“แพล้ง!”แก้วไวน์แดงในมือพ่อตระกูลหลีหล่นลงมา และเศษที่เหลือก็แตกกระจายลงบนพื้น“ไอ้สารเลว!”เขาเพิกเฉยต่อภาพลักษณ์ของตัวเองและสั่งด้วยความโกรธ: “เร็วเข้า! รีบปรับหน้าจอกลับไปเดี๋ยวนี้!”ผู้ใต้บังคับบัญชารีบไปตรวจสอบ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหลีรั่วเชี่ยนและเหมยเสี่ยวตี๋อยู่ที่ไหน ระบบแบ็คเอนด์ของอาคารที่สูงที่สุดก็ถูกควบคุมแบบเทียมและไม่สามารถดำเนินการได้เลยทั่วทั้งเมืองไหวเฉิงต่างตกตะลึงเนื่องจากการถ่ายทอดสดระหว่างนายน้อยหลีและสาวน้อยผู้โด่งดังเหมยเสี่ยวตี๋!ทุกคนบนถนนหยุดและชี้ แขกและสื่อในงานฉลองวันครบรอบของหลี่ต่างตกตะลึง และห้องถ่ายทอดสดออนไลน์ก็กลายเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ...แต่ไม่ว่าเมืองไหวเฉิงจะตื่นเต้นแค่ไหน ชายและหญิงที่พันกันอยู่บนอาคารสูงก็ไม่รู้เรื่องและยังคงแสดงฉากอีโรติกต่อไป“เมื่อคืนคุณอยู่กับเหมยเหมย แล้วยังจะโกหกฉันอีกเหรอ!”“ผมเปล่านะ! นังบ้านี่!”หลีรั่วเชี่ยนลุกหนีเหมยเสี่ยวตี๋ทันที แต่แล้วจู่ๆ เหมยเสี่ยวตี๋ก็ตะครุบเขา ก่อนจะกัดไหล่และเริ่มจูบไปตามร่างกายของเขา: “คุณบอกว่าคุณชอบแค่ความรู้สึกที่ฉันมอบ คนอื่น ๆ แทนที่ฉันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ!”หลีรั่วเชี่ยนถูกยั่วยุและ
มีคนลงจากรถมายืนอยู่หน้ารถของพวกเธอด้วยท่าทางเคารพ เหมยเหมยจำเขาได้ทันที คนคนนี้คือผู้ช่วยที่อยู่หลังวีลแชร์โม่ฉีเฉินในวันงานประกวดเมื่อนึกถึงข้อตกลงที่เธอทำกับโม่เหยียนเมื่อวานนี้ เธอบอกกับถูเจียเออร์สักสองสามคำ จากนั้นลงจากรถแล้วเดินตามชายคนนั้นเข้าไปในรถ“คุณเหมย ฉันมาที่นี่เพื่อพาคุณกลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลโม่เพื่อพบกับคุณนายใหญ่” ผู้ช่วยของโม่ฉีเฉินกล่าวและให้ข้อมูลสองสามหน้าแก่เธอ“คุณไม่ได้หมายถึงวันหยุดสุดสัปดาห์เหรอ?” เธอถาม“คุณนายใหญ่กลับเข้าประเทศมาเร็วกว่ากำหนด และจะพบคุณทันทีที่เธอมาถึง” ผู้ช่วยอธิบาย“ค่ะ”เหมยเหมยมองดูชุดใหญ่ที่เธอสวมอยู่ ก่อนจะหยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า “ช่วยส่งฉันกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อน”ผู้ช่วยไม่กล้าตัดสินใจโดยไม่ได้รับอนุญาต เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกด้วยความเคารพ หลังจากขอคำแนะนำจากโม่ฉีเฉิน เธอก็ยื่นโทรศัพท์ให้เธอ: “คุณเหมย ประธานอยากให้คุณฟัง...”เหมยเหมยหยิบมันขึ้นมา และโม่ฉีเฉินที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็พูดอย่างเย็นชา: “คุณควรจำข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับรถไว้ล่วงหน้า คุณจะถูกสอบสวนในภายหลังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นอย่
