แชร์
บทที่ 163
บทที่เกี่ยวข้อง
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 164
แน่นอนว่าฮูหยินผู้เฒ่าจ้านไม่สามารถตอบได้ นางเคยชดเชยอะไรให้ที่ไหนกัน แม้แต่เข็มด้ายก็ไม่มีนางทำได้แต่ร้องไห้ต่อไปว่า "มีไม่มี ซีซีรู้อยุ่แก่ใจ เจ้าเรียกนางมาถามก็จะรู้เอง""ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ต้องร้องไห้ ถ้ามีการชดเชยบอกแค่สิ่งของชดเชยและจำนวนเงินทองก็พอขอรับ วันนั้นตอนหย่าขุนนางก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย มีไม่มีตรวจสอบก็รู้""ยิ่งกว่านั้น" เฉินฟูพูดต่อด้วยน้ำเสียงสงบ "ฮูหยินผู้เฒ่าบอกว่าปฏิบัติต่อคุณหนูของเราเหมือนลูกสาว ตอนตระกูลซ่งถูกสังหาร ท่านอยู่เคียงข้างนางทั้งวันทั้งคืน คำพูดนี้ไม่เท็จ แต่ก็ไม่เป็นความจริงทั้งหมด ตอนนั้นท่านป่วย เป็นคุณหนูของเราที่อยู่เคียงข้างท่านทั้งวันทั้งคืนเพื่อดูแลและรับใช้ แม้แต่คุณหนูของข้าน้อยแต่งงานไปบ้านท่าน ตั้งแต่ท่านแม่ทัพจ้านเป่ยว่างเริ่มออกรบ คุณหนูของข้าน้อยก็ดูแลท่านเหมือนเดิม นางอยู่ที่จวนของตัวเองน้อยมาก""ประการที่สอง รายได้และรายจ่ายของจวนแม่ทัพไม่สมดุล ไม่มีเงินสำหรับใช้จ่าย เสื้อผ้าของเจ้านายในจวนเป็นเงินติดตัวที่คุณหนูเราเราจ่ายให้ตลอดทั้งปี ตั้งแต่ผู้เฒ่าจ้านจนถึงน้องสามี ตั้งแต่ห่วงปิ่นผมไปจนถึงรองเท้า ชิ้นไหนที่ไม่ใช่คุณหนูของเราซื้อ แ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 165
แม่นมเหลียงตะโกนเพื่อหยุดการแสดงของนาง ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "อะไรคือฮ่องเต้พระราชทานอภิเษกสมรส? พระราชทานอภิเษกสมรส ไม่ใช่เพราะจ้านเป่ยว่างได้ทำผลงานขอพระราชโองการมาเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงอนุภรรยา สิ่งที่เขาต้องการเป็นภรรยาที่เท่าเทียมกัน ตอนพระราชโองการออกมา จ้านเป่ยว่างกับยี่ฝางไปหาคุณหนูของเราด้วยกัน คำพูดโหดเหี้ยมแค่ไหนต้องการให้ข้าพูดซ้ำไหม?""จ้านเป่ยว่างกล่าวว่า หลังจากแต่งยี่ฝางเข้าจวนแล้ว เขาจะไม่ก้าวเข้าไปในประตูห้องของคุณหนูข้าแม้แต่ก้าวเดียว นางแค่ถือสมบัติติดตัวอุดหนุนจวนแม่ทัพต่อไป ต่อไปลูกของเขาที่เกิดกับยี่ฝาง ให้คุณหนูข้าเลี้ยงดูก็แค่ถือว่ามีที่พึ่งพิง""ยี่ฝางอ้าปากเรียกสินสอดจำนวนมาก จวนแม่ทัพ คุณไม่มีเงินจ่าย เอ่ยปากขอคุณหนูข้า คุณหนูของข้าบอกว่ายินดีให้ยืม แต่ไม่ยินดีให้เปล่า พวกท่านก็กล่าวหาว่านางไร้ความปราณี""สุดท้ายพวกท่านก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกล่าวหาคุณว่าไม่กตัญญู ไม่ทำอะไร วางแผนหย่าภรรยา เพราะพอผู้หญิงถูกหย่าแล้ว สมบัติจะเอากลับคืนไปไม่ได้แม้แต่ครึ่งเดียว ใจร้ายแค่ไหน""คุณหนูของข้าไม่กตัญญูเหรอ? ตั้งแต่แต่งไปงานจวนแม่ทัพ วันไหนบ้างที่นางไม่ดูแลอาการป่วยข
