แชร์

บทที่ 92

ผู้เขียน: ทองประกาย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-17 10:57:35
"อืม" กู้จิ่นกล่าวทันที "ข้าจะส่งคนไปพาแม่นมหลี่มา ให้เจ้าได้ซักถามให้กระจ่าง"

เจียงซุ่ยฮวนมองท่าทางการทำงานอย่างเฉียบขาดรวดเร็วของเขา หัวใจพลันเต้นรัวแรง

สายลมยามค่ำพัดเย็นผ่านหน้าต่าง เปลวเทียนข้างกายส่ายไหวไม่หยุด โครงหน้าคมชัดของกู้จิ่นสว่างสลับมืด กลิ่นสนอ่อนๆ ลอยเข้าจมูก

นี่คือกลิ่นที่ติดตัวกู้จิ่น

ทีละน้อย ใบหน้าของเจียงซุ่ยฮวนร้อนขึ้นเรื่อยๆ นางก้มหน้าเคาะหน้าผากเบาๆ กระซิบกับตัวเอง "ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ เจ้ากำลังจะเป็นแม่คนแล้ว อย่าเพ้อเจ้อไปมาก!"

กู้จิ่นเห็นนางก้มหน้าพึมพำอะไรบางอย่าง จึงถามอย่างสงสัย "เจ้าพูดอะไรอยู่"

นางชะงัก เงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าปกติ "ข้ากำลังคิดว่าจะสอบสวนแม่นมหลี่อย่างไรดี"

"หากเจ้าลงมือไม่ลง ข้าช่วยเจ้าได้" กู้จิ่นกล่าว

"งั้นรบกวนองค์ชายด้วย" เจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างเกรงใจ "ขออภัยที่ต้องรบกวนองค์ชายเสมอ ทั้งที่เป็นเรื่องภายในจวนท่านอ๋อง กลับต้องให้องค์ชายมาช่วยสอบสวน"

กู้จิ่นแทบไม่เคยเห็นท่าทางเกรงใจของนาง จึงเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ กล่าวว่า "ท่านอ๋องเป็นขุนนางของต้าเหยียน ข้าในฐานะองค์ชาย ช่วยเหลือบ้างก็สมควรอยู่"

"อีกอย่าง ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 93

    แต่พ่อหม้ายผู้นี้ก็ไม่ใช่คนดีอะไร ขายเจียงเม่ยเอ๋อร์ให้จวนโหว ติดเหล้า แถมยังลวนลามนาง การที่เป็นเช่นนี้ในตอนนี้ถือว่าสมควรแล้ว กู้จิ่นชี้ให้พ่อหม้ายมองไปทางแม่นมหลี่ ถามว่า "ตอนนั้นเจ้าขายทารกหญิงให้นางใช่หรือไม่?" พ่อหม้ายหรี่ตาเข้าไปดูแม่นมหลี่อย่างละเอียด แล้วตะโกนลั่น "ใช่นางนี่แหละ! ตอนนั้นก็นางนี่แหละที่ซื้อทารกหญิงไปจากมือข้า ยังให้เงินข้าสิบตำลึงด้วย!" แม่นมหลี่ตัวสั่น ชี้หน้าพ่อหม้ายด่าลั่น "ไอ้หน้าด้าน ชัดๆ ว่าให้เจ้าไปร้อยตำลึง! ทำไมพอออกจากปากเจ้ากลายเป็นสิบตำลึง?" พ่อหม้ายเบ้ปาก "เก้าสิบตำลึงนั่นเป็นค่าปิดปาก ข้าใช้หมดแล้ว พวกเจ้าจะเรียกคืนก็ไม่มีแล้ว" แม่นมหลี่เห็นปิดบังไม่ได้แล้ว จึงตัดสินใจเล่นพักเล่นนอน กระโจนเข้าไปตะกุยพ่อหม้าย ทั้งตีทั้งด่า "ข้าให้เจ้าเก้าสิบตำลึงเป็นค่าปิดปาก เจ้ายังเอาข้าไปขาย! ใต้หล้านี้มีคนทำการค้าแบบนี้ด้วยหรือ?" พ่อหม้ายก็ไม่ยอมแพ้ ทั้งต่อสู้ทั้งด่ากลับ "เรื่องผ่านมาสิบเจ็ดปีแล้ว ข้าช่วยเจ้าปิดบังมานานขนาดนี้ก็ดีพอแล้ว เทียบกับชีวิตข้า เก้าสิบตำลึงนั่นไม่มีค่าอะไร!" เจียงซุ่ยฮวนมองภาพตรงหน้า ปวดหัวทันที พูดไปพูดมาทำไมถึงตีกันขึ้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 94

