MasukShare
บทที่ 12
Terakhir Diperbarui:
2025-03-21 11:48:41
Bab terkait
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 13
ร้านที่ทั้งสองคนนัดหมายเป็นร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ร้านแห่งนี้เป็นร้านในความทรงจำของทั้งสองคน เพราะเป็นสถานที่ที่คณินได้พบกับกิ่งดาวเป็นครั้งแรกและขอเธอเป็นคนรักที่นี่ หลังจากวางโทรศัพท์ไปไม่นาน ชายหนุ่มก็มาถึงที่นัดหมาย ซึ่งเห็นหญิงสาวนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาถอนหายใจออกมานิดหน่อยก่อนจะส่งยิ้มให้เธอแล้วเดินไปนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม“ทานอะไรมาหรือยังคะคิงส์” เสียงหวานๆ ของกิ่งดาวเอ่ยถามเหมือนปกติที่ทั้งคู่เจอกัน คณินไม่ตอบคำถามของเธอ แต่กลับมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างลงตัวตรงหน้า ไล่มาจนถึงลำคอ ผิวขาวเนียนสวยที่เห็นนี่ก็ด้วย กิ่งดาวเป็นหญิงสาวที่สวยคนหนึ่ง คณินเพ่งพินิจมองเหมือนกับพวกเขาทั้งสองคนไม่ใช่คนรู้จักกันมาก่อน จนคนถูกมองที่คบหากันมาหลายปีต้องถามขึ้น“คิงส์...จ้องบัวยังกับไม่ใช่บัวแบบนั้นแหละ” “ขอโทษที อาจเป็นเพราะพักนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันก็ได้มั้งครับ ผมก็เลยอยากมองหน้าบัวให้นานๆหน่อย” ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ ซึ่งกิ่งดาวก็ยิ้มตอบให้เช่นกัน คณินมอบเวลาเกือบทั้งหมดให้งานที่รับผิดชอบ แต่ในเวลางานเขามักจะมีกิ่งดาวอยู่ด้วยเสมอ พยายามหาเวลาว่างเพื่อจะออกมาเจอกันตามปร
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 14
“คิงส์คงไม่โกรธบัวใช่ไหมคะ” คำถามนี้คณินตอบไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ว่าความรู้สึกในอกตอนนี้จะโกรธ เกลียดหรือตกใจดี ทั้งสองความรู้สึกปนเปจนแยกไม่ออก ในเมื่อกิ่งดาวตัดสินใจทิ้งเขาเพื่อไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคนที่ดีกว่าโดยไม่มีแม้กระทั่งการให้โอกาส นั่นก็แสดงให้เห็นแล้วว่าหญิงสาวไม่รักเขาแล้วสักนิด ไม่มีคำว่าเยื่อใยเหลือเลยด้วยซ้ำ “คิงส์...” กิ่งดาวกำลังจะพูดบางอย่างออกไป แต่ชายหนุ่มก็เอ่ยดักไว้ “พอเถอะ ผมไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น” “ขอโทษที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้” คำขอโทษที่ได้ยินสำหรับชายหนุ่มแล้วช่างไม่มีความหมายเลยด้วยซ้ำ เขาเงยหน้าขึ้นสบตาหญิงสาวที่เขารักอย่างต้องการคำตอบ เธอคล้ายจะรู้ตัวว่าผิด เพราะไม่กล้าสบตาด้วยสักเท่าไหร่นัก ความรักที่พวกเขาสร้างขึ้นมาด้วยหัวใจหลายปี จนคณินคิดว่าผู้หญิงคนนี้นี่แหละคือคู่ชีวิตที่เขานั้นอยากใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันไปตลอดจนแก่เฒ่า แต่สุดท้ายก็เป็นแค่เพียงแค่ความฝันเท่านั้น “วันแต่งงาน ผมคงไปร่วมแสดงความยินดีไม่ได้ ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆ”“ค่ะ บัวเข้าใจ” กิ่งดาวเอ่ยรับ เพราะเธอเองก็ไม่ได้หวังให้ชายหนุ่มไปแสดงความยินดีในวันงานมงคลของเธอนักหรอก “ผมขอตัว” พูดจบค