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 166
เฉินฟูพูดจาประจบสอพลอชาวบ้านที่มุงดูทุกคำพูด คำพูดที่ดีใครก็ชอบฟัง เฉินฟูพูดแบบนี้ ความยุติธรรมของทุกคนก็ถูกกระตุ้นออกมา พากันประณามคนจวนแม่ทัพอย่างรุนแรงฮูหยินผู้เฒ่าจ้านเห็นว่าคุณธรรมไม่สามารถผูกมัดซ่งซีซีได้ ซ่งซีซีก็ไม่เคยออกมา จนถึงวันนี้ก็ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ ดังนั้นจึงต้องจากไปด้วยความสิ้นหวังเดิมทีนางตั้งใจจะให้ซ่งซีซีกลับมา แต่จ้านเป่ยว่างเป็นตายก็ไม่เห็นด้วย เนื่องจากมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับยี่ฝางข้างนอก นางจึงคิดว่าจะมาสร้างความยุ่งยากเพื่อให้ชาวบ้านเปลี่ยนเป้าหมายของการด่า ให้จวนแม่ทัพหลุดจากคำนินทาของชาวบ้านนางคิดว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ตัวเองออกไปก่อความวุ่นวายยังไงก็จะทำให้ซ่งซีซีตกอยู่ในความถูกผิดได้ ตราบใดที่พวกเขาลงมือขับไล่หรือลงมือผลักคน จวนเสนาบดีกั๋วกงก็เอาชนะไม่ได้กลับไม่รู้ว่า พวกเขากลับถูกตอกกลับด้วยเหตุผลอันสมควรและถึงกับบอกว่าต้องไปหาพยาน สิ่งเหล่านี้จะยืนหยัดการตรวจสอบได้อย่างไร?ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องจากไปซ่งซีซีกำลังนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่กำลังดื่มชาและฟังเสียงทั้งหมดจากภายนอกนางได้เห็นใบหน้าของจวนแม่ทัพอย่างชัดเจนแล้ว ดังนั้นจึงไม่แปลกใจก
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 167
เซี่ยหลูโม่ปิดบ้านไม่รับแขกหลายวันช่วงนี้คงมีคนมาเยี่ยมเยอะมาก แต่เขาไม่อยากเจอใครเลยตอนเขาออกจากวัง หยุดล้อเล่นกับเสด็จพี่ของเขา เขารู้ความหมายเบื้องหลังคำสั่งวาจานี้ให้ซ่งซีซีแต่งงานภายในสามเดือน ไม่เช่นนั้นนางจะต้องเข้าวังเป็นสนมเสด็จพี่กำลังบังคับให้เขาเลือกคำพูดล้อเล่นในห้องหนังสือเหล่านั้น จริง ๆ แล้วประโยคเหล่านั้นก็ซ่อนความหมายไว้ไม่ว่าซ่งซีซีจะเข้าวังหรือไม่นั้นไม่สำคัญสำหรับเสด็จพี่เขาสามารถให้ซ่งซีซีเข้าวังได้หรือไม่ให้ ก็แค่เรื่องออกไม่ออกพระราชโองการเท่านั้นเสด็จพี่รู้ความรู้สึกของเขาที่มีต่อซ่งซีซี เมื่อไม่กี่ปีก่อน ก่อนที่เขาจะไปสนามรบที่เขตหนานเจียง เขาเคยไปหาซ่งฮูหยิน และขอให้นางเลื่อนการแต่งงานของซ่งซีซีออกไป เขาจะใช้ชัยชนะในเขตหนานเจียงเป็นสินสอดเสด็จพี่ก็รู้เรื่องนี้ ดังนั้นขณะนี้ที่เกิดสงครามเขตหนานเจียง เสด็จพี่จึงต้องการให้เขาแต่งงานกับซ่งซีซีพวกเขาเป็นพี่น้องกัน อย่างน้อยภายนอกใช่แต่สิ่งที่พูดในห้องหนังสือในวันนั้นมีประโยคหนึ่งซึ่งเป็นจุดสำคัญในคำพูดทั้งหมดของเขา ซ่งซีซีที่จะแต่งงานกับลูกชายขุนนางตระกูลใดล้วนมีภัยคุกคามทางด้านทหารประโยคนี
