Share
บทที่ 909
Related chapter
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 910
“หยิงเซี่ย คืนนี้ลูกก็จะไม่กลับบ้านเหรอ?” เจี่ยงหลานถามซูหยิงเซี่ยที่อยู่ปลายสายกำลังกินอาหารเย็นกับเฉินหลินเหยาอยู่ และเธอก็ตั้งใจว่าคืนนี้จะไปนอนค้างที่บ้านของเฉินหลินเหยา"แม่คะ แม่โทรหาลูกมีอะไรรึเปล่าคะ?" ซูหยิงเซี่ยถาม“มีสิ มันเป็นเรื่องร้ายแรงมากด้วย ลูกรีบกลับมาที่บ้านเดี๋ยวนี้เลย”เจี่ยงหลานกล่าว“ได้ค่ะ หลังจากินข้าวเสร็จแล้วลูกจะรีบกลับไป”หลังจากวางสายเฉินหลินก็ถามซูหยิงเซี่ย "มีอะไรเหรอ?""แม่ของฉันบอกว่ามีเรื่องร้ายแรง แต่ฉันเดาว่าเธอคงเอะอะไปเองมากกว่า" ซูหยิงเซี่ยส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้"ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณป้า ทำไมถึงได้ต้องการทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหานซานเฉียนนัก?" เฉินหลินเหยาถามด้วยความงงงวย เธอได้ยินซูหยิงเซี่ยบ่นเรื่องนี้บ่อย ๆ ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเจี่ยงหลานทำอะไรบ้าง และนั่นก็ทำให้เธอรู้สึกไม่เข้าใจเอาซะเลยในอดีตตอนที่หานซานเฉียนยังเป็นคนกระจอกอยู่ เจี่ยงหลานยุยงความขัดแย้งก็แล้วไป แต่ตอนนี้เธอไม่เข้าใจเหรอว่าที่ตระกูลมีทุกอย่างในวันนี้ได้ก็เพราะหานซานเฉียน?ถ้าไม่ใช่เพราะหานซานเฉียน เธอจะได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ใจกลางภูเขาได้อย่างไร และเธอจะม
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 911
"หยิงเซี่ยลูกตาบอดหรือเปล่า หลักฐานอยู่ตรงหน้าขนาดนี้ ลูกยังจะปกป้องมันอีกเหรอ?" เจี่ยงหลานพูดด้วยความโกรธ เธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าซูหยิงเซี่ยถูกวางยาพิษชนิดใด ทำไมถึงได้มั่นคงกับหานซานเฉียนนัก เธอไม่รู้เลยเหรอว่าหานซานเฉียนจะนำวิกฤตอะไรมาสู่ตระกูลซูบ้าง?และตอนนี้ความจริงที่ว่าเขานอกใจ ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ซูหยิงเซี่ยตัดขาดกับเขาได้อีกเหรอ? "นั่นคืออีหยุน อีหยุนเป็นเพื่อนสนิทของลูก เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมีความสัมพันธ์กับซานเฉียน" ซูหยิงเซี่ยกล่าวเมื่อได้ยินคำว่าอีหยุน เจี่ยงหลานก็ผงะทันที เธอเคยเห็นผู้หญิงในรูปมากกว่าหนึ่งครั้ง จะเป็นฉี๋อีหยุนได้อย่างไร"ดวงตาของลูกฝ้าฟางตั้งแต่เมื่อไหร่กัน หน้าตาของอีหยุนธรรมดาจะตายไป เธอจะเป็นคนในรูปนี้ได้ยังไง" เจี่ยงหลานกล่าวฉี๋อีหยุนที่สวมแว่นตานั้นธรรมดาจริง แต่ซูหยิงเซี่ยรู้ดีว่าฉี๋อีหยุนมีรูปลักษณ์อย่างไรหลังจากถอดแว่นตา เธอไม่มีทางจำผิดแน่"แม่คะ นี่คืออีหยุนจริง ๆ พวกเขาอาจจะแค่ไปทานข้าวด้วยกันเฉย ๆ ก็ได้" ซูหยิงเซี่ยกล่าวเจี่ยงหลานกัดฟัน นี่เป็นโอกาสที่จะจู่โจมหานซานเฉียนได้ เป็นฉี๋อีหยุนแล้วอย่างไร ทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์กันไม่ไ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 912
