LOGINShare
บทที่ 368
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 369
ลูน่ามีคืนที่ยากลำบาก เธอเอาแต่ฝันแล้วก็ตื่นจากนั้นก็หลับไปแล้วฝันต่อไปอีกในฝันร้ายนั้น รูปถ่ายของลูน่าถูกเผยแพร่ไปทั่วอินเทอร์เน็ต และทุกคนต่างก็ตัดสินและประณามเธอ บางคนถึงกับขู่ว่าจะฆ่าเธอทิ้งตอนที่ลูน่าตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ในยามเช้า เธอก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยอาการปวดตุบในหัว “ฮัลโหล ใครคะ?”“ผมเอง” เสียงของธีโอดังขึ้น “ไนเจลติดต่อผมมาเมื่อเช้านี้และบอกว่าคุณถูกรังแกที่เมืองซี” ธีโอถอนหายใจ “ผมยังมีบางเรื่องที่ต้องจัดการที่หอศิลป์ที่นี่ ดังนั้นผมเลยสามารถไปที่เมืองซีได้เฉพาะช่วงบ่าย”ลูน่าชะงัก “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องมาก็ได้”“ต้องไปสิ” ธีโอถอนหายใจอีกครั้ง “ไนเจลบอกผมหมดแล้ว เขาบอกผมเรื่องที่เกิดอะไรขึ้นในงานเลี้ยงต้อนรับ และเรื่องกล้องที่คุณเจอในห้องพักของคุณ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง ตอนนี้โจชัวและอลิซกลับมาอยู่ด้วยกันแล้วด้วย ดังนั้นเขาจะต้องเข้าข้างเธอแน่นอน ถ้าผมไม่ได้ไปอยู่ที่นั่นกับคุณแล้วจะมีใครอีกล่ะครับ”ลูน่ารู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นรัว เธอกัดริมฝีปากของตัวเองและพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่งดูเหมือนว่า
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 370
“พ่อบ้านที่มายุ่งกับรายชื่อแขกโดนลงโทษไปแล้ว เหตุผลที่ผมมาที่นี่คือมาต้อนรับคุณลูน่าอย่างเหมาะสมกับที่เธอมาเยี่ยมเมืองซีครับ” การแสดงออกของกวินทำให้ลูน่ารู้สึกอึดอัดภายในรถอาร์วีมีที่นั่งสองแถว โจชัวและอลิซนั่งอยู่ฝั่งหนึ่ง ส่วนกวินนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ลูน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะนั่งฝั่งเดียวกับกวินในที่สุดด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ ลูน่าจึงจงใจเลือกที่นั่งที่ไกลจากเขามากที่สุด แต่กวินไม่สนใจเรื่องนี้และเอาตัวเข้าหาเธอแทน “คุณลูน่า ผมได้ยินมาว่าคุณเป็นนักออกแบบคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในด้านการออกแบบเครื่องประดับ จริงไหมครับ?”ความรู้สึกที่โชยมาจากกวินทำให้ลูน่ารู้สึกไม่สงบเล็กน้อย เธอขยับตัวออกเพื่อหนีจากเขาหนึ่งนิ้วทันที แต่กวินไถลตัวตามมาเช่นกัน สุดท้ายลูน่าก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวางเอกสารของเธอไว้บนที่นั่งเพื่อใช้คั่นระหว่างพวกเขากวินขมวดคิ้วและพยายามหยิบเอกสารขึ้นมา“หยุดเดี๋ยวนี้” โจชัวเตือนขณะที่กวินกำลังจะเอาเอกสารออกจากที่นั่ง โจชัวเหลือบมองเขาแล้วค่อย ๆ หลับตาลง “คุณไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องเอกสารใด ๆ ที่เป็นของลินช์กรุ๊ป”มือของกวินลอยค้างอยู่กลางอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 371
