แชร์

บทที่ 374

ผู้แต่ง: น้ำหมึกหิมะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
อลิซขบฟันแน่นและทำหน้าบึ้งใส่พนักงาน “นี่พยายามจะเลี่ยงความผิดเหรอ? รู้ไหมว่าฉันไล่นายออกได้...” แต่ก่อนที่เธอจะกล่าวจบประโยค อลิซก็นึกได้ว่าตัวเองไม่ใช่เฮลีย์ วอลเตอร์อีกแล้ว เธอไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะไล่ใครออกได้ เพราะโรงงานและพนักงานทั้งหมดตอนนี้เป็นของตระกูลวอลเตอร์ต่างหาก

เธอส่งสายตาอาฆาตใส่คนที่อยู่ตำแหน่งผู้บังคับบัญชาและตวาดว่า “คุณควรจัดการเรื่องนี้!”

นั่นทำให้หัวหน้าคนงานตกใจ ครู่หนึ่งผู้หญิงคนนี้ดูเกือบจะเหมือนกับเฮลีย์ วอลเตอร์ไม่มีผิด “ได้ครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้!”

เมื่อเธอได้รับคำรับปากจากหัวหน้างาน อลิซก็หันกลับมาและมองไปที่ลูน่า “คุณกำลังรออะไรอยู่ล่ะ โจชัวช่วยคุณแล้ว ทำไมคุณไม่ช่วยเขาล่ะ?”

ลูน่าชะงักแล้วก็รู้ว่าอลิซพูดถูก เธอเดินไปพยุงแขนอีกข้างของโจชัวทันที

แม้ว่าอาการบาดเจ็บจะไม่ทำให้กระดูกของโจชัวหัก แต่บาดแผลก็ยังดูค่อนข้างร้ายแรง โจชัวจับแขนขวาของเขาขณะที่ครางด้วยความเจ็บปวด และลูน่าเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว้าวุ่นใจเมื่อเห็นภาพนั้น เธอไม่เข้าใจว่าทำไมโจชัวจึงช่วยชีวิตเธอ และเธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกกังวลมากขนาดนี้

“มากับผมเลยครับ” หัวหน้างานพาพวกเขาออกจา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 375

    ข้อกล่าวหากะทันหันนี้ทำให้ลูน่าตกตะลึง เธอชะงักไปและกล่าวเยาะเย้ยอลิซ “ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันจะสนใจเรื่องนั้นล่ะ?”เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่ได้ยินเสียงร้องเตือนของคนงาน หรือคำเตือนของโจชัวหรืออลิซ ถ้าเธอได้ยิน ทำไมเธอจะไม่หนีจากอันตรายล่ะ?ลูน่าถอนหายใจยาวและมองดูอลิซ “คุณนายลินช์ คุณกำลังจะบอกว่าฉันมั่นใจมากว่าคุณลินช์จะช่วยฉัน ถ้าฉันตกอยู่ในอันตรายเหรอ?”ใบหน้าของอลิซซีดเผือดเมื่อได้ยินคำพูดของเธอลูน่าพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “คุณพูดถูก คุณนายลินช์ แม้ว่าตอนนี้คุณลินช์จะให้คุณขอโทษฉัน แต่เขาก็ยังปลอบคุณแทนฉัน นี่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาห่วงใยคุณอย่างลึกซึ้ง หากเป็นเช่นนั้น ทำไมเขาจะปฏิบัติต่อฉันแตกต่างออกไปล่ะคะ ทำไมฉันถึงมั่นใจขนาดนั้นว่าคุณลินช์จะช่วยฉันหากฉันตกอยู่ในอันตราย?“ถ้าเหตุการณ์ผิดไปจากนี้ คุณลินช์ไม่ช่วยฉันก็คงจะเป็นฉันที่โดนเย็บแผลอยู่ตรงนี้ ฉันขอถามคุณหน่อยนะคุณนายลินช์ ถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายจากความหึงหวงเหรอคะ?”ตอนนี้ใบหน้าของอลิซขาวกว่าผนังด้านหลังเธอด้วยซ้ำ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็กัดริมฝีปากของตัวเองแล้วเถียงว่า “เธอรู้น่ะสิ ว่าโจชัวเห็นก้อนหิ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 376