    แม่นมหลี่ร้องไห้อย่างปวดร้าว "สิบเจ็ดปีก่อน มีนักพรตผู้หนึ่งมาหาข้า บอกว่าตอนฮูหยินคลอดคุณหนูใหญ่มีลางร้าย คุณหนูใหญ่ต้องเป็นดาวอัปมงคลแน่ หากอยู่ในจวน ไม่เกินสิบปีจะทำให้บิดามารดาตาย ยิ่งจะทำให้จวนท่านอ๋องพินาศทั้งตระกูล" "..." เจียงซุ่ยฮวนพูดไม่ออก "แล้วไงต่อ" แม่นมหลี่คลานเข่าไปคุกเข่าต่อหน้าเจียงซุ่ยฮวน โขกศีรษะพลางร้องไห้ "ฮูหยินมีบุญคุณต่อข้า ข้าทนดูฮูหยินถูกดวงชะตาพาตายไม่ได้ พอดีวันนั้นบังเอิญรู้ว่าพ่อม่ายมีทารกหญิง จึงซื้อทารกจากมือเขามา ตอนที่ฮูหยินยังอ่อนแอ ข้าได้สับเปลี่ยนทารกนั้นกับท่าน แล้วฝากคนพาท่านไปที่เรือนชานเมือง" "คุณหนูใหญ่ ข้ารู้ว่าข้าผิดต่อท่าน แต่ท่านคงไม่อยากเห็นท่านอ๋องกับฮูหยินตายเพราะดวงชะตาท่านใช่หรือไม่ ตอนท่านอายุสิบขวบ ก็ข้าเองที่ไปรับท่านกลับจวน หวังว่าท่านจะเห็นแก่ที่ข้าจงรักภักดีต่อนาย ไว้ชีวิตข้าด้วย!" เจียงซุ่ยฮวนโกรธจนตับปวด แม่นมหลี่ผู้นี้เพราะคำพูดเหลวไหลของนักพรตปลอม ส่งร่างเดิมไปเรือนชานเมือง ทำให้ร่างเดิมสูญเสียชีวิตที่ควรเป็นของนาง ตอนนี้ยังมีหน้ามาพูดว่าตนจงรักภักดีต่อนาย? "น่าขัน!" เจียงซุ่ยฮวนถีบแม่นมหลี่ออก กัดฟันพูด "ท่านช่างก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 95

    องครักษ์ลับดึงร่างอ่อนระทวยของแม่นมหลี่ขึ้นจากพื้น กำลังจะพานางกลับจวนโหว เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยขึ้น "รอก่อน! เมื่อสิบเจ็ดปีก่อน ตอนนี้เต๋าจื่อผู้นั้นอยู่ที่ใด?" แม่นมหลี่ส่ายหน้าราวกับลูกกระพรวน "บ่าวเฒ่าไม่ทราบ บ่าวเฒ่ารู้แต่ว่าเขาชื่อเต๋าจื่อเหยียนซวี ได้ยินเขาบอกว่าทำนายแม่นยำ ไม่เคยผิดพลาด บ่าวเฒ่าจึงเชื่อเขา" เจียงซุ่ยฮวนกลอกตา "เขาบอกว่าทำนายแม่นแล้วเจ้าก็เชื่อ? ข้าก็บอกว่าข้ามีทรัพย์สินหมื่นตำลึงนะ เจ้าเห็นข้ามีหรือไม่?" "ข้าโตมาในไร่นาจนอายุสิบขวบ อยู่ในเมืองหลวงมาเจ็ดปี เจ้าเคยเห็นข้าทำใครตายหรือ? หากข้าร้ายกาจถึงเพียงนั้น ฉู่เจวี๋ยกับเจียงเม่ยเอ๋อร์จะยังมีชีวิตอยู่ถึงตอนนี้หรือ?" แม่นมหลี่ชะงัก ร้องกรีดร้อง "สวรรค์! ต้องเป็นเต๋าจื่อผู้นั้นหลอกข้าแน่ๆ คุณหนู เขาเป็นฝ่ายมาหาข้าเอง บ่าวเฒ่าจงรักภักดีฟ้าดินเป็นพยาน! ท่านต้องไม่ปล่อยเขาไปนะเจ้าคะ!" "วางใจเถิด ข้าจะไม่ปล่อยพวกเจ้าทั้งคู่" เจียงซุ่ยฮวนยิ้มบาง หยิบกุญแจอายุยืนจากพื้น "เจ้าอย่าลืมเรื่องที่ข้าสั่งเอาไว้ มิเช่นนั้นทั้งยาถอนพิษและหลานชายเจ้า เจ้าจะไม่ได้เห็นทั้งคู่!" แม่นมหลี่ใบหน้าซีดขาวถูกพาตัวไป กู้จิ่นพูดเรี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 96

