Share

บทที่ 239

Author: น้ำหมึกหิมะ
ลูน่าโดนตำรวจพาตัวไป

เนลลี่ดิ้นไปมาในอ้อมแขนของโจชัวอย่างเคืองขุ่น “ปล่อยหนู หนูจะไปหาคุณแม่!”

“เนลลี่ แม่หนูอยู่นี่”

ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟามาตลอดเดินเข้ามา เธอจับเนลลี่ไว้ด้วยมืออันสั่นเทาอย่างแผ่วเบา “เธอเป็นตัวปลอม ฉันต่างหากที่เป็นแม่ตัวจริงของหนู”

“เพ้อเจ้อ!”

เนลลี่สะบัดมือของเธอออกและมองอย่างโกรธเคือง “คุณไม่ใช่แม่หนู! แม่หนูไม่ได้หน้าตาแบบนี้!”

“เนลลี่ แม่ของลูกหน้าตาแบบนี้แหละ”

การดิ้นไปมาอย่างต่อเนื่องของเด็กหญิงทำให้โจชัวไม่พอใจเล็กน้อย

เขาจับเธอนั่งแล้วหันไปหาลิลลี่ซึ่งยืนห่างออกไป “ตอนนี้เนลลี่อารมณ์ไม่คงที่ พาเธอขึ้นไปข้างบนที”

จากนั้นเขาก็หันไปมองนีลที่ยังยืนอยู่ “นายก็ควรไปด้วยนะ ฉันมีเรื่องต้องคุยกับแม่ของพวกเธอ”

นีลมองโจชัวอย่างเย็นชา จากนั้นก็หันไปมองคนที่อ้างตัวว่าเป็นแม่ของพวกเขา

“ถุย!”

เขาถุยน้ำลายใส่เธออย่างหยาบคายแล้วจับมือเนลลี่ไว้ “ไปเหอะ!”

“พวกเขายังคงไม่อยากยอมรับฉัน...” ผู้หญิงคนนั้นเริ่มร้องไห้อีกครั้ง

“ไม่ต้องห่วงนะ คงต้องใช้เวลาสักหน่อย”

โจชัวจับมือเธอไว้อย่างอ่อนโยนและพาเธอไปนั่งที่โซฟา

“ลูลู่ เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตลอดหลายปีให้ผม
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 240

    ออร่าหาว “ยังไงซะ อลิซ กิบสันในตอนนี้ก็คือพี่สาวของฉัน ลูน่า กิบสันนะ” ลูน่าชะงักไป“งั้นเธอคนนั้นก็ชื่อ อลิซ กิบสันเหรอ?”แต่แปลกเธอไม่ได้มีฝาแฝดแน่ ๆแต่ผู้หญิงที่ชื่อ อลิซ กิบสัน กลับดูเหมือนเธอในสมัยก่อนได้ยังไง?“เธอคือ อลิซ กิบสัน แต่เธอก็เป็นลูน่า กิบสันด้วย”ออร่าเปลี่ยนเป็นท่าที่สบายตัวแล้วเอนตัวลงนอนบนเตียง “คุณลูน่า ลองเดาดูไหมว่าระหว่างเราสองคน ใครจะได้ออกไปก่อน?”ลูน่ามองเธอ จากนั้นก็หันหลังเดินไปยังเตียงของตัวเองแล้วนอนลงเธอไม่มีเวลาให้ออร่าเธอต้องจัดการกับความคิดของตัวเองผู้หญิงคนนั้นที่ชื่ออลิซ กิบสัน...เธอเป็นใคร? …ในห้องนอนของเด็ก ๆ ที่บลูเบย์วิลล่าเนลลี่นอนอยู่บนเตียงของตัวเองซุกหัวลงใต้หมอนแล้วร้องไห้อยู่นานลิลลี่ลูบหลังเธออย่างช่วยไม่ได้และคอยปลอบ “คุณหนูเนลลี่ ไม่ร้องนะคะ...ร้องไปก็ไม่สามารถแก้ปัญหาในตอนนี้ได้...”เมื่อได้ยินอย่างนั้นเนลลี่ก็ร้องไห้หนักยิ่งขึ้นไปอีก“ไนเจล พี่คิดว่ายังไง?”นีลยังคงสงบเหมือนเช่นเคย เขานั่งอยู่ที่โต๊ะซึ่งห่างออกมาและพูดคุยกับไนเจลซึ่งอยู่ข้ามน้ำข้ามทะเลที่ห่างออกไปผ่านทางคอมพิวเตอร์ “ผู้หญิงคนนี้รู้เรื่องค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 241