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 168
เซี่ยหลูโม่ยังคงรู้สึกว่าตอนเด็กนั้นดีมาก ตอนนั้นเสด็จพี่พูดคุยกับเขาทุกเรื่อง ถ้ามีอะไรจะพูดกับเขา จะพูดตรง ๆ ไม่ทำอะไรอ้อมค้อมแบบนี้หัวหน้าลู่คิดอะไรบางอย่างได้ "ฮ่องเต้ประทาน อีกไม่กี่วันไทเฟยจะมาประทับที่จวนอ๋อง ได้สั่งให้คนมาทำความสะอาดตำหนักเฟิงหมิงให้สะอาดแล้ว และซื้อของใช้มาใส่บ้าง ซึ่งไทเฟยเป็นคนกําหนด ทั้งหมดใช้เงินไปสองหมื่นตำลึงขอรับ"เซี่ยหลูโม่ขมวดคิ้ว "สามหมื่นตำลึง ของใช้แบบไหนที่ต้องใช้ถึงสามหมื่นตำลึง?"เขาลุกขึ้นและไปที่ตำหนักเฟิงหมิงเพื่อดูด้วยตัวเอง มีการปลูกดอกโบตั๋นและดอกเสาเย่าในสวน และเรือนกระจกดอกไม้ถูกสร้างขึ้นเป็นพิเศษ แน่นอนว่าจะไม่ถูกใช้ในวันที่อากาศร้อนนี้ จะใช้เฉพาะในฤดูหนาวเท่านั้น"ต้นเหมยเดิมถูกตัดออกไปหมดแล้วเหรอ?" เซี่ยหลูโม่ขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้นหัวหน้าลู่ตามมาด้วยความระมัดระวัง "ได้ย้ายออกไปหมดแล้วขอรับ ไทเฟยบอกว่าไม่ชอบดอกเหมยขอรับ ออกดอกทำให้ขึ้นรา ที่ที่นางอาศัยอยู่ห้ามมีรา"ตั้งแต่เขาแยกจวนออกมา ก็ปลูกต้นเหมยไว้เต็มสวน เหมยแดง เหมยเขียว เหมยทอง พอถึงฤดูหนาวก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมเย็นของดอกเหมยลอยไปทั่วสวน รู้สึกสบายใจมันเหมือนกับการใช้ชีวิ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 169
สองวันต่อมา ที่ปรึกษาหยูจินและรองผู้บัญชาการ จางต้าจ้วงก็กลับมาแล้วเพิ่งมีฝนตกหนัก หยูจินกลับมาก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วรีบไปห้องหนังสือเพื่อพบท่านอ๋องหยูจินพูดตรง ๆ " ฮ่องเต้แค่อยากถอนอำนาจทางการทหาร ยังไงท่านอ๋องก็วางแผนจะมอบมันเช่นกัน ดังนั้นก็แค่มอบมันไป เอาการแต่งงานของท่านไปเป็นข้าแรกเปลี่ยนไม่ได้เด็ดขาด ฮ่องเต้รู้ว่าท่านเคยขอคุณหนูซ่งแต่งงาน เขาต้องการใช้คุณหนูซ่งมาชดเชยให้ท่าน เพื่อให้เขารู้สึกโล่งอก แต่ข้าน้อยคิดว่ามันไม่จำเป็น หลังจากที่ท่านมอบอำนาจทหารแล้วโปรดขอให้เขาคืนคำสั่งวาจา ส่วนว่าในอนาคตท่านต้องการแต่งงานกับคุณหนูซ่งหรือไม่มันเป็นเรื่องระหว่างท่านกับคุณหนูซ่ง แต่ ฮ่องเต้กลับเข้ามาแทรกแซงเช่นนี้ เรื่องจะกลับไม่ดี ไม่ใช่แค่การแต่งงานที่บริสุทธิ์ ท่านกับคุณหนูซ่งจะรู้สึกไม่ดีทั้งคู่"การแต่งงานจะต้องบริสุทธิ์ หากแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ จะลดความรู้สึกของท่านอ๋องลงเซี่ยหลูโม่เลิกคิ้วหนา "ข้าก็คิดแบบนี้เหมือนกัน แต่ตราพยัคฆ์ของกองทัพเป่ยหมิงเสด็จพ่อเป็นคนประทานให้ข้า เสด็จพ่อเคยกล่าวไว้ว่า กองทัพเป่ยหมิงเป็นของข้าได้ตลอด จุดประสงค์เพื่อปกป้องประเทศ และราชวงศ์ทั้งหมด ต