    แสงเทียนในห้องนอนสลัว เจียงซุ่ยฮวนดวงตาเป็นประกาย ดุจสัตว์น้อยเกิดใหม่ในป่า เมื่อครู่นี้นางคิดวิธีที่ดีได้แล้ว ในห้องทดลองของนางมีเครื่องตรวจ DNA ไม่จำเป็นต้องให้กู้จิ่นถือผ้าเช็ดหน้าไปตามหาคน เสียเวลาและแรงงาน แค่นางได้เส้นผมของฮองเฮาทั้งสามและเจียงเม่ยเอ๋อร์ ก็สามารถนำไปตรวจสอบในห้องทดลอง ภายในเจ็ดวันก็จะได้ผล เจียงซุ่ยฮวนอดรำพึงไม่ได้ ว่าวิทยาศาสตร์เปลี่ยนชีวิตจริงๆ! เห็นนางยิ้มคนเดียวอย่างเหม่อลอย กู้จิ่นเลิกคิ้วถาม "จะหาอย่างไร" "ขอเพียงองค์ชายนำเส้นผมของฮองเฮาทั้งสามและเจียงเม่ยเอ๋อร์มาให้ข้า ข้าก็จะรู้ว่าฮองเฮาองค์ใดเป็นมารดาแท้ของเจียงเม่ยเอ๋อร์" เจียงซุ่ยฮวนกอดอกพูดอย่างภาคภูมิ "ง่ายถึงเพียงนี้?" กู้จิ่นไม่เข้าใจ "แต่โบราณมาใช้วิธีหยดเลือดพิสูจน์เครือญาติ เส้นผมก็ใช้พิสูจน์ได้หรือ" เจียงซุ่ยฮวนอธิบาย "วิธีหยดเลือดไม่แม่นยำ แน่นอนท่านจะเอาเลือดของพวกนางทั้งสี่มาให้ข้าก็ได้ แต่เก็บเลือดยุ่งยากเกินไป เก็บรักษาก็ไม่สะดวก เส้นผมสะดวกกว่า" กู้จิ่นจ้องมองนาง ครู่หนึ่งผ่านไป ก้มหน้าหัวเราะเบาๆ "ดี ข้าจะให้คนเก็บเส้นผมของพวกนางทั้งสี่มาให้เจ้า" รอยยิ้มของกู้จิ่นผ่านมา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 97

    ฮูหยินโหวขมวดคิ้ว "เหตุใดจึงพูดเช่นนั้น?" "ปีนั้นบ่าวเฒ่าซื้อทารกหญิงมาจากข้างนอก สลับกับคุณหนูใหญ่แท้ๆ แล้วส่งคุณหนูใหญ่แท้ๆ ไปอยู่ในไร่นา" แม่นมหลี่นึกถึงคำพูดของเจียงซุ่ยฮวน กัดฟันเล่าเรื่องในอดีตออกมาทั้งหมด ทุกคนในที่นั้นตกตะลึง ฮูหยินโหวถามอย่างไม่อยากเชื่อ "ไม่ใช่สาวใช้เป็นคนทำหรอกหรือ? เหตุใดกลายเป็นเจ้าทำ? แม่นมหลี่ เจ้าต้องอธิบายให้ข้าฟังให้ชัดเจน!" แม่นมหลี่ทรุดเข่าลงกับพื้นแรงๆ ก้มศีรษะคำนับพลางพูด "ฮูหยิน ท่านโหว บ่าวเฒ่าจงรักภักดี ที่ทำเช่นนี้เพราะมีเต๋าจื่อผู้หนึ่งบอกว่าตอนคุณหนูใหญ่เกิดมีลางแปลก เป็นดาวอัปมงคล บ่าวเฒ่ากลัวคุณหนูใหญ่จะทำให้ฮูหยินและท่านโหวตาย จึงแอบซื้อทารกหญิงมาสลับกับคุณหนูใหญ่" สีหน้าท่านโหวและฮูหยินโหวแปรปรวน พวกเขาในฐานะบิดามารดาแท้ๆ ของเจียงซุ่ยฮวน ย่อมมีความรักต่อเจียงซุ่ยฮวน และไม่เชื่อเรื่องดาวอัปมงคลนี้ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจียงซุ่ยฮวนตัดขาดความสัมพันธ์กับจวนโหวแล้ว สิ่งที่พวกเขาสนใจตอนนี้คือ แม่นมหลี่ที่เป็นเพียงบ่าวกล้าหลอกลวงพวกเขาถึงเพียงนี้ ท่านโหวกัดฟันพูดด้วยความโกรธ "แม่นมแก่เจ้าช่างกล้านัก กล้าสลับลูกสาวข้าไม่พอ ยังกล้าแต่งเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 98

