ВойтиShare
บทที่ 237
Последнее обновление:
2024-10-29 19:42:56Related chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 238
“คุณลูน่า”หลังจากปลอบโยน ‘ลูน่า กิบสัน’ ให้สงบลงได้ โจชัวก็เข้าไปหาลูน่าอย่างเย็นชาสายตาของเขาเย็นเยือกราวกับน้ำแข็งขณะมองลูน่าที่ตอนนี้นั่งอยู่บนพื้นอย่างดูถูก “รู้ไหมว่าโทษลักพาตัวเด็กคืออะไร?”ลูน่าเงยหน้าด้วยรอยยิ้มเหยียดหยามที่แต้มตรงมุมปาก “ลักพาตัวเหรอ?”“ไม่ใช่เหรอ?”เขาย่อตัวลง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือกราวหิมะ “นีลกับเนลลี่เป็นลูกของฉันกับลูน่า กิบสัน หกปีก่อนตอนที่ลูลู่ไม่ทันระวังตัว เธอขโมยลูกของลูลู่ไปแล้วเลี้ยงดูเด็ก ๆ เหมือนเป็นลูกของตัวเองจริงไหม?”เขาก้มหน้ามองนาฬิกาสแตนเลสบนข้อมือของตัวเอง “อีกไม่นานตำรวจก็จะมาที่นี่ เพื่อเห็นแก่ที่เธอไม่เคยทำร้ายนีลกับเนลลี่ แถมยังเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเนลลี่อีก ฉันจะให้การเป็นประโยชน์กับเธอในชั้นศาลก็ได้ แต่โทษที่เธอสมควรจะได้รับ...เธอจะต้องยอมรับกับมัน!”ในตอนที่คำพูดเหล่านั้นหลุดออกมาจากปากเธอของเขา เสียงไซเรนของรถตำรวจก็ดังมาจากข้างนอกลูน่าหัวเราะอย่างขมขื่น “นี่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนั้นมากขนาดนี้เลยเหรอ?”“เขาเป็นภรรยาของฉัน” โจชัวตอบอย่างเย็นชาลูน่ารู้สึกว่าคำพูดของเขาช่างน่าขบขันเขาไปสนใจอะไรเธอมากขนาดนี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 239
ลูน่าโดนตำรวจพาตัวไปเนลลี่ดิ้นไปมาในอ้อมแขนของโจชัวอย่างเคืองขุ่น “ปล่อยหนู หนูจะไปหาคุณแม่!”“เนลลี่ แม่หนูอยู่นี่”ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟามาตลอดเดินเข้ามา เธอจับเนลลี่ไว้ด้วยมืออันสั่นเทาอย่างแผ่วเบา “เธอเป็นตัวปลอม ฉันต่างหากที่เป็นแม่ตัวจริงของหนู”“เพ้อเจ้อ!”เนลลี่สะบัดมือของเธอออกและมองอย่างโกรธเคือง “คุณไม่ใช่แม่หนู! แม่หนูไม่ได้หน้าตาแบบนี้!”“เนลลี่ แม่ของลูกหน้าตาแบบนี้แหละ”การดิ้นไปมาอย่างต่อเนื่องของเด็กหญิงทำให้โจชัวไม่พอใจเล็กน้อยเขาจับเธอนั่งแล้วหันไปหาลิลลี่ซึ่งยืนห่างออกไป “ตอนนี้เนลลี่อารมณ์ไม่คงที่ พาเธอขึ้นไปข้างบนที”จากนั้นเขาก็หันไปมองนีลที่ยังยืนอยู่ “นายก็ควรไปด้วยนะ ฉันมีเรื่องต้องคุยกับแม่ของพวกเธอ”นีลมองโจชัวอย่างเย็นชา จากนั้นก็หันไปมองคนที่อ้างตัวว่าเป็นแม่ของพวกเขา“ถุย!”เขาถุยน้ำลายใส่เธออย่างหยาบคายแล้วจับมือเนลลี่ไว้ “ไปเหอะ!”“พวกเขายังคงไม่อยากยอมรับฉัน...” ผู้หญิงคนนั้นเริ่มร้องไห้อีกครั้ง“ไม่ต้องห่วงนะ คงต้องใช้เวลาสักหน่อย”โจชัวจับมือเธอไว้อย่างอ่อนโยนและพาเธอไปนั่งที่โซฟา“ลูลู่ เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตลอดหลายปีให้ผม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 240
