Share

บทที่ 354

Penulis: ปาเย่วเซิ่งเซี่ย
last update Terakhir Diperbarui: 2024-06-04 16:27:54
นางมองดูสนมฮุ่ยไทเฟยด้วยสีหน้าสับสน "เกิดอะไรขึ้น? ไข่มุกตงจู่อะไรกัน และเดิมพันเรื่องอะไร? เมื่อคืนไม่ใช่แค่งานเลี้ยงเหรอ? เจ้าเอาสินเดิมของนางไปเมื่อไหร่? มันไม่ได้การนะ สินเดิมของลูกสะใภ้มันเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของนางเอง เจ้าเอาไปไม่ได้ แม้ว่าจะเป็นแค่ล้อเล่นก็ไม่ได้นะ"

สนมฮุ่ยไทเฟยตกตะลึง

อันที่จีิงด้วยการไปมาหาสู่กันระหว่างนางกับองค์หญิงใหญ่ในหลายปีมานี้ นางเคยคิดว่าองค์หญิงใหญ่จะไม่ให้เงินสามพันตำลึง แต่นางก็แอบตั้งความหวังไว้ โดยคิดว่านางเป็นคนสำคัญกับหน้าตา ในเมื่อบอกแล้ว ก็มีความเป็นไปได้ครึ่งนึงที่จะให้

แต่องค์หญิงใหญ่กลับไม่แม้แต่จะยอมรับเรื่องที่เอาไข่มุกตงจูกับการเดิมพันด้วยซ้ำ นี่คือสิ่งที่นางไม่เคยคาดคิดมาก่อน

นางอึ้งไปชั่วขณะ และมองหาแม่นมเกาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นว่าใบหน้าของแม่นมเกาแดงมากเนื่องจากความหนาวเย็น นางกำลังใช้แขนเสื้อปิดหน้าและสูดน้ำมูกกลับเข้าไป

สนมฮุ่ยไทเฟยมองไปยังซ่งซีซีอีกครั้ง และซ่งซีซีก็ดูไม่แยแสราวกับว่านางคาดคิดมาแล้ว

นางไม่ยอมโดนซ่งซีซีดูถูก แต่ยิ่งโกรธกับความไร้ยางอายขององค์หญิงใหญ่ และพูดอย่างใจร้อนว่า "เจ้าพูดแบบนี้ได้ยังไง? เมื่อคืนข้ามอบไ
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 355

    หลังจากที่นางพูดจบ จากนั้นก็ไหว้ให้องค์หญิงใหญ่อีกครั้ง "ซีซีรู้สึกประทับใจมากที่ท่านป้าปฏิบัติต่อเสด็จแม่ของข้าอย่างด้วยความจริงใจ ก่อนหน้านี้ชื่อเสียงของซีซีไม่ค่อยดี ท่านป้ามีความกังวลเช่นนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ซีซีรับประกัน จากนี้ไปต้องดีกับเสด็จแม่ให้ดีที่สุด ทุกอย่างต้องให้เสด็จแม่มาก่อน ส่วนไข่มุกตงจูเหล่านั้น เดิมทีก็คิดว่าจะแบ่งสักหน่อยให้เสด็จแม่ รอข้ากลับบ้านค่อยจัดคนส่งกล่องหนึ่งให้นาง ถึงเวลานั้น นางต้องการแบ่งให้ผู้ใดก็เป็นเรื่องของนาง ข้าที่เป็นลูกสะใภ้ย่อมไม่กล้าเข้าไปยุ่ง"องค์หญิงใหญ่รู้ว่า ซ่งซีซีกำลังให้ทางออกนางทางออกนี้ นางต้องเล่นไปตามน้ำชื่อเสียงที่นางสร้างขึ้นตั้งครึ่งชีวิต จะให้ไข่มุกตงจูไม่กี่เม็ดนั้นทำเสียหายได้อย่างไร พวกนับสู้จากแวดวงการต่อสู้นั้นจะเอ็นดูรักใคร่ซ่งซีซีอย่างไร เมื่อวันนางก็เห็นกับตาแล้วอีกอย่างสนมฮุ่ยไทเฟยไม่ควรมีเรื่องกับนางมากเกินไป บัดนี้นางรู้ต่อต้านแล้ว หากไปขอเงินนางที่หลังคงไม่ง่าย สู้เล่นไปตามน้ำเอาไข่มุกตงจูคืนนางจะดีกว่า แล้วค่อยหาเวลาไปล้างสมองนาง ยังมีโอกาสขอเงินและสมบัติมากมายจากนางตั้งเยอะได้ในอนาคตในใจของนางโกรธเป็