เป็นไปได้ไง!คนไร้ประโยชน์อย่างเขาไปเอาความกล้ามาจากที่ไหน หากหย่าแล้วเขาจะไม่เหลืออะไรเลยเจี่ยงหลานรอจนถึงตีสอง ซูกั๋วเย่าก็ยังไม่กลับมา แต่เธอก็คิดว่าอย่างไรซะซูกั๋วเย่าก็ต้องขอความเมตตาแน่นอน แต่คราวนี้อาจใช้เวลานานกว่าเดิมเท่านั้นเอง"อยากให้ฉันกลัวงั้นเหรอ? ซูกั๋วเย่า คนไร้ประโยชน์อย่างคุณไม่มีสิทธิ์" หลังจากพูดกับตัวเอง เจี่ยงหลานก็นอนหลับไป เธอแน่ใจมากว่าพรุ่งนี้เช้าพอเธอลืมตาขึ้นมา ซูกั๋วเย่าจะต้องรีบเอาอาหารเช้ามาให้เพื่อขอโทษเธออย่างแน่นอนซูกั๋วเย่าอยู่ในห้องเก็บของ หัวใจของเขายังคงมั่นคงไม่หวั่นไหว เขาไม่กลัวคำว่าหย่าอีกต่อไป แต่กลับรู้สึกโล่งใจเสียมากกว่า ดูเหมือนว่าการหย่าเท่านั้นที่จะทำให้เขาค้นพบการใช้ชีวิตอีกครั้งแม้ว่าเขาจะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถเอาศักดิ์ศรีลูกผู้ชายกลับมาได้คราวนี้ซูกั๋วเย่าเป็นผู้ชายยืนยัดและสง่างาม!เช้าวันรุ่งขึ้น เจี่ยงหลานตื่นขึ้นมาไม่เห็นอาหารเช้า แถมยังไม่เห็นซูกั๋วเย่า เธอรู้สึกโกรธมากจึงรีบวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่น เมื่อเห็นซูกั๋วเย่ากำลังกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร เจี่ยงหลานก็ตะโกนขึ้นมาทันที "ซูกั๋วเย่า คุณไม่เอา
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 913
ท่าทีของซูกั๋วเย่าแตกต่างจากปกติ แต่เจี่ยงหลานยังคงทำสีหน้าเย้ยหยัน จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่คิดว่าซูกั๋วเย่าจะกล้าหย่ากับเธอจริง ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ซูกั๋วเย่าเป็นแค่คนกระจอกที่ไม่เคยตีและไม่เคยเถียงกลับเจี่ยงหลาน แล้วจู่ ๆ เขาจะแข็งข้อขึ้นมาได้อย่างไร"ซูกั๋วเย่า วันนี้ไม่ว่าคุณจะอ้อนวอนฉันยังไง ฉันก็จะไม่มีวันยกโทษให้คุณแน่" เจี่ยงหลานพูดอย่างเย็นชาหลังอาหารเช้า ซูกั๋วเย่ารออยู่ที่ประตู พอเจี่ยงหลานเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเธอก็เดินไปที่ประตูด้วยท่าทางมั่นใจและพูดว่า "ไปสิ คุณคิดว่าฉันจะกลัวคุณรึไง?"ซูกั๋วเย่าขับรถไปจนถึงสำนักงานกิจการพลเรือน ตลอดเส้นทางเจี่ยงหลานก็พูดเสียดสีและเยาะเย้ยซูกั๋วเย่ามากมาย เพราะในใจของเธอยังคงคิดว่าซูกั๋วเย่าไม่มีทางกล้าหย่ากับเธอแน่นอนแม้ว่าเขาจะแสดงได้จนถึงวินาทีสุดท้าย แต่เจี่ยงหลานก็เชื่อว่าในที่สุดเขาต้องขอความเมตตาจากเธออยู่ดี หลังจากมาถึงสำนักงานกิจการพลเรือนก็เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นต่อหน้าซูกั๋วเย่า มีคนรอหย่าร้างมากกว่าคนรอจดทะเบียนสมรสเสียอีก "ดูเหมือนว่ากระแสการหย่ากำลังเป็นที่นิยมในตอนนี้นะ ไม่คิดเลยว่าอายุปูนนี้แล้วฉันยังตามกระ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 914
