แชร์
บทที่ 700
บทที่เกี่ยวข้อง
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 701
ภายใต้การจัดการของไท่กง ทางตระกูลซ่งไม่ได้เกิดความวุ่นวายเขาส่งคนไปกองกำลังรักษาความสงบเรียบร้อยเมืองหลวง ค่ายลาดตระเวน และรอให้สำนักเขตจิงจ้าวทำงาน คนของตระกูลซ่งไปแจ้งความที่สำนักเขตจิงจ้าว พวกเขาทำเรื่องเป็นขั้นเป็นตอน เขาเชื่อว่าหากท่านอ๋องและซีซีรู้เรื่องนี้จะไม่อยู่เฉยๆ แน่ๆ พวกเขาจะต้องมีวิธีของพวกเขาเอง ส่วนคนของตระกูลซ่งในตอนนี้ส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจ งั้นเป็นสามัญชนก็ใช้วิธีของสามัญชนด้วยสำนักเขตจิงจ้าวเริ่มการสอบสวนอย่างรวดเร็ว และพบว่าแม่ลูกทั้งสามหายตัวไปกลางดึกโดยไม่ผ่านทางเข้าด้านข้างหรือทางเข้าหลัก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกแอบเข้าไปและลักพาตัวไปตามปกติแล้ว สำนักเขตจิงจ้าวยังต้องการสอบถามว่าพวกเขาได้มีเรื่องกับใครหรือไม่หลังจากกลับมาถึงเมืองหลวงขณะตามหาคนพลางสอบปากคำ แม้แต่ฮ่องเต้ก็ยังรู้เรื่องนี้ด้วย วันนี้ไม่มีงานประชุมยามเช้า ปี้หมิงจากกองกำลังรักษาความสงบเรียบร้อยเมืองหลวงยังรายงานเรื่องตามประจำวัน โดยกล่าวว่าภรรยาและลูกๆ ของซ่งจืออันหายตัวไปอย่างไม่มีเหตุผลในกลางคืนผู้คนจากตระกูลซ่งมักจะทำให้จักรพรรดิ์ซูชิงให้ความสนใจเป็นพิเศษกับพวกเขาเสมอในเวลานี้ ทางสำนักกิ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 702
จักรพรรดิ์ซูชิงไม่แสดงสีหน้าใดๆ แต่อู๋ต้าปั้นรู้จักเขาเป็นอย่างดี รู้ว่าเขากำลังโกรธเพราะสำนักกิจการภายในทำงานไม่ได้เรื่องไม่มีใครเชื่อว่ามันจะเป็นฝีมือของพระชายาอ๋องฮวย แม้ว่าจะเป็นพระชายาอ๋องฮวย แต่ก็ไม่มีทางที่ให้เครื่องประดับทองและเงินมากมายแก่นางเพียงเพื่อพูดคำดีๆ ให้ตัวเองเท่านั้นต้องมีเรื่องอื่นซ่อนอยู่ในนี้ ถ้าน้องไม่พบอะไรแปลกๆ คงไม่ส่งกลับมาในวังหรอก ย่อมได้เจออะไรมาบ้าง แต่เขาเลือกที่ส่งกลับสำนักกิจการภายในอทนที่จะสอบสวนเอง ก็แสดงว่าไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายจนเกินไปแต่ในเมื่อได้ส่งคนกลับมาแล้ว ทว่าไม่ได้ข้อมูลใดๆ แล้วจะให้จักรพรรดิ์ซูชิงไม่โกรธได้อย่างไรจักรพรรดิ์ซูชิงกล่าวด้วยสีหน้าไม่พอใจ "เจ้าไปหาหมอหลวงให้รักษาชีวิตของนางเอาไว้ ต่อให้จะหลงเหลือลมหายใจสุดท้ายไว้ก็ต้องสอบปากคำต่อ"หากไม่ตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจน เขาจะรู้สึกเหมือนมีมือใหญ่กำลังจัดการมันอยู่ที่ไหนสักแห่งที่เขามองไม่เห็น มันเหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังวางตาข่ายอยู่ เขาไม่ชอบความรู้สึกนี้มากนัก"พ่ะย่ะค่ะ!" อู๋ต้าปั้นรับคำสั่งและถอยออกไปหลังจากสอบปากคำไปได้ครึ่งชั่วยาม อู๋ต้าปั้นก็กลับมารายงาน "ฝ่าบา