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 356

    ซ่งซีซีกระพริบตา นางไม่ได้ได้ยินผิดใช่ไหม?เมื่อมองดูตัวเงินสองพันตำลึงที่ยัดให้นาง ซ่งซีซีก็รู้สึกปลื้มอกปลื้มใจจริงๆ ว้าว นางชอบมอบน้ำใจให้คนอื่นจริงๆ ชอบแบ่งเงอนให้ผู้อื่นได้อย่างง่ายดายนางมีศักยภาพที่จะถูกเอารัดเอาเปรียบจริงๆไม่สิ นางถูกเอาเปรียบแล้วนี่"เสด็จแม่มององค์หญิงใหญ่ชัดเจนหรือยัง" ซ่งซีซียิ้ม และน้ำเสียงของนางก็ดุอ่อนโยนขึ้นมากใบหน้าของสนมฮุ่ยไทเฟยมืดทะมึน "เจ้าคิดว่าข้าตาบอดหรือไง? จนถึงขั้นนี้แล้วข้ายังมองไม่ออก""เมื่อเห็นว่าท่านยังพูดดีๆ กับนาง เลยคิดว่าท่านยังถูกนางหลอกเอาไว้"สนมฮุ่ยไทเฟยพูดอย่างโกรธๆ "ไม่พูดดีๆ มันจะให้ทำยังไงได้อีก พวกเราสองคนต้องมีคนนึงทำหน้าดุอีกคนมาปลอบใจ เป็นไปไม่ได้ที่แตกคอกับนางกระมัง นางมีความสัมพันธ์กับที่ดีกับพวกฮูหยินเหล่านั้น หากนางใส่ร้ายข้าสักหน่อย ข้าก็ต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงเอา เจ้าก็ไม่เป็น เพราะเจ้าหน้าหนาอยู่แล้ว"ซ่งซีซีไม่ได้พูดอะไร นางเริ่มนับตัวเงิน ล้วนเป็นตัวเงินหนึ่งร้อยตำลึง นางยื่นหนึ่งร้อยตำลึงให้แม่นมเกา แล้วพูดว่า "ชนะกลับมา ถือว่าเป็นเงินนำโชคนะ"แม่นมเกาตาค้างและรู้สึกหายใจลำบากเล็กน้อย "พระชายา นี่มันห

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 357

    นางแอบเหลือบมองซ่งซีซีแวบหนึ่ง และเห็นว่าท่าทางของนาง ดูสบายๆ และยังยิ้มสดใส ต้องยอมรับว่าใบหน้านี้สวยงามยิ่งกว่าดอกทอเสียอีก มีความฃสดชื่นยิ่งกว่าดอกบ๊วยทันใดนั้น สนมฮุ่ยไทเฟยก็เกิดความสงสัยขึ้นมาว่า "เจ้าไม่กลัวองค์หญิงใหญ่จริงๆ หรือ?"ซ่งซีซีถามกลับ "นางมีอะไรที่ทำให้คนเราต้องกลัวด้วยเหรอ""นางเป็นองค์หญิงใหญ่ เป็นเสด็จป้าของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน แม้แต่จักรพรรดิองค์ก่อนก็ยังยอมให้นาง อีกอย่างในแวดวงคนชั้นสูงของเมองหลวง นางได้ควบคุมคนอย่างน้อยครึ่งหนึ่งไป คำพูดของนางเพียงคำเดียวก็สามารถทำให้เจ้าเสื่อมเสียชื่อเสียงได้ในชั่วข้ามคืน"ซ่งซีซีไม่สนใจ "ก็ท่านบอกว่าข้าหน้าหนานี่ไม่ใช่เหรอ งั้นทำไมข้าต้องกลัวเสียชื่อ หากนางใส่ร้ายป้ายสีข้าอย่างมั่วๆ งั้นก็เท่ากับใส่ร้ายคนสำคัญที่ยึดเขตหนานเจียงกลับคืนมา แม้ว่านางจะเป็นองค์หญิงใหญ่ แต่ก็จะถูกนักวิชาการทุกคนในใต้เท้าวิพากษ์วิจารณ์อย่างแน่นอน"สนมฮุ่ยไทเฟยคิดว่าสิ่งเหล่านี้พูดง่าย แต่พอทำให้องค์หญิงใหญ่ไม่พอใจ หากนางต้องการแก้แค้น ก็คงจัดการได้ยากอย่างไรก็ตาม เมื่อนางคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ เรื่องที่จะเอาไข่มุกตงจูและเงินสามพันตำลึงนั