    เด็กรับใช้ตาเป็นประกาย กระชากแหวนหยกมา พลิกดูไปมาในมือ พูดอย่างขอไปที "พูดมาสิ จะให้ส่งข่าวอะไร" แม่นมหลี่เห็นว่าเรื่องมีทางเป็นไปได้ จึงพูดอย่างตื่นเต้น "เจ้าไปหาคุณหนูใหญ่ บอกว่าสิ่งที่นางให้ข้าพูด ข้าพูดหมดแล้ว ให้นางมอบยาถอนพิษให้เจ้า เจ้านำมาให้ข้า" "ได้" เด็กรับใช้รับปากลวกๆ ปิดช่องประตูเข้าหากัน พึมพำ "พูดอะไรวุ่นวาย ข้าว่าแม่นมแก่คนนี้บ้าจริงๆ" ท่านอ๋องบอกจะสืบเรื่องให้กระจ่าง แต่เรื่องผ่านมาสิบเจ็ดปี สืบยากนัก สืบไปสืบมา พบว่าในจวนไม่เคยมีสาวใช้ที่มีลูกก่อนแต่งงาน ทุกอย่างเป็นเรื่องที่แม่นมหลี่แต่งขึ้น ดูเช่นนี้ เรื่องที่แม่นมหลี่พูดคงเป็นความจริงเกือบทั้งหมด ท่านอ๋องและฮูหยินเห็นว่าเรื่องอัปยศไม่ควรเผยแพร่ แม้แม่นมหลี่จะทำเรื่องเช่นนี้ ก็ไม่ส่งนางเข้าทางการ แต่ขังไว้ในโรงฟืนต่อไป ไม่ให้ข้าวน้ำ ปล่อยให้เป็นตายตามยถากรรม อย่างไรเสีย ในตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง แม่นมตายสักคนก็เป็นเรื่องปกติที่สุด ส่วนเรื่องที่แม่นมหลี่บอกว่าทารกในท้องเจียงเม่ยเอ๋อร์เป็นดาวอัปมงคล ท่านอ๋องและฮูหยินปากบอกว่าไม่เชื่อ แต่ของบำรุงที่ให้เจียงเม่ยเอ๋อร์กลับลดลงมาก ฮูหยินถึงขั้นขอยันต์มาหลายดว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 99

    เช้าวันนั้น ระหว่างที่ฉู่เจวี๋ยไปเข้าเฝ้า เจียงเม่ยเอ๋อร์นั่งรถม้ามาถึงตรอกเล็กๆ แห่งหนึ่ง ลึกเข้าไปในตรอก มีร้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง บนประตูแขวนหน้ากากหมอผีที่น่าขนลุก เจียงเม่ยเอ๋อร์ผลักประตูเข้าไป แม้จะเป็นเวลากลางวัน แต่ในร้านกลับมืดสลัว นางต้องใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะชินกับสภาพแวดล้อม ร้านนี้เล็กมาก ข้างในวางของประหลาดมากมาย มีทั้งหน้ากากน่ากลัว ขนนกนานาชนิด และถังไม้มากมายที่ปิดสนิท ไม่รู้ว่าข้างในบรรจุอะไร เจียงเม่ยเอ๋อร์ระมัดระวังเลี่ยงสิ่งของเหล่านี้ เดินไปที่ม่านผืนหนึ่งตรงมุมร้าน พูดอย่างนอบน้อม "หมอผีเฒ่า ข้ามาอีกแล้ว" เสียงแก่ชราดังมาจากด้านใน "เข้ามา" "เจ้าค่ะ" เจียงเม่ยเอ๋อร์เลิกม่านเข้าไป ข้างในมีโต๊ะตัวหนึ่ง หลังโต๊ะนั่งหญิงชราผมขาวโพลน แต่ใบหน้าดูราวกับอายุเพียงยี่สิบกว่าปี หมอผีเฒ่าดวงตาไร้ประกาย ดูเหมือนจะตาบอด งูเขียวตัวเล็กเลื้อยช้าๆ บนนิ้วของนาง "คุณไสยที่เอาไปครั้งที่แล้วใช้ได้ผลหรือไม่?" เจียงเม่ยเอ๋อร์ปกติเย่อหยิ่งจองหอง แต่กลับนอบน้อมต่อหมอผีเฒ่ายิ่ง ก้มหน้าตอบ "ได้ผลมาก ตอนนี้ฉู่เจวี๋ยมีแต่ข้าในสายตา แม้แต่มองสตรีอื่นก็ไม่มอง" ใบหน้าหมอผีเฒ่าไร้อา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 100

    หมอผีเฒ่าส่งเสียง "อืม" ก่อนจะตอบ "ได้" เจียงเม่ยเอ๋อร์เกิดความคิดชั่วร้าย หากให้เจียงซุ่ยฮวนตายแทนนาง นางกับฉู่เจวี๋ยก็จะมีบุตรคนที่สองได้ นางถามด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน "ท่านยาย ข้าควรทำอย่างไรเจ้าคะ" หมอผีเฒ่าวางงูเล็กในมือลง ลุกขึ้นเดินออกไป เดินในห้องที่รกรุงรังได้อย่างคล่องแคล่ว ดวงตาที่บอดราวกับมองเห็น เจียงเม่ยเอ๋อร์รู้สึกแปลก "ท่านกำลังทำอะไร" หมอผีเฒ่าไม่ตอบ ก้มตัวล้วงรังไหมสีดำออกจากถังไม้ข้างเท้า วางตรงหน้าเจียงเม่ยเอ๋อร์ เจียงเม่ยเอ๋อร์มองรังไหมขนาดเท่าหัวแม่มือ ถอยหลังด้วยความรังเกียจ "นี่คืออะไรกัน น่าขยะแขยงจริง" "นี่คือผีไหม วางมันบนตัวพี่สาวเจ้า มันจะแอบคลานเข้าจมูกพี่สาวเจ้า ดูดสารอาหารในร่างของพี่สาวเจ้า เมื่อมันฟักตัว ก็คือวันที่พี่สาวเจ้าสิ้นชีวิต" เสียงหมอผีเฒ่าช้าและแหบ ทำให้ขนหัวลุก แผ่นหลังเจียงเม่ยเอ๋อร์ชา นางระมัดระวังห่อผีไหมด้วยผ้าเช็ดหน้าเก็บไว้ ถามว่า "ไหมนี้ต้องใช้เวลานานเท่าไรถึงจะฟัก" นางใจร้อนอยากเห็นเจียงซุ่ยฮวนตายเสียแล้ว หมอผีเฒ่าตอบ "ตอนที่ลูกเจ้าคลอด" เจียงเม่ยเอ๋อร์ดีใจ ตอนนั้นลูกนางคลอด เจียงซุ่ยฮวนตาย พอดีแก้ผลข้างเคียงของผีร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17