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 703
อู๋ต้าปั้นก้มหน้าลง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ยังตอบด้วยความเคารพ "ข้าน้อยได้ยินมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ เป่ยหมิงอ๋องไปที่สนามรบเขตหนานเจียงจากคำสั่งของฝ่าบาท และในที่สุดก็ยึดเขตหนานเจียงกลับคืนมาตามความคาดหวังของฝ่าบาท ได้สร้างผลงานไว้จริงๆ ฝ่าบาทได้ให้รางวัลตอบแทนและได้ประกาศให้คนทั่วประเทศได้รับรู้ ข้าน้อยคิดว่าเป่ยหมิงอ๋องสร้างผลงานในฐานะขุนนางเป็นเรื่องจริง แต่หากบันทึกความสำเร็จที่เป็นผลดีนับพันปี ย่อมเป็นผลงานของฝ่าบาทเอง"จักรพรรดิ์ซูชิงยิ้ม "เจ้าเนี่ย เวลาพูดกับข้าก็มาเล่นไม้ด้วย อู๋ต้าปั้น ข้าไม่ใช่คนใจแคบนัก ระมัดระวังคนที่สร้างผลงานยิ่งใหญ่ ข้าแค่สงสัยนิดนึง หากประชาชนต้องการสร้างวิหารเทพแห่งสงครามให้เขา ทำไมไม่เสนอข้อเสนอนี้ออกมาตอนที่เขาเพิ่งกลับเมืองหลวงหลังยึดเขตหนานเจียงกลับคืนมาล่ะ นั่นเป็นช่วงเวลาที่ประชาชนมีอารมณ์ตื่นเต้นที่สุดต่างหาก"จักรพรรดิ์ซูชิงหยิบถ้วยขึ้นมาด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง "นอกจากนี้ ข้าจำได้ว่าในเวลานั้นมีนักปราชญ์จากทั่วประเทศได้เขียนบทความสรรเสริญเขาแล้ว ทำไมตอนนี้ถึงกลับมาสรรเสริญอีก? ใช่คนกลุ่มเกียวกันอยู่หรือไม่?"อู๋ต้าปั้นถอนห
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 704
องค์หญิงใหญ่รู้ว่าพวกนางมาที่นี่เพื่อเอาใจไทเฮา แม้ว่านางจะโกรธแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะในปกติแล้วนางได้สุงสิงกับฮูหยินเหล่านั้นด้วย จึงไม่ควรมีเรื่องได้ โดยเฉพาะเสด็จพี่เพิ่งกลับมาเมืองหลวงอีกอย่าง เมื่อถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ ตุลาคม แผนการของซ่งซีซีจะเริ่มลงมือนั้นก็ต้องใช้พวกนางเป็นประโยชน์ด้วย เพราะนางจึงแทบไม่ได้ลังเลก็เชิญพวกนางมาฮูหยินหยานไท่ฟู่มาถึงก่อนโดยนำหยานหรูอวี้ หลานสาวนางมาด้วย องค์หญิงใหญ่อธิบายสถานการณ์ไปคร่าวๆ เนื่องจากไทเฮาได้ส่งอาหารเจและเครื่องสังเวยมาด้วย พระสนมในวังหลังก็ได้ส่งมาด้วย ส่งผลทำให้ฮูหยินคนอื่นๆ ก็อยากมาด้วยฮูหยินไทฟู่กล่าวว่า "ไม่เป็นไรหรอก หากอยากทำบุญก็มาได้หมด"ฮูหยินไทฟู่นับถือศาสนาพุทธมาหลายปีแล้ว และมีจิตใจเมตตา แม้ว่านางจะเข้าร่วมงานเลี้ยงเหมือนกับฮูหยินเสนาบดีมู่เป็นครั้งคราว แต่สิ่งเดียวที่ทำให้นางกระตือรือร้นตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็คือเทศกาลหันอี้ประจำปีหนึ่งคือนางมาที่นี่เพื่อช่วยทำบุญให้วิญญาณของผู้ตายพวกนั้น สองคือนางต้องการเรียนรู้พุทธศาสนาจากพระภิกษุผู้มีชื่อเสียงด้วย ในปีก่อนๆ นางไม่ได้พาหยานหรูอวี้มาด้วย แต่ในปีนี้ หยานหรูอวี้เสนอตัวว