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 358

    แม่นมเกาพยายามหาช่องว่างเข้าไป กว่าจะถามผู้คนดูแลร้านได้ว่า "ไม่ทราบว่ามีสร้อยข้อมือทองคำพันเพชรพลอยหรือไม่"ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองนาง แล้วพูดเสียงดัง "มีขายที่ชั้นสองแต่สินค้าขายหมดแล้ว ปีนี้ได้สั่งทำแล้วทำอีก แต่ก็ขายหมดเกลี้ยง หากต้องการซื้อให้ไปที่ชั้นสองเพื่อทำการจอง น่าจะถึงเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้ามีของ"ต้องการจองด้วยอย่างนั้นหรือ? จะรอของในเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้าด้วย?แม่นมเกาค่อยๆ ถอนตัวออกแล้วเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้นสอง นางเห็นว่าชั้นสองได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา และแบ่งออกเป็น แปดเก้าส่วน ตู้ต้อนรับลูกค้านั้นมีจัดวางเก้าอี้เอาไว้ ปูเบาะนุ่มนวลด้วย ตู้หนึ่งดูแลลูกค้าผู้มีเกียรติหนึ่งท่านอีกด้านหนึ่ง มีคนรออยู่มากกว่าสิบคน ทุกคนนั่งบนเก้าอี้กำลังกินของว่างและดื่มน้ำชาอยู่ ถ่านเงินกำลังลุกไหม้อย่างอบอุ่นในเตาถ่านแม้ว่าลูกค้าเหล่านี้จะร่ำรวย แตกลับไม่ได้สวมผ้ายก ดูท่าว่าล้วนเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย ไม่ใช่คนจากตระกูลชั้นสูงแม่นมเกาเหลือบมองออกไป และเห็นว่าลูกค้าคนหนึ่งได้ใส่สร้อยข้อมือทองคำอยู่ในมือ มองดูว่าก็ดูสวยดีเลยให้ห่อมันทั้งหมด รูปแบบดูค่อนข้างทันสมัย แต่หากเทียบกับร้านจิ

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 359

    จะว่าบังเอิญไหมล่ะ วันถัดไป ตอนที่เซี่ยหลูโม่และซ่งซีซีกำลังเตรียมตัวกลับบ้านฝ่ายหญิงนั้น ท่านหญิงเจียอี้ได้ส่งคนไปส่งรายงานบัญชีให้ และหัวหน้าจ้าวเป็นผู้ส่งมอบสมุดบัญชีเองเนื่องจากสนมฮุ่ยไทเฟยย้ายเข้ามาอาศัยที่จวนอ๋อง ดังนั้นหัวหน้าจ้าวจึงเข้ามาส่งเอง หากนางอยู่ในวัง ท่านหญิงเจียอี้จะเป็นคนส่งสมุดบัญชีไปให้แม่นมเกาคิดว่า หัวหน้าจ้าวคนนี้คงมาเพื่อทำความรู้จักกับคนที่นี่ เมื่อใดที่ไทเฟยไปที่นั่น พวกเขาก็พอมองออกได้สนมฮุ่ยไทเฟยเปิดสมุดบัญชีออกอย่างมีความสุข มีแค่ไม่กี่หน้าเอง และของที่ขายออกไปนั้นล้วนเป็นสินค้าไม่มีค่าเท่าไร ไม่มีของแพงสักชิ้นเลยดูสรุปรายได้สุดท้ายคือขาดทุนในช่วงเวลาสามเดือนนี้ ขาดทุนเงินไปมากกว่าหนึ่งหมื่นตำลึงเงินมากกว่าหมื่นตำลึง มากกว่าเมื่อก่อนเสียอีกสนมฮุ่ยไทเฟยโกรธมากจนตัวสั่นไปหมด แล้วฟาดสมุดบัญชีลงบนพื้น "ทำไมถึงขาดทุนมากขนาดนี้ ให้คำอธิบายกับข้า"หัวหน้าจ้าวคุกเข่าลงกับพื้นและพูดด้วยใบหน้าเศร้าว่า "ไทเฟย ท่านไม่รู้ว่ามันยากแค่ไหนในการทำธุรกิจตอนนี้ เราคิดว่าเราจะทำกำไรสักหน่อยก่อนปีใหม่ ดังนั้นจึงซื้อของกองหนึ่งเผื่อไว้ ใครจะไปรู้ว่าสินค้าเหล่านั

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 360

    หัวหน้าลู่สั่งให้องครักษ์สองคนเข้าไปทันที และทำท่าจะจับหัวหน้าจ้าวไปที่สำนักรัฐหัวหน้าจ้าวตกใจกลัว และตะโกนว่า "พระชายาท่านอ๋องทรงไว้ชีวิตข้าน้อยขอรับ นี่ไม่ใช่เจตนาของข้าน้อย นี่เป็นความคิดของท่านหญิงเจียอี้ นางเป็นคนสั่งให้ข้าน้อยทำสมุดบัญชีเหล่านี้เพื่อหลอกลวงไทเฟยขอรับ""อะไรนะ?" สนมฮุ่ยไทเฟยโกรธมากจนทุบถ้วยลงกับพื้น "เจียอี้นำสมุดบัญชีปลอมมาหลอกข้าด้วยหรือ"ซ่งซีซีขยับมือ และพูดตัดหน้าสนมฮุ่ยไทเฟย "ในเมื่อสมุดบัญชีก่อนหน้านี้ล้วนเป็นของปลอม ดังนั้นจึงต้องมีสมุดบัญชีจริง"หัวหน้าจ้าวถูกองครักษ์จับตัวไว้ และแขนของเขาก็เจ็บราวกับจะหักเอาอยู่แล้ว เขาไม่กล้าโกหกอีกต่อไป และพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า "มีขอรับ มีขอรับ"เนื่องจากซ่งซีซีต้องการกลับบ้านวันนี้ นางจึงไม่อยากเสียเวลากับเขา เรียกหัวหน้าลู่เข้ามา "รบกวนเจ้าพาสองคนไปร้านจินพร้อมกับเขา เพื่อนำสมุดบัญชีทั้งหมดที่ผ่านๆ มากลับมา แล้วมอบให้กับนักบัญชีของเราคอยตรวจสอบอย่างละเอียด จำเป็นต้องตรวจสอบในแน่ใจว่าสมุดบัญชีเป็นของแท้หรือไม่ หากยังกล้าที่จะกระทำการฉ้อโกง เจ้าไม่จำเป็นต้องกลับมารายงาน เพียงแค่ส่งบุคคลนั้นไปที่สำนักเขตจิงจ้าวโด