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 15
ในขณะที่ลูกชายกำลังอกหัก มงคลและเพ็ญแขกลับนั่งขบคิดให้รอบคอบถึงแผนการที่จะทำให้ลูกชายตัวดียอมแต่งงานกับ ปิติญาดาว่าที่สะใภ้ที่หมายปอง ถ้าคณินอยู่เมืองไทยบ่อยกว่านี้คงได้พบหน้ากับว่าที่เจ้าสาวไปแล้วก็เป็นได้ แต่เหมือนโชคชะตากำหนดให้พวกเขาเจอหน้ากันเพียงแค่ครั้งเดียว นั่นคือตอนที่คนทั้งสองยังเด็กกันอยู่เท่านั้น หลังจากนั้นก็แทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย คลาดกันไปมาตลอด เพราะตั้งแต่เล็กลูกชายเธอก็ไปเรียนที่ต่างประเทศแล้ว พอกลับมาก็เอาแต่ทำงาน ลูกๆ อาจลืมหน้ากันไปบ้าง แต่คนเป็นพ่อแม่ไม่มีทางลืมเรื่องคู่ครองของลูกแน่นอน ถึงแม้คณินจะมีคนรักอยู่ ได้ข่าวว่าคบหากันมาได้หลายปี แต่ก็ไม่เห็นลูกชายเธอจะคิดจริงจังยังไปทำงานที่นั่นที่นี่ตลอด ฝ่ายหญิงเองก็หายหน้าไม่แวะเวียนมาหา บางครั้งจึงอดคิดไม่ได้ว่าลูกชายเธอคงเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วก็เป็นได้ แผนการจับลูกชายมาคลุมถุงชนกับว่าที่สะใภ้ที่ปลื้มของมงคลและเพ็ญแขนั้นไม่มีอะไรมาก แต่ถือว่าซับซ้อนในระดับหนึ่ง ซึ่งพวกเขานั้นต้องตกลงกันให้ดี ขืนมีคนใดคนหนึ่งหลุดอะไรออกไปละก็ คณินมีหวังจับได้ไล่ทันแน่นอน“ตกลงตามนี้นะคุณเพ็ญ” มงคลพยักหน้าให้ภรรยา เมื่อเล่าถึงแผนก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 16
เสียงเคาะประตูห้องนอนทำให้เพ็ญแขยิ้มนิดๆ พอจะเดาได้ว่าเป็นใคร ก่อนจะทำสีหน้าเคร่งเครียดแบบสุดๆ แล้วเอ่ยบอกไป“เข้ามาสิ” สิ้นคำพูดของเธอประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออก ร่างที่ค่อยๆ เดินเข้ามานั่นคือคณิน เพ็ญแขจึงเอ่ยทักประหนึ่งว่าแปลกใจไม่คิดว่าจะเป็นลูกชาย “อ้าว! กลับมาแล้วเหรอคิงส์” “ครับ...แม่ไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่า?” คณินเดินมาหย่อนตัวนั่งตรงขอบเตียงนอนที่ตอนนี้แม่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงกว้าง รวมทั้งยังสังเกตสีหน้าแม่ที่ดูซีดเซียว สายตาเหลือบไปเห็นถ้วยข้าวต้มที่วางอยู่ข้างๆ ก็ไม่ลดน้อยลงไปเลยสักนิดบ่งบอกว่าแม่เขาไม่ได้แตะเลยสักคำ “ลูกรู้ได้ยังไง”“เมื่อกี้ตอนเข้าบ้านผมเจอพ่อ เห็นเอาแต่เดินไปเดินมาก็เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น” พอได้ยินแบบนี้ เพ็ญแขก็เปรยด้วยความน้อยใจต่อสามีให้ลูกชายฟัง “คุณมงคลนะคุณมงคล อุตส่าห์กำชับแล้วเชียวว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับลูก”“แต่ผมไม่ใช่ใครอื่นนี่ครับ ถ้าแม่มีเรื่องไม่สบายใจก็บอกผมได้” น้ำเสียงของคณินฟังดูอบอุ่นและเป็นแบบนี้เสมอยามอยู่กับผู้เป็นแม่ เพ็ญแจอยากพูดเรื่องในใจออกไปให้ลูกรู้เร็วๆ แต่ก็ยังวางมาดอิดออดพอเป็นพิธี “แต่เรื่องนี้….”“พูดมาเถอะครั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 17