ออร่าหาว “ยังไงซะ อลิซ กิบสันในตอนนี้ก็คือพี่สาวของฉัน ลูน่า กิบสันนะ” ลูน่าชะงักไป“งั้นเธอคนนั้นก็ชื่อ อลิซ กิบสันเหรอ?”แต่แปลกเธอไม่ได้มีฝาแฝดแน่ ๆแต่ผู้หญิงที่ชื่อ อลิซ กิบสัน กลับดูเหมือนเธอในสมัยก่อนได้ยังไง?“เธอคือ อลิซ กิบสัน แต่เธอก็เป็นลูน่า กิบสันด้วย”ออร่าเปลี่ยนเป็นท่าที่สบายตัวแล้วเอนตัวลงนอนบนเตียง “คุณลูน่า ลองเดาดูไหมว่าระหว่างเราสองคน ใครจะได้ออกไปก่อน?”ลูน่ามองเธอ จากนั้นก็หันหลังเดินไปยังเตียงของตัวเองแล้วนอนลงเธอไม่มีเวลาให้ออร่าเธอต้องจัดการกับความคิดของตัวเองผู้หญิงคนนั้นที่ชื่ออลิซ กิบสัน...เธอเป็นใคร? …ในห้องนอนของเด็ก ๆ ที่บลูเบย์วิลล่าเนลลี่นอนอยู่บนเตียงของตัวเองซุกหัวลงใต้หมอนแล้วร้องไห้อยู่นานลิลลี่ลูบหลังเธออย่างช่วยไม่ได้และคอยปลอบ “คุณหนูเนลลี่ ไม่ร้องนะคะ...ร้องไปก็ไม่สามารถแก้ปัญหาในตอนนี้ได้...”เมื่อได้ยินอย่างนั้นเนลลี่ก็ร้องไห้หนักยิ่งขึ้นไปอีก“ไนเจล พี่คิดว่ายังไง?”นีลยังคงสงบเหมือนเช่นเคย เขานั่งอยู่ที่โต๊ะซึ่งห่างออกมาและพูดคุยกับไนเจลซึ่งอยู่ข้ามน้ำข้ามทะเลที่ห่างออกไปผ่านทางคอมพิวเตอร์ “ผู้หญิงคนนี้รู้เรื่องค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 241
“โจชัว ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ”ภายในห้องนอนของวิลล่า อลิซปิดประตูและกอดโจชัวจากด้านหลังไว้แน่น“ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ มีหลายครั้งที่ฉันเกือบจะยอมแพ้ แต่เมื่อคิดถึงคุณกับลูก ๆ...คุณก็เป็นแรงจูงใจในการมีชีวิตอยู่ต่อของฉัน...โชคดีจังเลยค่ะที่ตอนนี้ลูก ๆ กับฉันได้กลับมาหาคุณแล้ว”น้ำตาของเธอเปียกชุ่มเสื้อเชิ้ตของโจชัวและซึมผ่านสู่แผ่นหลังของเขาหัวใจของเขารู้สึกราวกับว่าถูกมือที่มองไม่เห็นบีบคั้นอย่างรุนแรงเขาหันไปดึงเธอเข้ามากอด “ไม่ต้องห่วงนะ จากนี้ไป ผมจะไม่ให้คุณต้องทนทุกข์อีกแล้ว”“ค่ะ” อลิซสูดน้ำมูก “ฉันหวังว่าผู้หญิงคนนั้นที่ขโมยลูกของเรา...จะถูกกฎหมายลงโทษโดยเร็วค่ะ”เธอแอบอิงหน้าอกเขาพลางน้ำตาก็ไหลเป็นสายธาร “คุณเองก็เห็นสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ทั้งเนลลี่และนีลต่างก็เข้าข้างเธอ พวกเขาไม่ยอมรับว่าฉันเป็นแม่ด้วยซ้ำ ยิ่งเธอโดนตัดสินโทษเร็วเท่าไหร่ เด็ก ๆ ก็จะยอมรับฉันได้เร็วเท่านั้น...”โจชัวขมวดคิ้ว ความสิ้นหวังเขียนชัดบนใบหน้าเธอในตอนที่เธอถูกตำรวจคุมตัวไปหัวใจของเขาเต้นเร็วจากนั้นเขาก็ถอนหายใจในเวลาถัดมา “เราควรจัดการเรื่องนี้ช้า ๆ นะ ต้องสืบคดีให้ละเอียด”ไม่รู้ทำไม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 242
