บทที่ 529

เมื่อม่อหยางเห็นเจียงไห่ เขาก็จงใจลุกขึ้นและจัดเสื้อผ้าของเขา พร้อมกับกล่าวด้วยท่าทางขอโทษว่า “ประธานเจียง ผมต้องขอโทษจริง ๆ กับการเจอกันครั้งแรกของเรา แต่ผมกลับแต่งตัวไม่สุภาพ”

“พี่ใหญ่ม่อ อย่าพูดอย่างนี้เลยครับ เจียงไห่ก็เป็นแค่คนธรรมดาคนนึงเท่านั้น จะต้องให้พี่ใหญ่แต่งตัวสุภาพมาได้ยังไงกัน?” เจียงไห่กล่าว

“ในเมื่อนายรู้ตัวว่า ตัวเองเป็นแค่คนธรรมดา แล้วยังกล้าจะรนหาที่ตายอีกเหรอไง?” ม่อหยางกล่าวอย่างดูถูก

ที่เจียงไห่แสดงตัวว่าเป็นบุคคลธรรมดานั้นเป็นการแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนของเขา แต่เขานึกไม่ถึงเลยว่าม่อหยางจะพูดแบบนี้ แสดงว่าเขานั้นไม่ได้รับความสนใจจากม่อหยางเลยสักนิด

เจียงไห่กัดฟันกรอดอย่างโกรธเคือง และพูดว่า “พี่ใหญ่ม่อ คุณหมายความว่าอะไร ผมก็ถือเป็นบุคคลมีชื่อเสียงที่โด่งดังคนหนึ่งในหยุนเฉิงเหมือนกัน หากคุณเจตนาจะมาจ้องจับผิดรวมถึงหาเรื่องผม เจียงไห่คนนี้ก็ใช่ว่าจะมาหาเรื่องกันได้ง่าย ๆ”

“ที่ฉันมาหานายวันนี้ก็เพื่อจะส่งข่าวให้นายเรื่องหนึ่ง และถือว่าเป็นการช่วยตระกูลเจียงของนายด้วย ส่วนนายจะโด่งดังแค่ไหน มันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน” ม่อหยางกล่าว

“เฮอะ” เจียงไห่พ่นลมอย่างเย็นชา แ