“แล้วกำหนดวันใช้เงินให้เจ้าหนี้คือเมื่อไหร่ครับ” ที่ชายหนุ่มถาม เพราะหากมีเวลาพอเขาก็จะพยายามหาเงินมาช่วยใช้หนี้ ได้เท่าไหร่จ่ายไปเท่านั้นก่อน ถึงจะไม่ได้เต็มจำนวนแต่ขอให้เจ้าหนี้เข้าใจว่าเรามีจ่ายให้เขาเท่านี้ ส่วนที่เหลือจะจ่ายให้แน่ๆ เจ้าหนี้เหล่านั้นก็น่าจะเห็นใจอยู่บ้าง “พรุ่งนี้”“พรุ่งนี้!!” คนฟังทวนเวลาอย่างตกใจ คำว่าพรุ่งนี้ดูเหมือนจะปิดทางออกเสียสนิท แล้วอย่างนี้จะแก้ปัญหาของเรื่องไปทางไหนก็ยังคงมืดแปดด้าน “ใช่...แม่จะทำยังไงดีคิงส์ แม่จะช่วยครอบครัวของอาแหม่มกับหนูน้ำมนต์ยังไงดี” เพ็ญแขเฝ้าถามลูกชายสีหน้ายังคงแสดงออกถึงความกังวล แววตาก็ครุ่นคิด สีหน้าแบบนั้นพลอยรวมของคณินเข้าไปด้วยอีกคน ตอนนี้เขาแบกปัญหาของเพื่อนแม่ไว้บนบ่าเข้าให้เสียแล้ว “ใจเย็นๆ ก่อนนะครับแม่” “สามีพึ่งเสียแท้ๆ นี่จะปล่อยให้ลูกไปแต่งงานใช้หนี้กับใครก็ไม่รู้ ถ้าฝ่ายนั้นเป็นคนเลว ทำร้ายหนูน้ำมนต์ขึ้นมา แม่กับอาแหม่มต้องครอมใจแน่ๆ” เพ็ญแขน้ำตาร่วงทันทีที่พูดถึงเรื่องนี้ เพราะเข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่ด้วยกัน การแสดงของแม่ยิ่งทำให้ลูกชายกังวลหนักขึ้นไปอีก แต่ก็ยังพยายามพูดให้แม่สบายใจไว้ก่อน “คงไม่ร้ายแรงถึ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 18
หลังจากคุยกันเรื่องนี้เรียบร้อย คณินก็ขอให้แม่กินอะไรบ้าง เพ็ญแขส่ายหน้าให้ ว่าไม่อยากกินอะไร ไม่ใช่เพราะความกังวล แต่เพราะตื้นตันที่ลูกชายยอมแต่งงานกับปิติญาดาต่างหาก พอเห็นสายตาขอร้องของลูกชาย ในที่สุดเธอก็ยอม เมื่อกินข้าวใกล้หมดก็ขอนอนพัก คณินพยักหน้าให้ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนของแม่“เป็นยังไงบ้างคิงส์” พอเห็นลูกชายเดินออกมาจากห้อง มงคลที่ขึ้นมารอแถวๆ ประตูห้องนอน ก็รีบถามขึ้นทันที“แม่ยอมกินข้าวแล้วครับ”“จริงเหรอ โล่งอกไป” มงคลแกล้งถอนหายใจออกมาหนักๆ อย่างโล่งอก “ตกลงเรื่องที่แม่กังวลจนไม่ยอมกินข้าว กินปลา คือเรื่องอะไรกันแน่ คิงส์รู้ไหม?”“ทราบครับ…” คณินเอ่ยรับ ก่อนจะเล่ารายละเอียดที่ได้รู้จากแม่ ให้พ่อฟังคร่าวๆ มงคลทำท่าตกอกตกใจกับสิ่งที่ได้รู้ ปากพูดแต่คำว่า ‘ทำไมเพ็ญแขไม่บอกอะไรเขาเลย เก็บไปทุกข์ใจอยู่คนเดียว’ ก่อนจะเอ่ยขอบอก ขอบใจลูกชาย ที่ยอมเสียสละช่วยเรื่องนี้ คนเป็นพ่อยิ้ม คิดไว้ไม่มีผิด ถ้าแม่มีเรื่องกลุ้มใจ คณินต้องโดดลงไปช่วยเป็นแน่ “พรุ่งนี้ เราคงต้องเข้าไปที่บ้านอาแหม่มแต่เช้า” ไม่ต้องพูดขยายความ คนฟังอย่างคณินก็เข้าใจว่าเรื่องอะไร “ครับ”“คิงส์ไปพักผ่อนซะ หลั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-24วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 19
และเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เช้านี้ทุกคนในครอบครัวของภูมิภักดีเกียรติจึงมุ่งตรงไปยังบ้านของครอบครัวอารายานนท์ พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่เขต ที่มงคลให้คนขับรถไปรับมาตั้งแต่เช้า ซึ่งจะทำหน้าที่ในการจดทะเบียนสมรสระหว่างคณินและปิติญาดานั่นเอง เมื่อมาถึงหน้าประตูบ้านหลังใหญ่ คณินเห็นเหมือนในรูปที่แม่ให้ดู เพราะมีชายชุดดำยืนคุมอยู่หลายคน ถามกันอยู่เป็นนานกว่าจะยอมให้เข้าบ้านส่วนคนที่ไม่รู้อีโหน่ อีเหน่อย่างปิติญาดาก็ถูกผกามาศจับแต่งตัวสวย ด้วยชุดเจ้าสาวรองานแต่งงานแบบไม่ต้องการตั้งแต่เช้า หญิงสาวดูไม่เต็มใจ แต่ก็ไม่พูด ยอมทำตามแม่ไปเหมือนหุ่นยนต์ ผกามาศโอบกอดลูกสาว รู้สึกสงสาร เพราะคนที่ทำให้ลูกไม่ร่าเริงคือคนเป็นพ่อแม่ จึงได้แต่เอ่ยขอโทษ“น้ำมนต์ แม่ขอโทษนะลูก”“แม่…อย่าพูดแบบนี้สิคะ” ปิติญาดาเอ่ยตอบเสียงอู้อี้ ในอ้อมกอดของแม่ น้ำตาเหมือนจะไหลชอบกล “แม่ไม่รู้จะพูดยังไงนี่จ๊ะ แม่ไม่อยากให้เรื่องทุกอย่างจบลงแบบนี้เลย” สองแม่ลูกกอดกันกลม ก่อนที่จะได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง เด็กรับใช้เปิดเข้ามาเพื่อบอกว่ามีแขกมาขอพบ“ได้เวลาแล้วสินะ” ว่าที่เจ้าสาวเอ่ยเสียงเรียบ เดาว่าคนที่มาพบนั่น ต้องเป็นเจ้าหนี้แน่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-24วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 20
“ทำไมหนูต้องแต่งงานกับ เอ่อ...ด้วย” สีหน้าของหญิงสาวแสดงออกว่าสับสน เธอเป็นตุ๊กตาหรือไง จะจับโยนไปแต่งงานกับใครก็ได้แบบนี้ คิดแล้วช่างน่าน้อยใจจริงๆ “ถ้าไม่แต่งงานกันซะ เจ้าหนี้ก็ต้องเอาเรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างข่มขู่ให้หนูน้ำมนต์แต่งงานด้วยอย่างที่เป็นมา แต่ถ้าสองคนตกลง วันนี้อาพาเจ้าหน้าที่เขตมาด้วย จะได้จดทะเบียนกันอย่างถูกต้อง ส่วนเรื่องงานฉลองมงคลสมรส เราค่อยมาจัดกันภายหลัง” “มะ...แม่คะ” ปิติญาดาหันหาที่พึ่ง ผกามาศนั่งนิ่งเหมือนคนใช้ความคิด ส่วนคณินรู้อยู่แล้วว่าเขามาที่นี่เพราะอะไรจึงนิ่งเช่นกันแล้วรอฟังคำของผู้ใหญ่อย่างเดียว การถูกบอกเลิกแบบกะทันหันทำให้ชายหนุ่มเหมือนคนไม่มีชีวิตจิตใจ เวลานี้เขายอมทุกอย่างแม้กระทั่งสิ่งนั้นคือการต้องแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักก็ตาม“เราคงไม่มีทางเลือกอื่นแล้วลูก ถ้าให้แม่เลือกที่จะให้หนูแต่งงานครั้งนี้กับใครได้ แม่ขอเลือกคิงส์ อย่างน้อยเราก็สนิทกับทุกคนในครอบครัวนี้ แถมยังช่วยเราในยามคับขันด้วย” คำพูดของแม่ทำให้ปิติญาดานิ่ง หญิงสาวกำลังคิดชั่งใจ หันไปทางไหนก็มีแต่คำว่าแต่งงาน แต่งงานเต็มไปหมด เธอจะเลือกเดินทางไหนดี จะแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่รู้จั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-24
