เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1292
บทที่เกี่ยวข้อง
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1293
“หานซานเฉียน รีบโต้กลับสิ”"พวกเรารอไม่ไหวแล้ว เร็วเข้าสิ"“ฆ่าเขาซะ ฆ่าเขาซะ!”ดังคำที่ว่าจักรพรรดิไม่รีบร้อน แต่ขันทีกลับเป็นเดือดเป็นร้อน กลุ่มผู้ชมอดไม่ได้ที่จะเร่งเร้า พวกเขาอยากเห็นคำตอบเร็ว ๆ ว่าปรมาจารย์ระดับตี้จะพ่ายแพ้ต่อหานซานเฉียนอย่างไร หานซานเฉียนเห็นฝูงชนตะโกนเสียงดัง จึงพูดขึ้นอย่างใจเย็น "ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็จะสนองความต้องการให้เอง"ทันทีที่พูดจบ ร่างของหานซานเฉียนก็กลายเป็นภาพลวงตา ก่อนจะปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเจ้าหน้าที่ทดสอบระดับพื้นตี้เจ้าหน้าที่ทดสอบระดับตี้ตัวสั่น ความเร็วของหานซานเฉียนนั้นเร็วราวกับสายฟ้า จนไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สิ่งนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าหานซานเฉียนแข็งแกร่งกว่าเขามากแค่ไหน"มันจบแล้ว"เมื่อได้ยินเสียงของหานซานเฉียน เจ้าหน้าที่ทดสอบระดับตี้ก็หมดหวัง เขายังคิดที่จะฆ่าหานซานเฉียน นี่มันเป็นเรื่องตลกชัด ๆปัง!ทันใดนั้นก็มีเสียงดังปะทุออกมาจากสนามประลอง และร่างของเจ้าหน้าที่ทดสอบระดับตี้ก็บินออกไปราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่กระบวนท่าเดียว!เพียงแค่กระบวนท่าเดียวอีกครั้ง!และหานซานเฉียนก็ผ่านเลื่อนระดับได้อย่างง่ายดายทั้งสนามเงีย
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1294
อี้เหล่าประหลาดใจมากที่เหอชิงเฟิงพูดคำเหล่านี้ออกมา ถ้าหานซานเฉียนมาจากซานเตี้ยนก็คงจะเข้าใจได้ที่เขาจะพูดแบบนี้ แต่หานซานเฉียนเป็นคนของซื่อเหมิน การที่เขาพูดแบบนี้ออกมา แสดงว่าเขาละทิ้งความบาดหมางในอดีตได้แล้ว และเมื่อเผชิญกับเรื่องสำคัญ เหอชิงเฟิงสามารถให้ความสำคัญกับเรื่องที่ใหญ่กว่ามาเป็นอันดับแรกได้แน่นอนว่าอี้เหล่าไม่สามารถเดาได้ว่าเขามีความคิดอื่นหรือไม่ แต่ข้อเสนอของเขาสามารถนำไปใช้ได้จริงเทียนฉีในวันนี้จำเป็นต้องได้รับการปลี่ยนแปลงจริง ๆ และที่อยู่อาศัยของฝู๋เหยาก็ซ่อนความลับทั้งหมดของเทียนฉีไว้ เมื่อความลับนี้ถูกปลดล็อก บางทีเทียนฉีอาจมีพลังเพิ่มมากขึ้น“ในเมื่อคุณคิดแบบนั้น ก็ให้เขาลองดูก่อนที่จะเข้าไปในถ้ำราชาปีศาจกันเถอะ” อี้เหล่ากล่าวเหอชิงเฟิงพยักหน้าอย่างหนักแน่นและกล่าวว่า "ผู้เฒ่าอี้ ผมจะกลับไปรอข่าวจากคุณ หากจัดเวลาได้แล้วก็แจ้งให้ผมทราบด้วย""ไม่มีปัญหา"หลังจากที่เหอชิงเฟิงจากไป สีหน้าของอี้เหล่าก็ค่อย ๆ จริงจังขึ้นสำหรับเขา เรื่องที่อยู่อาศัยของฝู๋เหยาคือความสงสัยของเขาเท่านั้น และเขาก็ไม่เคยคิดที่จะขอให้หานซานเฉียนทำสิ่งนี้ ถ้าเหอชิงเฟิงไม่พูดถึงมัน เข
