LOGINShare
บทที่ 1374
Related chapters
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1375
ผู้คุ้มกัน？ผู้ตาย！สีหน้าเฉินเหยียนหรันเปลี่ยนไปหลังจากได้ยินสิ่งนี้ และเธอก็พูดขึ้นว่า "ข้าไม่เข้าใจว่าเจ้าหมายถึงอะไร"มุมปากของหานซานเฉียนโค้งงอในลักษณะแปลก ๆ และเขาก็ยิ้มโดยไม่พูดอะไรการแสดงออกเช่นนี้ทำให้เฉินเหยียนหรันรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้น และเธอก็หันหลังจากไปอย่างรวดเร็วสายตาของหานซานเฉียนดูเหมือนจะมองทะลุเธอ ความรู้สึกนี้ทำให้เฉินเหยียนหรันรู้สึกไม่สบายใจ ในความเห็นของเฉินเหยียนหรัน เธอควรจะเป็นฝ่ายเล่นงานหานซานเฉียน แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกว่าหานซานเฉียนดูเหมือนจะมองเรื่องทุกอย่างออกหมดมานานแล้ว แต่แค่ไม่ขัดขืนเท่านั้นเพราะเหตุใดกัน?หรือว่าเขาจะเดาไว้แล้วว่าเขาต้องตายในงานล่าอสูรอย่างนั้นหรือ?แต่ในเมื่อเดาได้แล้ว เหตุใดถึงไม่หนีไปล่ะ?“เหยียนหรัน เป็นอะไรไป?” เฉินเถี่ยซินถามขึ้น เมื่อเขาเห็นว่าสีหน้าของเฉินเหยียนหรันผิดปกติไปเฉินเหยียนหรันส่ายหัว เธอไม่แน่ใจว่าความรู้สึกของเธอเมื่อกี้นี้ถูกต้องหรือไม่ ในใจมีมีลางสังหรณ์แปลก ๆ ที่อธิบายไม่ได้ แต่คนไร้ค่าอย่างหานซานเฉียนจะทำให้เธอรู้สึกอันตรายได้อย่างไร“ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ท่านพี่ พวกเรารีบเตรียมตัวสำหรับงานล่าอสูรกั
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1376
“ท่านพ่ออย่าเพิ่งรีบร้อน ข้ากำลังบอกท่านว่า จริง ๆ แล้วสาเหตุที่ข้าสามารถเลื่อนระดับได้ภายในระยะเวลาอันสั้นนี้เป็นเพราะท่านอาจารย์ของข้าเอง” เมื่อพูดถึงหานซานเฉียน ฮวงเซียวหย่งรู้สึกภาคภูมิใจจากก้นบึ้งของหัวใจอย่างเห็นได้ชัด และความภักดีที่เขามีต่อหานซานเฉียนก็เหนือคำบรรยาย“ท่านอาจารย์?” ฮวงโหวอี้มองฮวงเซียวหย่งด้วยความสับสน เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ยิ่งไปกว่านั้น ในฐานะเจ้าเมือง เขารู้ดีว่าใครอยู่ในเมืองหลงหยุนมีคนประเภทไหน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีปรมาจารย์ระดับสูงเช่นนี้ ผู้ที่สามารถทำให้ฮวงเซียวหย่งเลื่อนระดับไปถึงโคมสี่ได้เช่นนี้ ในความเห็นของฮวงโหวอี้อย่างจะต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งเหนือโคมหกขึ้นไป แต่จะมีประมาจารย์เช่นนี้อยู่ในสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองหลงหยุนได้อย่างไร?“อาจารย์ของเจ้าคือไคร เขาอยู่ในเมืองหลงหยุนรึ?” ฮวงโหวอี้ถามสำหรับหัวข้อนี้ฮวงเซียวหย่งสามารถบอกได้แค่ว่าเขามีปรมาจารย์ และการเลื่อนระดับของเขาก็เป็นเพราะปรมาจารย์ แต่เขาจะเปิดเผยตัวตนของปรมาจารย์ไม่ได้ นี่คือคำเตือนที่หานซานเฉียน แม้ว่าจะมอบความกล้าให้กับฮวงโหวอี้ แต่เขาก็ไม่กล้าบอกตัวตนของหานซานเฉียน“ท่