Bab terbaru
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 38
“เออ...แล้วข้าจะลองคิดดู” เขตไทยพยักหน้ารับคำพูดนั้นของคณิน รู้อยู่หรอกว่าเรื่องนี้มันต้องใช้เวลาในการเยียวยา แต่คนเราจะเก็บคนที่ไม่ได้รักมาฝังใจก็ใช่ที่ ทำแบบนั้นมีประโยชน์หรือไง สำหรับเขาให้มองมุมไหนก็ไม่เห็นมีข้อดีสักข้อ “แล้วเขาไม่ชวนเอ็งมาหรือไง”“ไม่นี่หว่า สงสัยเจาะจงแค่เอ็งคนเดียว”“อืม” คณินเอ่ยรับสั้นๆ ทั้งคู่เงียบอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เขตไทยจะพูดเปลี่ยนเรื่องวกกลับมาที่เรื่องงานบ้าง“อีกสองสามวันข้าจะบินไปเกาหลี จะไปดูตลาดที่นั่นสักหน่อย เห็นว่ามีคู่ค้าสนใจสินค้าพวกเซรามิคของเราอยู่หลายราย” นี่คือตลาดกลุ่มใหม่ที่เขตไทยตั้งใจจะขยายงานเซรามิคของโรงงานไป หวังว่าทุกอย่างจะประสบความสำเร็จ“ก็ดี...งานนี้ข้าฝากเอ็งด้วยแล้วกัน เพราะพักนี้ข้ายุ่งๆ จนปลีกตัวไปกับเอ็งไม่ได้”“ไม่มีปัญหา แล้วจะเอารายชื่อคู่ค้าที่นู้นมากฝาก”“จะรอ” สองหนุ่มยิ้มให้กัน ทั้งสองคนแยกแยะเรื่องงานกับเรื่
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ี 37
“081-XXX-XXXX” เบอร์โทรศัพท์ที่ได้ยินช่วยดึงสติของ ปิติญาดาให้กลับมา เพราะต้องใช้สมองท่องจำให้ได้นั่นเอง“ขอบใจ งั้นแค่นี้แหละ” พูดจบก็วางสายไปทันที คณินส่ายหน้าไปมาก่อนจะตั้งสมาธิขับรถของตัวเองต่อไป โดยหารู้ไม่ว่าการพูดคุยกับปิติญาดานั้นทำให้ชายหนุ่มอารมณ์ดีขึ้นส่วนปิติญาดาเมื่อวางสายจากคณินแล้วก็รีบกดโทรออกไปยังเบอร์โทรศัพท์ที่ได้มาทันที แต่กลับมีแต่การฝากข้อความติดต่อไม่ได้ไปอีกคน หญิงสาวถอนหายใจออกมาเพราะเป็นห่วงแม่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงต้องรอให้แม่เป็นฝ่ายติดต่อมาเอง หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อเติมหลังให้ตัวเองหลังจากนั้นก็ขอให้ป้าชื่นขึ้นไปหยิบกล้องถ่ายรูปที่อยู่ในห้องนอนของคณินให้ เมื่ออุปกรณ์พร้อมหญิงสาวก็ขับรถคันเมื่อวานออกไปยังร้านเซรามิคแต่ละร้านที่เล็งสินค้าเด่นๆ ดังๆ ของพวกเขาไว้ตั้งแต่แรกที่ได้เห็น รวมทั้งสินค้าที่เธอชอบและมองว่าตลาดต่างประเทศน่าจะชอบด้วยเช่นกัน ปิติญาดาพูดคุยเรื่องแผนธุรกิจของเธอให้ฟังว่างานที่เธอทำนี้จะเป็นแบบพรีออเดอร์ ทำตามยอดสั่งซื้อในแต่ละครั้ง จ
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 36