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 361

    เซี่ยหลูโม่กำลังคิดถึงเรื่องสถาบันว่านซงเหมินในขณะจัดเก็บของขวัญแน่นอนว่าเขาดีใจที่ซีซีมีคนปกป้องนางมากมาย แต่เขาก็ต้องการให้ศิษย์ลุงและคนอื่นๆ รู้ว่า ตอนนี้ซีซีมีเขาคอยปกป้องแล้ว ไม่ได้เป็นห่วงอีกเลยสิ่งที่สำคัญที่สุดคือวันนี้เขาต้องพูดสิ่งหนึ่งกับศิษย์ลุง นั่นคือเขาจะคอยเตือนให้ซีซีเขียนจดหมายอย่างน้อยสองฉบับกลับไปหาอาจารย์ในหนึ่งเดือนอีกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีใจหรือเลวร้าย ล้วนต้องแจ้งให้คนของสถาบั้นทราบโดยไม่จำเป็นต้องให้พวกเขาเสียแรงกายแรงใจมาสอบถามหลังจากจัดของขวัญสามรถเต็มๆแล้ว ก็เห็นซ่งซีซีพารุ่ยเอ๋อร์และเป่าจูออกมาใบหน้าของซีซีสงบและนิ่งเงียบ นางสวมชุดสีม่วงทำให้ผิวของนางดูกระจ่างใสขึ้น ที่ผมมีที่ปักผมทรงดอกโบตั๋นสองอัน แต่นางก็ดูสวยกว่าดอกไม้เสียอีกเมื่อนึกถึงเมื่อคืน เขารู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเขาพุ่งไปที่จุดเดียว และดวงตาของเขาก็เผยสายตาอย่างมีเลศนัยซ่งซีซีเงยหน้าขึ้นมอง เห็นดวงตาและสีหน้าของเขา สองคื่นแล้ว นางจำสายตานี้ได้สองคืนที่ผ่านมา เขาเป็นเหมือนเด็กทารกที่กินนมไปครั้งแรก จากนั้นก็เข้าสู่ภาวะที่ไม่สามารถหยุดได้ แทบจะเรียกร้องอย่างไม่หยุดยั้งแก้มข

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04
  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 362

    "อ๊า?" เซี่ยหลูโม่สะดุ้งครู่หนึ่ง จากนั้นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุข "เจ้าเป็นห่วงข้าถูกอาจารย์ลงโทษ เจ้ากำลังเป็นห่วงข้าหรือ""ข้าเป็นห่วงท่านอยู่แล้วนี่ ท่านไม่เคยได้รับความเจ็บจากหมัดแข็งๆ ของศิษย์อาเหรอ?" ซ่งซีซีเลิกคิ้ว"อืม ไม่ค่อยถูกทุบตีมากนัก" เซี่ยหลูโม่คิดถึงเวลาที่เขาในสถาบัน พูดตามตรง ปีหนึ่งก็อยู่ได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน หาใช่ว่าไม่เคยถูกทุบตี แต่นี่เกี่ยวกับศักดิ์ศรี แม้ว่าเขาจะถูกทุบตี แต่ก็ไม่สามารถบอกได้"ท่านประพฤติตัวดีมาตลอดเหรอ" ซ่งซีซีถามอย่างสงสัย ในสถาบันว่านซงเหมิน แม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ยังถูกลงโทษมาก่อน เขาจะประพฤติตัวดีกว่าศิษย์พี่อีกด้วยเหรอเซี่ยหลูโม่หันศีรษะและคิดอยู่ครู่หนึ่ง "หลักๆ ก็คือตอนที่ข้าไปสถาบันว่านซงเหมิน พวกเจ้าก็ไม่มาเล่นกับข้า ข้าได้แต่ฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งเท่านั้น อาจารย์เลยพอใจกับข้ามาก"ซ่งซีซีอดไม่ได้ที่จะมองดูเขาด้วยความชื่นชม ในฐานะศิษย์หลานอย่างพวกเขาล้วนถูกศิษย์อาลงโทษมา แต่เขาซึ่งเป็นลูกศิษย์โดยตรงกลับไม่เคยถูกลงโทษเลยไม่น่าแปลกใจเลยที่เขามทักษะการต่อสู้เก่งเช่นนั้น เขาโดดเด่นมากทีเดียวจริงๆในความเห็นนาง ผู้ที่อยู่ในสถาบันว่านซงเ