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1377
"อะไรนะ!"ในลานบ้านของตระกูลหวัง เสียงคำรามที่น่าตกใจดังขึ้นจากผู้นำตระกูลหวังผู้นำตระกูลหวังเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อฮวงเซียวหย่งเลื่อนระดับถึงโคมสี่ มันเป็นความเสียหายร้ายแรงต่อผู้นำตระกูลหวังในช่วงเวลาวิกฤติที่ต้องการโค่นล้มสถานะเจ้าเมืองของฮวงโหวอี้ ข่าวนี้เกือบทำให้เขาสิ้นหวัง“ตรวจสอบดีแล้วหรือยัง ฮวงเซียวหย่งจะเลื่อนไปถึงระดับโคมสี่ได้อย่างไร!”ในเวลาเดียวกัน สถานการณ์เดียวกันก็เกิดขึ้นในลานบ้านของตระกูลเซี่ยผู้นำตระกูลเซี่ยหายใจถี่เมื่อได้ทราบข่าวกะทันหันนี้ เขาไม่เต็มใจที่จะเชื่อ แต่การที่ฮวงโหวอี้เปิดเผยข่าวดังกล่าวมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างแน่นอน“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ฮวงเซียวหย่งอยู่ในระดับโคมสองเท่านั้น จะเลื่อนไปถึงโคมสี่อย่างรวดเร็วได้อย่างไร!” ผู้นำตระกูลเซี่ยถามคนรับใช้ของเขา“ท่านผู้นำ บ่าวได้ยินจากผู้แจ้งข่าวของจวนเจ้าเมืองว่า ดาบม่อเตาวัตถุแห่งชีวิตของฮวงเซียวหย่งปรากฏโคมสี่ดวงจริง ๆ ขอรับ มันไม่ใช่เรื่องเท็จอย่างแน่นอน ส่วนเรื่องที่เขาเลื่อนระดับได้อย่างไรนั้น ไม่ทราบขอรับ” คนรับใช้ตอบผู้นำตระกูลเซี่ยหายใจเข้าลึก หากฮวงเซียวหย่งมีความแข็งแกร่งเช
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1378
เฉินเหยียนหรันไม่ได้สนใจหานซานเฉียน และหานซานเฉียนก็ไม่เคยสนใจเฉินเหยียนหรันแม้ว่าในเมืองหลงหยุนจะมีคนที่ตามจีบเฉินเหยียนหรันมากมาย แต่สิ่งที่ดึงดูดใจผู้อื่นก็คือความงามของเธอเท่านั้น สำหรับหานซานเฉียน เธอเป็นเพียงผู้หญิงที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาเลยหานซานเฉียนยักไหล่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ไม่มีอะไร แล้วท่านมาหาข้ามีธุระอะไร”เฉินเหยียนหรันมองหานซานเฉียนด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟ เธอเคยพบกับผู้ชายมากมาย และเมื่อพวกเขาเห็นเธอ พวกเขาต่างก็อยากครอบครองความงามของเธอ แต่ดวงตาของหานซานเฉียนนั้นดูเหมือนไม่มีความปรารถนาที่จะครอบครองเธออย่างชัดเจนสิ่งนี้ทำให้เฉินเหยียนหรันสับสนมาก หรือว่าชายตรงหน้าเธอจะไม่สะทกสะท้านเมื่อเผชิญกับความงาม?หรือว่าเขาไม่ใช่ผู้ชาย หรือไม่ก็มีบางอย่างผิดปกติ?เมื่อเดินไปหาหานซานเฉียน เฉินเหยียนหรันก็จงใจแอ่นหน้าอกของเธอ“หานซานเฉียนอย่าแสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าข้า พวกผู้ชายต่างก็เหมือนกันหมด เจ้าจะไม่ถูกล่อลวงด้วยความงามได้อย่างไร?” เฉินเหยียนหรันกล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์"นี่ท่านกำลังยั่วยวนข้า?" หานซานเฉียนเลิกคิ้วมองที่เฉินเหยียนหรันแล้วพูดต่อ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1379
