บทที่ 513

บรรดาญาติ ๆ ตระกูลซูหลายคนพูดเตือนซูหยิงเซี่ยด้วยความหวังดี

ซูหยิงเซี่ยยิ้มอย่างเยือกเย็น ถ้าไม่มีหานซานเฉียนคงไม่มีบริษัทตระกูลซูไปตั้งนานแล้ว เพียงแต่เรื่องราวเหล่านี้หานซานเฉียนไม่เอาออกมาพูดเท่านั้น แต่คนพวกนี้กลับอยากให้หานซานเฉียนคุกเข่าขอโทษเพื่อความมั่นคงของบริษัท

เธอรู้ว่าคนพวกนี้ไม่ได้เป็นห่วงบริษัทจริง พวกเขาเพียงแค่ห่วงชีวิตของตัวเองหลังจากบริษัทพังทลายลงมากกว่า พวกเขากลัวว่าจะตกงาน และการให้หานซานเฉียนออกมาคุกเข่าขอโทษ พวกเขาก็ไม่ได้เสียหายอะไร ดังนั้นจึงรู้สึกว่าเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับพวกเขา

“ในเมื่อฉันเป็นคนตัดสินใจเรื่องของบริษัท พวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาชี้นิ้วสั่งฉัน ฉันจะไม่ให้หานซานเฉียนออกมาคุกเข่าขอโทษเด็ดขาด” ซูหยิงเซี่ยพูด

“เธอ...”

“หยิงเซี่ย หรือว่าเธออยากเห็นบริษัทล้มละลายงั้นเหรอ?”

“เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่าเธอเป็นคนฉลาด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะคิดผิดไป เธอก็แค่คนโง่เขลาคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอะไร”

บรรดาญาติ ๆ ในตระกูลซูต่างกันพูดกับซูหยิงเซี่ยด้วยความโกรธ

ซูอี้หานที่กำลังมองดูสถานการณ์อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดแสดงความคิดเห็นอะไร แต่ภายในใจเ