เพราะถึงยังไงโม่เหยียนยังคงเป็นชายหนุ่มที่ชอบทำตัวครึมต่อหน้าคุณนายใหญ่... เหมยเหมยเลือกคำพูดอย่างระมัดระวังและตอบว่า: “นั่นสินะคะ เขาเป็นคนตลก มีอารมณ์ขันพอตัวเลยละค่ะ”คุณนายใหญ่ตระกูลโม่ประหลาดใจอย่างยิ่งและหันไปมองแม่นมหลิวอีกครั้งแม่นมหลิวระดมสมองและคิดอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะปลอบคุณนายใหญ่ที่ข้างหู: “บางทีคุณชายรองตอนอยู่ต่อหน้าคุณเหมยอาจแตกต่างไปจากตอนอยู่ต่อหน้าเรา...”ใช่ ใช่ ใช่ คุณนายใหญ่พยักหน้า หากไม่เกิดอุบัติเหตุนั้นเมื่อแปดปีที่แล้ว ฉีเฉินคงไม่เฉยเมยตั้งแต่แรก บางทีตอนนี้เขาอาจจะสามารถเปิดใจต่อหน้าคนที่เขาชอบได้ ?“ได้ ๆ ๆ”คุณนายใหญ่พยักหน้าบ่อยครั้ง: “ใช่ เขาเป็นเด็กดี แต่ฉันทำผิดกับคุณโดยขอให้คุณซ่อนการแต่งงานของคุณ”“ไม่มีความคับข้องใจ ไม่มีความคับข้องใจ ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องของสถานการณ์โดยรวม” เธออยากจะซ่อนมันไว้เป็นเวลานานคุณนายใหญ่ตระกูลโม่พอใจกับเหมยเหมยมากตระกูลเหมยสามารถเลี้ยงดูลูกสาวของตนให้ใจกว้างมีเมตตา แล้วยังใจดีน่ารักได้แบบนี้ เธอยังนึกว่าหลานชายตัวเองที่เกิดเรื่องแบบนั้นจะหัวใจตายด้านไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าเขาจะยังมีโชคดีแบบนี้อยู่ เมื่อนึกถึง
คุณแม่ตระกูลหูที่อยู่ข้าง ๆ เธอมองเธอด้วยความรังเกียจ: “แค่คนพิการ ต่อให้มาเลียแข้งเลียขาถึงที่นี่จะมีอะไรน่ากลัว”หูซือชิงรู้สึกโล่งใจทันทีและกอดแขนแม่ของเธอไว้แน่น: “แม่พูดถูกแล้วละคะ ในประเทศจะมีสักกี่คนที่เป็นเพื่อนกับลาเกอร์เฟลด์ได้ แต่แม่เป็นหนึ่งในนั้นนะคะ!”“ไม่ต้องห่วง ฉันได้ยินมาว่าประธานโม่มีความกตัญญูมาก โปรดทำดีทีหลัง ขอแค่ลาเกอร์เฟลด์อ้าปาก บริษัท พ่อของคุณก็ยังสามารถทำงานได้ตามปกติ และผู้สมัครที่จะไปงานฉลองมิสกอร์เจียสอินเตอร์เนชั่นแนลก็จะเป็นไปตามธรรมชาติ เป็นของเธอ!” แม่หู่ยกมือขึ้นปรับผ้าคลุมไหล่ให้เข้าที่หลังจากได้ยินแบบนั้น หูซือชิงก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น แม่และลูกสาวเดินไปข้างหน้าพร้อมกันโดยเชิดหน้าขึ้นหูซือชิงและลูกสาวของเธอออกไปข้างนอกเป็นเวลานาน แต่ไม่ได้รอให้คนรับใช้เชิญพวกเขาเข้าไป หูซือชิงเริ่มใจร้อนเล็กน้อย เปลี่ยนใจ และเดินตรงไปยัง เหมยเหมย ใต้ต้นซากุระ“อ๊ะนั่น คุณหนูใหญ่ตระกูลเหมยไม่ใช่เหรอ? มาบ้านตระกูลโม่ยังไม่รู้จักแต่งตัวทางการอีก สภาพแบบนี้ก็มาที่นี่เหรอ ตระกูลเหมยตกต่ำถึงขั้นนั้นแล้วหรือไง?”เหมยเหมยหันกลับมาและเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นสวมชุดอัญมณี
