บทที่ 510

ความยโสโอหังและอวดดีของชายชราทำให้บรรดาพนักงานหลายคนในบริษัทรู้สึกขุ่นเคือง แต่พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะแค่มองก็รู้ว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน พนักงานบริษัทเป็นแค่คนธรรมดา ใครจะกล้าไปล่วงเกินพวกเขาล่ะ?

จงชิว ผู้ช่วยของซูหยิงเซี่ยเห็นว่าไม่มีใครในตระกูลซูยินดีออกมาพูด เธอจึงต้องก้าวออกมา

“ช่วงนี้ประธานซูไม่ได้อยู่ในเมืองหยุนเฉิงค่ะ ถ้าพวกคุณมีธุระกับเธอ พวกคุณรอให้เธอกลับมาก่อนไม่ได้เหรอคะ?” จงชิวกล่าว

“ไม่ได้อยู่ในเมืองหยุนเฉิง? ผมคิดว่าเธอจงใจหลบซ่อน เธอจะไม่อยู่ที่นี่ได้ยังไง คุณเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับผม?” ชายชรามองจงชิวอย่างเหยียดหยาม

จงชิวไม่ใช่คนใหญ่โตในบริษัท และไม่มีอำนาจพูดอะไรในบริษัท แต่ตอนนี้บรรดาญาติของตระกูลซูต่างก็ไม่มีใครออกมาพูดอะไร เธอจึงไม่มีทางเลือก เธอจะปล่อยให้ทุกคนไม่ได้เข้าทำงานไม่ได้ บริษัทต้องมีการจัดการกับเรื่องนี้

“ฉันเป็นผู้ช่วยของประธานซูค่ะ” จงชิวกล่าว

ชายชราหัวเราะเยาะขึ้นมา เป็นแค่ผู้ช่วยเท่านั้น กล้าดีอย่างไรมาคุยกับเขา

“คุณเป็นแค่ผู้ช่วยตัวเล็ก ๆ ผมแนะนำให้คุณเลิกพูดมากจะดีกว่า ถ้าไม่ติดต่อซูหยิงเซี่ยก็ไปหางานใหม่เถอะ” ชายชร