แต่อยู่ดี ๆ จากนั้นก็มีเด็กสองคนชายและหญิงพร้อมกับลูน่า กิบสันที่ผ่านการผ่าตัดศัลยกรรมมาแล้วปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยเธอปิดประตูห้องแล้วหยิบมือถือออกมาอย่างโกรธเคืองแล้วโทรออก“สวัสดีค่ะ คุณวอลเตอร์ ช่วยทำให้ยัยลูน่าตายในคุกทีค่ะ”จากนั้นก็มีเสียงเคาะรัว ๆ ดังมาจากประตู“ไว้เราค่อยคุยกันค่ะ”เธอวางมือถือลงและฝืนยิ้มแล้วเปิดประตู “ใครเหรอคะ?”“คุณกิบสัน ผมเอง”ข้างนอกประตูนีลยืนอยู่ในชุดสีเหลืองอ่อน เขาเอียงคอไปด้านข้างพลางมองเธออย่างไร้เดียงสา “ผมไปหาคุณพ่อมา คุณพ่อบอกว่าคืนนี้เขาจะนอนกับเนลลี่ เขาเลยบอกให้ผมมานอนเป็นเพื่อนคุณ”ภายใต้แสงสว่างของทางเดิน เด็กชายตัวน้อยดูน่ารักไร้เดียงสาราวกับไม่เคยทำร้ายแม้แต่ยุงมาก่อน เธออดไม่ได้ที่จะชอบเขาอลิซลังเลอยู่ชั่วขณะ แต่สุดท้ายก็ขยับตัวไปด้านข้าง “เข้ามาสิ”ตอนที่นีลเข้าไปในห้อง อลิซก็ปิดประตูเด็กชายตัวน้อยกำจัดรอยยิ้มบนใบหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสง่างาม “คุณกิบสัน คุณดูเหมือนคุณแม่ของผมจากในรูปเปี๊ยบเลยนะ”อลิซหันหลังแล้วนั่งลงบนเตียง ฉาบหน้าด้วยความอ่อนโยนพลางมองนีล “แน่นอนสิจ๊ะ ฉันเป็นแม่แท้ ๆ ของหนูนะ”“อ๋อครับ” นีลย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 243
รุ่งอรุณในวันถัดมา โจชัวถูกเนลลี่ที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาปลุกขึ้นมาเด็กหญิงตัวน้อยใช้นิ้วจิ้มไปที่แก้มของเขา “คุณพ่อขา ทำไมคุณพ่อถึงหล่อขนาดนี้ล่ะคะ?” การกระทำแบบเด็ก ๆ ของเธอเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ จากเขา ด้วยอาการที่ยังง่วงงุน เขาขยี้ผมของเธอเบา ๆ “แล้วลูกว่าดีไหมที่มีคุณพ่อหล่อ ๆ แบบนี้?”“แน่นอนสิคะ!” เนลลี่ยิ้ม ดวงตาของเธอเฉียงขึ้นเป็นเสี้ยวดวงจันทร์อันน้อย เธอจับหน้าเขาไว้แล้วหอมแก้มเขา “คุณพ่อจะหล่อกว่านี้ค่ะ ถ้าปล่อยคุณน้าลูน่าออกมา”เมื่อเด็กหญิงตัวน้อยพูดถึงลูน่า สายตาของโจชัวก็ดำมืดทันที เขามองเนลลี่ “ลูกอยากให้เธอออกมามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ค่ะ!” เนลลี่กอดแขนเขาไว้ “ตั้งแต่ที่หนูจำความได้ เธอก็เป็นคนเดียวที่ดูแลหนู ถ้าเธอไม่ได้ดีกับหนู หนูก็คงไม่ได้มาอยู่ตรงหน้าคุณพ่อด้วยสภาพที่ทั้งสุขภาพดีและมีความสุขแบบนี้หรอกค่ะ เธอดีกับหนูมาก หนูทนไม่ได้ถ้าต้องเห็นเธอเจ็บปวด”เขาขมวดคิ้ว เขาเองก็เห็นกับสองตาของตัวเองว่าลูน่าดีกับเนลลี่แค่ไหน เธอเป็นผู้หญิงใจดีจริง ๆ แต่ทำไมเธอถึงทำอะไรแบบนั้นมาตลอดหลายปีกันล่ะ...ดวงตาดำขลับของเด็กหญิงจ้องมองโจชัว “คุณพ่อคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าลูน่
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 244
