19) สิ่งที่ต้องเลือก

“สวัสดีค่ะแม่”

เพียงฟ้ากรอกเสียงลงไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ได้ยินดีเท่าไรนัก เมื่อพอจะรู้อยู่แล้วว่าแม่โทรมาหาด้วยเรื่องอะไร ถ้าไม่ใช่เพียงฟ้าโทรไปหาแม่เองก็แทบไม่ได้โทรมาหาเธอด้วยซ้ำ

‘สบายดีมั้ยลูก ไม่เห็นมาที่บ้านบ้างเลยแม่คิดถึง’

ถ้อยคำหวานหูที่ได้ยินไม่ได้ทำให้เพียงฟ้ายิ้มได้ เพราะไม่รู้ว่าแม่แค่พูดหรือรู้สึกแบบนั้นจริงๆ คิดถึง…แต่ไม่เคยติดต่อถ้าไม่ใช่ธุระ

“เพียงสบายดีค่ะ แต่เพียงไม่อยากไปที่นั่นแม่ก็รู้นี่คะ”

‘เฮ้อ พ่อเค้าหวังดีกับลูกนะเพียง’

สุดท้ายแม่ก็ยังพูดเพื่อเข้าข้างพ่อเสมอ โดยที่ไม่สนใจเลยว่าเพียงฟ้าจะอยากได้มันรึเปล่า เป็นแบบนี้ตลอดมา

“แต่เพียงอยากมีชีวิตของตัวเองค่ะแม่ แม่อยู่เป็นส่วนเกินแบบนั้นมีความสุขจริงๆเหรอคะ ทำไมแม่ไม่ออกมาอยู่กับเพียง เพียงดูแลแม่ได้แล้วนะคะ”

‘แม่รู้ลูก แต่แม่ห่วงพ่อ ถ้าแม่ไม่อยู่ใครจะดูแลเค้าล่ะ’

และก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พอคุยกันเราก็ต่างคนต่างบอกความต้องการของตัวเองออกมา ความต้องการที่ต่างคนต่างให้กันไม่ได้

“แล้วเค้าเคยห่วงแม่เหรอคะ นอกจากสองคนแม่ลูกนั่น”

ถ้อยคำร้ายกาจถูกพ่นออกมาโดยที่เพียงฟ้าเก็บไว้ไม่อยู่เหมือนทุกครั้ง ไม่เคยอยากพูดเลยแต่เธ