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1295
“ทำไมดูมีลับลมคมในขนาดนี้ หรือว่าคุณจะยอมบอกความลับของเทียนฉีให้ผมรู้ล่วงหน้าอย่างนั้นเหรอ?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัย“นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง มีเพียงฉันและเหอชิงเฟิงเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะรู้เรื่องนี้ได้” อี้เหล่ากล่าวทั้งเทียนฉี มีเพียงอี้เหล่าและเหอชิงเฟิงเท่านั้นที่รู้!สิ่งนี้ทำให้หานซานเฉียนประหลาดใจเล็กน้อยว่าเทียนฉีมีความลับกี่อย่างกันแน่ ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ปกคลุมไปด้วยความลับ"พูดมาสิ ผมฟังอยู่" หานซานเฉียนเงี่ยหู แม้ว่าภายนอกเขาจะดูเฉยเมย แต่ใจจริงแล้วก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น“นายเคยได้ยินข่าวลือของผู้ทรงพลังในเทียนฉีไหม?” อี้เหล่าถามผู้ทรงพลังในเทียนฉี?หานซานเฉียนเคยได้ยินฟางจ้านพูดถึงเรื่องนี้ และมันก็ไม่ได้ถือว่าเป็นความลับอะไร เพราะคนในเทียนฉีต่างก็รู้เรื่องนี้ แม้กระทั่งคนในระดับฮวงที่อยู่ระดับต่ำสุดก็ยังเคยได้ยินเรื่องนี้ แล้วมันจะเป็นความลับได้ยังไงกัน “อี้เหล่า คุณว่างมากขนาดนี้เลยเหรอถึงได้เอาเรื่องนี้มาหลอกผม แม้แต่คนในระดับฮวงยังรู้เรื่องนี้เลย” หานซานเฉียนพูดอย่างเหยียดหยาม“สำหรับพวกเขา เรื่องนี้เป็นเพียงตำนาน แต่สิ่งที่ฉันอยากบอก
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1296
พวกเขาทั้งสามเดินเคียงข้างกัน และในที่สุดก็มาถึงที่หมายด้านหน้าของหานซานเฉียนเป็นภูเขาที่นอกจากก้อนหินแล้วก็ไม่มีวัชพืชปกคลุมเลยแม้แต่นิดเดียว“นี่คือที่อยู่อาศัยของเขาเหรอครับ อยู่ที่ไหนล่ะ?” หานซานเฉียนถามอี้เหล่าด้วยความสับสน เขาไม่เห็นว่าจะมีที่สำหรับให้ผู้คนอาศัยเลย"ตามฉันมา" อี้เหล่าพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก ทุกครั้งที่เขามาที่นี่ อี้เหล่าจะเคร่งขรึมและไม่กล้ายิ้มเลย เพราะคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเทียนฉีเคยอาศัยอยู่ที่นี่เมื่อมาถึงกำแพงภูเขา หานซานเฉียนก็ค้นพบรายละเอียดบางอย่าง แม้ว่าพื้นผิวของกำแพงภูเขาจะมีความเว้าและนูนไม่เสมอกัน แต่ก็มีรอยต่อของหินที่เรียบร้อยและดูเหมือนประตู“ดูตรงนี้สิ มันเหมือนอะไร?” อี้เหล่าถามหานซานเฉียน และชี้ไปที่จุดหนึ่งบนกำแพงภูเขา“รอยฝ่ามือ” หานซานเฉียนพูดโดยไม่ลังเล เห็นได้ชัดว่ามันเป็นรอยฝ่ามือ แถมยังบางและเล็กมากราวกับเป็นมือของผู้หญิง “ผู้ที่แข็งแกร่งคนนี้เป็นผู้หญิงอย่างนั้นเหรอครับ?” หานซานเฉียนถามอย่างสงสัย“เธอชื่อฝู๋เหยา เธอน่าจะเป็นผู้หญิงไม่ผิดแน่ แต่นี่เป็นเพียงการคาดเดาของเหอชิงเฟิงกับฉันเท่านั้น” อี้เหล่าอธิบายฝู๋เหยา?ชื่อนี้
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1297