    “โจชัว ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ”ภายในห้องนอนของวิลล่า อลิซปิดประตูและกอดโจชัวจากด้านหลังไว้แน่น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ มีหลายครั้งที่ฉันเกือบจะยอมแพ้ แต่เมื่อคิดถึงคุณกับลูก ๆ...คุณก็เป็นแรงจูงใจในการมีชีวิตอยู่ต่อของฉัน...โชคดีจังเลยค่ะที่ตอนนี้ลูก ๆ กับฉันได้กลับมาหาคุณแล้ว”น้ำตาของเธอเปียกชุ่มเสื้อเชิ้ตของโจชัวและซึมผ่านสู่แผ่นหลังของเขาหัวใจของเขารู้สึกราวกับว่าถูกมือที่มองไม่เห็นบีบคั้นอย่างรุนแรงเขาหันไปดึงเธอเข้ามากอด “ไม่ต้องห่วงนะ จากนี้ไป ผมจะไม่ให้คุณต้องทนทุกข์อีกแล้ว”“ค่ะ” อลิซสูดน้ำมูก “ฉันหวังว่าผู้หญิงคนนั้นที่ขโมยลูกของเรา...จะถูกกฎหมายลงโทษโดยเร็วค่ะ”เธอแอบอิงหน้าอกเขาพลางน้ำตาก็ไหลเป็นสายธาร “คุณเองก็เห็นสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ทั้งเนลลี่และนีลต่างก็เข้าข้างเธอ พวกเขาไม่ยอมรับว่าฉันเป็นแม่ด้วยซ้ำ ยิ่งเธอโดนตัดสินโทษเร็วเท่าไหร่ เด็ก ๆ ก็จะยอมรับฉันได้เร็วเท่านั้น...”โจชัวขมวดคิ้ว ความสิ้นหวังเขียนชัดบนใบหน้าเธอในตอนที่เธอถูกตำรวจคุมตัวไปหัวใจของเขาเต้นเร็วจากนั้นเขาก็ถอนหายใจในเวลาถัดมา “เราควรจัดการเรื่องนี้ช้า ๆ นะ ต้องสืบคดีให้ละเอียด”ไม่รู้ทำไม

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 242

    แต่อยู่ดี ๆ จากนั้นก็มีเด็กสองคนชายและหญิงพร้อมกับลูน่า กิบสันที่ผ่านการผ่าตัดศัลยกรรมมาแล้วปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยเธอปิดประตูห้องแล้วหยิบมือถือออกมาอย่างโกรธเคืองแล้วโทรออก“สวัสดีค่ะ คุณวอลเตอร์ ช่วยทำให้ยัยลูน่าตายในคุกทีค่ะ”จากนั้นก็มีเสียงเคาะรัว ๆ ดังมาจากประตู“ไว้เราค่อยคุยกันค่ะ”เธอวางมือถือลงและฝืนยิ้มแล้วเปิดประตู “ใครเหรอคะ?”“คุณกิบสัน ผมเอง”ข้างนอกประตูนีลยืนอยู่ในชุดสีเหลืองอ่อน เขาเอียงคอไปด้านข้างพลางมองเธออย่างไร้เดียงสา “ผมไปหาคุณพ่อมา คุณพ่อบอกว่าคืนนี้เขาจะนอนกับเนลลี่ เขาเลยบอกให้ผมมานอนเป็นเพื่อนคุณ”ภายใต้แสงสว่างของทางเดิน เด็กชายตัวน้อยดูน่ารักไร้เดียงสาราวกับไม่เคยทำร้ายแม้แต่ยุงมาก่อน เธออดไม่ได้ที่จะชอบเขาอลิซลังเลอยู่ชั่วขณะ แต่สุดท้ายก็ขยับตัวไปด้านข้าง “เข้ามาสิ”ตอนที่นีลเข้าไปในห้อง อลิซก็ปิดประตูเด็กชายตัวน้อยกำจัดรอยยิ้มบนใบหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสง่างาม “คุณกิบสัน คุณดูเหมือนคุณแม่ของผมจากในรูปเปี๊ยบเลยนะ”อลิซหันหลังแล้วนั่งลงบนเตียง ฉาบหน้าด้วยความอ่อนโยนพลางมองนีล “แน่นอนสิจ๊ะ ฉันเป็นแม่แท้ ๆ ของหนูนะ”“อ๋อครับ” นีลย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 243