บทล่าสุด

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 132

    เมื่อได้ยินนามขององค์ชายเป่ยโม่ ฉู่เจวี๋ยก็สงบสติอารมณ์ลงในทันที เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเมื่อครู่ตนเป็นอะไรไปในฐานะองค์ชายหนานหมิง หากเมื่อครู่เขาสังหารเจียงซุ่ยฮวนจริง ราษฎรจะครหานินทาเขาเช่นไรมิใช่แค่ราษฎรเท่านั้น หากฮ่องเต้ผู้เป็นบิดาซึ่งทรงห่วงใยราษฎรดั่งบุตรล่วงรู้เรื่องนี้ ตำแหน่งองค์ชายของเขาคงไม่อาจดำรงอยู่ได้นานคิดได้ดังนั้น ฉู่เจวี๋ยก็รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาเขาโยนดาบที่ถืออยู่ทิ้ง พลางเอ่ยอย่างกังวลใจ "ข้าแค่ขู่นางเท่านั้น มิได้ตั้งใจจะสังหารนางจริงๆ"องครักษ์ลับมิได้เอ่ยวาจา เก็บกริชในมือแล้วกลืนหายไปในฝูงชนเจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เห็นทีคำพูดของกู้จิ่นจะถูกต้อง การมีองครักษ์ลับคุ้มครองช่างปลอดภัยกว่าจริงๆ เพราะนางก็มิอาจรู้ได้ว่าผู้ใดรอบกายจะเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมาเมื่อใดนางถอยหลังไปหลายก้าว ห่างจากฉู่เจวี๋ยออกมา "สิ่งที่ควรอธิบาย ข้าก็อธิบายจนหมดสิ้นแล้ว ท่านจะปล่อยให้พวกเราไปได้หรือไม่?"ฉู่เจวี๋ยมองรอบด้าน แล้วเอ่ยถามเสียงต่ำ "เสด็จลุงไม่เพียงมอบหมายป้ายอาญาสิทธิ์ให้เจ้า ยังส่งองครักษ์ลับมาคุ้มครองเจ้าอีก เจ้ากับท่านมีความสัมพันธ์เช่นไรกันแน่?""เรื่องนั้

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 131

    เจียงซุ่ยฮวนมองตามทิศทางที่นิ้วของฉู่เจวี๋ยชี้ไป ก่อนจะเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน "ทองคำน่ะหรือ มีปัญหาอันใด?""ฮึ แน่นอนว่าต้องมีปัญหา" ฉู่เจวี๋ยแค่นเสียงหัวเราะเยาะ "ร้านทองของเม่ยเอ๋อร์เพิ่งถูกขโมย แล้วเจ้าจะขนทองออกนอกเมืองมากมายเช่นนี้ ช่างน่าสงสัยเหลือเกิน""น่าสงสัยน่ะหรือ ข้าว่าเจ้าต่างหากที่น่าสงสัย ทองที่หายไปจากร้านของเจียงเม่ยเอ๋อร์นั้นเป็นเครื่องประดับ แต่ในหีบของข้านั้นมีแต่แท่งทอง ข้าจะนำไปที่ใดก็ได้ตามใจข้า" เจียงซุ่ยฮวนกอดอกยืนกราน ไม่หวั่นเกรงต่อท่าทีข่มขู่ของฉู่เจวี๋ยแม้แต่น้อยสายตาของฉู่เจวี๋ยดุดันน่าสะพรึงกลัว "หลอมเครื่องประดับก็กลายเป็นแท่งทองมิใช่หรือ?""ฉู่เจวี๋ย เจ้าและข้าต่างก็มิใช่คนโง่ เครื่องประดับทองมีค่ามากกว่าแท่งทองมากนัก ข้าไม่จำเป็นต้องขโมยเครื่องประดับมาเสียเวลาหลอมใหม่ หากต้องการก็ขโมยแท่งทองไปเสียเลยจะง่ายกว่ามิใช่หรือ?"เจียงซุ่ยฮวนกะพริบตาอย่างไร้เดียงสา "อีกอย่าง เจ้าว่าแท่งทองเหล่านี้หลอมมาจากเครื่องประดับ เจ้ามีหลักฐานหรือไม่?"แท่งทองที่กองอยู่ในหีบนั้น ไม่อาจมองออกได้เลยว่าหลอมมาจากเครื่องประดับหรือไม่ ฉู่เจวี๋ยไร้หลักฐาน แต่ก็ไม่อาจยอมป