การฆ่าคนในเทียนฉีถือเป็นเรื่องต้องห้ามอยู่ล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าคนที่หานซานเฉียนจะฆ่าคือเหอชิงเฟิง ผู้นำแห่งซานเตี้ยน!อี้เหล่ามาอยู่ตรงหน้าหานซานเฉียน เขาวางมือบนไหล่ของหานซานเฉียนและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า "หานซานเฉียน อย่าทำอะไรสิ้นคิด"หานซานเฉียนไม่ได้มองอี้เหล่าด้วยซ้ำ เขายังคงมองไปที่เหอชิงเฟิงด้วยเจตนาฆ่าและพูดว่า "การเอาครอบครัวมาข่มขู่ผม ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดที่คุณเคยทำ"ในฐานะผู้นำแห่งซานเตี้ยน เหอชิงเฟิงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวมาหลายปีแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะมีสถานะสูงส่งเท่านั้น แต่เขายังทรงพลังมากอีกด้วย ไม่มีใครสามารถคุกคามเขาได้แต่ในขณะนี้ เหอชิงเฟิงรู้สึกหวาดกลัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาสังเกตเห็นเจตนาฆ่าในดวงตาของหานซานเฉียน เขาก็ขยับถอยไปโดยไม่รู้ตัวชายหนุ่มตรงหน้าทำให้เขาถอยได้อย่างนั้นเหรอ!“ฉันคือผู้นำแห่งซานเตี้ยน นายจะฆ่าฉันได้งั้นเหรอ?” เหอชิงเฟิงกัดฟันแล้วพูดขึ้น“คุณในตอนนี้ ถ้าผมจะฆ่าคุณมันจะไปยากอะไร” หานซานเฉียนถามความประมาทของเหอชิงเฟิงทำให้เขาต้องจ่ายราคามหาศาล สภาพเขาในปัจจุบันนั้นน่ากังวลจริง ๆ และความแข็งแกร่งของหานซานเฉียนก็ไม่ธ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1298
เมื่อหานซานเฉียนเดินไปข้างหน้าฝู๋เหยา สีหน้าของเขาก็ดูหวาดกลัวอย่างมาก ก่อนจะถอยหลังกลับไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว จนกระทั่งถึงกำแพงถึงหยุดลงฝู๋เหยา!เธอคือฝู๋เหยา!สมองของหานซานเฉียนรู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิด!เห็นได้ชัดว่านี่คือซูหยิงเซี่ย เธอจะเป็นฝู๋เหยาได้อย่างไร?เธอเหมือนซูหยิงเซี่ยทุกประการ ราวกับแกะสลักออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกันเลยทันใดนั้น ใบหน้าของฝู๋เหยาก็แห้งผากด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ดูเหมือนว่าบ้านหินนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง เนื่องจากการมาของหานซานเฉียน ทำให้ร่างกายที่ได้รับการดูแลอย่างดีของเธอสูญเสียความชุ่มชื้นในขณะนี้"ไม่นะ ไม่นะ" ใบหน้าของหานซานเฉียนเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เขาต้องการหยุดสิ่งนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ทำได้เพียงลนลานอยู่กับที่เท่านั้นมองดูฝู๋เหยากลายเป็นโครงกระดูกที่เหี่ยวเฉา หานซานเฉียนเหมือนได้เห็นการตายของซูหยิงเซี่ย สิ่งนี้ทำให้เขาเจ็บปวดใจจนหายใจแทบไม่ออก“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” หานซานเฉียนเดินไปมาเหมือนคนบ้าทำไมฝู๋เหยาถึงได้เหมือนซูหยิงเซี่ยขนาดนี้แม้ว่าจะมีผู้คนจำนวนมากที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกั
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1299
อย่างไรก็ตาม เหอชิงเฟิงยังคงไม่พอใจหลังจากได้หนังสือเล่มเล็กนั้น เขาไม่เชื่อว่าหานซานเฉียนจะนำของเพียงสิ่งเดียวออกมาจากบ้านหินนั้น“หานซานเฉียน วิธีพิสูจน์ว่านายไม่ได้เอาของอย่างอื่นออกมานั้นง่ายมาก ถอดเสื้อผ้าของนายออกซะ แล้วฉันจะเชื่อนาย” เหอชิงเฟิงกล่าวหานซานเฉียนยิ้มอย่างเย็นชา ชายชราคนนี้ก้าวข้ามขีดจำกัดของเขาจริง ๆ เขายังมีไข่มุกอยู่ในมือ แต่สิ่งนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับซูหยิงเซี่ย แล้วเขาจะมอบมันให้เหอชิงเฟิงได้ยังไงและเขาก็ไม่มีทางที่จะถอดเสื้อผ้าเพื่อพิสูจน์ตัวเอง เพราะเขาไม่จำเป็นต้องถอด“เหอชิงเฟิง ผมสามารถเข้าและออกจากประตูหินนี้ได้ ผมยังต้องเอาอะไรออกมาอีกไหม? อีกอย่างของที่มีค่าที่สุดก็อยู่ในมือคุณแล้ว หากยังไม่พอใจ คุณก็ลองเข้าไปดูเอง” หานซานเฉียนพูดด้วยเสียงที่เย็นชาถ้าเหอชิงเฟิงสามารถเข้าไปได้ เขาคงไม่รอมาถึงตอนนี้ คำพูดของหานซานเฉียนจี้จุดเขาอย่างจังด้วยความปรารถนาอันร้อนแรง เหอชิงเฟิงจึงพูดกับหานซานเฉียนว่า "หากนายเอาของข้างในออกมาให้ฉันได้ ฉันก็จะไม่อะไรกับนาย"“หัวใจที่ชั่วร้ายของคุณ แม้ว่าผมจะเอาออกมาหมดทุกอย่างแล้ว คุณจะเชื่อไหม คุณก็ยังจะคิดว่าผมเก็บสิ่งท
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 1300
หานซานเฉียนเดินตรงไปหาทั้งสองแล้วถามอี้เหล่าขึ้นทันที "เราจะเริ่มได้ไหร่ครับ"อี้เหล่ารู้ว่าหานซานเฉียนจะต้องใจร้อนอย่างแน่นอน แต่การที่มาพบเขาแต่เช้าตรู่แบบนี้ก็ป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดอยู่เล็กน้อย เพราะเขาเคยไปที่บ้านหินแล้ว และในนั้นจะต้องมีมากกว่าแค่หนังสือเล่มเล็กที่เขานำออกมาแน่ จากความคิดของอี้เหล่า เขาน่าจะมองหาโอกาสกลับไปที่นั่นอีกครั้งถึงจะถูก “นายอยากเริ่มเมื่อไหร่ล่ะ” อี้เหล่าถาม“วันนี้” หานซานเฉียนแน่วแน่“ในบ้านหินไม่มีอะไรคุ้มค่ากับเวลาของนายเหรอ?” อี้เหล่าขมวดคิ้วถามขึ้น เขาและเหอชิงเฟิงต่างก็เดาว่ามีในบ้านหินจะต้องมีบางสิ่งที่สามารถเปลี่ยนเทียนฉีได้ แถมยังทำให้ทั้งเทียนฉีแข็งแกร่งขึ้นด้วย และหานซานเฉียนสามารถเข้าไปได้บางทีมันอาจจะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นก็ได้ถ้ำราชาปีศาจเป็นสถานที่ที่จะเสียชีวิตหากไม่ระวัง ดังนั้นในสายตาของอี้เหล่า หานซานเฉียนควรไปที่ถ้ำราชาปีศาจหลังจากแข็งแกร่งขึ้นแล้วคือทางเลือกที่ดีที่สุดในบ้านหิน หานซานเฉียนเห็นฝู๋เหยาที่ดูเหมือนซูหยิงเซี่ยทุกประการ เมื่อเผชิญกับเรื่องนี้ ไม่มีสิ่งอื่นใดดึงดูดความสนใจของเขาได้อีก สิ่งที่เขาต้องการคือหาโอกาสค้นหา
บทล่าสุด