    รุ่งอรุณในวันถัดมา โจชัวถูกเนลลี่ที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาปลุกขึ้นมาเด็กหญิงตัวน้อยใช้นิ้วจิ้มไปที่แก้มของเขา “คุณพ่อขา ทำไมคุณพ่อถึงหล่อขนาดนี้ล่ะคะ?” การกระทำแบบเด็ก ๆ ของเธอเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ จากเขา ด้วยอาการที่ยังง่วงงุน เขาขยี้ผมของเธอเบา ๆ “แล้วลูกว่าดีไหมที่มีคุณพ่อหล่อ ๆ แบบนี้?”“แน่นอนสิคะ!” เนลลี่ยิ้ม ดวงตาของเธอเฉียงขึ้นเป็นเสี้ยวดวงจันทร์อันน้อย เธอจับหน้าเขาไว้แล้วหอมแก้มเขา “คุณพ่อจะหล่อกว่านี้ค่ะ ถ้าปล่อยคุณน้าลูน่าออกมา”เมื่อเด็กหญิงตัวน้อยพูดถึงลูน่า สายตาของโจชัวก็ดำมืดทันที เขามองเนลลี่ “ลูกอยากให้เธอออกมามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ค่ะ!” เนลลี่กอดแขนเขาไว้ “ตั้งแต่ที่หนูจำความได้ เธอก็เป็นคนเดียวที่ดูแลหนู ถ้าเธอไม่ได้ดีกับหนู หนูก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงหน้าคุณพ่อด้วยสภาพที่ทั้งสุขภาพดีและมีความสุขแบบนี้หรอกค่ะ เธอดีกับหนูมาก หนูทนไม่ได้ถ้าต้องเห็นเธอเจ็บปวด”เขาขมวดคิ้ว เขาเองก็เห็นกับสองตาของตัวเองว่าลูน่าดีกับเนลลี่แค่ไหน เธอเป็นผู้หญิงใจดีจริง ๆ แต่ทำไมเธอถึงทำอะไรแบบนั้นมาตลอดหลายปีกันล่ะ...ดวงตาดำขลับของเด็กหญิงจ้องมองโจชัว “คุณพ่อคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าลูน่