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 130

    ยวี่จี๋ขับรถม้า พาเจียงซุ่ยฮวนและว่านเมิ่งเยียนมุ่งหน้าออกจากเมือง เมื่อมาถึงประตูเมือง มีทหารสองนายยืนขวางหน้ารถม้าและสั่งให้หยุดเจ้าม้าตัวที่ชื่อจ้างจ้างก็กระทืบเท้าและหอบเหนื่อยอยู่กับที่ยวี่จี๋ปลอบเจ้าจ้างจ้างสองสามคำ ก่อนหันไปถามทหารว่า “ท่านขุนนาง เกิดอะไรขึ้นหรือ?”ทหารตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ยังไม่รู้หรือ? ร้านทองของพระชายาแห่งหนานหมิงถูกปล้น เครื่องประดับทองกว่าพันชิ้นหายไปหมด องค์ชายหนานหมิงออกคำสั่งให้ตรวจสอบอย่างเข้มงวด ใครจะออกจากเมืองต้องถูกตรวจสอบก่อน”ยวี่จี๋ยิ้มประจบ “ท่านขุนนาง บนรถม้านี่มีเพียงคุณหนูสองท่าน จะเกี่ยวอะไรกับร้านทองที่ถูกปล้นได้? ช่วยอนุโลมให้เราผ่านไปเถอะ”ภายในรถม้า ว่านเมิ่งเยียนกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว เจียงซุ่ยฮวนกลับนิ่งสงบ นางตบไหล่ว่านเมิ่งเยียนเบา ๆ เป็นสัญญาณให้สงบลง “ผ่อนคลายหน่อย ยิ่งเจ้าแสดงอาการตื่นตระหนก ทหารก็ยิ่งสงสัยเจ้า”“อืม!” ว่านเมิ่งเยียนสูดหายใจลึกก่อนจะพยายามผ่อนคลายตัวเองด้านนอก ทหารทั้งสองเริ่มด่าทอเสียงดัง “ให้เราอนุโลมเจ้าเช่นนั้นหรือ? แล้วใครจะอนุโลมเรา? อย่าเสียเวลา รีบให้คนในรถม้าลงมา เราต้องตรวจสอ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 129

    กู้จิ่นยืนขึ้น ลูบชายเสื้อของตนเล็กน้อย ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าอยู่ที่นี่เอง แต่ดึกมากแล้ว ข้าจะไม่รบกวนคุณหนูเจียงพักผ่อน สองวันหลังจากนี้ ข้าจะมารับเจ้า”เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้าตอบ “ตกลง”ขณะที่กู้จิ่นกำลังจะเดินจากไป เขาหยุดเท้าลงเล็กน้อยก่อนกล่าวว่า “จริงสิ ร้านเหรินซ่านถังของเจ้าช่วงนี้อย่าเพิ่งเปิดเลย”“ทำไมล่ะ?” เจียงซุ่ยฮวนเลิกคิ้วด้วยความสงสัยเล็กน้อย “ร้านเหรินซ่านถังของข้ากำลังดำเนินไปได้ดี แม้ว่าช่วงนี้จะไม่มีคนไข้มา แต่จะให้ปิดก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย”กู้จิ่นอธิบายด้วยน้ำเสียงขรึม “เหตุที่ไม่มีคนไข้มา เพราะมีคนปล่อยข่าวลือข้างนอกว่าเจ้าไม่ใช่แพทย์ตัวจริง และยาที่เจ้าจ่ายไปล้วนแต่เป็นยาปลอมที่มีผลข้างเคียง”“บัดซบ!” เจียงซุ่ยฮวนทุบโต๊ะด้วยความโกรธ ก่อนจะรู้ตัวว่าไม่ควรพูดคำหยาบต่อหน้ากู้จิ่น นางจึงเงียบไปนางพูดอย่างไม่พอใจว่า “ช่างเป็นเรื่องเหลวไหล! ยาจีนที่ข้าปรุงเองล้วนใส่ใจทุกขั้นตอน ยาฝรั่งที่ข้าให้ก็ผ่านการพัฒนาและทดสอบมานับครั้งไม่ถ้วน ผลข้างเคียงแทบไม่มีเลย ใครกันที่ปล่อยข่าวพวกนี้?”ตอนนี้เจียงซุ่ยฮวนเหมือนแมวที่กำลังขนพองด้วยความโมโห ดวงตา

