“คนบ้าคนนี้ เขาจะทำลายชื่อเสียงสายของเราด้วยชีวิตเขาหรือไง?” โค้ชดูฉากนี้พร้อมกับกัดฟัน รู้สึกโกรธหานซานเฉียนจนถึงขีดสุดไม่ยากที่จะจินตนาเลย หากว่ามีคนตายในโรงยิมขึ้นมาจริง ๆ มันจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของโรงยิมมากน้อยเพียงใด แม้แต่โค้ชก็ยังสงสัยว่า นี่คือคนบ้าที่คู่แข่งจงใจส่งมาเพื่อทำลายชื่อเสียงของที่นี่แต่น่าเสียดายที่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว และเขาไม่มีทางหยุดมันได้นอกจากเฝ้าดูอย่างเดียวนักเรียนหญิงที่ขี้กลัวบางคนหลับตาลง เพราะไม่กล้าทนมองหานซานเฉียนถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศปัง...เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั้งโรงยิมนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่ปิดตา เมื่อไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องใด ๆ แถมยังเงียบผิดปกติ จึงทำให้เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยทำไมไม่มีเสียงอะไรเลยล่ะ? หรือว่าคนนั้นจะถูกกระแทกจนตายคาที่ไปแล้วเหรอ?เมื่อเธอลืมตา ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อทันทีหานซานเฉียนยืนอยู่ตรงที่เดิม โดยไม่แม้แต่จะก้าวถอยหลัง และมือขวาของเขาก็เจาะทะลุกระสอบทรายเหล็กนั่นเป็น…เป็นไปได้อย่างไร!ทั้งโรงยิมตกอยู่ในความเงียบ!ได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่น!ได้ยินเสียงหายใจถี่ที่แผ่วเบาสีหน้าของทุกคนนั้นยากจะอธิบา
หากหานซานเฉียนไม่เป็นโค้ชอยู่ที่นี่ พวกเธอก็อยากได้เบอร์โทรศัพท์ของหานซานเฉียน หากมีช่องทางติดต่อ มันก็ไม่สำคัญว่าหานซานเฉียนจะช่วยโค้ชหรือไม่หานซานเฉียนผู้ซึ่งแค่ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งของตัวเองเท่านั้น ไม่เคยคิดว่ามันจะมีผลแบบนี้ เขาต้านความกระตือรือร้นของนักเรียนหญิงเหล่านั้นไม่ได้จริง ๆหานซานเฉียนที่เพิ่งแสดงความสง่างามน่าเกรงขาม หนีออกจากโรงยิมเทควันโดด้วยความตื่นตระหนก เสื้อผ้าของเขาเกือบถูกผู้หญิงเหล่านั้นฉีกออกเป็นชิ้น ๆ"เฮ้อ" โค้ชถอนหายใจ มองไปที่รูที่น่าตกใจตรงกระสอบทรายเหล็ก พร้อมกับพูดว่า "ถ้าเขาเต็มใจอยู่ที่นี่ล่ะก็ อนาคตคงไม่มีใครกล้ามาแข่งขันกับสายเราอีก""ใช่น่ะสิ ตอนแรกคิดว่าจะได้ดูเรื่องตลกซะอีก คิดไม่ถึงว่าเรื่องตลกจะกลายเป็นพวกเราซะเอง ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งจนกลัว" โค้ชอีกคนพูดพร้อมกับถอนหายใจ ความแข็งแกร่งที่น่าทึ่งของหานซานเฉียน หากพูดออกไปคงไม่มีใครเชื่อหานซานเฉียนที่หนีออกมา เขาวิ่งไปสองสามช่วงตึกก่อนจะหยุดลง ผู้หญิงพวกนั้นคลั่งไคล้เขาจนแทบจะเขมือบเขาลงท้องเมื่อกลับมาถึงบ้าน หานซานเฉียนก็ขังตัวอยู่ในห้อง จ้องมองกำปั้นของตัวเองด้วยความงุนงงเขารู้ว่าต