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 705
องค์หญิงใหญ่เข้าไปช่วยไกล่เกลี่ย จากนั้นจ้องมองชายารองจินด้วยสายตาเย็นชา และให้นางดูแลนางเสิ่นเอาไว้ชายารองจินก็รู้สึกรำคาญเช่นกัน แต่เนื่องจากสถานะของนางเป็ฯแค่ชายารอง เมื่อกี้ที่นางเสิ่นดึงคนอื่นมาถามสารทุกข์สุขดิบนั้น นางจึงไม่กล้าเข้าไปยุ่งโดยตรงได้ก่อนมาที่นี่ก็บอกนางว่าคืนนี้จะเคร่งขรึม ไม่ใช่เพื่อไปตีสนิทกับผู้ใด ต้องอยู่เงียบๆ คัดลอกพระคัมภีร์ สวดมนต์ แสดงความเมตตาของตนเองจะถือว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเข้าสังคมแต่แล้วทันทีที่นางมาถึง ก็เอาแต่ดึงทุกคนมาพูดคุย เห็นทุกคนเป็นคนกันเอง ทำเหมือนตนเองมาชเข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างไรอย่างนั้น ไม่เห็นว่าสีหน้าของคุณนายใหญ่เหล่านั้นได้เปลี่ยนไปหรือ?นางก้าวไปข้างหน้าเพื่อคารวะจากนั้นก็พูดเบาๆ "พระชายา มาคัดลอกพระคัมภีร์ด้วยกันเถอะนะ"นางได้นำหนังสือ "พระสูตรดั้งเดิมของพระกษิติครภโพธิสัตว์" และ "พระสูตรพระไทซ่านช่วยความทุกข์" มาด้วย ส่วนนางได้คัดลอกมาแล้วหลายรอบตอนที่ดูแลเสด็จแม่ในวังนางเสิ่นนั่งคัดลอกพระคัมภีร์บนเบาะนั่งอย่างไม่เต็มใจ พระคัมภีร์นั้นเข้าใจยากและเขียนยากด้วย แค่ไม่นานนักนางก็รู้สึกเจ็บข้อมือ อยากจะวางปากกาลงแต่กลับโด
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 706
เรื่องแผนการองค์หญิงใหญ่คืนนี้ พวกเขาไม่ได้กังวลเท่าไร ในเมื่อมือสังหารลงมือแล้วก็ย่อมจะบุกเข้าไปในคุกใต้ดินอย่างแน่นอนเนื่องจากพิธีทำบุญในคืนนี้ จวนองค์หญิงใหญ่จึงมีพระสงฆ์หลายองค์ ค่ายลาดตระเวนและกองกำลังรักษาความสงบเรียบร้อยเมืองหลวงจะลาดตระเวนสถานที่นั้นเป็นพิเศษอย่างแน่นอน หากมีมือสังหารปรากฏตัว ผู้คนที่จัดโดยอาจารย์หยูจะตะโกนเสียงดังเพื่อดึงดูดพวกเขาเมื่อเข้าไปในจวนองค์หญิง จะเข้าสู่คุกใต้ดิน มือสังหารรู้โครงสร้างของจวนองค์หญิง และรู้ทางเข้าคุกใต้ดิน ดังนั้นจะนำพวกเขาเข้าไปซ่งซีซีรู้สึกว่าสงสัยเล็กน้อย ไทเฮามอบอาหารเจและผลไม้สดมาสนับสนุนองค์หญิงใหญ่ ซึ่งดึงดูดผู้คนมากมายไปเข้าร่วมด้วยเป็นไปไม่ได้ที่ไทเฮาจะทำเช่นนี้โดยไม่มีเหตุผล ที่ผ่านมายังไม่เคยเห็นนางทำเช่นนี้เลย มีความเป็นไปได้ก็คือมันจัดโดยฮ่องเต้เนื่องจากจิ้งซินถูกส่งกลับไปยังสำนักกิจการภายใน หลังจากการสอบสวนต้องเปิดโปงองค์หญิงใหญ่แน่ๆเพราะด้วยเหตุนี้ ฮ่องเต้จึงให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับพิธีทำบุญในคืนนี้?แต่ประเด็นของความสนใจดังกล่าวเพื่ออะไรล่ะ? มันทำได้แต่ดึงดูดผู้คนให้เข้าร่วมมากขึ้นเท่านั้นหลังจากที่ทุกค