“โอ้...เมล์แทบแตก” จำนวนข้อความในกล่องขาเข้าของ ปิติญาดามีเยอะมากจนไม่รู้ว่าจะเปิดข้อความไหนก่อนดี เมื่อคิดไม่ออกก็ละไว้ ก่อนจะค้นหาอีเมลของชลนทีที่บันทึกไว้ก่อนเป็นอย่างแรก เพราะตอนนี้ความรู้ของเพื่อนสำคัญกับเธอนั่นเอง เมื่อได้ก็จดบันทึกใส่สมุดกันเหนียวไว้ แล้วส่งข้อความทางเอ็มเอสเอ็นไปหา ไม่นานฝั่งตรงข้ามก็ส่งตอบกลับโดยข้อความอย่างแรกคือเสียใจเรื่องพ่อของเธอและขอโทษที่ไม่ได้ไปร่วมงานศพปิติญาดาเองก็เข้าใจเพราะเหตุการณ์วันนั้นเกิดขึ้นเร็วมากจึงไม่ได้บอกใครให้รู้ข่าว เธอเองก็ไม่ได้ถือโทษเพื่อนคนนี้ด้วย ก่อนจะเอ่ยขอคำปรึกษาเรื่องการทำเว็บไซต์ ซึ่งเพื่อนก็ใจดีบอกขั้นตอนให้อย่างละเอียด แถมพอรู้ว่าหญิงสาวมีวัตถุประสงค์ที่จะทำอะไร ยังอาสาทำเว็บไซต์ให้ปิติญาดาแบบไม่คิดมูลค่าอีก แม้จะปฏิเสธไม่ขอรับน้ำใจนั้น แต่เพื่อนของเธอก็ดูท่าจะไม่ยอมง่ายๆการพูดคุยของทั้งสองคนจากทางข้อความก็เปลี่ยนมาเป็นคำพูด โดยที่ชลนทีเป็นคนโทรศัพท์มาหาปิติญาดาเองเพราะจะได้คุยกันให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น คนไม่มีความรู้เรื่องเว็บไซต์ก็ค่อยๆ ปะติดปะต่อเก็บเกี่ยวความ
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 35
“ตกลงคิดออกหรือยังว่าจะทำอะไรที่นี่” ขณะถามชายหนุ่มก็มองหน้าปิติญาดาไปตรงๆ พร้อมทำหน้าตาสงสัยว่าทำไมใบหน้าของหญิงสาวถึงได้แดงก่ำแบบนั้น ส่วนคนถูกมองแม้จะพยายามข่มความอายแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ ใบหน้าถึงได้ร้อนๆ แบบนี้“ขะ…คิดออก”“แล้วนี่เป็นอะไรของเธอ ตอบตะกุกตะกัก หน้าก็แดงแจ๋ไม่สบายหรือเปล่า” ในที่สุดคนที่สงสัยอยู่นานก็ถามขึ้น ปิติญาดาทำตัวไม่ถูกเผลอสบตากับเขาตรงๆ คราวนี้ใบหน้าที่ว่าแดงอยู่แล้ว ก็ยิ่งแดงมากขึ้น ก่อนจะรีบปฏิเสธเสียงสั่น“ปะ…เปล่านี่”“ช่างเถอะ แล้วที่ว่าคิดออกคืออะไร ว่ามาสิ” คณินเอ่ยเปลี่ยนเรื่อง เพราะเวลานี้เขาปวดศีรษะมาก จนไม่อยากคิดอะไรให้รกสมองไปกว่านี้แล้วเท่านั้นเอง ชายหนุ่มหลับตาขณะรอฟังว่าปิติญาดาจะพูดอะไร แต่หารู้ไม่ว่าตอนนั้นสายตาหญิงสาวจับจ้องตรงริมฝีปากหยักของเขาอย่างไม่สามารถละสายตาไปมองที่อื่นได้ แต่คำพูดของคณินก็เรียกสติเธอให้กลับมา“หื้อ… ว่าไงพูดมาสิ รอฟังอยู่&rd
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 34
ปิติญาดาแทบกรี๊ดเมื่อริมฝีปากร้อนๆ ของคณินได้ครอบครองยอดบัวงามที่กำลังแข็งเป็นไต ชายหนุ่มดูดกลืนความหอมหวานอย่างหิวกระหายจนหญิงสาวสั่นสะท้านครั้งแล้วครั้งเล่า ตาปรือด้วยอารมณ์ปรารถนาตามธรรมชาติที่กำลังลุกโชนอย่างยากที่จะต้านทาน มืออีกข้างของคณินก็เคล้าคลึงฟ้อนเฟ้นหน้าอกอีกข้างของเธออย่างไม่น้อยหน้าริมฝีปากหยักอันร้ายกาจนั่นแม้แต่น้อย ดวงตาของปิติญาดาเบิกกว้างก่อนจะหลับลงเพราะอารมณ์รัญจวน“ปะ...