“สามเท่า คุณหนู บ่าวได้ยินไม่ผิดใช่ไหมเจ้าคะ?”ในห้องของเฉินเหยียนหรัน สาวใช้ส่วนตัวมองเธอด้วยความประหลาดใจ ดูไม่น่าเชื่อเล็กน้อยแต่เฉินเหยียนหรันดูไม่แยแสและพูดว่า "สามเท่าไม่พอหรือ?"สาวใช้พูดไม่ออกทันที เฉินเหยียนหรันสั่งให้เธอเพิ่มยาในมื้อเย็นของหานซานเฉียน แถมยังเป็นยาเร้ากำหนัดด้วย ในความเห็นของเธอ การให้ยาสามเท่านั้นหนักมากแล้ว แต่เฉินเหยียนหรันยังรู้สึกว่ายังไม่เพียงพออีกหรือ“คุณหนู บ่าวขอถามอีกข้อหนึ่ง เหตุใดท่านจึงให้ยาเร้ากำหนัดแก่เขาหรือเจ้าคะ” สาวใช้ถามอย่างสับสน“เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว” เฉินเหยียนหรันพูดนิ่ง ๆสาวใช้รีบก้มศีรษะลงไม่กล้าพูดอะไรอีก“ทำตามที่ข้าพูดก็พอ เพิ่มยาสามเท่า ห้ามน้อยไปกว่านี้” เฉินเหยียนหรันสั่งในเมื่อคุณหนูออกคำสั่งแล้ว สาวใช้ก็ไม่กล้าขัด และได้แต่เดินไปที่ห้องครัวเท่านั้นตามคำสั่งของเฉินเหยียนหรัน ปริมาณยาสามเท่านั้นไม่น้อยเลยขณะที่ใส่ยา สาวใช้ก็สามารถจินตนาการถึงดวงตาของหานซานเฉียนที่เต็มไปด้วยความปรารถนาได้ และสภาพของเขาก็คงไม่ต่างไปจากสัตว์ร้ายที่ร้อนแรงเมื่ออาหารถูกส่งไปยังห้องของหานซานเฉียน หานซานเฉียนไม่คิดว่าเฉินเหยียนหรันจะม
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1380
ใบหน้าของเฉินเหยียนหรันซีดเผือด และเธอก็ได้ยินอย่างชัดเจนว่าหานซานเฉียนพูดอะไรในห้องบ้างเมื่อเมล็ดผลิบาน ตระกูลเฉินจะมอดไหม้!ประโยคนี้ทำให้เฉินเหยียนหรันมีความตั้งใจที่จะฆ่าหานซานเฉียนทันที ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกถึงวิกฤตอย่างรุนแรงในตัวผู้ชายคนนี้ ดูเหมือนว่าสิ่งที่เขาพูดจะกลายเป็นความจริงในวันหนึ่งในอนาคตและตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเฉินเหยียนหรันที่จะฆ่าหานซานเฉียนแต่เฉินเหยียนหรันไม่เต็มใจที่จะทำแบบนั้น เพราะหากหานซานเฉียนถูกฆ่า ก็จะไม่มีใครรู้ความลับการเลื่อนระดับของฮวงเซียวหย่งเพื่อพี่ชายของเธอ เฉินเหยียนหรันจึงต้องค้นหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้จากหานซานเฉียนเฉินเหยียนหรันมองสาวใช้ แม้ว่าเธอจะแต่งตัวมีเสน่ห์ แต่รูปร่างหน้าตาของเธอยังคงมีข้อบกพร่อง ดูเหมือนว่าเธอจะต้องลงมือเองเฉินเหยียนหรันหายใจเข้าลึกแล้วเดินไปที่ห้องเมื่อสาวใช้เห็นดังนั้นก็ถามด้วยความหวาดกลัวว่า “คุณหนูจะทำจะทำอะไรเจ้าคะ?”เฉินเหยียนหรันไม่ตอบ แต่เดินเข้าไปในห้องโดยไม่ลังเลแม้ว่าเธอจะไม่เคยประสบการณ์ด้านนั้น แต่เธอก็รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหานซานเฉียนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แต่เฉินเ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1381
