บทที่ 903

ในช่วงที่หานเฟิงหยุดพูด ตี้หยางไม่ได้ตอบอะไร แต่เลือกที่จะฟังอย่างเงียบ ๆ

“ทางแรก ช่วยพี่สาวของผมต่อไป แต่หลังจากที่ผมได้เป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว คุณก็อย่าได้คิดว่าจะได้พักผ่อนในยามแก่ยามเฒ่าในตระกูลหาน”

“ทางที่สอง มาช่วยผมซะ แล้วผมจะรับประกันว่าคุณจะอยู่ไร้กังวลในวัยชรา”

ตี้หยางก้มหัว ในใจเขาชอบหานเหยียนมากกว่า เพราะทุกคนในตระกูลหานรู้ดีว่าหานเหยียนมีความสามารถมากกว่าหานเฟิง

แต่ตี้หยางก็รู้ดีเช่นกันว่า เมื่อใดก็ตามที่หานเฟิงต้องการสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล เขาก็จะมีข้อได้เปรียบตั้งแต่กำเนิดที่หานเหยียนไม่สามารถเทียบได้

หานเหยียนต้องใช้ความพยายามเป็นร้อยเท่าหากต้องการสืบทอดตำแหน่งผู้นำ แต่เขาใช้ความพยายามเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น

เมื่อมองจากจุดนี้ อัตราการชนะของหานเฟิงนั้นสูงกว่ามาก

"ผมจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณไม่ได้แค่จะเล่น ๆ" ตี้หยางถาม

หานเฟิงไม่แปลกใจกับคำถามนี้ คนส่วนใหญ่ในตระกูลหานอาจคิดเช่นนั้น แต่ตอนนี้เขาคิดดีแล้ว และรู้ว่าตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวมีความสำคัญเพียงใด และที่หานเหยียนตามใจเขามานานหลายปีก็ไม่ใช่เพราะหวังดีต่อเขาจริง ๆ เธอก็แค่ไม่ต้องการให้เขาเป็นภัยคุกคามในการสืบ