    “คุณได้รับบาดเจ็บ...”“แค่เพราะผมได้รับบาดเจ็บ ไม่ได้แปลว่าเราควรจะชะลอการทำงานออกไป”…เสียงทั้งสองห่างออกไปเรื่อย ๆ ลูน่ายืนนิ่งขณะที่เธอมองดูพวกเขาทั้งสองจากไป ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ปรากฏในใจของเธอหลังจากนั้นไม่นาน หัวหน้าคนงานก็กระแอมไออย่างเงอะงะ “คุณลูน่า เรา…ไปดูงานต่อไหมครับ?”สุดท้ายลูน่าก็ตั้งสติได้ เธอหยิบเอกสารที่อยู่ตรงหน้าตัวเองก่อนจะหันไปมองหัวหน้าคนงานคนนั้น “ไปดูต่อเลยค่ะ…”เป็นเวลาเที่ยงพอดีที่พวกเขาดูงานในสถานที่จนเสร็จสิ้น ตามแผนการแล้วพวกเขาควรจะรับประทานอาหารกลางวันกันในรถขณะที่เดินทางไปยังจุดหมายถัดไปเพื่อเข้าร่วมการประชุมสัมมนาสำหรับแผนการออกแบบอย่างไรก็ตาม อลิซใช้อาการบาดเจ็บของโจชัวเป็นข้ออ้างยืนกรานที่จะไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารใกล้เคียงแทน ลูน่าต้องการมุ่งหน้าไปยังจุดหมายถัดไปโดยเร็วที่สุด แต่เนื่องจากกวินและโจชัวไม่คัดค้าน ลูน่าจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามน้ำไปในร้านอาหาร อลิซและโจชัวนั่งอยู่ที่ด้านหนึ่งของโต๊ะ ขณะที่ลูน่าและกวินนั่งด้วยกันอยู่ที่อีกด้านหนึ่งซึ่งนี่สร้างความรังเกียจให้กับลูน่ามาก“โจชัว คุณเจ็บแขน ให้ฉันป้อนนะคะ” อลิ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 377

    ทั้งโต๊ะเงียบกริบจนมีแต่เสียงกวินจิบน้ำอลิซจ้องมองโจชัวด้วยสีหน้าเหลือเชื่อและหวาดกลัวเพราะแทบไม่เชื่อหูของตัวเอง นี่โจชัวกำลังเสนอแนะให้ผู้หญิงอีกคนป้อนข้าวเขาต่อหน้าภรรยาของเขางั้นเหรอ?“ฉันไม่อยากทำอย่างนั้น” ลูน่ามองโจชัวด้วยสายตาไม่ใส่ใจก่อนที่เธอจะเหลือบมองอลิซที่ตกตะลึงจนตัวแข็งค้าง จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่ออ่านข่าวอลิซยิ้ม นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกับลูน่ามีความเห็นบางอย่างเหมือนกัน “เอาล่ะ ในเมื่อคุณลูน่าปฏิเสธ ฉันคิดว่าฉันควรจะเป็นคนป้อนคุณต่อนะ”“เธอมีสิทธิอะไรมาปฏิเสธ?” โจชัวใช้มือซ้ายทุบโต๊ะ “ผมต้องได้รับบาดเจ็บเพราะเธอจนต้องเย็บแผลเลยนะ! ขอให้เธอป้อนอาหารเป็นการตอบแทนแค่นี้ไม่มากไปใช่ไหม?”ลูน่ายังคงไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น แต่เธอไม่มีทางเลือกมากนัก เธอเงยหน้าขึ้นจ้องมองเขา “คุณนายลินช์กำลังป้อนอาหารให้คุณอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ?”“ใช่ แต่อลิซยังไม่ได้กินเลย ในเมื่อเธอกินเสร็จแล้ว แล้วทำไมไม่รับช่วงต่อเพื่อให้อลิซไปกินอาหารล่ะ? ฉันได้รับบาดเจ็บก็เพราะเธอ และตอนนี้ฉันต้องการให้เธอป้อนอาหารฉัน ขอมากเกินไปเหรอ?”ลูน่าชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตระหนัก

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 378

    โจชัวหรี่ตา “นี่เป็นวิธีที่เธอปฏิบัติกับคนที่ช่วยชีวิตเธอไว้เหรอ?”ลูน่าฝืนยิ้มและให้อาหารเขาต่อไป “ถ้าเกิดเรื่องที่คล้ายกันนี้ขึ้นอีกในอนาคต ฉันหวังว่าคุณลินช์จะไม่ทำแบบนี้อีกนะคะ อย่างแรกเลย ฉันเป็นเพียงพนักงานธรรมดา ๆ และฉันไม่ต้องการให้ท่านประธานมาปกป้องฉัน อย่างที่สอง แม้ว่าฉันจะได้รับบาดเจ็บขึ้นมา แต่คุณแค่ให้วันลาสองสามวันหรือแม้แต่เงินชดเชยก็พอแล้วค่ะ ฉันไม่ต้องการให้ใครมาช่วย”ลูน่าจ้องมองอลิซ “ฉันยอมเจ็บตัวดีกว่าถูกตัดสินในสิ่งที่ไม่ได้เจตนา”ใบหน้าของอลิซซีดเผือดกับคำพูดของลูน่า เธอขมวดคิ้วและกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อป้องกันตัว แต่โจชัวส่งสายตาให้จนเธอต้องหยุดไป“ถ้าเกิดเรื่องนี้ขึ้นอีกในอนาคต ฉันก็จะยังช่วยเธออยู่ดี” โจชัวหันกลับมาและยิ้มให้ลูน่า “อลิซพูดถูก เจ้านายควรปกป้องพนักงานของเขาเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมื่อเธอเป็นหนึ่งในพนักงานระดับแนวหน้าของเรา” เขาสังเกตสีหน้าของลูน่าอยู่พักหนึ่งก่อนจะกล่าวเสริมว่า “แต่ฉันก็หวังว่าพนักงานของฉันจะแสดงความขอบคุณต่อเจ้านายของพวกเขาบ้างนะ อย่างเช่นก้าวร้าวน้อยลงเวลาป้อนอาหารให้ฉัน”ลูน่าชะงักกับคำแนะนำของเขา หลังจากนั้นครู่หนึ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 379