ลูน่าหัวเราะกับคำพูดของอลิซและมองดูเธอ “อยากให้ฉันขอโทษเหรอ?”อลิซจงใจชนเธอและทำให้เธอล้มลงไปในอ้อมแขนของกวิน เขาเอาเปรียบเธอ แต่เธอควรจะขอโทษแทนงั้นเหรอ?“ใช่ คุณควรขอโทษนะ” อลิซเม้มริมฝีปากของเธอและกำลังจะพูดมากไปกว่านั้นก็พอดีกับโจชัวที่วางสายโทรศัพท์แล้วลงจากรถมา เขารับสายอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกตว่ามีอะไรเกิดขึ้นข้างนอกบ้าง เขาเหลือบมองกวินที่กำลังลูบหน้าบวม ๆ ของตัวเอง จากนั้นจึงมองไปที่ลูน่าที่กำลังทำความสะอาดตัวเองด้วยทิชชู่ “เกิดอะไรขึ้น?”อลิซคว้าแขนของโจชัวทันที “ตอนที่ฉันลงจากรถเมื่อกี้นี้ ฉันชนเข้ากับลูน่าโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเลยล้มลง กวินคว้าเธอไว้เพื่อกันไม่ให้เธอหน้าทิ่ม แต่เธอคิดว่ากวินกำลังพยายามฉวยโอกาสจากเธอค่ะ”จากนั้นอลิซก็ชี้ไปที่แก้มที่บวมของกวิน “ดูสิคะ เธอตบหน้าเขา และตอนนี้เธอก็กำลังพยายามทำความสะอาดตัวเองอยู่...คุณไม่ได้ดูหมิ่นกันไปหน่อยเหรอลูน่า ฉันขอให้เธอขอโทษกวินแล้ว แต่เธอปฏิเสธ…”โจชัวขมวดคิ้วกับสิ่งนั้น เขามองลูน่าอย่างรวดเร็ว “จริงเหรอ?”ลูน่าหยุดมือชั่วคราวและเงยหน้าขึ้นสบตากับโจชัวโดยตรง “ค่ะ คุณจะให้ฉันขอโทษคนที่เพิ่งเอาเปรียบฉันเหรอคะคุณ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 372
ลูน่ามองโจชัว “คุณลินช์เห็นด้วยเหรอคะว่าการที่ฉันไม่ขอโทษจะส่งผลกระทบความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างลินช์กรุ๊ปกับวอลเตอร์กรุ๊ป?”แม้ว่าตระกูลวอลเตอร์จะส่งกวินมา แต่เขาก็เป็นแค่พนักงานธรรมดาทั่วไปเท่านั้น! ถ้าวอลเตอร์กรุ๊ปเต็มใจที่จะละทิ้งความร่วมมือนี้เพราะเขา โอกาสร่วมลงทุนนี้ก็ไม่คุ้มค่ากับเวลาและความพยายาม!บางทีอลิซอาจไม่เข้าใจเรื่องนั้น แต่โจชัวเข้าใจแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงจ้องมองเธอและรอการเคลื่อนไหวของเธอต่อไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้เธอขอโทษ“ผมมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสถานที่หน้างาน ไม่ใช่มาเพื่อสร้างปัญหา” โจชัวเหลือบมองลูน่า จากนั้นก็มองไปที่อลิซ “ขอโทษเขาเดี๋ยวนี้”อลิซรู้สึกยินดีกับคำพูดของเขา เธอคล้องแขนโจชัวและจ้องมองลูน่าอย่างผู้ชนะ “เอาล่ะคุณลูน่า โจชัวบอกคุณสองครั้งแล้วนะ คุณจะไม่ทำตามที่เขาบอกเหรอ ฉันรู้ว่าคุณสองคนสนิทกัน แต่ยังไงเขาก็ยังคงเป็นเจ้านายของคุณและเป็นท่านประธานของลินช์กรุ๊ปนะ! ทำไมคุณยังลังเลอยู่อีกล่ะ คุณไม่ได้เป็นพนักงานที่ดีเท่าที่คุณคิดล่ะสิ…”“อลิซ” โจชัวแทรกขึ้นก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค เขาขมวดคิ้วและเอาแขนของเธอออกจากเขา “ผมอยากให้คุณขอโทษลู