    Terakhir Diperbarui : 2024-06-04

Bab terbaru

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1374

    ฝนตกหนักเช่นนั้น พวกเขาเดินชมร้านไม่กี่แห่ง จนเห็นร้านจินจิง ร้านทองอันดับหนึ่งในเมืองหลวงยังเปิดอยู่ กู้ชิงหยิงจึงกล่าวว่าต้องการซื้อเครื่องประดับสักสองสามชิ้น ท่านอ๋องฮุยโบกมือใหญ่พร้อมกล่าวว่า “ซื้อ!” เถ้าแก่น้อยจินซึ่งอยู่ในร้าน เห็นว่าเป็นท่านอ๋องฮุยจึงรีบต้อนรับด้วยตนเองและพาขึ้นไปยังห้องพิเศษบนชั้นสาม องครักษ์เงาก็ติดตามไปด้วยเช่นกัน ท่านอ๋องฮุยเคยพากู้ชิงหยิงมาที่นี่หลายครั้ง เป็นลูกค้ารายใหญ่ ด้วยเหตุนี้จึงมีทั้งเถ้าแก่น้อยจิน ผู้จัดการร้าน และลูกจ้างอีกสองคนมาคอยรับใช้ข้างๆ ของว่างแสนประณีตถูกนำมาวางบนโต๊ะ ท่านอ๋องฮุยเรียกให้องครักษ์เงามานั่งดื่มน้ำชาเป็นเพื่อนตน แล้วปล่อยให้กู้ชิงหยิงเลือกของตามใจ องครักษ์เงาไม่กล้านั่งจริงๆ แต่เพราะหน้าที่ของเขาคือคอยเฝ้าดูแลท่านอ๋องฮุย เขาจึงยืนอยู่ข้างๆ เฝ้าดูท่านอ๋องฮุยพูดคุยอย่างออกรสกับเถ้าแก่น้อยจิน คอยระวังว่าทั้งสองจะมีสิ่งใดส่งมอบหรือแลกเปลี่ยนกัน บางครั้ง เขาก็เหลือบมองไปที่กู้ชิงหยิงบ้าง ร่างของนางที่ใหญ่โตกำลังบังเครื่องประดับบนตู้โชว์ เขาจึงเดินไปดูสักสองสามครั้ง เห็นนางกำลังลองกำไลข้อมืออยู่ไม่หยุด จากนั้นก็รีบก

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1373

    เซี่ยทิงเหยียนกล่าวต่อไปด้วยท่าทีไม่สนใจใคร คล้ายกับแสดงถึงความเก่งกาจในแผนการของตนเองว่าเหนือชั้นเพียงใด “ซูลันจีผู้นี้ ข้าได้ติดต่อเขาเป็นการส่วนตัวมานานแล้ว เมื่อทราบว่าเขาเป็นคนยากที่จะร่วมมือได้ ข้าจึงให้คนไปที่ซีจิง หาใครสักคนแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มสายลับ เพื่อใช้งานเขา เช่นนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะสืบข่าวใดในเมืองหลวง ข้าก็ล่วงรู้ทั้งสิ้น อีกทั้งยังสามารถใช้สิ่งนี้กระตุ้นให้เกิดความเคลื่อนไหวภายในของซีจิงได้ สุดท้ายข้าก็ได้พบกับซูลันซือ” “ซูลันซือภายใต้รัศมีของพี่ชาย แทบไม่มีความโดดเด่นเลย แต่ข้ารู้ถึงความทะเยอทะยานของเขา อีกทั้งรู้ว่าเขาพร้อมจะแลกทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย ครั้งนั้นที่รัชทายาทซีจิงยอมลงสนามรบ ก็เพราะข่าวที่เขาแพร่ออกไปว่า แม่ทัพแนวหน้ากินเบี้ยหวัดเปล่า ฆ่าชาวบ้านบริสุทธิ์เพื่อรายงานผลงานปลอมๆ ทำให้รัชทายาทซีจิงต้องปลอมตัวไปสืบด้วยตนเอง” “เขาไปเมืองลู่เปินเอ่อร์แล้ว เรื่องนี้เป็นผลดีกับเจ้าอย่างไร?” ท่านอ๋องฮุยเอ่ยถาม “แน่นอนว่าข้าเป็นคนออกหน้าเกลี้ยกล่อมเขา เพื่อร่วมมือกับเขา” เซี่ยทิงเหยียนเอ่ยด้วยความเสียดาย “น่าเสียดาย ที่กลางทางเกิดมียี่ฝางโผล่มาทำลายแผนของข้า

