26) ไม่รู้สถานะ

“พี่เทมส์ รอแทมด้วยสิ”

เสียงสดใสพอๆกับเจ้าตัวที่ดังลั่นไปทั่วชายหาด เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากทุกคนไม่เว้นแม้แต่เพียงฟ้าที่มองอยู่ แม้รอยยิ้มนั้นมันจะฝืดเฝื่อนและในใจก็เจ็บแปลบไปหมดก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนที่กำลังวิ่งตามหลังเทมส์มาช่างเป็นคนที่ดูสดใสและมีความสุขจนใครๆก็รับรู้ได้แค่มองเห็น ที่แน่ๆเธอก็กำลังสร้างรอยยิ้มให้เกิดบนใบหน้าของเทมส์ได้อย่างง่ายดายจนเพียงฟ้าที่มองดูได้แต่ยินดีปนอิจฉา

รอยยิ้มของเทมส์ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเธออีกต่อไปแล้ว….

“อย่าวิ่งครับเดี๋ยวล้ม แทม!”

ยังไม่ทันจบประโยคเตือน เทมส์ก็ต้องเรียกอีกคนดังลั่นเมื่อคนที่วิ่งตามมาสะดุดก้อนหินแถวๆนั้นล้มลงไปจนได้

“โอ้ย! เจ็บจัง”

ร่างบางร้องโอดโอยเอามือกุมเข่าที่มีเลือดซิบออกมาเพราะเป็นแผลถลอก เทมส์รีบเข้าไปคุกเข่าแล้วดูแผลให้ก่อนจะดุออกมาอีกรอบ คนอื่นๆที่เดินไปข้างหน้าต่างหยุดรอด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กบาดเจ็บ

“พี่บอกยังไม่ทันจบเลยล้มแล้วเห็นมั้ย เป็นอะไรรึเปล่าครับ”

“แค่ถลอกอ่ะ ไม่เป็นไรมากหรอกไปกันเถอะๆ แทมอยากไปเล่นน้ำ”

“ตัวแสบ เป็นแผลขนาดนี้คิดว่าจะเล่นไหวรึไง”

เทมส์ส่ายหัวก่อนจะขยี้หัวเล็กด้วยความเอ็นดู เมื