Share

บทที่ 689

“สวะอย่างแกจะไปมีกำลังได้ยังไง นายน้อยเฟิง คุณขี้เล่นจริง ๆ เลยนะคะ” หานชิงปิดปากและหัวเราะเบา ๆ

หานเฟิงพยักหน้าและพูดว่า “ถูกต้อง ฉันจะถามคำถามโง่ ๆ แบบนี้ได้ยังไงล่ะ”

“หานซานเฉียน นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะให้นาย ฉันหวังว่านายจะคิดได้ ไม่อย่างนั้น นายจะไม่มีทางรอด” หานเหยียนกล่าว เธอไม่ได้มาที่หยุนเฉิงเพื่อฆ่าหานซานเฉียน สำหรับหานเหยียนแล้ว การเล่นกับสวะให้ตายก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกถึงความสำเร็จ การรีบจัดการเรื่องให้เสร็จ และออกจากจีนเป็นความต้องการของหานเหยียน

แต่ถ้าหานซานเฉียนยืนยันที่จะแข็งกร้าว หานเหยียนก็ไม่รังเกียจที่จะสอนบทเรียนนองเลือดให้

เมื่อเห็นทั้งสามออกจากสำนักงาน หานซานเฉียนก็ต่อยโต๊ะทันที

โต๊ะไม้เนื้อแข็งสั่นสะเทือน เนื่องจากแรงมหาศาล และมีรอยแตกปรากฏขึ้นบนผิวโต๊ะ

จงเหลียงตกใจมาก เขาไปเลือกซื้อโต๊ะทำงานตัวนี้ด้วยตัวเอง จู่ ๆ ก็ถูกนายน้อยต่อยแรงขนาดนี้!

“นายน้อย พวกเขาน่าเคียดแค้นจริง ๆ เราต้องจัดการกับพวกเขาด้วยวิธีอื่นไหมครับ?” จงเหลียงพูดพร้อมกัดฟัน

หายซานเฉียนรู้ว่าจงเหลียงหมายถึงอะไร แม้แต่ฉี๋อีหยุนก็ยังมีผู้มีฝีมืออย่างตงฮ้าวอยู่ข้าง ๆ ดังนั้นเป็นไปได
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status