ปล่อยนะ” เสียงห้ามปรามอันแผ่วเบาดังมาจากริมฝีปากอิ่มที่ตอนนี้บวมเจ่ออย่างเห็นได้ชัด แรงขัดขืนมีอยู่แต่ก็ไม่มากมายจนพอจะทำให้ร่างกายเป็นอิสระจากการครอบครองของคณิน ความรู้สึกวาบหวิวถาโถมเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่า หัวใจดวงน้อยเหมือนจะขาดรอนๆ เพราะไฟปราถนาที่ไม่เคยได้สัมผัสกำลังแผดเผา“บัว...คุณหอมไปทั้งตัวเลยที่รัก” คำเอ่ยเรียกอย่างลืมตัวของคณินที่ได้ยินข้างหู ทำให้ปิติญาดาได้สติ หญิงสาวหยุดนิ่งสมองกลับมาทำงานอีกครั้ง น้ำตาของความน้อยใจกำลังเอ่อล้นเล่นงานคนเข้มแข็งที่ตอนนี้กลายเป็นคนอ่อนแอให้พ่ายแพ้ปิติญาดา
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 33
“ก็เอาแต่พอดีๆ สิคะ ไม่มากและน้อยไป”“ไอ้ความพอดีของคนเรานี่ใช้ไม้บรรทัดวัดได้ก็ดีสิครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเปรียบเปรยก่อนจะส่ายหน้าให้ ปิติญาดาพลอยถอนหายใจออกมาอีกคน “นี่ก็ดึกแล้วพี่กลับก่อนดีกว่า ยังไงฝากน้องน้ำมนต์ช่วยเช็ดตัวไอ้คิงส์มันอีกสักรอบนะครับ จะได้หลับสบายขึ้น”“ได้ค่ะ” หญิงสาวรับปาก ก่อนจะทำท่าเดินไปยังประตูห้อง เขตไทยจึงชิงพูดขึ้นเพราะเดาท่าทางหญิงสาวออก“ไม่ต้องลงไปส่งหรอก พี่กลับเองได้ น้องน้ำมนต์อยู่ดูแลไอ้คิงส์แล้วกัน” คำพูดนี้ทำเอาคนหวังดีชะงักเท้า เขตไทยหันมามองหน้าคณินพร้อมส่ายหน้าให้ ก่อนจะลงจากชั้นบนแล้วขับรถกลับบ้านของตนส่วนปิติญาดาก็ทำตามที่เขตไทยบอก หญิงสาวหยิบผ้าขนหนูผืนเดิม ก่อนจะนำไปล้างและชุบน้ำออกมาเช็ดตามเนื้อตามตัวให้คณินอีกครั้งแต่หญิงสาวกลับดูเก้ๆ กังๆ มากกว่าตอนที่เขตไทยทำเสียอีก เพราะตอนนี้เสื้อตัวที่คณินสวมอยู่ถูกปลดกระดุมออกเสียทุกเม็ดเผยให้เห็นสัดส่วนน่ามองของผู้ชายที่พึ่งเคยเห็นกับตาเป็นครั้งแรก กล้ามเป็นมัดๆ แถมไรขนที่หายลับเข้าไปยังขอบกางเกงนั
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 32
เมื่อท้องอิ่ม ปิติญาดาจึงขอตัวเข้าครัวช่วยป้าชื่นล้างจาน จากนั้นก็ปลีกตัวขึ้นไปบนห้องปล่อยให้สองหนุ่มคุยกันไปตามสบาย คณินและเขตไทยออกมานั่งคุยที่เก้าอี้ข้างสระว่ายน้ำ ชายหนุ่มชวนเพื่อนดื่มเหล้า ซึ่งเขตไทยก็ไม่ขัด เพราะรู้ว่าคนชวนเองก็มีเรื่องในใจ ป้าชื่นจัดแจงเตรียมของให้ ก่อนที่คณินจะบอกให้เข้าไปพักที่เหลือเขาจะจัดการเองทั้งสองหนุ่มพูดคุยเรื่องงานที่จริงจังเป็นอันดับแรก เพราะช่วงนี้มีออเดอร์จากต่างประเทศเข้ามามาก จึงต้องวางแผนเรื่องการผลิตให้รอบคอบ เมื่อจบเรื่องงานก็ต่อด้วยสัพเพเหระไปตามเรื่องตามราว ก่อนจะมาจบที่เรื่องหัวใจของคณิน“ฉันได้ข่าวว่าคุณบัวกำลังจะแต่งงาน” คณินชะงักมือกับคำถามนี้ไปนิดหน่อย ก่อนจะยกแก้วเหล้าที่จับอยู่ขึ้นดื่มรวดเดียวหมด แล้วเอ่ยตอบคำถามนั้นไป“อื้อ...หูไวนี่เอ็ง”“คนไม่ใช่หมา” พอได้ยินคำพูดเหมือนสบายหัวใจดีอยู่ของคณิน เขตไทยก็โล่งอกไปได้เปราะหนึ่ง แต่ดูท่าทุกอย่างจะไม่เป็นอย่างที่คิด พอพูดเรื่องนี้เหล้าในขวดที่มีอยู่เกือบเต็มก่อนจะชนแก้วแรก ตอนนี้ปริมาณของน้ำสีเหลืองได้หายไปเกินครึ่