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1372

    เซี่ยทิงเหยียนถือร่มก้าวเข้ามาในลานเรือนของท่านอ๋องฮุย เขาเดินอย่างองอาจตรงเข้าไปในห้อง สั่งให้คนรอบข้างถอยออกไป แม้แต่กู้ชิงหยิงก็ไม่อาจอยู่ด้วย ท่านอ๋องฮุยเพิ่งเสวยเสร็จ บนโต๊ะยังมีเศษอาหารเหลืออยู่ พวกบ่าวกำลังจะมาเก็บกวาด เซี่ยทิงเหยียนนั่งลง หยิบตะเกียบและถ้วยของท่านอ๋องฮุยขึ้นมา แล้วลงมือกินเศษอาหารเหล่านั้น เขายังคงกินด้วยท่าทีสง่างามเช่นเคย แต่กลับทำให้ท่านอ๋องฮุยรู้สึกทั้งโกรธและขยะแขยง เขาเป็นผู้เลี้ยงดูเซี่ยทิงเหยียนมาตั้งแต่เด็ก กิริยาท่าทางของเขาไม่เคยขาดตกบกพร่องไปจากคุณสมบัติของเจ้าเมืองผู้สงบสำราญ แต่น่าเสียดายที่เขากลับเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน และความโหดเหี้ยมเกินใคร เขากินอาหารที่ท่านอ๋องฮุยเหลือจนหมด แล้ววางตะเกียบลง ใช้ผ้าเช็ดปากพลางกล่าวว่า “ไม่ควรปล่อยให้ข้าวปลาเสียเปล่า ลูกหิวพอดี เสด็จพ่อคงไม่ถือสาหรอกนะ?” ท่านอ๋องฮุยกล่าวเย็นชา “ไม่เป็นไร อย่างไรของที่เหลือก็เอาไปให้หมากินอยู่แล้ว เจ้ากินไปก็เหมาะสมดี” “ถ้าลูกเป็นหมา แล้วเสด็จพ่อเป็นอะไรล่ะ?” เขายิ้มบางเบา พลางพูดต่อว่า “ลูกมาแจ้งข่าวดีให้เสด็จพ่อฟัง อีกไม่นาน พวกเราจะสมหวังตามที่ปรารถ

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1371

    คำทำนายของสำนักฉินเทียนไม่ผิด ปีนี้ฝนตกชุกจริงๆ วันที่ 18 เดือนเจ็ด เมืองหลวงมีฝนตกหนัก ที่ชานเมืองหลวง สายลับของหนิงจวิ้นอ๋องพบเห็นกองกำลังหนึ่งเร่งฝ่าสายฝนมุ่งตรงสู่เมืองหลวง พวกเขาเป็นชาวบ้านจากไร่นา การเข้าเมืองจึงไม่ใช่เรื่องยากนัก เมื่อสายลับจำได้ว่าผู้นำกองกำลังนั้นคือชิวเหมิง เขาจึงรีบแบกตะกร้าผลไม้เข้าเมืองทันที ไม่มีใครสนใจกับชาวบ้านแบบนี้ เพราะทุกวันมีคนจากหมู่บ้านถือผลไม้เข้ามาในเมืองมากมาย บ้างก็มาตั้งแผงขาย บ้างก็นำไปเสนอขายให้กับบ้านขุนนางผู้มีเกียรติดังนั้น เขาจึงสามารถมาถึงประตูหลังของจวนอ๋องฮุยได้อย่างราบรื่น เมื่อประตูเปิดออก เขาก็รีบแทรกตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว ภายในห้องหนังสือ เซี่ยทิงเหยียนนั่งตัวตรง สีหน้าสงบ หลังจากฟังรายงานเสร็จ “เจ้ามั่นใจว่าเห็นอาจารย์ชิวหรือ?” เซี่ยทิงเหยียนถามเสียงเรียบโดยไม่แสดงความตื่นเต้นใดๆ ยิ่งในช่วงเวลาเช่นนี้ เขายิ่งต้องรักษาความสงบนิ่ง “ทูลท่านอ๋อง ข้าเห็นอย่างชัดเจน เป็นอาจารย์ชิวแน่นอน” “ฝนตกหนักขนาดนี้ เจ้าดูได้ชัดเจนหรือ?” เซี่ยทิงเหยียนกล่าวขณะเสียงฝนที่กระทบหลังคาดังก้องจนแทบกลบเสียงเขา “เห็นชัดเ

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1370

    ในที่สุด อ๋องเยี่ยนก็เพิ่งตระหนักได้ว่าเขาพ่ายแพ้อย่างหมดท่าแล้ว ริมฝีปากเขาสั่นระริก ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงจนทรุดนั่งลงกับพื้น ความหวาดกลัวและความตื่นตระหนกถูกขยายใหญ่ขึ้นในจิตใจ เขานึกถึงจุดจบของกบฏในประวัติศาสตร์ที่ล้มเหลว ยิ่งทำให้เขารู้สึกหนาวเย็นไปทั้งร่าง แต่ก่อน เขาไม่ใช่ว่าจะไม่เคยคิดจุดจบหากพ่ายแพ้มาก่อน แต่ก็คิดเสมอว่าหากต้องล้มเหลว อย่างมากเขาก็คงแค่ยอมให้ตนเองถูกประหารชีวิต หรือไม่ก็จบชีวิตตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงความทุกข์ทรมานจากการถูกทรมานต่าง ๆทว่า ตอนนี้เขากลายเป็นนักโทษในคุก ทั้งปิ่นปักผมยังถูกยึดไป ผมเผ้ายุ่งเหยิง ถูกกักขังอยู่ในห้องขังที่ล้อมด้วยซี่ลูกกรงเหล็กสามด้าน อีกด้านเป็นผนังแข็งแกร่ง แม้จะพุ่งศีรษะชนผนังก็อาจไม่ถึงตาย ด้านนอกคุกมีคนคอยเฝ้าอย่างแน่นหนา ต่อให้คิดจะตาย ก็อาจไม่สมหวังและยิ่งต้องทนทรมานมากกว่าเดิม สิ่งที่มากกว่านั้นคือความไม่ยอมพอใจในโชคชะตา ทำไมเขาถึงตกต่ำได้ถึงเพียงนี้? ต่อให้ล้มเหลว อย่างน้อยคนข้างกายก็ควรจะเป็นผู้ที่พร้อมตายไปด้วยกัน แต่ในตอนนี้แม้จะมีคนอยู่ แต่ก็ไม่ได้มีใจเดียวกัน เขามองทั้งสองคนด้วยความแค้นเคือง ก่อนหัวเราะเส