    เมื่อได้ยินสิ่งที่อลิซพูดออกมา คุณสกอตต์ก็วางแก้วลงตรงหน้าลูน่าทันที “นี่ครับ คุณลูน่า”ลูน่าขมวดคิ้วและเหลือบมองแก้วเหล้า แต่ก็ไม่ได้ขยับหยิบมันขึ้นมา “ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดาคนหนึ่ง ไม่เหมาะสมที่จะดื่มฉลองแทนจากคุณสก็อตต์หรอก ใช่ไหมคะ?” เธอเหลือบมองโจชัวก่อนจะกล่าวเสริมว่า “อีกอย่าง ฉันดื่มแอลกอฮอล์ได้ไม่มากเท่าไหร่ ฉันกลัวว่าตัวเองจะทำอะไรโง่ ๆ หลังจากที่เมาน่ะค่ะ”เมื่อเห็นว่าลูน่ามองดูโจชัวอย่างมีเลศนัย อลิซจึงกระชับมือที่จับแขนของเขาไว้แน่น “ฉันขอแย้งนะ คุณลูน่า คุณลินช์เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยคุณ แล้วอะไรทำให้คุณคิดว่าคุณเป็นแค่พนักงานธรรมดา ๆ นอกจากนี้…”อลิซเหลือบมองแก้วที่บรรจุเหล้าชนิดแรงไว้อย่างชัดเจนและยิ้มเยาะ จากนั้นเธอก็โกหกลอดไรฟัน “ก็แค่แก้วเดียว จะเมาได้ยังไงกัน”ลูน่ายิ้มและมองดูโจชัว “คุณลินช์ คุณแน่ใจเหรอคะ ว่าต้องการให้ฉันดื่มเครื่องดื่มนี้แทนคุณ?”โจชัวยิ้มและเงยหน้าขึ้นมองไปที่คุณสกอตต์ “ผมไม่คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดีเท่าไหร่นะครับ คุณสกอตต์” เขาเคยเห็นสภาพลูน่าตอนเมามาก่อน และมันก็ค่อนข้างเละทีเดียวคุณสกอตต์ไม่ยอม “คุณลินช์ดูเหมือนจะดูแลพนักงานหญิงเป็นอย่า

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 380

    ในตอนนั้นพวกเขาเผชิญกับลูกค้าที่มีอำนาจต่อรองมากพอจะยืนกรานให้ลูน่าดื่มให้ได้ และในฐานะสามีของเธอโจชัวรู้ว่าลูน่าไม่ได้คอแข็งนัก ดังนั้นเขาจึงโกรธมากและอยากออกจากปาร์ตี้นั้นไปแต่ลูน่ากลัวว่าลินช์กรุ๊ปจะเสียลูกค้าไปเพราะเธอ ดังนั้นเธอจึงยืนหยัดและดื่มแก้วนั้นไปรวดเดียว โจชัวยังจำใบหน้าเจ็บปวดแต่ค่อนข้างแน่วแน่ของภรรยาของเขาได้มันดูเหมือนสีหน้าของลูน่าไม่มีผิดโจชัวขมวดคิ้วในทันทีและก้มลงมองอลิซที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา เธอมองลูน่าด้วยแววตาอย่างผู้ชนะ และมีประกายดูถูกเหยียดหยามสะท้อนอยู่ในนั้นโจชัวรู้สึกราวกับมีมือที่มองไม่เห็นยื่นมาบีบหัวใจของเขา ลูน่า กิบสันที่เขาตกหลุมรักเป็นอะไรไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เธอกลายร่างจากผู้หญิงที่ยอมดื่มและทรมานกับการอาเจียนทั้งคืนเพื่อเขาไปเป็นคนที่บีบบังคับให้คนอื่นดื่มโดยที่เขาไม่อยากลูน่าดื่มจนหมดและกระแทกแก้วเปล่าลงกับโต๊ะอย่างแรง “พอใจหรือยังคะคุณสกอตต์?”คุณสกอตต์มองใบหน้าของลูน่าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยสีหน้าสนุกสนานเล็ก ๆ จากนั้นเขาก็หัวเราะเบา ๆ “คุณลูน่าดื่มหมดแล้ว แต่นั่นแค่ตัวหลอกน่ะ ในเมื่อเมื่อกี้คุณทำให้สถานการณ์มันน่าอึดอัด