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 373
ลูน่ารู้ว่ากวินพูดแบบนี้เพื่อทำให้เธอเคือง แม้ว่าเธอจะรู้เจตนาของเขา แต่เธอก็อดที่จะรู้สึกหดหู่ใจไม่ได้อยู่ดีเขาพูดถูก แม้ว่าโจชัวจะบังคับให้อลิซขอโทษ แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร เธอยังคงเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาหัวใจของลูน่าบีบแน่นเมื่อคิดอย่างนั้น แต่เธอทำได้แค่เพียงถอนหายใจเฮือกใหญ่และพยายามกำจัดความคิดเหล่านั้นออกจากหัวลูน่าถือเอกสารไว้ในมือแล้วเดินผ่านกวินและเดินไปที่โรงงาน เธอได้ยินเสียงกวินเปล่งเสียงในคอออกมาก่อนที่เขาจะตามเธอมา “คุณลูน่า ผมได้ยินมาว่าคุณยังโสด คุณไม่รู้สึกอิจฉาหน่อยเหรอเวลาเห็นคุณลินช์กับคุณนายลินช์เขาทำตัวสนิทสนมกันมากแบบนี้ แต่ไม่ต้องกังวลหรอกครับ ตราบใดที่คุณมองดูดี ๆ ผมมั่นใจว่าคุณจะได้พบกับความรักของตัวเองในไม่ช้า หรือบางทีคุณอาจพบแล้วโดยไม่รู้ตัวก็ได้นะ!”ลูน่าไม่แม้แต่จะมองเขาด้วยซ้ำ เธอเร่งความเร็วขึ้นและหวังว่ากวินจะเลิกตามเธอมา แต่เขาก็ยังตามหลังเธอมาอย่างใกล้ชิด เขาพูดไปเรื่อยโดยไม่สนใจเลยว่าลูน่าพยายามหลีกเลี่ยงเขาอย่างแข็งขันขนาดไหนลูน่าเริ่มรำคาญ แต่เธอไม่อยากโวยวายอีก เธอรู้ว่ากวินจงใจ และแม้ว่าเธอจะตะคอกใส่เขา แต่โจชัวจะไม่ช่วยเธอเป็
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 374
อลิซขบฟันแน่นและทำหน้าบึ้งใส่พนักงาน “นี่พยายามจะเลี่ยงความผิดเหรอ? รู้ไหมว่าฉันไล่นายออกได้...” แต่ก่อนที่เธอจะกล่าวจบประโยค อลิซก็นึกได้ว่าตัวเองไม่ใช่เฮลีย์ วอลเตอร์อีกแล้ว เธอไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะไล่ใครออกได้ เพราะโรงงานและพนักงานทั้งหมดตอนนี้เป็นของตระกูลวอลเตอร์ต่างหากเธอส่งสายตาอาฆาตใส่คนที่อยู่ตำแหน่งผู้บังคับบัญชาและตวาดว่า “คุณควรจัดการเรื่องนี้!”นั่นทำให้หัวหน้าคนงานตกใจ ครู่หนึ่งผู้หญิงคนนี้ดูเกือบจะเหมือนกับเฮลีย์ วอลเตอร์ไม่มีผิด “ได้ครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้!”เมื่อเธอได้รับคำรับปากจากหัวหน้างาน อลิซก็หันกลับมาและมองไปที่ลูน่า “คุณกำลังรออะไรอยู่ล่ะ โจชัวช่วยคุณแล้ว ทำไมคุณไม่ช่วยเขาล่ะ?”ลูน่าชะงักแล้วก็รู้ว่าอลิซพูดถูก เธอเดินไปพยุงแขนอีกข้างของโจชัวทันทีแม้ว่าอาการบาดเจ็บจะไม่ทำให้กระดูกของโจชัวหัก แต่บาดแผลก็ยังดูค่อนข้างร้ายแรง โจชัวจับแขนขวาของเขาขณะที่ครางด้วยความเจ็บปวด และลูน่าเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว้าวุ่นใจเมื่อเห็นภาพนั้น เธอไม่เข้าใจว่าทำไมโจชัวจึงช่วยชีวิตเธอ และเธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกกังวลมากขนาดนี้“มากับผมเลยครับ” หัวหน้างานพาพวกเขาออกจา
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 375