“จริงเหรอ? คนที่ถูกเลือกในการประกวดเป็นคนพิการเหรอ?”“แค่ก ๆ”คุณนายใหญ่ตระกูลโม่กระแอม และบริเวณโดยรอบก็เงียบลง“รู้จักเธอเหรอ?” คุณนายใหญ่ตระกูลโม่ถามหูซือชิงคิดว่าคุณนายใหญ่โม่โกรธเหมยเหมย และรีบพัดเปลวไฟให้แรงขึ้น: “ฉันไม่รู้จักเธอหรอกค่ะ แต่ตอนนี้เธอเป็นประเด็นใหญ่ของเรื่องนี้เลย แทบทุกคนในเมืองไหวเฉิงรู้จักเธอ เพราะเมื่อเช้าคู่หมั้นกับลูกพี่ลูกน้องของเธอได้แพร่ภาพวิดีโออื้อฉาวบนตึกที่สูงที่สุดในเมือง…”“เป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเหมย ในช่วงสองวันที่ผ่านมาตระกูลเหมยและตระกูลหลีมีชื่อเสียง คุณไม่ได้ดูวิดีโอบนตึกที่สูงที่สุดเหรอ?”“จะเป็นไปได้ยังไง นั่นถ่ายทอดสดอยู่นะ ไม่อยากดูก็ยังคงเลี่ยงไม่ได้…”พวกสาวผู้ดีพากันปิดปากมองหน้ากันไปมาพร้อมกับคิ้วกระตุกในระหว่างการสนทนา หูซือชิงเพิ่มความมั่นใจมากขึ้น หากแต่เธอไม่สังเกตเห็นสีหน้าของคุณนายใหญ่ตระกูลโม่เลย แล้วยังคงเพิ่มความอิจฉา: “ลาเกอร์เฟลด์คุณคิดว่าเธอจะน่าตลกเกินไปหรือเปล่าคะ? เรื่องแบบนั้นเพิ่งเกิดขึ้นแท้ ๆ ตอนนี้เธอยังมีกะจิตกะใจมาประจบประแจงอยู่อีก!”“เพียงเพราะเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น คุณไม่เห็นใจเธอแล้วยังล้อเลียนเธออีกเห
งานฉลองที่บ้านตระกูลโม่สิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน และคุณนายใหญ่ตระกูลโม่ก็ส่งรถไปรับเหมยเหมยกลับบ้านเป็นพิเศษเธอเหลือบมองเวลาและเห็นว่าตลาดหุ้นเพิ่งปิดตัวลงอย่างไม่คาดคิด หุ้นของหลีซื่อกรุ๊ปร่วงถึงขีดจำกัดแล้ว!ต่อให้เหมยเหลียนตงกับคุณพ่อตระกูลหลีจะร่วมกันระงับความคิดเห็นของประชาชน แต่ประชาชนก็จำฉากบนอาคารที่สูงได้เป็นอย่างดี และเอฟเฟกต์ลูกโซ่ที่เกิดอย่างต่อเนื่องนี้ เห็นทีจะไม่หายไปง่าย ๆเหมยเหมยเหลือบมองข่าวล่าสุดด้วยสายตาเย็นชา ทีละคอมเมนต์ ล้วนเกี่ยวกับละครและรายการวาไรตี้ที่เหมยเสี่ยวตี๋รับและกำลังจะเข้าร่วมกองถ่าย แบรนด์ต่างประเทศรายใหญ่หลายแห่งได้ถอดการเป็นพรีเซ็นเตอร์และการโปรโมตทั้งหมดของเธอออก และยังยื่นเรื่องเรียกร้องค่าชดเชยที่สูงลิบอีกด้วยเพื่อนร่วมงานและพนักงานหลายคนที่เคยร่วมงานกับเธอในอุตสาหกรรมก็แจ้งข่าวนี้เช่นกัน โดยกล่าวว่าจรรยาบรรณของเหม่ยเสี่ยวตี้แย่มากนับตั้งแต่เธอเดบิวต์ ความคิดเห็นของประชาชนบนอินเทอร์เน็ตแทบจะเป็นไปในทิศทางเดียว เหมยเหมยเยาะเย้ยเธอ เพราะนี่เป็นเพราะสันดานเสียของเธอเอง เมื่อเกิดเรื่องก็ไม่มีใครช่วยเธอได้ทั้งนั้นเหมยเหมยไม่ได้กลับบ้าน แต่ไปที