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 244

    โจชัวขมวดคิ้ว แต่ก็ยังคงเงียบ“เมื่อคืนฉันคิดเยอะมากเลยค่ะ ถึงลูน่าจะทำผิดมาตลอดหลายปี แต่เธอก็ยังดูแลเด็ก ๆ ดี เธอมีส่วนทำให้เด็ก ๆ เป็นคนดีและเชื่อฟัง เธอได้ทำสิ่งที่ควรเพื่อชดเชยความผิดแล้ว ฉันก็เลยอยากจะปล่อยวางเรื่องพวกนี้แล้วค่ะ”โจชัวขมวดคิ้ว “คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยื่นมือออกไปกอดแขนโจชัวไว้ “เด็ก ๆ ชอบเธอมาก ฉันเลยไม่อยากให้พวกเขาเศร้าใจเพราะเรื่องของเธอ อีกอย่างตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าแผนกออกแบบของลินช์กกรุ๊ปด้วย คนมีความสามารถที่หาตัวได้ยาก บริษัทคุณยังต้องการเธอนะคะ เพราะอย่างนั้นฉันก็เลยคิดว่าบางทีเราควรจะให้โอกาสเธอได้พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสค่ะ”คำพูดของเธอดูจริงใจจนแม้แต่เด็ก ๆ ที่กำลังเล่นเลโก้อยู่บนพื้นก็อดชื่นชมเธอไม่ได้ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเธอถึงกล้าปลอมเป็นคนอื่นทักษะการแสดงของเธอมันสุดยอด!“ลูลู่ ผมดีใจนะที่คุณเห็นด้วย”โจชัวถอนหายใจแล้วดึงเธอมานั่งบนตักแล้วกอดไว้แน่น “คุณช่างใจดีเหมือนเคยเลย”เขาจำได้ว่าลูน่าเป็นคนใจดีและอ่อนโยน เหมือนอย่างที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เมื่อวานตอนที่เห็นเธอบีบคอลูน่าและยืนกรานที่จะกำจัดลูน่า เขาเองก็อึ้งไปเขาคิดว่าเ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 245

    “เนลลี่”ในตอนที่เด็กหญิงตัวน้อยกำลังตีโพยตีพาย นีลก็จับมือเธอไว้“ขอโทษด้วยครับ เธอใจร้อนไปหน่อย”เด็กชายตัวน้อยจับเนลลี่ไว้แน่น จากนั้นเขาก็หันไปมองโจชัวอย่างเย็นชา “ในเมื่อคุณตัดสินใจแบบนี้แล้ว เราก็ไม่มีสิทธิจะต่อต้านคุณ ยังไงคำพูดของเด็กไม่ได้มีค่าอะไรอยู่แล้ว แต่คุณต้องสัญญานะว่าออร่าจะไม่โผล่มาหาเราอีกตลอดชีวิตของพวกเรา ไม่อย่างนั้น เราก็จะไม่นับคุณเป็นพ่อด้วยเหมือนกัน”จากนั้นเขาก็ดึงมือเนลลี่ไปยังชั้นบนอลิซหรี่ตามองแผ่นหลังของสองพี่น้องที่เดินจากไป จากนั้นก็ยิ้มแห้ง ๆ “เด็กคนนี้”โจชัวถอนหายใจ “คุณวางแผนที่จะ...ส่งออร่าไปยุโรปจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยิ้มจาง ๆ “ออร่าถูกพ่อแม่ตามใจมาตลอด เธอหยุดเรียนไปตั้งแต่จบชั้นมัธยมต้น ฉันอยากจะส่งเธอไปเรียนต่อที่โรงเรียนประจำ เธอจะได้รู้จักกาลเทศะมากกว่านี้ค่ะ” โจชัวถอนหายใจ “แผนของคุณรอบคอบจริง ๆ”นอกจากพวกเขาจะไม่ทำให้ความสัมพันธ์ทางครอบครัวต้องกระทบกระเทือนแล้ว พวกเขาก็ยังทำให้ออร่าได้สัมผัสกับชีวิตที่ไม่แตกต่างจากการถูกคุมขัง แถมยังหยุดเธอจากการก่อปัญหาในอนาคตได้อีกด้วยนี่เป็นแผนการอันไร้ที่ติแต่...นี่ไม่สามารถชดเชยควา

