บทที่ 355

คังหลิงติดต่อเจรจากับคนในพื้นที่สีเทาอยู่เบ่อย ๆ ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าม่อหยางเป็นคนโหดเหี้ยมแค่ไหน เมืองหยุนเฉิงในเวลานี้ ถ้าเขาบอกอย่างนี้ จะมีใครกล้าแย้งเป็นอย่างอื่นได้

“พี่ใหญ่ม่อ พี่...พี่มาได้ยังไงครับ!” คังหลิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นตระหนก ม่อหยางออกหน้าด้วยตัวเอง แถมยังพาคนมาเป็นจำนวนมากขนาดนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมาพูดคุยเรื่อยเปื่อยกับเขาแน่นอน

“อัดสักยกก่อนค่อยว่ากัน” ม่อหยางพูดอย่างเฉยเมย แม้ว่าหานซานเฉียนจะไม่ได้สั่งอะไรเป็นพิเศษ แต่จากน้ำเสียงของเขา ม่อหยางสัมผัสได้ถึงความโกรธ คนต่ำต้อยแบบนี้กล้าทำให้หานซานเฉียนไม่พอใจ เท่ากับรนหาที่ตายชัด ๆ

หลังจากคังหลิงถูกหลายคนรุมอัดจนต้องกุมหัวร้องขอชีวิต หน้าของเขาบวมปูดขึ้นอย่างรวดเร็ว และเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไปทำอะไรให้ม่อหยางรู้สึกขุ่นเคือง

“พี่ใหญ่ม่อครับ ระหว่างเรามีเรื่องอะไรเข้าใจผิดกันหรือเปล่าครับ ผมไม่ได้ทำอะไรให้พี่เดือดร้อนเลยนะครับ” ชายรูปร่างกำยำอย่างคังหลิงร่ำไห้ร้องทุกข์กับม่อหยาง

“จะเข้าใจผิดหรือเปล่าฉันไม่รู้ แต่นายไปทำให้ใครขุ่นเคืองน่าจะรู้อยู่แก่ใจดี” ม่อหยางกล่าว

ทำให้ใครขุ่นเคืองอย่างงั้นเหรอ?

ในช่วงนี