หลังจากพูดจบ ซู่กั๋วเย่าก็ผลักเจียงหลานออกจากบ้าน ในตอนนี้ ที่สุดซูกั๋วเย่าก็รู้สึกว่าเขาได้เป็นผู้ชาย จริง ๆ สักที“ซูกั๋วเย่า ฉันจะทำให้คุณเสียใจ และจะทำให้คุณได้รู้ถึงผลที่ตามมาของการทำกับฉันแบบนี้ ฉันจะทำให้คุณตายพร้อมกับไอ้ขยะนั่นหานซานเชียนนั่น!” เสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งของเจี่ยงหลานดังมาจากประตู แต่ซูกั๋วเย่าไม่สะทกสะท้านสักนิด เขารู้ดีว่าอย่างไรเจี่ยงหลานก็ต้องไม่พอใจ และจะต้องหาทางแก้แค้นเขาทุกวิถีทาง แต่แล้วอย่างไรล่ะ? หากต้องให้เขายอมใช้ชีวิตร่วมกับผู้หญิงคนนี้ต่อไปให้เขาตายเสียยังดีกว่า“เหอถิง เทน้ำเย็นให้ฉันแก้วนึง” ซูกั๋วเย่ากลับมาที่ห้องนั่งเล่นแล้วพูดขึ้นเหอถิงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลซู และไม่ถามและไม่ออกความเห็นอะไรมาจนถึงตอนนี้ในสายตาของเหอถิง ไม่ช้าก็เร็วเจี่ยงหลานจะต้องจุดไฟเผาตัวเอง แม้ว่าเวลาจะมาถึงเร็วกว่าที่เธอคิด แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอประหลาดใจ ผู้หญิงที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อรนหาความตายจะจบลงด้วยดีได้อย่างไร?"คุณจะแจ้งหยิงเซี่ยไหมคะ?" หลังจากเดินถือน้ำไปให้ซูกั๋วเย่า เหอถิงก็ถามขึ้น"เดี๋ยวฉันจะไปบริษัทของเธอสักหน่อย ป้องกันไม่ให้เ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 915
หาคนไปฆ่าหานซานเฉียนอย่างงั้นเหรอ!สำหรับซูหยิงเซี่ยคำพูดเหล่านี้เป็นเหมือนสายฟ้าฟาดแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเจี่ยงหลานไม่ต้องการให้หานซานเฉียนกลับมาที่ตระกูลซู แต่เธอไม่คิดเลยว่าเจี่ยงหลานจะมีเจตนาร้ายเช่นนี้!“พ่อคะ ทุกอย่างที่พ่อพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ?” ซูหยิงเซี่ยถามซู่กัวเหยาด้วยใบหน้าเย็นชา"เป็นความจริงแน่นอน ทุกสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับหานซานเฉียน เธอเป็นคนอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง พ่อไล่เธอออกไปเพราะเห็นแก่ความสงบสุขของตระกูลซู" ซูกั๋วเย่ากล่าว ตอนนี้คนที่สามารถตัดสินใจเรื่องในตระกูลซูได้คือซูหยิงเซี่ย ดังนั้นที่เขาขับไล่เจี่ยงหลานออกไปนั้นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น เว้นแต่ซูหยิงเซี่ยจะเห็นด้วยกับเขาเธอเป็นเจ้าบ้าน และเธอต้องไปลงความเห็นกับฝ่ายทรัพย์สิน เจี่ยงหลานถึงจะไม่มีสิทธิ์เข้ามาในโครงการคฤหาสน์เขาหยุนติงอีก"พ่อคงไม่ได้โกหกหนูเพียงเพราะใส่ร้ายแม่หรอกใช่ไหมคะ" ซูหยิงเซี่ยถามซูกั๋วเย่า ทั้งสองคนหย่าร้างกันแล้ว แต่เธอคือผู้ตัดสินใจได้ว่าใครมีสิทธิ์อยู่ในคฤหาสน์ใจกลางภูเขา ซูหยิงเซี่ยจึงคิดว่าซูกั๋วเย่าอาจจงใจใส่ร้ายเจี่ยงหลานเพราะเรื่องนี้“สิ่งที่พ่อพูดคือเรื่องจริงทั้งหมด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 916