โจชัวขมวดคิ้ว แต่ก็ยังคงเงียบ“เมื่อคืนฉันคิดเยอะมากเลยค่ะ ถึงลูน่าจะทำผิดมาตลอดหลายปี แต่เธอก็ยังดูแลเด็ก ๆ ดี เธอมีส่วนทำให้เด็ก ๆ เป็นคนดีและเชื่อฟัง เธอได้ทำสิ่งที่ควรเพื่อชดเชยความผิดแล้ว ฉันก็เลยอยากจะปล่อยวางเรื่องพวกนี้แล้วค่ะ”โจชัวขมวดคิ้ว “คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยื่นมือออกไปกอดแขนโจชัวไว้ “เด็ก ๆ ชอบเธอมาก ฉันเลยไม่อยากให้พวกเขาเศร้าใจเพราะเรื่องของเธอ อีกอย่างตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าแผนกออกแบบของลินช์กกรุ๊ปด้วย คนมีความสามารถที่หาตัวได้ยาก บริษัทคุณยังต้องการเธอนะคะ เพราะอย่างนั้นฉันก็เลยคิดว่าบางทีเราควรจะให้โอกาสเธอได้พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสค่ะ”คำพูดของเธอดูจริงใจจนแม้แต่เด็ก ๆ ที่กำลังเล่นเลโก้อยู่บนพื้นก็อดชื่นชมเธอไม่ได้ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเธอถึงกล้าปลอมเป็นคนอื่นทักษะการแสดงของเธอมันสุดยอด!“ลูลู่ ผมดีใจนะที่คุณเห็นด้วย”โจชัวถอนหายใจแล้วดึงเธอมานั่งบนตักแล้วกอดไว้แน่น “คุณช่างใจดีเหมือนเคยเลย”เขาจำได้ว่าลูน่าเป็นคนใจดีและอ่อนโยน เหมือนอย่างที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เมื่อวานตอนที่เห็นเธอบีบคอลูน่าและยืนกรานที่จะกำจัดลูน่า เขาเองก็อึ้งไปเขาคิดว่าเ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 245
“เนลลี่”ในตอนที่เด็กหญิงตัวน้อยกำลังตีโพยตีพาย นีลก็จับมือเธอไว้“ขอโทษด้วยครับ เธอใจร้อนไปหน่อย”เด็กชายตัวน้อยจับเนลลี่ไว้แน่น จากนั้นเขาก็หันไปมองโจชัวอย่างเย็นชา “ในเมื่อคุณตัดสินใจแบบนี้แล้ว เราก็ไม่มีสิทธิจะต่อต้านคุณ ยังไงคำพูดของเด็กไม่ได้มีค่าอะไรอยู่แล้ว แต่คุณต้องสัญญานะว่าออร่าจะไม่โผล่มาหาเราอีกตลอดชีวิตของพวกเรา ไม่อย่างนั้น เราก็จะไม่นับคุณเป็นพ่อด้วยเหมือนกัน”จากนั้นเขาก็ดึงมือเนลลี่ไปยังชั้นบนอลิซหรี่ตามองแผ่นหลังของสองพี่น้องที่เดินจากไป จากนั้นก็ยิ้มแห้ง ๆ “เด็กคนนี้”โจชัวถอนหายใจ “คุณวางแผนที่จะ...ส่งออร่าไปยุโรปจริง ๆ เหรอ?”“ค่ะ” อลิซยิ้มจาง ๆ “ออร่าถูกพ่อแม่ตามใจมาตลอด เธอหยุดเรียนไปตั้งแต่จบชั้นมัธยมต้น ฉันอยากจะส่งเธอไปเรียนต่อที่โรงเรียนประจำ เธอจะได้รู้จักกาลเทศะมากกว่านี้ค่ะ” โจชัวถอนหายใจ “แผนของคุณรอบคอบจริง ๆ”นอกจากพวกเขาจะไม่ทำให้ความสัมพันธ์ทางครอบครัวต้องกระทบกระเทือนแล้ว พวกเขาก็ยังทำให้ออร่าได้สัมผัสกับชีวิตที่ไม่แตกต่างจากการถูกคุมขัง แถมยังหยุดเธอจากการก่อปัญหาในอนาคตได้อีกด้วยนี่เป็นแผนการอันไร้ที่ติแต่...นี่ไม่สามารถชดเชยควา
Latest chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