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 381

    ร้านอาหารเงียบลงไปในทันทีดวงตาของสกอตต์เบิกกว้าง เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรไปชั่วขณะหนึ่งเขาเป็นคนพูดจริง ๆ ว่าเขาจะเป็นคนรับผิดชอบการกระทำของลูน่าตอนเมาเองไม่ว่ายังไงก็ตามแต่ตอนนี้...คนที่ลูน่าตบเป็นภรรยาของโจชัว ลินช์นะ!โจชัว ลินช์เป็นถึงใคร เขาเป็นราชาของเมืองบันยันเลยนะ!แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในเมืองซีและเขาก็ดูไม่มีพิษมีภัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะถูกรังแกได้!ในด้านหนึ่ง สกอตต์ได้เสียสติไปแล้ว เขาพูดอึกอักจนไม่เป็นประโยคในขณะที่อลิซถลาตัวฝังเข้าไปในอ้อมแขนของโจชัวด้วยดวงตาที่มีน้ำตาคลอ “เจ็บจังเลยค่ะ! โจชัว”โจชัวขมวดคิ้ว เขาก้มหน้าลงไปและค่อย ๆ แงะมือของอลิซออกจากใบหน้าของเธอรอยฝ่ามือที่เป็นสีแดงถูกประทับไว้บนใบหน้าเล็ก ๆ ของเธออย่างชัดเจนความโกรธฉายวาบผ่านดวงตาของโจชัว แม้ว่าเขาจะค่อนข้างไม่พอใจที่อลิซเอาแต่บอกให้ลูน่าดื่ม แต่...ไม่ว่ายังไงอลิซก็เป็นภรรยาของเขา!เขากอดอลิซไว้ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยนขณะที่มองลูคัสอย่างเย็นชา “ไปหายาของที่นี่มาสิ”ลูคัสที่ยืนสั่นกลัวจนเกือบหัวใจวายตายอยู่ข้าง ๆ ได้สติ และรีบออกไปทันทีเมื่อลูคัสจากไปแล้ว โจชัวก็ค้อนสายตามองลูน่า

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 382

    “โจชัว ลินช์ คุณไร้หัวใจขนาดนี้ได้ยังไง?”ใบหน้าของโจชัวและอลิซเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำแทบจะพร้อมกันเมื่อได้ยินคำพูดของลูน่าเขาจ้องมองลูน่าและไม่พูดอะไรลูน่ายิ้มขณะที่เธอหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอกล่าวเยาะเย้ย“เมื่อหกปีที่แล้ว คุณทำร้ายลูน่า กิบสันจนเธอเกือบเสียชีวิต แต่ตอนนี้คุณกำลังแสดงความรักต่ออลิซคนนี้ คุณกำลังแกล้งทำแบบนี้เพื่อใคร?”ลูน่ากำลังยั่วโมโหโจชัวอย่างรุนแรง “เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน?”อลิซกัดฟัน เธอรีบออกจากอ้อมแขนของโจชัวทันทีขณะที่เขาโกรธเธอปล่อยให้ลูน่าพูดต่อไม่ได้! ลูน่าต้องหยุดพูดเดี๋ยวนี้!เธอกลัวว่าประโยคถัดไปที่ลูน่าพูดจะกลายเป็นการสารภาพกับโจชัวว่าเธอคือลูน่า กิบสันตัวจริงแล้วนั่นแหละจะเป็นหายนะที่แท้จริง!เมื่อคิดอย่างนั้น อลิซก็กัดฟัน ยกมือขึ้นและตบหน้าลูน่าอย่างโหดร้ายการตบของเธอรุนแรงและหนักหน่วงลูน่าที่เมาอยู่สูญเสียสมดุล เธอชนกับเก้าอี้ที่อยู่ข้างหลังและล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกับเก้าอี้โครม!มันเจ็บ ไม่ใช่แค่ใบหน้าของเธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงร่างกายของเธอด้วยหน้าท้องและแขนของเธอชนกับขอบมุมเก้าอี

บทล่าสุด

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

DMCA.com Protection Status