ณ เวทีมวยใต้ดิน เนื่องจากเตาสือเอ้อร์ไม่มีผลงานที่โดดเด่นอีกต่อไป บวกกับหลังจากที่ถูกคนถล่มสนาม ธุรกิจสนามมวยก็ดิ่งเหว สถานที่นี้เคยมีบรรยากาศครึกครื้น แต่พอจำนวนลูกค้าลดลงเรื่อย ๆ สถานที่นี้ก็เผชิญกับสถานการณ์ที่กระอักกระอ่วนในช่วงเวลาสี่ทุ่ม เป็นเวลาที่บ้าคลั่งที่สุดในสนามมวย แต่ในเวลานี้สนามมวยอยู่ในภาวะตกต่ำ ไม่มีแขกเลยสักคนเดียว เตาสือเอ้อร์ยืนอยู่บนสังเวียนด้วยความรู้สึกอ้างว้างหานซานเฉียนมอบหมายให้เขาดูแลสนามมวย และควบคุมสิทธิ์ในการควบคุมรายได้ทั้งหมด ครั้งหนึ่งเตาสือเอ้อร์เคยทำให้สนามมวยใต้ดินเฟื่องฟู แต่ตอนนี้ ความจอแจหายไปเหลือเพียงแต่ความเงียบงันโจวป๋อยืนอยู่ข้าง ๆ เตาสือเอ้อร์ ตลอดเวลามานี้เขาเห็นความพยายามทั้งหมดของเตาสือเอ้อร์ แต่หลังจากชื่อเสียงของสนามมวยตกต่ำลง ลูกค้าเหล่านั้นไม่ลงเดิมพัน มันยากมากที่จะทำให้ลูกค้าเหล่านั้นฟื้นฟูความมั่นใจในสนามมวย"พี่เตา หรือว่าเราจะหยุดกันดี กลับไปทำธุรกิจเดิมก็เป็นอีกหนึ่งหนทางนะพี่" โจวป๋อพูดกับเตาสือเอ้อร์ แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่มีความคิดเห็นอะไรเกี่ยวกับหานซานเฉียน แต่เขาก็จะคิดว่ามันน่าเสียดายที่เตาสือเอ้อร์จะอยู่ในสถานที่เล็
ในการแข่งขันชิงเงินรางวัล ผู้ใดที่มีความแข็งแกร่งก็สามารถขึ้นเวทีได้ แต่ที่ยังทำให้เตาสือเอ้อร์ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่แบบนี้ แสดงว่าอีกฝ่ายมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่เตาสือเอ้อร์ไม่สามารถรับมือได้ จุดนี้หานซานเฉียนสามารถเดาได้โดยไม่ต้องถามสำหรับคนทั่วไป พลังของเตาสือเอ้อร์นั้นถือว่าทรงพลังมากแล้ว หากอีกฝ่ายสามารถหาคนทรงพลังมากกว่าเตาสือเอ้อร์มาได้ แสดงว่ามีต้องมีแบล็คที่ไม่ธรรมดา"ไปสนามมวยชิงหลงกัน" หานซานเฉียนพูด เดิมทีที่เขามาสนามมวยวันนี้เพราะอยากประลองกับเตาสือเอ้อร์เพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งอีกครั้ง ตอนนี้เขามีคู่ต่อสู้ที่ดีกว่า ก็ไม่จำเป็นต้องใช้เตาสือเอ้อร์เป็นเป้าแล้ว"พี่ซานเฉียน อีกฝ่ายแข็งแกร่งมากจริง ๆ นะครับ ถึงเราจะไปที่นั่นก็ไม่ช่วยอะไร" เตาสือเอ้อร์กล่าวหานซานเฉียนยิ้มเบา ๆ และพูดว่า "ยังไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง"เตาสือเอ้อร์ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม เข้าใจผิดคิดว่าหานซานเฉียนต้องการให้เขาไปกู้หน้าคืน ดังนั้นเขาจึงต้องกัดฟันพูดว่า "พี่ซานเฉียน ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด"หานซานเฉียนยิ้มและไม่พูดอะไร เขากำลังมองหาโอกาสที่จะทดสอบตัวเอง แล้วจะปล่อยให้โอกาสนี้ไปตกที่เตาสือเอ้อ