ข้อกล่าวหากะทันหันนี้ทำให้ลูน่าตกตะลึง เธอชะงักไปและกล่าวเยาะเย้ยอลิซ “ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันจะสนใจเรื่องนั้นล่ะ?”เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่ได้ยินเสียงร้องเตือนของคนงาน หรือคำเตือนของโจชัวหรืออลิซ ถ้าเธอได้ยิน ทำไมเธอจะไม่หนีจากอันตรายล่ะ?ลูน่าถอนหายใจยาวและมองดูอลิซ “คุณนายลินช์ คุณกำลังจะบอกว่าฉันมั่นใจมากว่าคุณลินช์จะช่วยฉัน ถ้าฉันตกอยู่ในอันตรายเหรอ?”ใบหน้าของอลิซซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของเธอลูน่าพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “คุณพูดถูก คุณนายลินช์ แม้ว่าตอนนี้คุณลินช์จะให้คุณขอโทษฉัน แต่เขาก็ยังปลอบคุณแทนฉัน นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาห่วงใยคุณอย่างลึกซึ้ง หากเป็นเช่นนั้น ทำไมเขาจะปฏิบัติต่อฉันแตกต่างออกไปล่ะคะ ทำไมฉันถึงมั่นใจขนาดนั้นว่าคุณลินช์จะช่วยฉันหากฉันตกอยู่ในอันตราย?“ถ้าเหตุการณ์ผิดไปจากนี้ คุณลินช์ไม่ช่วยฉันก็คงจะเป็นฉันที่โดนเย็บแผลอยู่ตรงนี้ ฉันขอถามคุณหน่อยนะคุณนายลินช์ ถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายจากความหึงหวงเหรอคะ?”ตอนนี้ใบหน้าของอลิซขาวกว่าผนังด้านหลังเธอด้วยซ้ำ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็กัดริมฝีปากของตัวเองแล้วเถียงว่า “เธอรู้น่ะสิ ว่าโจชัวเห็นก้อนหิ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 376
“คุณได้รับบาดเจ็บ...”“แค่เพราะผมได้รับบาดเจ็บ ไม่ได้แปลว่าเราควรจะชะลอการทำงานออกไป”…เสียงทั้งสองห่างออกไปเรื่อย ๆ ลูน่ายืนนิ่งขณะที่เธอมองดูพวกเขาทั้งสองจากไป ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ปรากฏในใจของเธอหลังจากนั้นไม่นาน หัวหน้าคนงานก็กระแอมไออย่างเงอะงะ “คุณลูน่า เรา…ไปดูงานต่อไหมครับ?”สุดท้ายลูน่าก็ตั้งสติได้ เธอหยิบเอกสารที่อยู่ตรงหน้าตัวเองก่อนจะหันไปมองหัวหน้าคนงานคนนั้น “ไปดูต่อเลยค่ะ…”เป็นเวลาเที่ยงพอดีที่พวกเขาดูงานในสถานที่จนเสร็จสิ้น ตามแผนการแล้วพวกเขาควรจะรับประทานอาหารกลางวันกันในรถขณะที่เดินทางไปยังจุดหมายถัดไปเพื่อเข้าร่วมการประชุมสัมมนาสำหรับแผนการออกแบบอย่างไรก็ตาม อลิซใช้อาการบาดเจ็บของโจชัวเป็นข้ออ้างยืนกรานที่จะไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารใกล้เคียงแทน ลูน่าต้องการมุ่งหน้าไปยังจุดหมายถัดไปโดยเร็วที่สุด แต่เนื่องจากกวินและโจชัวไม่คัดค้าน ลูน่าจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามน้ำไปในร้านอาหาร อลิซและโจชัวนั่งอยู่ที่ด้านหนึ่งของโต๊ะ ขณะที่ลูน่าและกวินนั่งด้วยกันอยู่ที่อีกด้านหนึ่งซึ่งนี่สร้างความรังเกียจให้กับลูน่ามาก“โจชัว คุณเจ็บแขน ให้ฉันป้อนนะคะ” อลิ
Latest chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