งานล่าอสูรในตอนเช้า ประตูทางเหนือของเมืองหลงหยุนหนาแน่นไปด้วยผู้คน และคนเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เข้าร่วมงานล่าอสูรในครั้งนี้ผู้ฝึกฝนทุกคนที่อยู่ใกล้เทือกเขาหลงเหยียนจะไม่พลาดงานประจำปีนี้ เพราะผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่ต่างก็อยู่ระดับโคมสอง และพวกเขาไม่มีความหวังมานานแล้วที่จะเลื่อนระดับ ดังนั้นวิธีเดียวที่จะพัฒนาสถานะของตัวเองได้ คือการเข้าร่วมในงานล่าอสูร แม้ว่าจะสามารถฝึกสัตว์ร้ายเพียงระดับหนึ่งดาวให้เชื่องได้ ก็จะได้ตำแหน่งทางการเล็กน้อยในราชสำนักตราบใดที่มีตำแหน่งทางการไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ก็จะเปลี่ยนแปลงชีวิตปัจจุบันได้“ไม่คิดเลยว่าจะมีคนเข้าร่วมงานอสูรเยอะขนาดนี้ มีสัตว์แปลกมากมายในเทือกเขาหลงเหยียนงั้นหรือ?” หานซานเฉียนพูดขึ้น ขณะเดินตามเฉินเหยียนหรันเดิมทีคือเขาแค่พึมพำกับตัวเอง ไม่ได้จะถามเฉินเหยียนหรัน แต่นางก็หาเรื่องคุยกับเขา "เจ้าคิดว่าทุกคนที่เข้าร่วมจะสามารถเป็นปรมาจารย์อสูรได้ทุกคนงั้นรึ? ทุกปีมีผู้คนหลายพันคนของเมืองหลงหยุนที่เข้าร่วม แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยมีปรมาจารย์อสูรเลย”“หาอสูรยากงั้นรึ?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัย“ผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่ไม่ใช่คนระดับสูง แ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1382
“เจ้ามีคุณสมบัติที่จะพูดหรือไม่?” เฉินเหยียนหรันดุหานซานเฉียนด้วยน้ำเสียงเย็นชานางรู้ดีว่าเฉินเถี่ยซินรู้สึกไม่ดีกับการเลื่อนระดับของฮวงเซียวหย่ง และการที่หานซานเฉียนจงใจยั่วยุเฉินเถี่ยซินให้สร้างปัญหาให้ฮวงเซียวหย่ง ก็เท่ากับทำให้เฉินเถี่ยซินอับอายหานซานเฉียนโบกมืออย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "ข้าก็แค่คิดว่าพี่ชายของท่านอยากล้างแค้นให้ท่านก็เท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าท่านจะไม่กล้า คิดซะว่าข้าไม่ได้พูดอะไรเลยก็แล้วกัน"จู่ ๆ เฉินเถี่ยซินก็หันกลับมา ก่อนจะยื่นมือออกไปบีบคอของหานซานเฉียนด้วยเจตนาฆ่า แล้วพูดด้วยตาสีแดงก่ำ "หานซานเฉียน เชื่อหรือไม่ ข้าจะฆ่าเจ้า!"หานซานเฉียนดูเฉยเมย แม้แต่ฮวงเซียวหย่งก็ไม่กล้าฆ่าใครในที่สาธารณะ แล้วนับประสาอะไรกับเฉินเถี่ยซิน?และถ้าเฉินเถี่ยซินกล้าฆ่าเขาจริง ๆ หานซานเฉียนก็สามารถจบชีวิตของเฉินเถี่ยซินได้เร็วมากยิ่งกว่าแม้ว่าตอนนี้หานซานเฉียนจะยังถูกยาพิษจากงูเหลือมหยกตาแดง และความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้อยู่ที่จุดสูงสุด แต่ก็ไม่มีปัญหากับการจัดการผู้อ่อนแอในระดับโคมสองอย่างเฉินเถี่ยซิน“เฉินเถี่ยซิน เจ้ามีเพียงความกล้าที่จะโหดร้ายต่อข้าเท่านั้น ไม่คิดว่ามั
Latest chapter