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 707
ยามซวี มือสังหารเริ่มลงมือแล้วมือสังหารกลุ่มหนึ่งอยู่ในชุดดำกลางคืนถือดาบอยู่ในมือ ร่อนลงอย่างเงียบๆ ที่จวนองค์หญิงใหญ่ในเวลานี้ ณ ลานหลักจวนองค์หญิง พระสงฆ์กำลังสวดมนต์ ส่วนพระคัมภีร์ที่พวกฮูหยินคัดลอกมานั้นก็ถูกเผาไปหมดแล้ว ขณะนี้บางคนกำลังคัดลอกอยู่ และบางคนกำลังท่องเมื่อมีเสียงกรีดร้องดังขึ้น การสวดมนต์ของพวกฮูหยินก็หยุดลงอย่างกะทันหัน"มีมือสังหาร!"เสียงกรีดร้องนี้ทะลุท้องฟ้ายามค่ำคืนและกระทบใจองค์หญิงใหญ่อย่างแรงนางกำลังอยู่ในลานหลัก แต่กลับไม่เห็นมือสังหาร งั้นมือสังหารได้บุกเข้าไปในลานกลางและลานด้านหลังแล้วนางกำลังจะวิ่งออกไป ทว่าหยานหรูอวี้ลุกขึ้นและคว้านางเอาไว้ "องค์หญิงใหญ่ มีมือสังหารอยู่ข้างนอก และมันอันตรายนะ""ปล่อยข้าไป" องค์หญิงใหญ่หันกลับมาด้วยสีหน้าดุร้าย ซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกใจหมดทุกคนตกอยู่สภาพวุ่นวายมาก มีเพียงพวกพระสงฆ์และคุณนายใหญ่ไม่กี่คนนั้นยังคงสงบนิ่งอาจารย์จื้อหยวนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "มือสังหารจะมีทหารประจำจวนและองครักษ์ไปจัดการ องค์หญิงใหญ่อย่าเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงเลย มาสวดมนต์ต่อเถอะ"องค์หญิงใหญ่มองไปยังอาจารย์จื้อหยวนที่
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 708
จ้านเป่ยว่างเห็นว่ามีคนมากมายอยู่ที่นี่ และมีพระสงฆ์ที่เป็นผู้อาวุโสด้วย หากเกิดอะไรขึ้นมาเขาก็รับผิดชอบไม่ไหว เขาจึงเข้าไปถามพระสงฆ์ว่า "ท่านอาจารย์ พวกท่านกลับห้องเพื่อซ่อนตัวสักหน่อย รอจับกุมมือสังหารแล้วค่อยสวดมนต์ต่อก็ไม่สายไปนะ"อาจารย์จื้อหยวนส่ายหัว "ไม่จำเป็น โยมไปทำธุระเถิด ในเมื่อพิธีในคืนนี้ก็เริ่มแล้วหากสวดมนต์ไม่เสร็จข้าจะไม่ไปไหน""มีมือสังหาร มันอันตราย" จ้านเป่ยว่างร้อนใจขึ้นมาอาจารย์จื้อหยวนยังพนมมือและกล่าวว่า "มือสังหารไม่ได้มุ่งเป้ามาที่ข้า หากข้าได้รับบาดเจ็บหรือถูกฆ่าโดยไม่ได้ตั้งใจ มันจะเป็นชะตากรรมของข้า"เมื่อเห็นว่าตนเองไม่สามารถโน้มน้าวอีกฝ่ายได้ จ้านเป่ยว่างจึงพูดกับคนที่เหลือว่า "ปกป้องพวกเขาไว้ให้ดี"หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็รีบวิ่งเข้าไปข้างในด้วยดาบในมือองค์หญิงใหญ่ถึงลานด้านตะวันตก นางกำลังเฝ้าอยู่ที่นี่ คนที่อยู่ต่อหน้านางคือองครักษ์สามสิบกว่าคน และทางเข้าคุกใต้ดินสี่ทาง มีเพียงทางนี้เท่านั้นที่สำคัญที่สุดนางคิดว่าเป้าหมายของซ่งซีซีคือแม่ของกู้ชิงหลาน หากต้องการช่วยนังนั่นก็ช่วยให้ออกไปเลย เพราะนางก็เป็นคนที่ใกล้จะตายอยู่แล้ว ต่อให้ช่วยนางออ
บทล่าสุด