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 246

    “เพื่อแลกกับสัญญาที่ว่าจะปล่อยฉันออกไป”ใบหน้าของลูน่าขาวซีดราวกับเห็นผีในทันทีเธอพยายามหนักมากจนในที่สุดก็ส่งออร่าเข้าคุกได้แต่โธ่ถัง พออลิซปรากฏตัวขึ้น ทุกอย่างที่เธอทำลงไปก็ไร้ประโยชน์“ฉันบอกแล้ว เธอมันโง่เกิน” ออร่ากระซิบ “เธอจงใจลบร่องรอยทางกายทั้งหมดที่ว่าตัวเองคือลูน่าไป เพราะเธอไม่อยากยอมรับว่าตัวเองคือลูน่า กิบสัน ถ้าเธอไม่อยากเป็นลูน่า กิบสัน ก็มีคนอีกเป็นพันที่เต็มใจอยากจะอยู่ในตำแหน่งนั้นของเธอ แล้วตอนนี้อลิซ กิบสันก็กลายเป็นลูน่า กิบสันไปแล้ว แต่เธอไม่มีทางพิสูจน์ได้เลยว่าตัวเองเป็นใคร ดูสิเธอน่าสงสารแค่ไหน ทุกอย่างที่ต้องทำก็แค่กระซิบบอกโจชัว แล้วฉันก็จะได้ออกจากที่นี่”พูดจบเธอก็หาว “เธอว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ตอนไหน พวกเขาจะนอนด้วยกันหรือยังนะ?”หัวใจของลูน่ารัดแน่นอยู่ในอกเจ็บแต่ก็มีเพียงรอยยิ้มฝืนยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า “ถ้าพวกเขานอนด้วยกันแล้วมันยังไง เธอไม่คิดเหรอว่าเขาอาจจะนอนกับผู้หญิงมาตั้งหลายคนแล้ว”ออร่าชะงัก เธอเกือบจะพูดออกไปแล้วว่าโจชัวมีแค่ลูน่า กิบสันคนเดียว...แต่เธอก็เปลี่ยนใจ เธอจะบอกไปทำไมดังนั้นเธอจึงยักไหล่ “ก็ถูกของเธอ ฉันก็เคย น่าเสียดาย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 247

    ขณะยืนอยู่กลางสายลมอันเย็นเฉียบ ลูน่ามองไปยังสมาชิกสามคนของครอบครัวกิบสันขึ้นรถแล้วขับจากไปตั้งแต่เด็ก ความรักของพ่อแม่ของพวกเธอก็มีให้ออร่าเพียงคนเดียว เธอไม่เคยได้รับแม้เศษเสี้ยวเดียว“ลูน่า!”ขณะที่กำลังเหม่ออยู่นั้น แอนน์ก็ได้เข้ามาหาเธอ“เป็นอะไรไหม?”“ฉันไม่เป็นไร”แอนน์คล้องแขนเธอไว้ในทันทีและพูดว่า “มาเถอะ กลับบ้านไปกินซุปกันดีกว่า!”พวกเขาทั้งสามขึ้นรถของจอห์นไป ระหว่างทาง แอนน์พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นไม่หยุดวันนั้น คือตอนที่ที่ตรวจครรภ์ของลูน่าทำให้เกิดความเข้าใจผิดระหว่างแอนน์และจอห์นจนนำไปสู่เรื่องที่เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งหลังจากนั้นลูน่ามองไปนอกหน้าต่าง ภาพวันนั้นปรากฏขึ้นในตาของเธอคืนก่อนหน้านั้น เธอกับโจชัวหลับนอนด้วยกันเป็นครั้งแรกหลังจากที่ผ่านมาหกปีแต่เป็นเรื่องน่าเศร้าที่เธอไม่ได้ท้อง ความเศร้าโศกเหล่านั้นไหลบ่าเข้ามาในอกของเธอตอนนี้ ‘ลูน่า กิบสัน’ คนใหม่ปรากฏตัวขึ้นแล้ว จึงแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะตั้งท้องลูกของโจชัวได้อีกครั้งไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงบ้านของแอนน์จอห์นช่วยแอนน์ยกหม้อซุปมาวางไว้ให้แล้วหยิบเสื้อคลุมก่อนจะออกไป

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status