เฉินหลิงเหยาหัวเราะและพูดว่า "พวกเธอคงไม่ได้ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์วันเกิดฉันใช่ไหม อีกตั้งสามวันกว่าจะถึงวันเกิดฉันนี่นา""คนที่ฉลาดเกินไปมักจะไม่ได้เซอร์ไพรส์" ฉี๋อีหยุนกล่าวเฉินหลิงเหยาพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่าและพูดว่า "ใช่ ใช่ ฉันห้ามฉลาดเกินไป ฉันจะออกไปทำงานต่อแล้ว พวกเธอค่อย ๆ คุยกัน"ฉี๋อีหยุนเดินไปที่โต๊ะทำงานของซูหยิงเซี่ยและนั่งลงซูหยิงเซี่ยลดศีรษะลง ไม่กล้ามองตาของฉี๋อีหยุน หรืออีกอย่างคือ เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่ฉี๋อีหยุนกำลังจะพูดต่อไปนี้"ฉันวางแผนที่จะเป็นพรีเซนเตอร์ให้บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว และช่วยบริษัทสร้างภาพลักษณ์ของแบรนด์ที่แข็งแกร่งขึ้นในหยุนเฉิง" ฉี๋อีหยุนกล่าวซูหยิงเซี่ยกัดฟันและพูดว่า "เมื่อวานนี้เธอกับหานซานเฉียนทานอาหารเย็นด้วยกันเหรอ?"ฉี๋อีหยุนชำเลืองมอง เธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร แถมท่าทางของเธอก็ดูเหมือนต้องการหลบหนีจากบางสิ่ง"เธอคงไม่คิดว่าฉันมีความสัมพันธ์อะไรกับเขาหรอกใช่ไหม?" ฉี๋อีหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าเธออยากจะบอกซูหยิงเซี่ยว่าเธออาศัยอยู่กับหานซานเฉียน แต่ฉี๋อีหยุนรู้ว่าถ้าเธอทำแบบนั้นจริง ๆ หานซานเฉียนจะต้องไล่เธอออกจากบ้านใน
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 917
เมื่อฉี๋อีหยุนบอกซูหยิงเซี่ยเกี่ยวกับภูมิหลังและปัญหาที่เธอรวมไปถึงความร่วมมือระหว่างเธอกับหานซานเฉียน ซูหยิงเซี่ยก็แทบจะจิตหลุดใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ สายตาล่องลอย จิตวิญญาณโบยบินออกไปข้างนอก นานกว่าจะกลับคืนสู่ร่าง ในสายตาของซูหยิงเซี่ย เธอนึกว่าฉี๋อีหยุนเป็นเด็กจากครอบครัวที่ยากจน ต้องทนทุกข์ทรมานมากตั้งแต่เด็ก และรู้สึกด้อยค่าจนไม่กล้าใช้ความสวยของตัวเองไปเผชิญกับโลกภายนอกแต่ตอนนี้ ซูหยิงเซี่ยรู้แล้วว่าความคิดของเธอนั้นโง่เง่าแค่ไหน ครอบครัวของฉี๋อีหยุนนั้นยิ่งใหญ่กว่าตระกูลซูเสียอีก ไม่ว่าจะเป็นอิทธิพลในพื้นที่จีนของสหรัฐอเมริกา หรือสินทรัพย์ทางการเงิน ครอบครัวของซูหยิงเซี่ยก็เทียบไม่ได้เลยทันใดนั้นใบหน้าของซูหยิงเซี่ยก็แดงราวกับลูกแอปเปิ้ล เธอเคยแอบเปลี่ยนยาสีฟันและแชมพูให้ฉี๋อีหยุน เพราะกลัวว่าถ้ามันหมดแล้วเธอจะไม่กล้าบอกจนกระทั่งวันนี้เองซูหยิงเซี่ยถึงได้รู้ว่าการประหยัด เพื่อแอบซื้อของใช้ไปเปลี่ยนให้ฉี๋อีหยุนมันเป็นเรื่องที่โง่เขลามาก เธอไม่ต้องการการดูแลในด้านนี้เลยด้วยซ้ำ! เธอต่างห่างที่เป็นเจ๊ตัวจริง แถมยังหลบซ่อนมาตลอด"อีหยุน ครอบครัวของเธอร่ำรวยสุด
Latest chapter