หลังจากที่การแข่งขันจบลง จู่ ๆ สปอตไลต์ก็ส่องไปที่เตาสือเอ้อร์ ขณะที่ผู้ชมและเตาสือเอ้อร์ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากลำโพง"สนามมวยชิงหลง ยินดีต้อนรับเตาสือเอ้อร์อย่างอบอุ่น ทุกคนปรบมือ"สำหรับผู้คนที่คุ้นเคยกับสนามมวยใต้ดินแทบจะไม่มีใครไม่รู้จักเตาสือเอ้อร์ เพราะเขาเคยเป็นแชมป์มวยใต้ดินของหยุนเฉิงที่มีแนวทางชนะที่น่าทึ่ง และผู้ชมส่วนใหญ่เป็นขาประจำของสนามมวยใต้ดินจึงพุ่งความสนใจไปที่เตาสือเอ้อร์ในทันทีขณะนั้นเอง เสียงของโจวหยางฝูก็ดังออกมาจากลำโพงอีกครั้ง "หัวหน้าเตา วันนี้คุณมาที่นี่คงไม่ใช่เพื่อชมความสนุกหรอกใช่มั้ย ถ้าคุณอยากเข้าร่วมการแข่งขันชิงรางวัล ผมสามารถให้รางวัลคุณได้ เลื่อนแมตชิงแชมป์ให้เร็วขึ้น เพื่อสร้างความสนุกสนานกับผู้ชม คุณคิดว่ายังไง?”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ผู้ชมทั้งหมดก็เริ่มโห่ร้องตะโกนเรียกชื่อเตาสือเอ้อร์ ขอให้เขาขึ้นสังเวียน เห็นได้ชัดว่าโจวหยางฝูจงใจต้อนเป็ดเข้าคอกเมื่อเห็นว่าเตาสือเอ้อร์ยังคงไม่แยแส โจวหยางฝูก็พูดต่อ "หัวหน้าเตา คุณเคยเป็นแชมป์มวยใต้ดินที่มีสถิติการชนะสูงสุด ตอนนี้คุณคงไม่ได้กำลังกลัวอยู่หรอกนะ?""ก็ใช่แหละ คุณ
“พี่เตา พี่ซานเฉียนคิดจะทำอะไรน่ะ?” โจวป๋อถามเตาสือเออร์หลังจากที่เห็นหานซานเฉียนออกไปเตาสือเออร์ส่ายหัว เขาไม่เข้าใจว่าหานซานเฉียนต้องการทำอะไร ด้วยสถานะของเขา ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงไปชีวิตเลย ถึงจะไม่มีสนามมวยใต้ดินแล้ว มันก็ไม่มีผลกระทบอะไรกับเขาด้วยซ้ำ แต่ทำไมเขาถึงต้องขึ้นสังเวียนแทนตัวเองด้วย ?“หรือว่าพี่ซานเฉียนมีโอกาสเอาชนะตันฉิงได้?” โจวป๋อเดาเตาสือเออร์ปฏิเสธความเป็นไปได้นี้อย่างไม่ลังเล และพูดว่า "ฉันเพิ่งจะประลองฝีมือกับพี่ซานเฉียนเมื่อไม่กี่เดือนก่อน แม้ว่าเขาจะพัฒนาขึ้นบ้าง แต่ก็ไม่ได้พัฒนาจนน่าตกใจอะไร ฉันเคยเห็นการเคลื่อนไหวของตันฉิง ความแข็งแกร่งของพี่ซานเฉียนเทียบกับเขาไม่ได้เลย"ตอนนั้นเอง หานซานเฉียนก็ก้าวขึ้นไปบนสังเวียนแล้ว และทุกคนต่างก็รู้สึกงุนงงกับการปรากฏตัวของเขาโจวหยางฝูประกาศสงครามกับเตาสือเออร์ แล้วเขาขึ้นมาบนสังเวียนทำไม?“หมอนี่กำลังจะทำอะไร? คงไม่ได้อยากจะท้าทายตันฉิงหรอกนะ?”"จะเล่นตลกหรือไง ร่างเล็ก ๆ แบบนั้นจะกล้าท้าทายตันฉิงได้ยังไง?"“ในความคิดของฉัน คงเป็นเพราะว่าเตาสือเออร์ไม่กล้าขึ้นสังเวียน ถึงได้ส่งเขาขึ้นมาตายแทนน่ะสิ”ผู้ชมจากทั่ว