ณ ลานจอดรถของอาคารดีญ่ารถหรูสีเงินคันหนึ่งกำลังโยกไปมาอย่างรุนแรงท้ายรถถูกแง้มเอาไว้เล็กน้อย…ภายในนั้น เหมยเหมยที่ซ่อนตัวอยู่กำลังฟังเสียงหอบหายใจของคู่ชายหญิงภายในรถหัวใจของเธอบีบตัวแน่น ช่างเจ็บปวดคืนนี้เธอรีบเคลียงานเสร็จก่อนเวลาและแอบว่าที่คู่หมั้นของเธอกลับมาในประเทศ เธอใส่ลูกโปร่งเอาไว้จนเต็มท้ายรถแล้วแต่งชุดให้ตัวเองกลายเป็นของขวัญ ก่อนจะเดินกะเผลกขาข้างหนึ่งแล้วปีนขึ้นท้ายรถอย่างยากลำบาก ในมือของเธอยังถือเตกีลาลิมิเต็ดที่เขาชื่นชอบเอาไว้ด้วย…หัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความคาดหวังได้ยินเสียงเซ็นเซอร์รถในที่สุด แต่แล้วเธอกลับได้ฟังเสียงของการทรยศ:“พี่รั่วเชี่ยน วันนี้เป็นวันเกิดพี่ ไม่กลัวเหมยเหมยมาหาพี่เหรอคะ?”“เหอะ คดีที่คุณก่อยุ่งยากขนาดนั้น เธอแค่จะดูแลตัวเองยังทำไม่ได้เลย จะมาที่นี่ได้ยังไง?”“ถ้าพูดแบบนี้แล้วฉันก็คงต้องสร้างเรื่องเยอะหน่อยแล้วใช่มั้ยคะ” หญิงสาวออดอ้อน“คุณนี่ร้ายจริงๆ!” ชายหนุ่มเอ็นดูเธอ“ในเมื่อฉันร้ายขนาดนี้ พี่รักฉันหรือว่ารักว่าที่คุณหมั้นสุดเก่งของพี่เหรอคะ?” หญิงสาวซักถามคนทั้งสองแนบชิดกันอีกครั้ง ก่อนที่ชายตรงหน้าจะพูดต่อ “อย่างเธอจะไ
โม่เหยียนนายน้อยคนรองตระกูลโม่ มีความสามารถทั้งร้องทั้งเต้น แม้ว่าชื่อเสียงของเขาจะไม่ดีนัก แต่เขาก็มีทุนของตัวเองและเป็นบุคคลผู้โด่งดัง!เมื่อเร็ว ๆ นี้หลีรั่วเชี่ยนพยายามอย่างเต็มให้ได้รับความร่วมมือระหว่างเขากับเหมยเสี่ยวตี๋ แต่โดยไม่คาดคิด เธอดันหลับนอนกับโม่เหยียนไปเสียได้นัยน์ตาสวยสดของเหมยเหมยเป็นประกาย เธอหยิบโทรศัพท์มือถือมาจากหัวเตียง ต่อมาก็หันกล้องเพื่อถ่ายรูปตัวเองคู่กับโม่เหยียน...แม้เธอจะถูกหลีรั่วเชี่ยนปิดบังหลอกลวงและนอกใจ แต่ยามนี้เธอยังไม่ควรอกหักฟูมฟาย และเธอไม่ควรตั้งคำถามอย่างไร้สมอง เธอจะต้องพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเอาไว้ ผู้ชายเจ้าชู้เปลี่ยนทิศทางชีวิตของเธอไม่ได้ ในทางกลับกัน เธอจะแย่งสิ่งที่เจ้าชู้มีมาเป็นของเธอ!หลังจากได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เหมยเหมยก็อดทนต่อความเจ็บปวดที่ท่อนร่างแล้วสวมเสื้อผ้าก่อนที่เธอจะทิ้งโน้ตไว้แผ่นหนึ่งและจากออกไปเมื่อมีเสียงประตูปิดลงชายหนุ่มบนเตียงก็ลืมตาขึ้น ดวงตาเรียวสีดำขลับของเขาก็ทอดไปที่โน้ตบนหัวเตียงอย่างเย็นชา:“อีกไม่นานเราจะได้เจอกันอีก”**หลังจากออกมาด้านนอก เหมยเหมยโทรออกไปสองสาย ไม่นานนักเธอก็ได้รับวิดีโอวงจร