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 128

    เจียงซุ่ยฮวนแลบลิ้นเล็กน้อย “แม้สี่จือจะเป็นหมาป่า แต่ลักษณะนิสัยของมันเหมือนสุนัขทั่วไป มันจะไม่ทำร้ายคนพร่ำเพรื่อหรอก”สี่จือร้อง “โฮ่ว” พลางกลิ้งตัวเปิดประตูออกไปวิ่งเล่นในลาน เจียงซุ่ยฮวนเดินไปปิดประตู ลมฤดูใบไม้ร่วงพัดมากระทบร่างนางจนสะท้านนางกอดอกลูบแขนตัวเองเบา ๆ “เมื่อครู่ข้าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่นะ?”“เรื่องที่เจ้าจะหาโอกาสเข้าไปในวัง” กู้จิ่นมองรอบ ๆ ก่อนจะหยิบผ้าห่มจากชั้นไม้มาคลุมให้นาง “ด้วยสถานะของเจ้าในตอนนี้ที่แทบไม่ต่างจากสามัญชน จะเข้าไปในวังได้อย่างไร?”เจียงซุ่ยฮวนดึงผ้าห่มให้กระชับตัว พูดว่า “ข้าช่วยชีวิตแม่ของเสวียหลิงไว้ เขาสัญญาว่าจะพาข้าเข้าไปในวังเมื่อถึงงานเลี้ยงในครั้งหน้า”ดวงตาของกู้จิ่นฉายแววไม่พอใจ “ทำไมเจ้าไม่มาหาข้าโดยตรง?”“มันดูไม่เหมาะเท่าไร ท่านเป็นอาของฉู่เจวี๋ย ส่วนข้าเป็นอดีตภรรยาของเขา หากท่านพาข้าเข้าไปในวัง มันจะดูเป็นเรื่องอะไร?” เจียงซุ่ยฮวนเกาศีรษะเล็กน้อย “อีกอย่าง ข้าแทบไม่เห็นท่านเลยในช่วงนี้ จะให้ข้าหาท่านได้อย่างไร?”กู้จิ่นหยิบป้ายคำสั่งจากอกเสื้อ ยื่นให้เจียงซุ่ยฮวน “นี่สำหรับเจ้า หากเจ้าอยากหาข้า ก็เอาป้ายนี้ไปที่จวนเป่ยโม่อ๋

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 127

    กู้จิ่นมีสีหน้าขรึม กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จีกุ้ยเฟยมีภูมิหลังที่ซับซ้อน นางเป็นญาติผู้น้องของอัครเสนาบดีเฉิน และยังเป็นน้องบุญธรรมของฮองเฮาอีกด้วย”“ตั้งแต่นางเข้าวังมา ก็แสดงท่าทีอ่อนหวาน อ่อนโยน เอาแต่ประทับอยู่ในตำหนักฮุ่ยหนิงของนาง ไม่เคยแย่งชิงอะไรเลย”“ข้าคิดว่านางไม่มีความสนใจในบัลลังก์ แต่กลับกลายเป็นว่านางซ่อนความทะเยอทะยานไว้อย่างลึกซึ้ง หลอกทุกคนจนหมดสิ้น”กู้จิ่นหัวเราะเย็น “แม้แต่องค์ชายแปดที่นางเลี้ยงมาก็เป็นเช่นนั้น นิสัยเงียบขรึม แต่ทำงานเฉียบขาด เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทยิ่งนัก”“มองย้อนกลับไป ทุกสิ่งล้วนเป็นกลอุบายตั้งแต่แรก จีกุ้ยเฟยมาที่นี่ก็เพื่อบัลลังก์เท่านั้น!”เจียงซุ่ยฮวนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เอ่ยออกมาด้วยความทึ่ง “จีกุ้ยเฟยช่างมีความทะเยอทะยานยิ่งนัก”“ครอบครัวของอัครเสนาบดีเฉินก็ล้วนมีความทะเยอทะยานเช่นกัน”แววตาของกู้จิ่นลึกล้ำ “อัครเสนาบดีเฉินรวบรวมขุนนางไว้ในเครือข่ายมากมาย รวมถึงลูกชายคนเล็กของเขา เฉินยู่หุย ที่วิ่งวุ่นไปทั่วเจียงหนานเพื่อหาผู้มีฝีมือมาช่วยเหลือพวกเขา หากข้าไม่ได้ส่งคนไปขัดขวาง ตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาคงยิ่งใหญ่ที่สุดในดินแด

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 126

    “อย่างนี้นี่เอง” เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะถามต่อว่า “คนแคระที่ลักพาตัวข้าเมื่อคราวก่อน ตอนที่เขาถูกยิงตาย เขาเอ่ยถึงฮองเฮา ฮองเฮาที่ว่าคือไท่ชิงฮองเฮาหรือไม่?”ดวงตาของกู้จิ่นเย็นชาเล็กน้อย “ใช่ ข้าสงสัยว่ายาพิษนั่นน่าจะเป็นฝีมือของเขา น่าเสียดายที่ยังไม่ทันได้บอกเบาะแสคนเบื้องหลัง เขาก็ถูกยิงเสียก่อน”“คนที่ยิงเขา จะใช่คนที่ถูกส่งมาจากคนเบื้องหลังหรือเปล่า?” เจียงซุ่ยฮวนคาดเดา“เก้าในสิบก็คงใช่” กู้จิ่นตอบอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมเคาะนิ้วเบา ๆ บนโต๊ะ “ช่างเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ข้าได้ยินมาว่าเมื่อคืนเจ้าปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์?”เจียงซุ่ยฮวนเบิกตากว้าง พูดตะกุกตะกักว่า “ข้า…เจ้า…ข้าอุตส่าห์ทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังแล้ว ท่านอ๋องรู้ได้อย่างไร?”“ข้าเกรงว่าเจ้าจะเจออันตราย จึงสั่งให้มีองครักษ์ลับคอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยของเจ้า”กู้จิ่นยิ้มอย่างมีเลศนัย “เมื่อคืนข้ากำลังหารือเรื่องการล่าสัตว์ในฤดูใบไม้ร่วงกับฮ่องเต้ในวังหลวง ก็มีองครักษ์มารายงานว่าท่านไปปล้นร้านทองมา”เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความลุกลี้ลุกลนของเจียงซุ่ยฮวน กู้จิ่นพูดต่อ “เมื่อคืนข้านึกว่าฟังผิด แต่วันนี

