฉิงเรียกคนมาไม่กี่คน ก็สามารถเอาชนะชาวยุทธ์อันธพาลเหล่านั้นให้ร้องไห้เรียกหาบุพการีได้ เพียงแต่อิ๋นเฉิงไม่อยากเอาชนะพวกเขาด้วยกำลังเท่านั้นเองกงซวินอวิ๋นเฟิ่งพยักหน้า“ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าแม่นางอินอาศัยอยู่ที่ไหน ถ้าเจ้าชอบนางจริงๆ เราก็ไปเยี่ยมนางได้”เฮ่อฉางเฟิงคิดในใจ นางแต่งงานแล้ว ไปเยี่ยมจะมีประโยชน์อะไร“ลูกไม่รู้ ลูกไม่ได้คิดอะไรกับแม่นางอิน ท่านแม่อย่าได้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1137 แต้มจุดแดงที่หว่างคิ้ว
ในเวลานี้ เย่จิ่งหลานได้กลับมาที่ตำหนักเทพหอทองคำแล้วด้วยสถานะพิเศษของเขา เหล่าศิษย์ของตำหนักเทพจึงให้ความเคารพเขาอย่างมาก เขาพาหวังซุ่นไปยังที่พักของอินชิงเสวียนโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ หวังซุ่นอดไม่ได้ที่จะถาม “นายท่าน แม่นางอินเห็นท่านที่จู่ๆ ก็มีรูปลักษณ์หล่อเหลาเช่นนี้แล้ว นางมีท่าทางอย่างไร”เย่จิ่งหลานกลอกตามองเขา พูดด้วยความโกรธ “เจ้าคิดว่าจะเห็นนางทำหน้าแบบไหน หรือเจ้าคิดว่านางจะตกหลุมรักข้า?”หวังซุ่นหัวเราะแหะๆ พูดว่า “ตอนนี้ท่านหล่อเหลาสง่างาม องอาจดั่งต้นหยก เป็นบุรุษรูปงามเป็นพิเศษ ตอนที่ท่านเดินอยู่ในเมือง ไม่รู้มีแม่นางน้อยใหญ่มากมายเพียงใด ที่สายตาจับจ้องมาที่ท่าน”คำเยินยอนี้ยอได้ดี เย่จิ่งหลานพอใจมากเขายกมุมปากขึ้นแล้วพูดว่า “ถือว่าพวกนางสายตาแหลมคมอยู่บ้าง แต่ไม่สามารถพูดแบบนั้นต่อหน้าสตรีผู้นั้นได้ ข้าและนางเป็นเพื่อนที่บริสุทธิ์ต่อกันจริงๆ ไม่มีความคิดที่ไม่เหมาะสมอื่นใดอีก”หวังซุ่นติดตามเย่จิ่งหลานมานานแล้ว ทั้งสองรู้สักคุ้นเคยกันดี เขาหัวเราะหึๆ แล้วพูดว่า “ตอนที่ท่านฝันยังละเมอเป็นชื่อแม่นางอิน ท่านไม่ชอบนางเลยหรือ”ใบหน้าของเย่จิ่งหลานเปลี่ยนเป็นสีแดง ตบ
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1454 คนสวย คุณเป็นใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1453 หนุ่มรูปงามน่าทึ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1452 งานที่มีรายได้สูง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1451 เขาคือใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1450 ผู้มาเยือนจากต้าโจว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1449 เขาอยู่ไหน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1448 เจ้ายังอยากหนีอยู่หรือเปล่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1447 ภาพทำนายแปลกๆ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1446 ภาพในห้วงทะเลแห่งจิต