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 31
“วันนี้ เขาแวะไปที่โรงงาน ก็เลยได้รู้จักกัน”“มิน่าล่ะ แกถึงได้ถ่อมาถึงที่นี่” คณินเหน็บเพื่อนไปหนึ่งดอก เพราะพักหลังๆ เขตไทยหายหัวเข้ากลีบเมฆ ได้ข่าวว่าติดหญิง นี่ก็พึ่งโผล่มาให้เขาเห็น คงเริ่มเบื่อผู้หญิงคนนั้นแล้วสิ ก็เป็นเสียแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะรักจริง คิดเรื่องนี้ชายหนุ่มก็ส่ายหน้าให้เพื่อน “อย่าหวงไปหน่อยเลยไอ้คิงส์ ไม่ดีเหรอที่เอ็งจะได้ข้าเป็นน้องเขย”“ไม่” คนฟังตอบแบบไม่ต้องคิด ไม้ใช่เพราะเป็นห่วงปิติญาดา ต่อให้เป็นญาติคนอื่น เขาก็ปฏิเสธการเป็นเครือญาติกับเขตไทยอย่างสิ้นเชิง ขอเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นพอ อาจจะดูใจร้ายไปหน่อยก็เถอะ “อ้าวเฮ้ย! ไอ้เพื่อน ทำไมพูดแมวๆ ไม่ให้กำลังใจกันแบบนี้วะ”“เอ้า...ก็ข้าพูดตามความจริงนี่หว่า ลองคิดดู บ้านไหนได้ลูกเขยกะล่อน เจ้าชู้ไก่แจ้อย่างเอ็งไปเป็นเขย คงได้ปวดหัวตาย” “แต่ถ้าข้าได้เป็นเขยครอบครัวเอ็ง รับรองข้าจะเป็นคนดี้ดีที่สุด” เขตไทยเน้นย้ำคำว่าดีให้ได้ยินชัดๆ แต่คณินก็ไม่วายสบประมาทตามเคย “ดีแตกล่ะสิไม่ว่า” “อ้าวๆ อย่าดูถูกนะเว้ย คนอย่างข้าถ้าได้รักใคร รักจริงแน่นอน” เขตไทยยิ้มกริ่มให้ ยังดีที่เป็นเพื่อนกัน พอรู้นิสัยใจคอ เพราะถ้าไ
วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก บทที่ 30
“อ้อ...ค่ะ น้ำมนต์กับ เอ่อ...พี่คิงส์เราเป็นญาติห่างๆ กัน” ไหนๆ ก็ไหนๆ ปิติญาดาก็ปล่อยเลยตามเลยลอยตามน้ำไปแล้วกัน แต่การเรียกชายหนุ่มว่าพี่อย่างสนิทสนมแบบนั้น สำหรับเธอไม่ชินปากเลยจริงๆ ต่อไปอยู่ต่อหน้าคนอื่นก็คงต้องเรียกแบบนี้ละมั้ง “เหรอครับ ถ้ารู้ เราคงได้ทำความรู้จักกันเร็วกว่านี้ก็เป็นได้” เขตไทยรุกหนักแบบไม่ปกปิด ถึงจะพึ่งพบหน้ากันครั้งแรก แต่ชายหนุ่มนั้นขอปักธง หวังจีบปิติญาดาเต็มที่ เพราะหญิงสาวตรงสเปคเขาไปเสียทุกอย่าง หน้าตาน่ารักสวยเลยก็ว่าได้ ผิวก็สวย หุ่นยังดี เป็นนางแบบได้สบายๆ แถมตาคู่สวยของเธอ ยามที่เขาสบตามองด้วยก็ยิ่งมีเสน่ห์น่าค้นหา “ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยรับสั้นๆ ก่อนจะส่งยิ้มแห้งๆ ให้ ถึงจะยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยมีผู้ชายมาขายขนมจีบ ก็เลยพอจะมองท่าทางและแววตาของเขตไทยออก ส่วนจามรนั้นส่ายหน้าให้เพราะดูท่าเขตไทยจะเอาจริง“แล้วน้องน้ำมนต์มาทำอะไรที่นี่ครับ เที่ยวเหรอ” เขตไทยเอ่ยเรียกปิติญาดาอย่างสนิทสนม ซึ่งคนถูกเรียกก็เหมือนจะขัดอะไรไม่ได้เสียด้วย “เปล่าค่ะ น้ำมนต์มาเรียนรู้งานที่นี่ เผื่อมีอะไรน่าสนใจทำ” สถานการณ์ของเธอตอนนี้ เรื่องเที่ยวไม่มีในสมอ