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 125

    เจียงซุ่ยฮวนบิดขี้เกียจพลางพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “มีเรื่องอะไรหรือ?”หยิ่งเถาเอามือปิดปากหัวเราะก่อนตอบว่า “ได้ยินมาว่าร้านทองของคุณหนูรองถูกปล้นไป ทองรูปพรรณกว่าพันชิ้นหายหมด คุณหนูรองโกรธจนหมดสติไปทันที วันนี้ทั้งวันองค์ชายหนานหมิงให้คนค้นหาทั่วเมืองหลวงแต่ก็ไม่เจออะไรเลย”เจียงซุ่ยฮวนไม่ได้แปลกใจกับเรื่องนี้เลย ทองรูปพรรณเหล่านั้นมีมูลค่าถึงสามแสนตำลึง การที่เจียงเม่ยเอ๋อร์จะโกรธจนหมดสติเป็นเรื่องที่เข้าใจได้เมื่อคืนหลังจากที่นางกับว่านเมิ่งเยียนออกจากร้าน ก็รีบไปที่ร้านของว่านเมิ่งเยียนเพื่อหลอมทองทั้งหมด แล้วนำไปซ่อนในห้องเก็บสมบัติที่บ้านว่านเมิ่งเยียน เตรียมไว้สำหรับมอบให้ขอทานในวัดร้างใกล้เมืองหลวงต่อให้องค์ชายฉู่เจวี๋ยค้นเมืองหลวงจนพลิกกลับด้าน ก็ไม่มีวันเจอทองเหล่านี้เจียงซุ่ยฮวนอารมณ์ดีอย่างมาก เมื่อคิดว่าผลการตรวจพันธุกรรมของเจียงเม่ยเอ๋อร์น่าจะออกแล้ว นางจึงไล่หยิ่งเถาออกไปก่อนแล้วเข้าไปในห้องทดลองรายงานผลการตรวจพันธุกรรมออกมาแล้ว แต่เจียงซุ่ยฮวนยังไม่มีโอกาสดู ท้องของนางกลับร้องโครกครากด้วยความหิวจนไม่มีแรงยืนตรงนางออกจากห้องทดลอง เปิดหน้าต่างแล้วตะโกนเรียกหยิ่ง

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 124

    เมื่อใดที่นางเผยรอยยิ้มเช่นนี้ นั่นหมายความว่านางกำลังวางแผน “เรื่องซน” อีกแล้ว“เราบุกปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์ นำเครื่องประดับทองไปหลอม แล้วแจกให้กับบรรดาขอทานดีไหม?”ว่านเมิ่งเยียนทั้งตื่นเต้นและกังวล ถามว่า “แบบนี้จะดีหรือ?”“มันอาจจะไม่ดี” เจียงซุ่ยฮวนกอดอกพูดพลางเบ้ปาก “แต่เจียงเม่ยเอ๋อร์ช่างชั่วร้าย นางพยายามใช้ปรสิตฆ่าข้า ข้าก็แค่เอาคืนให้นางเสียเงินเล่น ๆ”ค่ำคืนสงบเงียบ ไร้เมฆหมอก แสงจันทร์เจิดจ้าราวกับสีเงินเจียงซุ่ยฮวนในชุดดำปรากฏตัวหน้าร้านทองแห่งหนึ่ง ร้านนี้เป็นของขวัญที่ฉู่เจวี๋ยมอบให้เจียงเม่ยเอ๋อร์ โดยปกติร้านนี้ทำรายได้ดี เจียงเม่ยเอ๋อร์จึงให้ความสำคัญ แม้กำลังตั้งครรภ์ก็ยังมาเยี่ยมทุกวันคืนนี้สิ่งที่เจียงซุ่ยฮวนตั้งใจทำ คือการปล้นร้านทองของเจียงเม่ยเอ๋อร์จนเกลี้ยงบนถนนที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน เจียงซุ่ยฮวนผิวปากเบา ๆ ไม่นานก็มีร่างเล็กในชุดดำโผล่ออกมาจากตรอกข้าง ๆ เป็นว่านเมิ่งเยียนที่ปลอมตัวมาทั้งสองสวมชุดดำปิดหน้ามิดชิด แม้มีใครผ่านมาก็จำพวกนางไม่ได้ว่านเมิ่งเยียนมองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวล ถามว่า “ซุ่ยฮวน มีแค่เราสองคนหรือ?”“ใช่ คนเยอะอาจทำให้ผิดพลาดไ

DMCA.com Protection Status