บทที่ 375

ข้อกล่าวหากะทันหันนี้ทำให้ลูน่าตกตะลึง เธอชะงักไปและกล่าวเยาะเย้ยอลิซ “ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันจะสนใจเรื่องนั้นล่ะ?”

เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่ได้ยินเสียงร้องเตือนของคนงาน หรือคำเตือนของโจชัวหรืออลิซ ถ้าเธอได้ยิน ทำไมเธอจะไม่หนีจากอันตรายล่ะ?

ลูน่าถอนหายใจยาวและมองดูอลิซ “คุณนายลินช์ คุณกำลังจะบอกว่าฉันมั่นใจมากว่าคุณลินช์จะช่วยฉัน ถ้าฉันตกอยู่ในอันตรายเหรอ?”

ใบหน้าของอลิซซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ

ลูน่าพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “คุณพูดถูก คุณนายลินช์ แม้ว่าตอนนี้คุณลินช์จะให้คุณขอโทษฉัน แต่เขาก็ยังปลอบคุณแทนฉัน นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาห่วงใยคุณอย่างลึกซึ้ง หากเป็นเช่นนั้น ทำไมเขาจะปฏิบัติต่อฉันแตกต่างออกไปล่ะคะ ทำไมฉันถึงมั่นใจขนาดนั้นว่าคุณลินช์จะช่วยฉันหากฉันตกอยู่ในอันตราย?

“ถ้าเหตุการณ์ผิดไปจากนี้ คุณลินช์ไม่ช่วยฉันก็คงจะเป็นฉันที่โดนเย็บแผลอยู่ตรงนี้ ฉันขอถามคุณหน่อยนะคุณนายลินช์ ถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายจากความหึงหวงเหรอคะ?”

ตอนนี้ใบหน้าของอลิซขาวกว่าผนังด้านหลังเธอด้วยซ้ำ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็กัดริมฝีปากของตัวเองแล้วเถียงว่า “เธอรู้น่ะสิ ว่าโจชัวเห็นก้อนหิ