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1369

    หากทำศึกในพื้นที่เปิด พวกเขายังสามารถถอยร่นไปพลางสู้ไปพลางได้ ตราบใดที่สามารถถอยไปยังจุดยุทธศาสตร์ที่ได้เปรียบ สถานการณ์ก็พลิกกลับได้ง่าย ดังนั้น เจ้าสิบเอ็ดฝางจึงต้องหาทางตัดเส้นทางถอยของพวกเขา ล้อมให้ติดอยู่ที่นี่จนกว่าจะเอาชนะได้ หรือพวกเขายอมแพ้ ในเมืองเยี่ยนโจว อู๋เซี่ยงก็ถูกจับกุม และถูกคุมขังรวมกับอ๋องเยี่ยนและคนอื่นๆ เมื่ออ๋องฮวยเห็นดังนั้น ก็ร้องขึ้นอย่างตกใจ “อาจารย์อู๋เซี่ยง เจ้าถูกจับด้วยได้อย่างไร? หรือว่าชิวเหมิงพ่ายแพ้แล้ว?” เสื้อผ้าของอู๋เซี่ยงขาดวิ่น มีบาดแผลหลายแห่ง เลือดที่มุมปากก็แห้งกรังไปแล้ว เขาดูอิดโรยอย่างยิ่ง อ๋องเยี่ยนในตอนนั้นยังไม่ตระหนักว่าเขาถูกทรยศ ทั้งคืนเขาเอาแต่กังวลว่าทำไมไม่มีใครมาช่วย คิดว่าคงพึ่งพาชิวเหมิงไม่ได้แล้ว แต่เขายังคงหวังว่าเฮ่อซวงจื้อจะนำกองกำลังส่วนตัวมาช่วย แม้ชิวเหมิงจะไม่มาถึง แต่เฮ่อซวงจื้อจะต้องมา เมื่อเห็นว่าอู๋เซี่ยงถูกจับมาด้วย หัวใจที่คอยพะวงของเขาก็แทบจะมอดไหม้ไปสิ้น เขาเคยคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะล้มเหลว แม้กระทั่งตอนที่ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อล่อศัตรูให้เข้ามาในเมือง เขาก็เตรียมใจไว้แล้วสำหรับความพ่ายแพ้

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1368

    จินซิวเต๋อก็สับสนไม่แพ้กัน “ข้าก็ไม่รู้ ท่านชิวเหมิงบอกข้าด้วยปากของตนเอง” อู๋เซี่ยงเริ่มตื่นตระหนก ชิวเหมิงขึ้นชื่อว่าเป็นผู้วางแผนไร้ที่ติ เขาพูดเองว่าจะมาถึงก่อนตะวันตกดิน ก็ย่อมจะมาถึงก่อนเวลา ไม่ใช่หลังเวลา “หรือจะมีกองซุ่มโจมตีระหว่างทาง? เป็นไปไม่ได้ ข่าวก่อนหน้านี้รายงานว่า กองทัพของมู่ฉงกุยกระจายตัวไปปราบโจรและเดินทางไปยังแคว้นเยว่แล้ว ไม่มีทางกลับมาได้ทันเวลา” “ถ้ามีกองทัพซุ่มโจมตีระหว่างทาง ท่านชิวเหมิงคงส่งข่าวมาแล้ว พวกเขามีสายสืบอยู่” จินซิวเต๋อพูดด้วยใบหน้าซีดเผือด “ท่านอาจารย์ แล้วเราจะทำอย่างไร? พวกเราไม่อาจสู้กองทัพเมืองหลวงได้เลย” อู๋เซี่ยงสูดหายใจลึกๆ หลายครั้งก่อนจะกล่าวอย่างสงบ “ตอนนี้พวกเราทำได้เพียงปกป้องตัวเอง หาทางหนีออกไปเพื่อสมทบกับชิวเหมิง” “ถ้าเช่นนั้น เมืองเยี่ยนโจวก็ต้องแตกแน่” จินซิวเต๋อพูดอย่างร้อนรน “พวกเรามีครอบครัวมากมาย จะอพยพพวกเขาไปได้อย่างไร? ประตูเมืองถูกปิดหมดแล้ว เราทำได้แค่หนีไปทางเขาโต้วขุย แต่มีคนแก่ เด็ก และสตรีมากมาย เราจะทำอย่างไรดี?” อู๋เซี่ยงสั่งการเหล่าบ่าวไพร่และองครักษ์ในจวนอ๋องเยี่ยน “ตอนนี้ไม่ต้องสนใจมากนัก เอาต