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 170
หยูจินให้จางต้าจ้วงไปส่งจดหมายด้วยตนเอง จางต้าจ้วงแสดงความสับสนและแอบถามหยูจินว่า "อาจารย์หยู ท่านอ๋องสามารถขอซ่งซีซีแต่งงานได้โดยไม่ต้องมอบอำนาจทางทหาร"หยูจินทุบหัวเขาแล้วพูดว่า "เจ้าโง่หรือเปล่า? หากไม่มอบอำนาจทางทหาร ฮ่องเต้จะไม่ปล่อยไทเฟยออกมาทันทีเพื่อหยุดยั้งการแต่งงานนี้เหรอ"จางต้าจ้วงรู้สึกว่าคำพูดนี้ดีมาก แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ"ตอนนี้ไทเฟยก็หยุดยั้งได้" เนื่องจากทุกคนก็รู้ดีว่านางสนมนั้นมีนิสัยแบบไหน"ตอนนั้นก็ไม่มีใครยอมห้าม เพียงแต่ไทเฟยห้ามเอง ไม่เหมือนกัน" หยูจินไม่ได้อธิบายให้เขาฟัง "รีบไปส่งจดหมาย คำอื่นไม่ต้องพูดมาก"เมื่อเห็นจางต้าจ้วงจูงม้าออกไป หยูจินก็ถอนหายใจเล็กน้อย แม้ว่าท่านอ๋องจะปฏิบัติตามความกตัญญู ตราบใดที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากฮ่องเต้ที่อยู่ข้างหลังเขา ท่านอ๋องก็ยังคงแต่งงานกับคุณหนูซ่งโดยมีไทเฟยที่คัดค้านไม่ได้จวนเสนาบดีกั๋วกงซ่งซีซีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้รับจดหมายจากเป่ยหมิงอ๋อง ถ้าเป่ยหมิงอ๋องต้องการปรึกษาเรื่องการทหาร ให้นางไปหาเองก็ได้ ทำไมต้องมาหาที่จวนเอง? แถมยังส่งจดหมายมาล่วงหน้าอีกเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เพื่อการทหารซ่งซีซีคิดว่าเ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 171
หลังจากแช่น้ำสมุนไพรแล้ว ร่างกายก็รู้สึกร้อนมาก ก่อนเข้านอนหมิงจูนำยามาแช่เท้ามาให้ โดยบอกว่าจะต้องแช่เท้าทุกคืนซ่งซีซีเชื่อฟังมาก แช่อยู่พักหนึ่งแล้วดื่มชาผ่อนคลายหนึ่งแก้วซึ่งก็เป็นสิ่งที่หมอมหัศจรรย์ดันสั่งจ่ายให้เช่นกันและบอกว่ามีไว้สำหรับช่วยการนอนหลับยกเว้นสองวันหลังจากกลับจากสนามรบ นางนอนหลับเป็นตาย ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาด้วยความเหนื่อยล้าหายไป นางนอนไม่หลับทั้งคืน ถึงแม้หลับก็ยังฝันร้ายอยู่ตลอดเวลาท่านพ่อ พี่ชาย และคนในครอบครัวซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตอยู่ สุดท้ายก็ตัวเต็มไปด้วยเลือดยืนอยู่ตรงหน้านาง หลังจากที่นางตื่นขึ้นมาก็นอนไม่หลับอีกเลยตอนที่ครอบครัวพึ่งโดนสังหารหมู่ นางดูแลเรื่องงานศพแล้วกลับไปที่จวนแม่ทัพ ต้องดื่มยาผ่อนคลายทุกวันถึงจะหลับได้ หมอมหัศจรรย์ดันคำนึงถึงนางตลอดหลังจากที่นางดื่มเสร็จแล้ว หมิงจูก็เติมผลไม้เชื่อมให้นางหนึ่งชิ้นและพูดด้วยรอยยิ้ม "พี่เป่าจูบอกว่าท่านกลัวยาขม ต้องกินผลไม้เชื่อมหลังจากทานยา"ซ่งซีซีอ้าปากกิน รสหวานอมเปรี้ยวก็กระจายอยู่ในปากทันทีที่จริงแล้ว นางไม่กลัวการดื่มยารสขมแล้วตอนเด็กกลัวดื่มยาขมจริง ๆ ดื่มไปหน้าเล็ก ๆ ก็ย่น กระ
บทล่าสุด
