Share

บทที่ 1111

ณ บ้านของหานซานเฉียน

หลังจากที่ฉี๋อีหยุนรับสายโทรศัพท์ สีหน้าของเธอก็ดูต

กตะลึง และรูม่านตาของเธอก็ขยายออก คล้ายกับคนที่จิตหลุดไปแล้วขณะที่ถือโทรศัพท์อยู่

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หานซานเฉียนก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

ฉี๋อีหยุนหันไปมองหานซานเฉียนอย่างมึนงง ดวงตาของเธอโตราวกับไข่ห่าน ก่อนจะค่อย ๆ เปิดปากพูดเบา ๆ ว่า "คุณลองเดาดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นในงานวันเกิดของอู๋โหยวเฟิง?"

หานซานเฉียนยักไหล่และพูดว่า "คุณบอกว่าหานเทียนเซิงทรงพลังมากขนาดนั้น เขาคงไม่มีทางปล่อยอู๋โหยวเฟิงไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน"

ตอนนั้นเองที่ฉี๋อีหยุนรู้ตัวว่าเธอยังคงถือโทรศัพท์อยู่ เธอค่อย ๆ วางมือลง หายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า "อู๋โหยวเฟิงตายแล้ว!"

หานซานเฉียนขมวดคิ้ว

ตายแล้ว?

เขาตายในงานวันเกิดอย่างนั้นเหรอ?

หานเทียนเซิงโหดร้ายขนาดที่ไม่ยอมให้อู๋โหยวเฟิงได้ฉลองวันเกิดของเขาด้วยซ้ำเหรอ?

“ตายยังไง?” หานซานเฉียนถาม

ฉี๋อีหยุนรู้สึกตันในลำคอ เธอกลืนน้ำลายก่อนจะพูดว่า "ของขวัญวันเกิดที่หานเทียนเซิงมอบให้ให้อู๋โหยวเฟิงคือโลงศพไม้พีช และอู๋โหยวเฟิงก็แขวนคอตัวเองต่อหน้าแขกที่มาร่วมงาน"

หานซานเฉียนนั่งตัวตรงทันที

อู๋โหยว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status