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1367

    ขณะที่ทั้งสองฝ่ายเปิดศึกกันอยู่นั้น อูโซเว่ยก็ได้นำกลุ่มคนจากยุทธภพมาถึงหนิงโจว จังหวะเวลานั้นถูกคำนวณไว้อย่างดี เพราะในหนิงโจวขณะนี้ไม่มีใครคุมการปกครองได้ ขุนนางส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนของหนิงจวิ้นอ๋อง แต่กองกำลังที่พอจะต่อสู้นั้นถูกส่งออกไปจนหมด เหลือเพียงทหารพันนายกับเจ้าหน้าที่ในศาลาว่าการเท่านั้น อูโซเว่ยถืออาญาสิทธิ์ตรงไปยังจวนผู้ว่าการ สั่งปลดผู้ว่าการออกจากตำแหน่ง และเข้ายึดจวนทันที ในขณะเดียวกัน หัวหน้าตระกูลเสิ่นก็นำกองกำลังจากหลายสำนักคุ้มกันและขบวนการค้าต่างๆ มาสมทบ การศึกในหนิงโจวครั้งนี้จัดการได้ง่ายที่สุด ด้วยตราอาญาสิทธิ์ของท่านอ๋องฮุย จวนหนิงจวิ้นอ๋องจึงถูกสั่งปิด ตอนนี้จวนหนิงจวิ้นอ๋องไม่มีคนของท่านอ๋องฮุยอยู่แล้ว พวกคนเก่าทั้งหมดถูกขับไล่ไปยังไร่ในชนบท หลังจากที่อูโซเว่ยยึดศาลาว่าการได้ เขาก็นำกำลังตรงไปยังจวนหนิงจวิ้นอ๋องจับกุมเหล่าที่ปรึกษาและผู้ดูแลทั้งหมดไว้ ทรมานเค้นความจริงจนได้รหัสลับที่ใช้ในการติดต่อออกมา อีกทั้งยังยึดนกพิราบสื่อสารของชิวเหมิงไว้ทั้งหมด นกพิราบแต่ละตัวมีเส้นทางที่ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า บางตัวใช้สำหรับติดต่อกับหนิงจวิ้นอ๋อง เซี่ยทิงเ

  • สตรีขี่ม้าออกศึก   บทที่ 1366

    อ๋องเยี่ยนและอ๋องฮวยถูกคุมตัวออกมาจากประตูเมือง โดยที่อู๋เซี่ยงเป็นคนพาพวกเขาออกมาเอง อ๋องฮวยนึกว่าเมื่อถึงตอนส่งตัว อู๋เซี่ยงจะสั่งให้คนปล่อยเขา แต่พอทหารจากกองทัพเมืองหลวงเข้ามาจับกุมกลับไม่มีคำสั่งใดๆ จากอู๋เซี่ยง เขาเริ่มหวาดหวั่น พยายามดิ้นรนมองไปที่อู๋เซี่ยง ดวงตาเต็มไปด้วยคำถาม อู๋เซี่ยงพยักหน้าให้เล็กน้อยเพื่อให้เขาวางใจ แต่เขากลับรู้สึกไม่สบายใจ เพราะก่อนหน้านี้บอกไว้เพียงแค่จะมัดเขาออกไปด้วย แต่จะส่งมอบเฉพาะพี่สามเท่านั้น แต่ตอนนี้กลับส่งตัวเขาพร้อมกับเขาให้ทหารจากเมืองหลวง หรือนี่หมายความว่าพวกเขาตั้งใจจะสละเขา? คิดได้ดังนั้น เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที “ข้าไม่มีความผิด ข้าเป็นคนจับอ๋องเยี่ยนไว้ พวกเจ้าปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!” เจ้าสิบเอ็ดฝางมองเขาอย่างเย็นชา “โง่เขลา!” “อู๋เซี่ยง!” หัวใจของอ๋องฮวยราวกับตกลงไปในหุบเหว เขาหันไปมองอู๋เซี่ยงอย่างร้อนรน ใบหน้าจากแข็งกร้าวแปรเปลี่ยนเป็นวิงวอน “ท่านอู๋เซี่ยง ท่านก็รู้ว่าข้าถูกใส่ร้าย ข้าไม่ได้คิดก่อกบฏ รีบบอกท่านแม่ทัพฝางให้ชัดเจนเสียที!” อู๋เซี่ยงหลุบตาลง กล่าวอย่างสงบว่า “เชื่อว่าฮิ่งเต้ของพวกเราจะทรงตัดสินค

DMCA.com Protection Status