นายอยากตายยังไง!ห้าคำง่าย ๆ แต่ทำให้อุณหภูมิของบรรยากาศสูงขึ้นอีกครั้งผู้ชมทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกันมากแต่เมื่อตันฉิงยกมือขึ้นมา ทั้งสนามมวยก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง เห็นได้เลยว่าการควบคุมของตันฉิงนั้นแข็งแกร่งเพียงใด"ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเชียร์นายเลยนะ ขึ้นชกแทนสือเออร์ นายคิดถึงผลที่ตามมาดีแล้วหรือยัง?" หลังจากตันฉิงพูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่เตาสือเออร์บนอัฒจันทร์ และพูดต่อว่า "นายมีตำแหน่งเป็นถึงแชมป์มวยใต้ดิน แต่กลับทำตัวเป็นเต่าหดหัวในกระดอง ทำไม กลัวตายหรือไง?”“ฉันออกหน้าก็พอแล้ว” หานซานเฉียนกล่าวตันฉิงหัวเราะเสียงดัง และผู้ชมบนอัฒจันทร์ก็หัวเราะราวกับว่าพวกเขาได้ยินเรื่องตลก "ผู้ชายคนนี้บ้ามากจริง ๆ เขาไม่สนใจตันฉิงเลยสักนิด"“กล้าพูดกับตันฉิงแบบนั้น ตันฉิงไม่ปล่อยเขาไปแน่ ยังไงผู้ชายคนนี้ก็ต้องตาย”“ไม่รู้ว่าเขาจะตายด้วยน้ำมือของตันฉิงยังไง ด้วยวิธีการของตันฉิง เขาจะถูกทรมานจนตายแน่ ๆ”หลังจากที่ตันฉิงหัวเราะจนพอใจแล้ว เขาก็พูดกับหานซานเฉียนว่า "เศษขยะอย่างนาย ถึงฉันจะยอมให้นายต่อยฉันสักสิบที นายก็เอาชนะฉันไม่ได้อยู่ดี"หานซานเฉียนยกยิ้มมุมปาก เขาอาจไม่สามา
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตา และหลายคนก็ยังคงตกอยู่ในภวังค์เห็นเพียงตันฉิงที่ถูกต่อยลอยออกไปค่อย ๆ ยืนขึ้นอย่างไม่มั่นคง ก่อนจะกระอักเลือดออกมาราวกับน้ำพุ และล้มลงกับพื้นอีกครั้งอย่างไร้เรี่ยวแรงมีเพียงเสียงหายใจในสนามมวยอันเงียบสงบบนอัฒจันทร์ส่วนตัว โจวหยางฝูที่เพิ่งตื่นจากภวังค์กระโดดขึ้นจากโซฟา เดินไปที่กระจกกั้น และมองไปที่เวทีอย่างไม่เชื่อสายตาผู้ชายคนนี้…เขาสามารถน็อกตันฉิงด้วยหมัดเดียวได้อย่างไร!ความแข็งแกร่งอย่างตันฉิง เขาจะโดนน็อกได้อย่างไรไอ้หมอนั่นมันก็แค่ไก่อ่อนไม่ใช่หรือไงโจวหยางฝูเกาหัวล้านของตัวเองด้วยความตื่นตระหนก สนามมวยชิงหลงเฟื่องฟูได้เพราะตันฉิง แต่ตอนนี้ตันฉิงได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างเห็นได้ชัด หากไม่มีตันฉิง ชื่อเสียงของสนามมวยชิงหลงก็จะถูกทำลายลง!หลังจากความเงียบก็เกิดโกลาหลขึ้นบนเวทีมวย ทุกคนมองไปที่หานซานเฉียนด้วยสายตาไม่เชื่อ ทุกคนต่างก็สงสัยว่าตัวเองกำลังเห็นภาพหลอน ตันฉิงจะบินออกมาจากสังเวียนได้อย่างไร?คนที่ตายน่าจะเป็นเขาไม่ใช่เหรอ?"เกิดอะไรขึ้น! เขาน็อกตันฉิงได้ด้วยหมัดเดียวจริง ๆ เหรอ""พระเจ้า ฉันคงไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม ผู้ชายคน